Isaura zadel Marengo af. Zijn bezwete vacht glansde in de zon. Een van de stalhulpen kwam naar haar toe gesneld en nam het paard van haar over zodra hij een halster aan had. Isaura liet het maar toe. Het was niet haar eigen paard en ze werkte hier ook alleen maar. Wel als profesioneel ruiter en als lesgeefster. Niet dat ze hier veel les moest geven. Ze moest er enkel maar staan en kleine foutjes corrigeren. De meeste ruiters die hier reden hadden al ruiterbrevetten en oefenden zo vaak ze konden. Niet voor niets dat ze deze paarden mochten rijden. De ruiters waren te lui om al het achtergrondwerk te doen en ze verdienden er ook nog eens aan! Isaura werd betaald voor die hoogsnuiten les te geven. Bij sommigen verbeterde ze echt vel, gewoon omdat ze dachten dat ze de beste waren. Nou dat waren ze heel zeker niet. Zelfs Isaura kreeg nog les. Weliswaar op een heel ander niveau. Marengo en zij waren bezig aan een come back en het lukte aardig. Nu had ze enkel nog het probleem Selendo. Ze wou hem hier niet meer stallen, mensen dachten toch enkel dat hij binnenkort weer verkocht zou worden. Daarom wou ze hem bij Mido stallen. Hij wist goed met paarden om te gaan en hij was nog steeds haar maatje. Ze mistte hem behoorlijk nu ze het weer zo druk had met de paarden. Ze ging richting de kantine waar ze had afgesproken met Mido. Ze zou blij zijn als ze hem terug zou zien. Hij was haar favo emo jongen en dat zou hij altijd blijven. Hij was diegene die hier in HH was gebleven toen haast iedereen verdwenen was. Ze had echt veel aan hem gehad. Al zou ze nooit verliefd op hem kunnen worden, waarom wist ze goed genoeg. Haar hart behoorde maar tot een persoon, waar ze op zou wachten, Tay. Ze zou geduld hebben en wachten tot hij er klaar voor was. Ze had haar verlovingsring nog steeds rond haar nek in een ketting. Hij was veel te mooi om ergens te laten liggen. Ze ging aan een tafeltje zitten en bestelde al een cola. Nu moest ze enkel nog wachten op Mido.
[&Mido]
[&Mido]