Just Asking [Mido]

Olivia stapte als een zombie de kantine binnen. Met wallen onder haar ogen, die ze niet gecamoufleerd had , waren goed zichtbaar. Ze ging naar de toonbank en bestelde een plat water. Ze ging zitten aan een tafeltje ergens in de verte. Ze had afgesproken met Mido. Ze moest hem gewoon iets vragen over haar paard. Haar haar zat erg verward. Olivia had niet goed geslapen, ze had de hele tijd zitten denken over niets en lag heel de nacht wakker. Ze keek naar buiten via het raam en zag een paar vogeltjes vrolijk in het rond vliegen en bleef de beweging volgen. Ze kon zo in slaap vallen maar dan zou ze straks weer geen slaap kunnen vatten. Ze dronk eventjes van haar ijskoude platte water en liet haar hoofd rusten op haar palm van haar hand terwijl ze wachtte op Mido. Die zou zo moeten komen. Ze keek op haar horloge en daar stond op : 14 : 16. Kwart na twee in de namiddag. Ze zuchtte eventjes maar haar hoofd draaide al snel naar rechts toen ze de deur hoorde opengaan en daar Mido in het deurgat zag staan. Ze bleef kijken tot hij dichterbij zou komen. Ze bleef rustig zitten kijken.

[inspiloos !! ]

Mido liep over het erf en was wat aan het praten met zijn stalhulp over het schoonmaken van de stallen die avond. Er was een speciaal paard deze week binnengebracht en die kon niet tegen een soort van spul waar ze de stallen mee schoonmaakten. "Dus dit keer moet je dit spul gebruiken. Het is paard vriendelijk en het werkt net zo effectief" grijnsde mido en schudde de hand van de stalhulp en gaf hem gauw nog even een klopje op zijn schouder. Mido liep fluitend naar de stallen om vervolgens zijn paarden allemaal even een klopje op hun hals te geven. Mido keek op zijn horloge en zag dat het al tijd was voor een gesprek. Hij liep gauw de kantine in en zag dat het zijn vriendin Olivia was. Mido glimlachte en liep naar haar toe. Maar toen hij dichterbij kwam zag hij dat ze er niet uitzag. "Heey, wat is er ?" vroeg hij en klopte even zachtjes op haar schouder. "Je ziet er echt slecht uit.. En niet verkeerd bedoelt maar je haar zit in de war je hebt wallen waar je u tegen zegt.. Slaap en eet je wel goed?" vroeg Mido en keek haar onderzoekend aan.

Mido had al lang gezien dat Olivia er niet uitzag. Olivia glimlachte. Hij merkte direct haar wallen onder de ogen op en dat haar haar verward zat. Ze moest vanbinnen een beetje lachen. 'Jha, slecht geslapen hé, eten valt mee soms heb ik echt geen honger en eet ik ook niets.' Ze glimlachte. Ze dronk eventjes van haar ijskoude water.' En alles goed met jou? Moet je iets drinken ? ' Vroeg ze. Ze had hem al een hele tijd niet meer gezien. Nou ja, zij was bezig met haar paard te rijden en hij moest een ranch leiden. 'Je vraagt je zeker af waarom ik je moest spreken?' Ze keek eventjes en vervolgde dan met :' Ik heb een paard gekocht en nu moet ik hem ergens stallen en ik had gehoord dat jij nu een ranch leidt en vroeg ik me af of ik hem bij jou op je ranch mag stallen.' Zei ze. Tick Tock ,haar paard stond nu nog eventjes bij de vorige eigenaar omdat Olivia hem nog nergens kon gaan stallen. Enkel als ze hem bij Mido mocht zetten , op z'n ranch, kon ze hem met trailer gaan afhalen en misschien kon ze dan nog meedoen met de wedstrijd. Ze betwijfelde of ze wel goed genoeg was voor die wedstrijd, maar misschien als ze genoeg zou trainen dat ze haar nog snel zou gaan inschrijven. 'Doe jij mee aan die wedstrijd?' Vroeg ze aan Mido. Als Mido mee deed zou hij erge concurrentie zijn.

Mido glimlachte even. "Ja, uhm ik leidt inderdaad deze ranch zoals je ziet" glimlachte hij. Hij hoorde even aan wat ze zei en knipoogde even. "Ik heb ook zo'n mijn momenten hoor". Mido keek even naar buiten waar net de buitenlessen waren begonnen. "Uhm of je je paard hier kan stallen?". Mido dacht even diep na. Hij had nog een aantal stallen over. "Uhm, dat zou kunnen ja. Dan moet je wel elke 3 maanden zo'n 100 euro betalen. Ik ben niet heel erg streng, dus als je het een keer niet optijd kan betalen vind ik dat oke" glimlachte hij. "Ja ik doe mee aan die wedstrijd" gniffelde hij. "Eerst zou ik mee doen met mijn nieuwe aanwinst Shadow, maar nu ga ik rijden met sensation. Erg goed in springen. En jij? Ben je van plan om mee te doen of denk je nu van maar als jij mee doet win ik niet!" mido keek haar eerst heel serieus aan maar moest toen lachen. "Nee hoor grapje!. Als je mee wilt doen kan ik je helpen met trainen als je dat wilt" glimlachte hij. "For free natuurlijk dan is hij van de zaak". Mido gaf haar een knipoog en kreeg iets te drinken van de barvrouw. "Thanx". "Maar uhm ja is goed, wanneer kan je je paard brengen? Wat is de naam van het beestje? Dan ga ik even een briefje ophangen dat er van de week een nieuw paardje komt zodat ze de stal vast inorde maken" zei mido en pakte pen en papier.

Ze luisterde aandachtig naar wat Mido te zeggen had. Het zou 100euro per 3 maanden kosten. Hij had dus een nieuw paard, er was veel gebeurt tussen de tijd at ze elkaar niet meer hadden gezien. 'Tick Tock , is zijn naam. Dat is eigenlijk een afkorting, zijn naam voluit is Tick Tock Tim's Keep Go.' Ze lachte eventjes, ze vond het eigenlijk een rare naam. Wie geeft z'n paard nu zo'n lange naam. Dat gaat nooit op een naambordje. 'Wanneer ik hem kan brengen ? Nou, ik kan hem volgende week brengen, of over een paar dagen al. Wat het beste uitkomt voor jou?'. Hij stond nu nog bij z'n vorige eigenaar. Die had er totaal geen problemen mee dat hij er nog eventjes zou moeten staan. Ze keek naar buiten waar een paar mensen aan het rijden waren. Sommige reden echt heel goed maar andere dachten dat ze goed konden rijden terwijl ze er niets van konden. Olivia kon zelf niet zo heel goed rijden maar wel beter dan de kinderen die zo hard in de paarden hun mond trokken. Ze zeiden altijd tegen haar, je kan best een eigen paard kopen als je ongeveer alle paarden kan rondrijden die op je manege staat waar je rijdt. Olivia had zich niet ingeschreven voor de wedstrijd omdat het al te laat was. Ze zou misschien wel gaan kijken. Ze kon er niet echt tegen als mensen hun paard teveel sloegen met hun zweep omdat ze er niet over wilden. Soms heeft dat toch een reden. Misschien stoppen ze omdat ze niet of teveel snelheid hadden opgebouwd? Nou ja, Olivia wist het niet maar als je een tik gaf omdat ze gewoon niet wilden dan kon ze dat begrijpen maar teveel slagen was ook niet nodig. Ze had eens gezien dat er iemand z'n paard aan het slagen was met z'n zweep toen die vaststond aan de trailer. Dat paard kon geen kant op. Ze had eventjes geroepen tegen dat mens en die stopte er direct mee. Olivia bleef naar buiten kijken en droomde nog wat verder. Ze hoopte ooit zo goed te worden als de rest.

[FLUT:eh: ]

Mido glimlachte. "Mij maakt het niet uit die stal staat toch nog leeg. De stalhulpen zullen het zo snel mogelijk paard vriendelijk maken. Alles op ruimen enzo, en dan zou je binnen nu en een deze weken bij ons kunnen stallen" glimlachte hij en schudde de hand van Olivia. Mido pakte een plaatje en schoof het voor Olivia. "Hier staan een aantal dingen in die je goed moet doornemen. Zoals de Regels van de manege, wat er gebeurd als er iets mis gaat met je paard. Dan moet je bijvoorbeeld denken aan ontsnapping of ziektes etc. Ik ben een dierenarts zoals je weet, dus ik controleer elke week de paarden, maar ik mag ze niet behandelen dat moet een andere dierenarts/veearts doen. De kosten zijn natuurlijk voor de manege maar als er een speciale controle moet komen zijn de kosten voor jou"legde Mido uit. Mido had dit meisje een hele lange tijd geleden gezien. Ze was toen heel erg overstuur vanwege haar ouders. Hij vroeg zich af hoe het nu met haar zou gaan. "Maar nu we toch bijna klaar zijn, kan je hier je handtekening neer zetten" grijnsde Mido en liet zien waar. Toen ze der handtekening had neer gezet bestelde Mido nogmaals wat te drinken voor hun. "Maar vertel is iets over jezelf. Want ik neem aan dat al je situaties zijn veranderd of niet?" vroeg Mido.