Beauty and the beast? I'm the beauty and you're the beast!

Fagur stapte rond hier. De hengst had zijn hoofd sierlijk en trots geheven en zijn staart lag hoog. Fagur maakte sierlijke passen met de neus tegen zijn borst. Trots stapte hij dus rond in het bloemenveld. Trots, dat was de hengst. De wilde hengst. Nee mensen moest hij ab-so-luut niet hebben. Al bij de gedachte aan de tweebenige snoof hij boos. Mensen hoorden hier niet. Vrijheid, daar ging het om bij Fagur. Fagur hinnikte hard en fel, het was een ik-verveel-me hinnik. Wie zou er reageren? Paarden of mensen? Als er mensen kwamen dan was hij hier weg. Weer hinnikte hij en wachtte af. Zodra er niemand reageerde stapte hij verder en begon sierlijk te draven. Alles was sierlijk en trots. Ja, een echte, trotse hengst. Weer afwachtend bleef hij staan.

[Nikki en sorry voor de naam Fagur maar ik mocht de naam Fly niet]

Met haar armen om de nek van haar paard heen geslagen zat ze op G-Star, wat was het leven toch been puinhoop bij haar. Ze was blij dat ze G-Star en haar huisdieren nog had, anders zou ze het echt niet doorkomen. Ze ging langzaam weer rechtop zitten en spoorde G-Star lichtjes aan, deze begon al meteen te stappen en ze beloonde hem met een klopje op de hals, dat deed ze altijd, zo vaak mogelijk. Ze reed G-Star western,simpelweg omdat hij dat gewend was, maar springen vond ze ook best leuk. Eigenlijk vond ze het allebei goed, zolang het maar geen dressuur was. En er niet teveel hulp teugels aan te pas kwamen, zo kon je je paard alleen maar verpesten. Iets was iemand die een band met zijn paard wou hebben dus niet wou doen. Ze klikte 2 keer met haar tong en soepel sprong soepel aan in een galop. Zou ze 1 keer klikken dan zou hij draven, zou ze zachtjes been geven vanuit stilstand zou hij stappen. 'Ssshhhh' zei ze rustig en G-Star ging over in een drafje. Maar toen een hinnik haar gehoor bereikte, en duidelijk ook dat van G-Star zei ze meteen. 'Ho.' G-Star kwam tot stilstand en ze stapte af. Haar blik gleed over het gebied heen en een gefascineerde glimlach stond op haar gezicht. Wow, wat een prachtig paardje was dat. Maar het was wild, dat zag je zo, ze kon zijn vrijheid niet zomaar afnemen. Ze bleef nog even kijken, totdat, het paard haar in de gaten kreeg. Even wist ze niet wat te doen, gespannen keek ze voor zich uit, een beetje afwijkend naar het paard, maar niet rechtstreeks, ze vergat zelfs even te ademen van spanning. Wat zou de hengst doen?

-sorry dat het wat langer duurde, moest even iets doen, owja, en het paard G)Star (virtueel) is te zien op haar profielplaatje-

Fagur steigerde hoog toen er een meisje opdook. Anders zou hij wegrennen maar hij zou haar zijn trots laten zien. Trots steigerde hij nog een keer en hinnikte hard. Hij zag nog een wit paard, zou het wild geweest zijn? Waarschijnlijk niet. Brutaal keek Fagur het meisje aan en snoof woest. Toch keek het meisje hem niet rechtstreeks aan en haalde nauwelijks adem. Moest hij nou weg rennen of blijven staan? Blijven staan dan maar als ze verder liep zou hij haar laten voelen waarom ze niet verder mocht lopen. Nee, Fagur wist wat mensen deden met wilde paarden. Ze vingen ze en bereden ze, net als die witte daar. Opeens schrok hij op uit zijn gedachten en keek woedend naar het meisje. Toch was zijn houding trots en fier. Weer brutaal en trots keek hij het meisje weer aan. Fagur wist heus wel wat zijn naam betekende, Mooi. Nou, mooi was hij zeker!

Afwachtend keek ze naar de hengst die liet zien wat hij kon, en hoe mooi hij was, maar het zag ernaar uit dat hij niet gevangen wou worden. Misschien moest hij zien dat ze niet zoals een ander mens was dat slecht omging met haar paard. Ze stapte op G-Star en gaf hem een belonend klopje, G-Star hinnikte vrolijk en vond het duidelijk fijn beloont te worden. 'Back up.' fluisterde ze en G-Star deed 2 stappen naar achteren. Om zo de hengst wat ruimte te geven. Maar er was iets aan dit paard, ze moest gewoon, het zou slecht voelen als ze hem niet ving. Maar aan de andere kant, hij wou duidelijk niet gevangen worden. Ze zuchtte eens en bleef even wachtten, ze haalde een appel uit haar zak en at die voor de helft op, de andere helft gaf ze aan G-Star, die at de appel vrolijk op. Nog even dacht ze na maar uiteindelijk was ze eruit, ze zou het gewoon doen. Ze zou hem vangen, en hem daarna laten zien dat bij mensen zijn niet erg was, hem trainen en zorgen dat dat op een natuurlijk manier gebeurde die fijn was voor hem en haar. En misschien, heel misschien, zou ze hem later de keuze geven vrij te lopen, hoewel die keuze dan waarschijnlijk super lastig zou worden. Maar u moest ze zich concentreren op iets anders. Ze bond haar bruine haren vast in een staart en dacht goed na. Daar achter zag ze wat bomen staan, de hengst zou er waarschijnlijk niet aan moeten deken als die weg rent over het bloemenveld. Maar eenmaal bij de bomen zal hij even de tijd moeten nemen om een uitweg te vinden, ze zorgde ervoor dat ze haar lasso bij de lijn zou hebben en klaar is kees. Nu nog hopen dat het lukte, want voor een meisje van 14, ja zou je nooit weten hoe het ging. Ze spoorde hem lichtjes aan en hij begon te stappen, maar van het moment dat het paard weg wou rennen klikte ze 2 keer met haar tong. 'Get up.' zei ze toen en de galop werd sneller, ze dreef het paard naar de bomen toe, en ja hoor, eenmaal daar had ze de tijd om het te vangen. Het paard moest even nadenken welke kant op en snel pakte Nikki de lasso. Ze gooide hem voor zich it, met een goed mik richting rond de hengst en ving hem. Langzaam kwam ze dichterbij terwijl ze spanning op het touw hield, ze schoof van haar paard af en liep dichter en dichter. Het paard fluisterende kalmerende woordjes toefluisterend. Ze wist echt niet wat er zou gebeuren.

Ja hoor, daar ging ze weer. Op haar paard stapte ze nu en liet hem stappen. Het witte paard begon te galopperen naar Fagur toe en Fagur volgde zijn voorbeeld. Hij rende weg, richting de bomen. Er schoof daar een touw om zijn hals. Voor een fractie voor een seconde was hij beduusd maar daarna besefte hij wat ze had gedaan, ze had hem gevangen! Boos steigerde hij en rukte met zijn hoofd aan het touw. Woest hinnikte hij schril en sprong naar voren, naar het meisje. Eenmaal bij het meisje trapte hij naar haar maar raakte haar niet. Snel sprong hij naar achteren, het touw vergetend. Met een ruk stond het touw strak en Fagur vergat adem te halen. Hij hapte in de lucht naar adem maar richtte zich weer tot hem meisje dat was afgestegen. Met de oren plat in de nek en de staart fel geheven sprong hij met een felle schreeuw naar voren. Even keek hij recht in de ogen van haar en gaf haar de vuilste blik ever. Als blikken konden doden was ze nu al morsdood. Brutaal maar boos keek Fargur haar weer aan.

Ze zag hem steigeren en deed een stapje achteruit, ze wou natuurlijk niet geraakt worden. Het touw stond strak en als de hengst nu rustig zou blijven dan hoefde dat niet, maar nu moest het even. ze hield spanning op het touw en hield die aan terwijl ze dichter liep. En toen keek de hengst haar aan, met een brutale en vuile blik. Ze zuchtte eens en kwam dichter, eerst was ze een beetje bang om geraakt te worden, maar so what als ze geraakt werd. Er was nu toch al niemand voor haar behalve G-Star. Als haar ouders hun werd maar niet kwijt waren dan was het goed, hun dochter maakte toch niet zoveel uit. Dacht ze vanbinnen, ze slikte een traan weg en liet de spanning op het touw weggaan. Ze kwam dichterbij, het maakte haar niks uit mocht de hengst haar raken of niet, ze zou nu laten zien dat ze hem vertrouwde, en verder niks. Ze gaf hem voorzichtig een klopje op de hals en zei 'Ik vertrouw je.' heel even had ze de neiging om haar hoofd tegen de nek van het paard te leggen en een traantje te laten stromen, maar dat zou ze niet doen. Nee, nu niet, en hier niet. Een glimlach verscheen op haar gezicht toen ze een neus in haar rug voelde, het was G-Star! 'Kijk.' zei ze zacht en geruststellend tegen het wilde paard. 'Dat wil ik met jou bereiken, een band hebben met jou, net zoals G-Star en ik.' vervolgde ze toen waarna ze afwachtend naar het paard keek.

-Flutje-

Fagur kon geen kant op en moest blijven staan tijdens het klopje. Toch haalde hij uit met zijn tanden en beet haar goed raak in haar arm. Dat voelde goed. Brutaal en zelfverzekerd keek Fagur haar aan. Kom-maar-op leek hij te zeggen. G-Star heette het paard dus. Weer met de oren plat in de nek keek ze het meisje weer aan. Hierna volgde er weer een reeks trappen tot hij weer naar achter schoot. Op de beet na had hij haar nog geen pijn gedaan. Toch was het weer tijd om haar pijn te doen, duidelijk te maken dat hij vrij was. Vuil keek Fagur haar aan en beet haar weer in de arm. Fagur had zijn tanden ontbloot en keek weer naar haar. Weer schoot hij naar achteren tot hij niet meer kon door het touw. Vrijheid, dat was wat hij wou en meer niet. Nooit maar dan ook nooit zou hij de mens gehoorzamen. Nóóít! Weer wachtte hij af.

Ze keek afwachtend naar de hengst en voelde een beet in haar arm, ze beet op haar lip, want pijn deed het wel, en keek naar haar arm. Het bloedde een beetje en ze voelde het echt wel, hoewel dat net was gebeurd bleef ze kalm, ze probeerde hem gerust te stellen iets wat niet goed lukte want een beet werd weer in haar arm gezet. Nu begon het nog meer te bloeden, een traantje liep over haar wang en ze liet zich neervallen op de grond. Ze had gelukkig nog wel controle over het touw, en dus ook over het paard. ze zat daar in de bloemen en beet op haar lip. Het deed echt pijn, wat zou de huishulp wel niet zeggen, die zou vast denken dat ze weer terug ging naar de tijd van toen ze 12 was, die tijd had ze veel problemen gehad, zeo erg dat ze zichzelf sneed, maar nu waren de problemen er nog meer. Ze zuchtte eens en keek naar het paard. 'Fagur' mompelde ze, het was een prachtig paard, en zo zou ze hem noemen, Fagur. Na even na te denken stond ze op, wat was ze toch bezig!? Ze liep richting Fagur en zei 'Kom op, bijt me dan maar hé, als je toch denkt dat mij pijn doen gaat helpen.' zei ze toen ze zijn ontblootte tanden zag. Ze keek hem brutaal terug aan, zij was hier nu de baas, en zou hij een beetje luisteren dan was het leuk, anders niet!

"Fagur." Hoorde hij uit de mond van het meisje komen. Hij spitste zijn oortjes en keek even verbaast naar het meisje. Opeens zei ze iets boos tegen Fagur en keek brutaal naar hem. Gelijk was zijn goede bui over en werd hij weer trots. Trillend bleef hij stil staan, uit alle macht proberend om niet te bijten. Weer met een woeste hoofd ruk trok hij nog een keer aan het touw maar ze liet maar niet los. Boos keek Fagur haar weer aan en toen naar G-Star. Misschien zou hij vrienden kunnen worden met hem maar niet met haar! Kalm liep hij naar het paard en keek hem onderzoekend aan. Zacht hinnikte hij naar hem en keek naar die riemen om zijn hoofd. "Waarom laat je haar op je rug zitten? Dat is verkeerd, en waarom wilt ze mij?" Vroeg hij zacht tegen hem. "Ze heet Nikki en is heel aardig hoor. Ik laat haar op mijn rug rijden en ze vindt je waarschijnlijk lief en mooi en dan wilt ze je." Zei hij. Boos ging hij weer weg, die hielp ook niet echt mee.

Ze wist echt niet wat te doen nu, een zuchtje verliet haar keelgat en ze liep nadat Fagur van G-Star weg was gelopen zelf terug naar G-Star. Daar haalde ze uit de zadeltas een halster, dat had ze altijd bij. Ze liep terug naar Fagur en deed snel het halster om, ze klikte er een halstertouw aan vast en hield dat stevig in haar handen. Zo, dat zat al beter voor Fagur, veel fijner, en het andere moest rond zijn nek, dat vonden paarden, meestal nooit echt fijn. Zonder enkele aandacht te besteden aan Fagur liep ze richting G-Star, ze bond het touw aan de zadelknop vast en steeg op. Daarna gaf ze zachtjes been en G-Star begon te stappen. Hier was het te druk, ze kon hier niks gedaan krijgen.Ze voelde soms wat getrek aan het touw maar omdat het touw op de zadelknop zat bij G-Star en aan het halster zat bij Fagur hyad G-Star meer kracht. Rustig liet ze G-Star verder lopen, die bracht een hinnikje uit. Eentje waarmee hij zei 'Rustig Fagur, Nikki heeft niks slechts in zin, ze wil je alleen laten vertrouwen in haar. Als we aangekomen zijn, vertel ik je nog wel een verhaal van mijn eerste keer toen ik Nikki zag.' zeo lipen ze verder, richting de paddock.

Boos liet hij het halster toe, het was omdat hij weer geen kant op kon in deze situatie. Nikki deed het lassotouw om de zadelknop en liet het witte paard lopen. Boos rukte hij aan het touw en steigerde laag. Toch moest hij wel blijven lopen omdat de witte hengst gewoon bleef lopen. Boos bleef hij lopen en lopen en lopen. Mokkend liep hij achter het paard aan. Of lopen? Je kon het slepen noemen. Fagur plantte telkens zijn hoeven in het gras. Nu had hij er genoeg van. Met een woeste hinnik schoot hij vooruit en sneed G-Star af. Nu duwde hij hem met zijn gespierde borst opzij, de andere kant op. Boos beet Fagur hem in de nek maar liet gelijk los. G-Star leek onverbiddelijk en liep gewoon verder. Fagur zat helaas verstrikt in het touw en zat aan de verkeerde kant van hem. Weer schoot hij hem voorbij en liep mokkend verder aan de andere kant. Af en toe een vuile blik werpend op het paard en het meisje en af en toe en help-me-ik-ben-gevangen-door-een-tweebeen blik naar andere paarden. Fagur werd moe en sjokte duf en vermoeid achter Star aan.