Lange sierlijke drafpassen waren zichtbaar terwijl de voskleurige hengst nerveus heen en weer draafde. Vandaag zou er iets gebeuren, dat voelde Mad gewoon aan, aan de spanning in de lucht die er hing. Future het maatje van maddag, beide van het zelfde ras, sterke volbloeden, een gitzwarte vacht had de hengst die nu lag te rollen met een kol op het midden van zijn hoofd en witte sokjes die het plaatje van Future compleet maakte wat betreft die hengst dan. Luid snoof de voskleurige hengst en neusgaten stonden wijd gespreid terwijl dampwolkjes zichtbaar werden door de kou die er rond heersde. Niet dat het iets deed met iedereen, eigenlijk wel want de meeste paarden werden vrolijker zodra de kou toenam, het zelfde was met de jonge Maddog, 3,5 jaar was Maddog, te jong en te onervaren als het om de lessen in de manege ging waarvoor hij gekocht was en bestemd was maar wat later toch nog werd uitgesteld, de enigste met genoeg ervaring en die niet van hem af was gevallen toen Maddog aan het bokken was geweest, aan het steigeren was geweest en toen hij hard was gaan rennen. Een wonder volgends de eigenaren van de manege waarna ze Maddog en z'n maatje waar hij nog niet zonder kon genaamd Future dus. Hard schudde Mad z'n hoofd terwijl nog steeds even sierlijke passen zichtbaar werden voor de andere en een staart dominant geheven was en het sierlijke lichaam van Mad nu geheel zichtbaar was zoals het moest zijn, zoals hij was toen hij nog klein was, een klein veulen dat met de andere speelde waarna hij tot en met z'n 2de in dezelfde kudde bleef, het was allemaal behoorlijk raar en iets wat Mad gewoon leuk had gevonden, dit omdat Mad in die groep, in die kudde gewoon een hoge status had gehad en gelukkig was geweest, tot de dag dat hij daar uit werd gehaald, er in z'n eentje voor stond waarna hij samen met Future was komen te staan. Iemand die hij geheel vertrouwde, bijna dan.. Mad had het nog steeds niet begrepen, waarom moest hij nu als rijpaard gebruikt worden, werd er gesprongen met hem, gedressuurd en andere dingen waarvan een wildpaard kon dromen als het ware ? hard schudde Sat zijn hoofd terwijl de voskleurige fluwele manen sierlijk mee bewogen met de beweging in de hals. Oren stonden tegelijk strak naar voren terwijl z'n lichaam een abrute stopbeweging maakte en oren geluiden opvingen van iets dat kwam aangelopen, waarschijnlijk Darren waarmee hij gister had moeten knolhobbelen, maar nee, niet Darren kwam in het gezichtveld van Mad maar Chantal, de vriendin van hem. Haar lange zwarte haren waren samen gebonden tot een staart. In haar handen had ze een halster vast, het halster van Mad.. Rustig werd hij het paddock uitgehaald terwijl hij al dansend naast haar liep werd hij naar een poetsplaats gebracht waar een uitgebreidde poetsbuurt plaats vond, eerst werden alle delen van zijn lichaam goed gerost met een rosborstel waarna er met een harde borstel al het vuil werd afgeborsteld waarna er met een zachte borstel nog een keer over alle lichaamsdelen werd geborsteld voor het overige stof,vuil en andere dingen waardoor Mad door begon te glimmen nu waarna ook z'n manen werden gekamd evenals de voskleurige staart van Maddog die netjes op een perfecte lengte was afgeknipt, niet te lang en ook zeker niet te kort. Na al dat gedoe werden ook nog is zijn hoeven uitgekrabd waardoor er geen stro of een of ander verdwaald steentje in vast zat, iets wat dus ookwel ff goed uitkwam want om nou te lopen met een steentje in je hoef wat je alleen maar pijn deed en waardoor je onregelmatig ging lopen had ook geen nut, dan had je namelijk ook nog van die domme mensen die meteen een dierenarts belde of de veearts. Iets waar Mad een hekel aan had omdat hij zogenaamd te wild voor was waardoor ie ook nog is een verdoving kreeg. Het was voor tenminste harstikke normaal om die man of vrouw een goede mep te verkopen met je voor of achterbenen waarna je hem ook nog is vriendschappelijk ging bijten, maar nee dat keurde ze meestal niet goed en werd helaas ook weer niet op prijs gesteld. Na al dat vertroetel en gedoe werd er een dekje op z'n rug gelegd waarna een zadel volgde evenals de martingaal, ook iets waar Mad een hekel aan had, je hoofd werd er door naar beneden getrokken waardoor het omhoog gooien van je hoofd en je ruiter neerslaan dus ook belemmerd werd. Daarna werd hij zachtjes aangesingeld waarna het halster werd verwisseld door iets wat ze een hoofdstel noemde, een ijzer dingetje wat behoorlijk koud was en wat over je tong werd gelegd. Door de meeste ruiters die dan niet konden rijden werd er ook nog is hard aangetrokken waardoor je bijna glimlachte van de pijn, het halster werd over zijn hals geschoven waarna Chantal weg liep, waarschijnlijk om een of ander ding te halen wat die mensen droegen op hun hoofd en wat hun hoofd beschermde wanneer ze vielen, ookwel een cap genoemd. Hard brieste Mad terwijl er met een hoef over de betonnen grond werd geschraapt en er een beetje zenuwachtig en nerveus van links naar rechts werd gedraaid waarna een paar keer hard gehinnikt werd naar de andere kant, naar het paddock waar Future stond.
[&& Kleintje]
898 woorden =D
