Enzo ijsbeerde heen en weer in zijn stal. Het was prachtig weer en hij zat opgesloten in zijn stal? Waar ging de wereld naar toe? Hij wou bewegen, naar buiten, rennen, springen, alles was goed maar niet hier in deze muffe stal staan. Zijn baasje reed hem niet meer. Het was altijd iemand anders die op hem kroop en hem meestal ook nog eens te wild reed. Oké, hij daagde het zelf uit maar het begon pijn te doen in zijn mond. Mensen trokken echt veel te hard in je mond als je eens vrolijk ging rond rennen.
Een van de stalhulpen kwam naar zijn stal gewandeld en haalde hem eruit. Enzo trippelde vrolijk langs hem op. Als een van de stalhulpen kwam mocht hij meestal nog eens bewegen. Deze stalhulp kende hij al goed. Hij zorgde wel vaker voor hem en was best aardig. De jongeman had ook een enorm zachte hand. Hij werd in de poetsplek gezet en een zachte borstel ging over zijn bruine vacht heen. De dikke man die altijd in de stallen rond liep kwam naar hem toe. Enzo snoof eens en deed een paar passen achteruit. De man stonk naar sigaren. "Vermits Thalissa mij toestemming heeft gegeven dit mormel door te verkopen ga ik dat ook doen. Er komt zo iemand kijken, rij hem eens goed door zodat hij een beetje rustig is." Sprak de man. Enzo begreep niet wat mensen zeiden. Soms maar goed. Maar hij mistte zijn bazinnetje. Ze was al een paar maanden niet meer gekomen en dat vond hij spijtig. Ze hadden zulke leuke momenten gehad samen. Enzo zag de stalhulp knikken en verdwijnen.
Iets later kwam hij terug met Enzo's rijspullen. Enzo brieste nerveus. De stalhulp zuchtte en gaf hem een vluchtig klopje op zijn hals. Enzo vond rijden echt niet meer leuk. Het bit sneed in zijn mond en mensen deden hem pijn. Hij wist zelf goed genoeg dat hij enorm veel energie had maar als je hem elke dag reed konden er makkelijk beginners op hem zitten zonder dat hij een hoef fout zette.
Enzo hield zijn hoofd hoog in de hoogte toen hij buiten in de rijpiste stond. 'enzo sta stil...' Mompelde de jongen. Enzo draaide zijn hoofd en voelde gewicht aan het zadel hangen. Hij gooide zijn hoofd omhoog en zette het op een lopen. De jongen trok zich recht en nam de teugels beter aan. Ondanks dat hij streng optrad was hij zacht in de mond. De bruine hengst ging over tot een trippeldrafje en daarna tot een stap. Hij begon te kalmeren en vond het zelfs prettig hoe de jongen hem reed. Hij was zacht met zijn hulpen en dat deed hem goed. Hij was rustig genoeg om een hindernisje te springen. Enzo's bruine oren gingen naar voren en hij ging over tot een soepele galop. Hij vloog over de hindernis heen.
Na het rijden werd Enzo op weide gezet. De staljongen verdween maar kwam niet veel later terug met een heerlijke wortel. Enzo begon te fleemen en maakte gekke geluidje. Vrolijk duwde hij zijn hoofd tegen hem aan. Een auto reed de oprijlaan op. Enzo draaide vrolijk zijn hoofd en hinnikte vrolijk. Soms leek hij wel een dubbele persoonlijkheid te hebben. als je hem lang liet stil staan was hij een enorm onrustig dier maar als je hem regelmatig reed was hij een vrolijk dier. Een vrouw stapte uit de auto. Was dat de persoon die naar hem kwam kijken? Hij wist het niet. Maar hij was wel nieuwschierig naar haar. Zou ze snoepjes bij hebben? Of iets anders lekkers?
[flutj :c
& Shannon]
Een van de stalhulpen kwam naar zijn stal gewandeld en haalde hem eruit. Enzo trippelde vrolijk langs hem op. Als een van de stalhulpen kwam mocht hij meestal nog eens bewegen. Deze stalhulp kende hij al goed. Hij zorgde wel vaker voor hem en was best aardig. De jongeman had ook een enorm zachte hand. Hij werd in de poetsplek gezet en een zachte borstel ging over zijn bruine vacht heen. De dikke man die altijd in de stallen rond liep kwam naar hem toe. Enzo snoof eens en deed een paar passen achteruit. De man stonk naar sigaren. "Vermits Thalissa mij toestemming heeft gegeven dit mormel door te verkopen ga ik dat ook doen. Er komt zo iemand kijken, rij hem eens goed door zodat hij een beetje rustig is." Sprak de man. Enzo begreep niet wat mensen zeiden. Soms maar goed. Maar hij mistte zijn bazinnetje. Ze was al een paar maanden niet meer gekomen en dat vond hij spijtig. Ze hadden zulke leuke momenten gehad samen. Enzo zag de stalhulp knikken en verdwijnen.
Iets later kwam hij terug met Enzo's rijspullen. Enzo brieste nerveus. De stalhulp zuchtte en gaf hem een vluchtig klopje op zijn hals. Enzo vond rijden echt niet meer leuk. Het bit sneed in zijn mond en mensen deden hem pijn. Hij wist zelf goed genoeg dat hij enorm veel energie had maar als je hem elke dag reed konden er makkelijk beginners op hem zitten zonder dat hij een hoef fout zette.
Enzo hield zijn hoofd hoog in de hoogte toen hij buiten in de rijpiste stond. 'enzo sta stil...' Mompelde de jongen. Enzo draaide zijn hoofd en voelde gewicht aan het zadel hangen. Hij gooide zijn hoofd omhoog en zette het op een lopen. De jongen trok zich recht en nam de teugels beter aan. Ondanks dat hij streng optrad was hij zacht in de mond. De bruine hengst ging over tot een trippeldrafje en daarna tot een stap. Hij begon te kalmeren en vond het zelfs prettig hoe de jongen hem reed. Hij was zacht met zijn hulpen en dat deed hem goed. Hij was rustig genoeg om een hindernisje te springen. Enzo's bruine oren gingen naar voren en hij ging over tot een soepele galop. Hij vloog over de hindernis heen.
Na het rijden werd Enzo op weide gezet. De staljongen verdween maar kwam niet veel later terug met een heerlijke wortel. Enzo begon te fleemen en maakte gekke geluidje. Vrolijk duwde hij zijn hoofd tegen hem aan. Een auto reed de oprijlaan op. Enzo draaide vrolijk zijn hoofd en hinnikte vrolijk. Soms leek hij wel een dubbele persoonlijkheid te hebben. als je hem lang liet stil staan was hij een enorm onrustig dier maar als je hem regelmatig reed was hij een vrolijk dier. Een vrouw stapte uit de auto. Was dat de persoon die naar hem kwam kijken? Hij wist het niet. Maar hij was wel nieuwschierig naar haar. Zou ze snoepjes bij hebben? Of iets anders lekkers?
[flutj :c
& Shannon]