Paradigm Shift
Wilt u reageren op dit bericht? Maak met een paar klikken een account aan of log in om door te gaan.
Paradigm Shift

Een RPG die zich centreert rond het leven in een stad waar alles kan gebeuren.


Je bent niet ingelogd. Log in of registreer je

Those we love don’t go away, they live in our hearts every day.

2 plaatsers

Ga naar pagina : Vorige  1, 2

Ga naar beneden  Bericht [Pagina 2 van 2]

Drew

Drew

Drew knikte. ‘Ja, inderdaad.’ Was zijn conclusie uiteindelijk. Hij zou het zelf ook niet leuk vinden als hij met een meisje bezig was om daarna te horen dat ze iemand anders leuk vond. Een zucht glipte tussen zijn lippen door, een brede glimlach stond op zijn gelaat en het lichaam van Drew was ontspannen. Het was ondertussen echt al laat, enkel het licht dat afkomstig was van de maan en de lantaarnpaal zorgde ervoor dat ze nog iets zagen. Straks het stukje door de bossen zou er helemaal geen verlichting zijn, vandaar dat hij Iana echt niet alleen naar huis liet gaan. Daar was het veel te laat voor nu. Hij grijnsde bij de woorden van Iana, waarna hij zijn lippen even kort op haar voorhoofd drukte. Drew keek op toen hij een zacht duwdje tegen zijn borst voelde, een grinnik was hoorbaar. ‘Is dat alles wat je kunt?’ Lachend prikte hij even in haar buik, hij zag het pruillipje toen hij zei dat hij moest gaan. Toen ze het een goed idee vond dat hij haar naar huis zou brengen, kwam hij van de hangmat af. Veegde wat zand van zijn borst af en net toen hij zijn shirt wilde pakken, liep Iana naar hem toe en hoorde hij haar woorden. Even haalde hij zijn wenkbrauwen op toen ze haar shirtje omlaag trok, grinnikte vervolgens en pakte het shirt aan. ‘Deal.’ Opnieuw voelde hij de armen van Iana om zijn middel, hij sloeg zijn armen automatisch ook weer om haar heen en vervolgens liepen ze richting haar huis.

Echt veel werd er onderweg niet meer gezegd, ze kwamen aan bij het huis van Iana en een flauw glimlachje tekende zijn lippen. Hij wilde helemaal niet weg van haar, maar goed. Het moest. ‘Jup. Lijkt me een super idee.’ Was zijn reactie op haar voorstel. Nog een paar dagen wachten en dan zag hij haar eindelijk weer, een brede grijns duwde zijn mondhoeken omhoog toen hij alleen al aan het idee dacht. Drew gaf haar nog een knuffel, knikte toen hij haar woorden hoorde en voelde vervolgens nog even haar lippen tegen de zijne. Damn, wat voelde dát goed. Hij grinnikte kort toen hij haar woorden hoorde. ‘See you Saturday baby.’ Hij knipoogde nog kort, zag hoe ze de deur sloot en volgde zijn weg vervolgens naar huis. Met een gelukkige glimlach rond zijn lippen opende hij de deur, negeerde het geschreeuw van zijn ouders en sloot zijn kamerdeur, plofte neer op bed en sloot zijn ogen.

Topic uit!

Terug naar boven  Bericht [Pagina 2 van 2]

Ga naar pagina : Vorige  1, 2

Permissies van dit forum:
Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum