Met draaiende bewegingen roskamde hij de vacht van Bailey, het zonnetje scheen daarom was Harry Bailey buiten gaan poetsen. Hij legde de roskam weg en begon met de harde borstel de vacht van Bailey te borstelen. Toen de los zittende haren verwijderd waren legde hij toen ook de harde borstel weg en begon met de zachte borstel rustig de zwarte vacht te poetsen. Hij had gisteren in de weide gestaan waar Bailey gebruik van had gemaakt. Zijn vacht was bedekt geweest met modder, wat er nu allemaal al weer af was. Zijn zwarte vacht glom in het zonlicht. Met de schapenhandschoen liet hij de vacht nog meer glimmen. Hij spoot wat ontklit-shampoo op de manen, en begon de manen uit te kammen. Bailey duwde zijn zachte neus tegen zijn schouder, harry's lippen krulde omhoog. Toen Bailey blonk pakte hij het dekje waar Bailey's naam op stond. Hij pakte het zwarte springzadel en legde die voorzichtig op de rug van Bailey. Hij pakte de singel en singelde hem aan, maar zoals gewoonlijk blies Bailey zijn buik op. Harry lachte toen hij merkte dat hij het weer deed en aaide hem even over zijn neus. Hij pakte het zwarte hoofdstal en deed handig het bit in. Toen alle riempjes goed vast zaten liep hij met Bailey naar de springpiste van de manege. Zijn ouders hadden hem en Bailey afgezet bij de manege en zouden hun weer ophalen rond vijven. Bailey had een stal gekregen waar hij in kon staan tot het vijf uur was als hij klaar was met springen. Vrolijk stapte hij naar de springpiste en trok veel bekijks. Een paar meisje keken hem gigelend aan harry glimlachte vrolijk naar hun, stalknechten keken jaloers naar bailey maar Harry negeerde dat. In de springpiste singelde hij Bailey nog twee gaatjes aan en maakte de beugels op maat. Hij stapte lenig op en spoorde Bailey aan tot stap, na twee rondjes liet hij hem op een rustig draven. Toen Bailey goed opgewarmd was ging Harry doorzitten. Hij had daar vroeger veel op geoefend en kon dus bijna bewegenloos in het zadel zitten. Hij spoorde hem aan en liet zijn teugel ietsjes losser. Bailey begreep het meteen en begon aan een gecondoleerde galop, Harry stuurde hem op een hindernis af en spoorde net voordat hij sprong nog een keer aan en ging in de verlichte zit zitten. Het zweef moment vond hij altijd super en genoot daar ook van. De tweede hindernis ging ook perfect dus beloonde harry hem met een klopje op zijn hals en liefkozende woordjes. Na de tweede ronde merkte hij dat er iemand aan de rand van de piste stond te kijken. Hij liet Bailey overgaan tot midde draf en besloot zo nog een hindernis te nemen en dan naar de gene die stond te kijken te sturen.
- Open-
- Open-