Verveling.... [open]

Tango werd aan een touw en halster geleid naar de grote grasgroene weide. Hij begon een beetje te trippelen en er werd direct aan het touw gesnokt. Hij hief zijn hoofd naar boven. De man die hem in de wei zette was niet echt vriendelijk. Het touw van de weide werd opengedaan en achter hem terug dichtgedaan. Het halster werd afgedaan en hij gaf een paar bokken zodat de man weg zou gaan uit de wei. Tango liep zo snel mogelijk naar de andere kant van de wei en hij keek rond. Zouden er nog andere paarden in de weide staan? Misschien kwamen ze er nog andere inzetten. Hij galoppeerde naar de andere hoek en dan terug naar de begin plaats. Hij keek even naar de weg die ernaast liep en hij ging liggen. Hij begon te rollen en bleef eventjes liggen. Geschrokken keek hij op en zag een vogel op zijn buik landen. Hij zwiepte met zijn staart maar de vogel bleef zitten. Hij zuchtte diep, die vogel moest eraf maar hij had geen zin om recht te staan. Het was veel te warm. Hij hoorde voetstappen en hij keek even. Het was die man weer met een ander paard. Hij legde zijn hoofd terug op de grond en genoot van de zon.

Taylor liep over de manege. Hij was nog opzoek naar een paardje. Hij wilde graag weer paardrijden zoals hij altijd had gedaan. Dus waarom ook niet? Tay bekeek elk paard maar geen enkele was echt leuk. Ineens zag hij een mooie bruine hengst liggen. Tay liep naar het hek en bekeek hem nog eens beter. "Zo zo jij ziet er wel geschikt uit" glimlachte Taylor. "Nu maar hopen dat je te koop bent.." mompelde Taylor. Tay klakte met zijn tong om te kijken of de hengst naar hem toe zou lopen. Hij wilde hem wel eens van dichtbij bekijken. Er zat een vogel op zijn buik die spottend bleef zitten toen het paard met zijn staart zwiepte. Grijnzend bekeek hij de twee. Taylor was begonnen met paardrijden toen hij 7 was. Maar hij was het flink verleerd toen hij hier kwam. Maar hij heeft het weer geleerd van zijn vriendin. Dus nu kon hij het weer uitstekend! Nu moest hij alleen nog een paard hebben om er op te kunnen rijden. Hij wist alleen nog niet welke, alleen deze zag er wel goed uit. Misschien zou deze het wel worden.

Terwijl hij genoot van de zon hoorde hij opeens een geklak. Hij keek eventjes alle kanten op en zag een vreemdeling staan. Hij had hem hier nog nooit gezien. Tango ging recht zitten en strekte zijn voorbenen. Hij kwam terug recht en ging in een soepel drafje naar de kant van de weide. Gelukkig was de vogel weg toen hij opstond. De jongen achter de draad grijnsde een beetje. De jongen leek niet echt iemand die zou paardrijden. Tango zijn oren hingen naar de zijkant. Hij keek even opzij in de andere weide waar nu ook een paard stond. Hij ging rustig, nog steeds in soepel drafje, naar de draad toe. Hij snuffelde aan de hand toen hij aan kwam bij de draad. Zijn oren waren naar voren gebracht toen hij dichterbij was gekomen. Tango was allang niet meer bereden omdat hij geen berijder meer had. Hij stond eigenlijk te koop maar de manege eigenaar wou hem als manege paard gebruiken. Wat eigenlijk niet echt goed was omdat Tango een succesvol dressuurpaard was geweest. Hij had er zelf totaal geen zin in om met beginners te rijden en liet dat dan ook merken als ze niet goed genoeg konden rijden. Hij begon dan een beetje weg te schieten en met zijn hoofd te zwieren, dan werden die beginners al bang. Hij testte ze altijd eerst uit, kijken of ze het wel waardig waren om op hem te rijden en elk kind dat dat probeerde faalde. Hij was benieuwd of deze jongen dat ook zou doen. Tango zou direct gaan uit testen, hij moest weten of de mensen die hem reden hem waardig waren. Tango had in het verleden heel veel prijzen gelopen. Hij snapte dan ook niet waarom zijn eerste berijder hem had verkocht. Dan nog wel aan een manege ! Tango vond het zelf een beetje een schande. Hij zou er nog wel uitkomen.