Azura Bahari (Ah-zoe-rah Bag-ha-rie) - 22 years old - Teheran, Iran
Azura is een meisje met een erg sterke, aanwezige persoonlijkheid. Haar mening is gebaseerd op feiten. Natuurlijk accepteert ze het als iemand een andere mening heeft dan haar, maar dan moet die mening wel onderbouwd zijn met goede argumenten. Als diegene die mening niet kan onderbouwen, dan ben je voor Azura een niemand. Azura kan soms een behoorlijke bitch zijn, zeker naar mannen toe. Haar beeld van mannen is erg vervormd, voor haar zijn de meeste mannen gewoon op maar één ding uit en als ze dat hebben gehad, gooien ze je weg als een verpakking van een zak chips. Verder is Azura niet iemand die snel mensen toelaat, ze heeft ontzettende moeite met het vertrouwen van mensen. Dat betekent niet dat ze niet sociaal is, of een teruggetrokken persoontje is. Ze vind het heerlijk om contact te maken met andere mensen, maar het is wel zo: als ze je mag, heb je een hele gezellige vriendin. Als ze je niet mag, kan je beter maken dat je weg bent. Verder is Azura gek op leren, vind ze het heerlijk om zichzelf uitdagingen te geven, zoals het oplossen van moeilijke wiskundesommen of het berekenen van formules. Ook is Azura heel erg creatief: ze houdt van zingen, rappen en dansen. Vooral het dansen is haar leven, de andere twee doet ze een beetje voor haar lol. Azura is iemand die zich door niemand de wet laat voorschrijven, ook al gaat dat soms moeilijk. Verder doet ze vooral haar eigen ding en de mensen die met haar mee willen in die dingen, die houdt ze close. Zijn die mensen haar zat? Ook goed. Azura is iemand die prima met eenzaamheid om kan gaan, maar het ook goed vind als er mensen om haar heen zijn. She just doesn’t give a shit.
Het uiterlijk van Azura is heel erg verschillend. Qua kledingstijl kan ze op het ene moment hele erge kleding ‘from the hood’ dragen, denk aan vesten met een capuchon, t-shirts en sneakers. Het andere moment kan ze zichzelf ook heel sexy, classy en vrouwelijk kleden: strakke jurkjes, mooie sieraden en dat soort dingen. Haar haren zijn van nature heel erg krullend en bruin, maar Azura vindt het ook heel erg leuk om ze te stijlen. Dat ligt een beetje aan haar bui. Verder heeft Azura een lichtgetinte huidskleur, wat natuurlijk logisch is, aangezien ze uit het Midden Oosten komt. Ze is niet heel erg groot voor haar leeftijd, ze reikt net aan de één meter en zeventig centimeter. Haar lichaamsbouw is tenger, niet té dun, maar ook weer niet dik. Azura heeft verschillende tattoos over haar lichaam.[/center]
De familie van Azura werd officieel geboren in Teheran, de hoofdstad van Iran. In dit van oorsprong Perzische land heerste een golf van armoede en oorlog. De omstandigheden waren, zelfs in de hoofdstad, verschrikkelijk. Er waren heel veel mensen die op straat leefden, veel mensen die honger leden en er waren elke dag wel aanslagen. De ouders van Azura, een orthodox islamitisch stel en eigenaren van een bakkerij, hadden hun hele leven lang geld gespaard. Samen met het geld van de oma van Azura, de moeder van haar vader, konden ze naar de Verenigde Staten vluchten. De Verenigde Staten in komen was niet zo heel erg makkelijk, omdat de familie uit een oorlogsgebied kwamen. Nadat ze uitgebreid gescand waren, veel weken van overleg en heen en weer gestuurd worden, mochten ze dan uiteindelijk de Verenigde Staten betreden, namelijk de stad New York. Ze kwamen te wonen in de wijk The Bronx, de ghetto van New York en waar het leven aan een zijden draadje hing als je niet oppaste.
Al heel vroeg kwam Azura in aanraking met de Amerikaanse cultuur, die heel anders dan de islamitische cultuur waarin haar familie was opgegroeid. Op de televisie zag Azura al gauw naveltruitjes, blote buiken, haren in verschillende modellen geknipt, blote armen. Hier was Azura op jonge leeftijd al heel erg geïnteresseerd in. Niet alleen in hoe de meiden op de televisie eruit zagen, maar vooral in de bewegingen die ze schenen te maken. Na heel erg lang zeuren mocht ze dan op dansles, op voorwaarde dat ze wel altijd een vestje zou dragen als ze ging dansen. Haar ouders kwamen nooit kijken, dus op een gegeven moment ging Azura deze alsnog uitdoen. Dansen werd haar leven. Het leven in The Bronx was kei- en keihard en zo moest ze ook zijn als ze wilde overleven in deze gevaarlijke wijk. Maar zodra ze naar dansles mocht, wat ze op haar toppunt wel 5 keer per week deed, dan was ze helemaal vrij. Dan kon van alles gebeuren, dan was ze zichzelf en dan was ze gelukkig. Azura was zo gelukkig als ze aan het dansen was, dat ze dit het liefste zo veel mogelijk deed. Maar alsnog had ze altijd genoeg tijd voor school, voor Azura was school heel erg belangrijk. Ze ging misschien niet naar de beste school van New York, maar ze wilde later niet eindigen in The Bronx. Nee, later zou ze zichzelf zien in Manhattan. Of misschien was dat te hoog gegrepen, in ieder geval wilde ze weg uit The Bronx. Ze wilde zich richten op een Ivy League school, ook al wist ze dat ze daarvoor verschrikkelijk veel beurzen moest aanvragen. Azura heeft een obsessie met sterke, onafhankelijke vrouwen die hun dromen najagen: Beyoncé, Nicki Minaj, Tina Turner etc.
Ondanks haar toekomstplannen, werd de relatie met haar ouders alleen maar slechter. Zij vonden dat Azura teveel meeging in de Amerikaanse cultuur, weinig respect had voor de Perzische cultuur en niet veel respect had voor hun ouders. Azura vond op haar beurt dat haar ouders te ouderwets waren, vond dat ze haar vrij moest laten in de dingen die ze wilde doen en haar moesten steunen. Maar er kwam verbetering in. Op een dag vonden haar ouders zittend op de bank met een zak chips voor haar neus naar MTV kijkend. Ze zijn toen zo boos geworden, dat Azura naar haar oma ging, die veel ruimer dan haar ouders dacht en ook meer accepteerde. Dat was bijzonder, omdat ook zij uit die cultuur kwam. Na veel onderhandelen en praten mocht Azura bij haar oma gaan wonen, deels ook om voor haar oma te zorgen, omdat die leed aan een ongeneeslijke ziekte. De relatie met haar ouders verbeterde op deze manier, ze zag ze een aantal keer per week en als ze voelde dat er frustraties kwamen, dan kon ze gewoon weg, naar het huis van haar oma.
Er was maar weinig geld in het leven van Azura. Overdag was Azura met een groepje meiden op de straten van The Bronx te vinden, hangend met een groepje meiden, nadat ze al haar huiswerk had gemaakt en had zitten studeren. ’s Avonds deed Azura echter hele andere dingen. Azura had namelijk een geheim: 's avonds brak ze in pakhuizen, om daar goederen vandaan te halen en tijdelijk ergens anders op te slaan. Vervolgens verkocht ze alles door, om zo het geld voor haar oma’s medicijnen te kunnen betalen en af en toe wat voedsel te kunnen halen. Azura vond dit helemaal niets, maar ze moest wel.
Tijdens het doorverkopen van die spullen, ontmoette Azura Jayden. Jayden was een Afro Amerikaanse jongen, die veel in de handel deed en dan voornamelijk handel die niet helemaal zuivere koffie was. Azura viel voor hem en al gauw kregen de twee een relatie. Helaas was de relatie maar van korte duur, aangezien Jayden al heel snel vreemd ging, omdat Azura nog geen seks wilde. Het heeft haar wel voor een deel gemaakt voor wie ze nu is: iemand die mensen niet snel in haar hart sluit op romantisch gebied, iemand die mensen niet zo snel vertrouwd, iemand die niet alles gelooft wat de mensen tegen haar zeggen, zeker niet omdat ze nu in de Verenigde Staten woont. Die mensen hebben grote woorden, maar als het op daden aankomt…ho dan maar. Toch was Azura vrij snel over het verraad heen. Ze ging door het leven met deze mentaliteit: het is zijn verlies, niet het hare.
Natuurlijk was het verdoemd om een keertje mis te gaan. Hoewel Azura het voor haar oma deed, het stelen, bleef het natuurlijk een criminele activiteit. Het was verboden. Daarom werd Azura betrapt. De politie had haar gevonden en dwongen haar om haar handen omhoog te doen, zodat ze mee kon gaan naar het politiebureau. Maar als Azura nu afgevoerd zou worden, dan zou er niemand meer voor haar oma kunnen zorgen. Daarom deed Azura iets wat ze nooit had moeten doen: ze besloot te vluchten. En ze rende zo hard als ze kon. Toen ze eenmaal bij haar thuis was, dacht ze dat ze de politie had afgeschud. Maar niets was minder waar: de politie stond haar op te wachten bij het huis. Voor de deur, voor het oog van alle buurtbewoners, en wat misschien nog wel erger was, voor de ogen van haar oma en haar ouders werd Azura in de boeien geslagen. De teleurstelling die ze op het gezicht van de mensen zag was verschrikkelijk, het deed haar zoveel pijn. In de cultuur van Iran was het normaal dat diegene hun handen eraf werden gehakt als er gestolen werd. In de ogen van haar ouders zag ze dat die hetzelfde willen doen. Op het gezicht van haar oma had ze vooral teleurstelling gezien, ook al was het voor een goed doel. En die teleurstelling, dat deed Azura zo verschrikkelijk veel pijn.
Nadat Azura was opgepakt, kreeg ze natuurlijk een proces. Er waren verzachtende omstandigheden. Azura had uitgelegd waarom ze het had gedaan, en aangegeven dat ze nooit heel erg veel geld had gehad. Bovendien was ze ook nog eens minderjarig. De jury besloot dat ze een gevangenisstraf van 6 maanden kreeg. Deze zat Azura netjes uit en na de 6 maanden werd ze weer opgehaald door haar oma, waar ze mocht blijven wonen. Het ging toen heel erg goed met Azura. Ze begon aan een opleiding psychologie en een dansopleiding en ze had een baantje. In deze tijd kwam ze ook Jayden weer tegen en de twee gingen weer een relatie aan. Toch sloeg het noodlot op haar achttiende toe: ze was zwanger van hem. Na negen maanden beviel Azura van een prachtig meisje: Laila. Jayden zat echter heel erg aan de drugs en Azura brak weer met hem. Door gesprekken met Jeugdzorg kwam er een rechtszaak, waarin Jayden de voogdij over zijn dochter verloor en de jury ook besloot dat hij haar nooit meer mocht zien. Ze wilden ook een contactverbod voor Azura geven, maar dat wilde zij niet. Zij kon hem namelijk wel aan. Als hij één stap in de richting van haar dochter zou doen, was hij een dood man.
Na vier jaar gaat het eigenlijk beter dan ooit. Ze is verhuisd naar Londen, om aan alle stress te ontkomen. Ze heeft een dansschool opgericht voor moeilijk opvoedbare jongeren, dat heel erg goed loopt. De jongeren komen naar haar toe om met haar over hun problemen te praten en hun problemen even te vergeten in intensieve danslessen. Laila is inmiddels vier jaar en gaat naar de kleuterschool. Samen hebben ze een klein, lief huisje.