We need a fucking bass player [Jessica]

Kael leunde verveeld achterover op de bank in het kleine appartementje van Rhys, de drummer van zijn band. Tussen zijn vingers bungelde aan half opgerookte sigaret. De een na laatste mogelijke bassist was vroeg geweest, dus nu hadden ze even.
Op de achtergrond zorgde Black Sabbath voor een lekker soundtrack. Op de vloer lagen een paar lege blikjes en ergens slingerde een lege aansteker.
“Nou, wat vonden jullie ervan?” zei Geoff, de huidige zanger. Enkele maanden terug, rond Nieuwjaar, was Tim ermee gestopt. Een nieuwe zanger vinden was redelijk vlot gegaan, doordat ze Geoff al kenden van feestjes en hij een dijk van een stem had, maar een nieuwe bassist, nu Nolan weg was, bleek moeilijker. En ze hadden er toch echt een nodig. Kael kon zelf een aardig partijtje bas als het moest, maar dat was live gewoon geen optie.
“Eerlijk antwoord? Shit. Die ervoor, die Lily, die was goed,” antwoordde Kael. “En die blonde jongen ook, al was ‘ie wat vreemd."
Geoff opende een flesje bier en knikte.
“Ja, mee eens. Tot nu toe ben ik ook het meest te spreken over Lily. Zal wel vreemd zijn, een meid in de band."
Rhys kwam erbij zitten en sloeg doodleuk een arm om Kael’s schouders - hij was bij iedereen redelijk aanhankelijk - waarna hij zijn voeten op tafel legde.
“De aanwezigheid van een vrouw is jou sowieso vreemd, volgens mij,” grijnsde hij.
“Ik wil wedden dat ik meer meiden heb gedaan dan jij,” kaatste Geoff terug.
“En hoeveel daarvan stonden erop dat het licht uitbleef?”
“Dames, dames, jullie zijn allebei mooi,” mengde Kael zich luchtig in het gesprek. Hem leek het ook apart als hun jongensgroepje ineens een meisje erbij kreeg, maar het was geen dealbreaker. Meer iets waar ze aan zouden wennen.
“Vind je het wel een optie dan?” vroeg hij kritisch aan Geoff. Deze haalde zijn schouders op en veegde zijn lange, zwart geverfde haar naar achteren.
“Het is niet dat het een probleem is, meer dat het wel even wennen is, gok ik."
Dat stond buiten kijf. Kael drukte zijn peuk uit in de asbak. Hoe gek hij ook op Rowan was, het was wel lekker hier gewoon ongestoord binnen te kunnen roken.
Hij keek op zijn horloge. Het was een vrij fancy ding, maar hij liep er sowieso chiquer bij dan de rest. Hij hield het midden tussen stylish en alternatief, waar de andere twee vooral gewoon heel erg alternatief waren.
“Nou, ze zal zo wel komen, denk ik,” zei hij luchtig.

De bel ging.
"Speak of the devil," grinnikte Geoff.
"Hoezo ik zit gewoon hier toch?"
"Oh hou je bek."
Kael stond op. Hij had net een nieuwe sigaret opgestoken en blies een rookwolkje uit.
"Ik ga wel. Houden jullie het netjes als ik er niet ben? Niet krabben, niet bijten, en geen boze seks."
Hij ontweek een drumstok en haastte zich de gang op, en de zwaar krakende trap af. Door het glas van de deur was weinig te zien; het was wel even geleden dat dat voor het laatst was schoongemaakt en er gingen meerdere ansichtkaarten aan.
Hij morrelde even aan het immer moeilijke slot - Geoff zou er wat aan doen, maar die beweerde dat Rhys er wat aan zou doen en die beweerde weer dat het Tim's taak was geweest - maar had de deur uiteindelijk open.
Voor hem stond een meisje met een enorm bos krullen. Ze was op een onconventionele manier mooi en Kael zou zonder die gitaar op haar rug niet in hebben geschat dat ze een bassist was.
Hij grijnsde en schudde haar uitgestoken hand. De peuk bungelde nog tussen de vingers van de andere.
"Aangenaam Jessica," zei hij hartelijk en hij stapte opzij om haar binnen te laten. "Ik ben Kael. De leadgitarist."
Niet dat ze een rhythm gitarist hadden, maar lead gitarist klonk cool.
Hij gebaarde met de hand met de sigaret erin naar de trap.
"De rest is boven, loop maar mee."
Met die woorden liep hij de krakende trap weer op. Halverwege lag een stapeltje post. De bovenliggende brief had een de datum van een week terug.
"Hoe lang speel je al?" vroeg Kael over zijn schouder, richting de kamerdeur lopend.

Lang, dacht ze. Nou, ze gingen het horen. Eigenlijk was Kael's aandachtsboog al aardig op aan het raken, maar ach, ze was de laatste, dat kon hij nog wel opbrengen.
Hij kreeg een aardig spervuur van vragen afgevuurd op zich en grinnikte.
"Vanaf een jaar of twaalf, denk ik. Ik geloof dat ik toen echt serieus werd," zei hij bedachtzaam. Hij nam een hijs van zijn sigaret en blies de rook uit.
"De band zit ik nu denk ik ruwweg driekwart jaar in. Dat is ook meteen ongeveer hoe lang hij al bestaat, zij het met vrij wisselende bezetting."
Hij duwde de deur open en de twee anderen, nu beiden op de bank gezeten, stonden op. Er viel iets om en Rhys keek naar beneden.
"Oh, leeg. Whatever."
Geoff was als eerste bij Kael en Jessica en stak zijn hand naar haar uit. Met de tattoo in zijn nek, zijn zwarte haar en de piercings in zijn lip en oren kon hij onmogelijk veel meer van Kael afsteken. Nu had deze laatste ook een tattoo, maar die ging schuil onder zijn donkere overhemd.
"Hey! Geoff, aangenaam," zei de zanger, niet onvriendelijk. Hij had een vrij diepe stem die ook als hij sprak naar Kaels idee prettig was om naar te luisteren.
"Rhys," stelde de ander zich voor, vanachter Geoff. Rhys was een stuk breder, maar zijn stem was hoger. Zowel hij als Geoff waren beiden enigszins gespierd, terwijl Kael, slank als hij was, tenger bij ze afstak. Zijn charisma haalde dat in; Rhys had de subtiliteit van een neushoorn en Geoff vloekte als een zeeman.

Kael plofte weer neer op de bank en pakte een flesje bier, nadat hij zijn sigaret uit had gedrukt, dat hij vlug met de opener van zijn dop ontdeed. Hij nam een slok en knikte.
"Prima," zei hij. Hij gebaarde naar de versterkers die een beetje in de hoek van de kamer stonden, aangesloten op de boxen, waar inmiddels geen Black Sabbath meer uitkwam; Rhys had de muziek uitgezet.
"Je mag hem daar wel op aansluiten," zei Kael. Hij ging ervan uit dat ze zelf wel wist hoe dat moest.
Rhys kwam weer naast hem zitten en pakte zonder een spier te vertrekken het biertje, om er een slok uit te nemen.
"Speel je al lang?" vroeg hij luchtig. Kael glimlachte even. Hij had kunnen weten dat hij zijn vragen beter had kunnen stellen als de rest er ook bij was. Hij pakte het flesje achteloos weer terug. Geoff was blijven staan en leunde tegen de deurpost.
"Als je ergens assistentie bij kan gebruiken geef je maar een gil," zei hij vriendelijk. Dat was nog zoiets; Tim was een goede zanger geweest en een geweldige frontman, maar technische kennis ontbrak hem. Geoff wist eigenlijk van de meeste dingen die bij een band kwamen kijken in ieder geval de basis, en dat maakte samenwerking met hem echt ontzettend tof.
Kael nam het meisje onopvallend een beetje op. Hij vond het moeilijk hoogte van haar te krijgen. Niet dat ze een slechte eerste indruk had gemaakt, maar Kael had het gevoel dat hij haar toch wat moeilijk kon peilen. Op zich geen ramp; Tim was het soort geweest dat het vroeg hoe het met je vagina ging als je over gevoelens begon, maar Kael vond het prettig te weten waar hij aan toe was.

Kael luisterde aandachtig. Het klonk goed, dat was het niet. Het was alleen zo.. rustig. Niet dat ze geen ballads deden, maar dat was een zeldzaamheid.
Toen ze stopte met spelen knikte Geoff goedkeurend.
“Dat was in ieder geval een liedje,” zei Jessica en Kael grinnikte.
“Goed dat je het zegt,” plaagde hij. Rhys porde hem in zijn zij. “Nee, maar het klonk goed. Je bent sowieso een van de beteren.”
“Absoluut,” stemde Geoff in.
Kael nam nog een slok en gaf het flesje bier toen aan Rhys.
“Maar,” zei hij toen, “het was wel wat tam. Kan je ook nog wat harders laten horen?”
Ze hadden bij een van de jongens hetzelfde probleem gehad, en die bleek amper uit de voeten te kunnen met rock. Kael hoopte dat dit meisje veelzijdiger was, want hij had verder inmiddels een goede indruk van haar. Het zou sowieso tussen haar en het andere meisje gaan, want beiden waren beduidend beter dan hun competitie.

Kael luisterde aandachtig en tikte het ritme mee met zijn vingers op de leuning van de bank. Geoff luisterde met zijn ogen dicht en een lichte frons van concentratie.
Het klonk goed, veel beter dan het eerste en het paste zo te horen prima in hun sound. Kael schoot in de lach toen ze stopte en zichtbaar buiten adem was.
“Is het wat?”
Kael knikte.
“Ik zou zeggen van wel,” antwoordde hij.
“Indrukwekkend,” viel Rhys hem bij. Indrukwekkend was het zeker. Kael en de andere twee keken elkaar kort aan. Hoewel Kael er eigenlijk wel okee mee was als de keuze op dit meisje zou vallen, wilde hij de beslissing niet overhaast nemen.
Hij keek Jessica weer aan.
“Ik zal eerlijk zijn, de kans is groot dat onze keuze op jou valt, maar ik hoop dat je het niet erg vind als we alles desondanks eerst nog even met zijn drieën doorspreken. We willen alles gewoon even laten bezinken."
Geoff rekte zich uit.
“Hoe het ook zij, je krijgt het in ieder geval uiterlijk morgen te horen, mogelijk eerder,” zei hij kalm.
“In ieder geval wil ik je bedanken voor het niet onverdienstelijke stukje baswerk dat je zojuist hebt laten horen,” zei Kael.

(ik stel voor dat we zo skippen naar het punt dat ze bericht krijgt)

Kael sloot de deur en plofte weer op de bank. De andere twee waren ook gaan zitten.
“Dus,” zei Kael, waarna het even stil was. Geen gespannen stilte, dat niet.
“Dus,” herhaalde Geoff met een milde glimlach.
“Ik denk eigenlijk dat wij allemaal onze keus wel hebben gemaakt, of niet?” merkte Kael op. De andere twee knikten.
“Ja, ik denk het wel, eigenlijk,” zei Rhys langzaam. “Ik bedoel, ze was denk ik toch wel echt de beste, en veruit het minst raar."
“Mee eens,” zei Geoff, “en ach, we hebben Kael ook, dus om mensen nou op raar af te rekenen.."
Kael schoot in de lach.
“Takes one to know one. Maar we zijn het eens dus?"

En zo kwam het dat later die avond het belangrijke telefoontje werd gepleegd. Eerst had Kael de anderen gebeld om eerlijk uit te leggen waarom ze het niet waren geworden, maar daarna was Jess aan de beurt.
Hij draaide haar nummer en even later nam ze op.
“Met Jessica,” klonk het, een tikje zenuwachtig, aan de andere kant van de lijn. Kael glimlachte bij zichzelf even. Hij kon zich haar zenuwen goed voorstellen.
“Hey, Jess,” zei hij luchtig. “Je spreekt met Kael. We hebben overlegd en onze keuze is op jou gevallen,” zei hij vervolgens. Hij zat nu aan de tafel de keuken en had Rhys’ agenda naar zich toe getrokken en een pen van de tafel gegrist.
“Maar dat was denk ik wel te verwachten. Hoe dan ook, we willen je eigenlijk graag zo snel mogelijk weer uitnodigen. Beetje beter kennis maken, dingen bespreken, niets engs. Zou dat deze week voor jou nog uitkomen?"