BADA$$.

De BOB zijn. Nog nooit had Demi gedacht dat die dag er werkelijk waar ooit zou komen, maar jawel, die was sneller aangekomen dan verwacht, voor vandaag, weliswaar. Het viel haar zwaar tegen dat geen één van haar vrienden had aangeboden om die taak voor vanavond in plaats van haar op zich te nemen, want eerlijk; wie wist er nou niet hoeveel ze ervan hield om van een groot feest een nog veel groter feest te maken? En daar hoorde drank bij, want bepaalde dingen waren echt een no-go zonder een drankje. Maar helaas, niet voor vanavond. Niet deze keer. Tuurlijk was er altijd nog een uitweg om te gaan drinken als de andere al dronken waren, maar daarbij bracht ze én zichzelf én hun in gevaar tijdens het rijden. Pf, ze wist heus wel dat ze kon rijden, maar stel er gebeurde nu iets, dan was ze echt de sjaak.
Nog even bracht ze de felrode lippenstift aan op haar lippen waarna ze voor de spiegel die van de vloer tot het plafond kwam nog een rondje draaide. Perfect, al vond ze dat van haarzelf. Ze kon overigens niet wachten tot haar haar weer op zijn oude lengte zou zijn, want toegegeven, ze was het nu wel zo’n beetje beu. Het was badass. Maar na een tijdje was dat badass er toch wel af, of toch in ieder geval voor haar. Helaas was er geen wondermiddel wat haar haar in dat van Rapunzel of weet ik veel wat kon veranderen, dus dat moest maar met de tijd. Helaas.
 
“Ik ben benieuwd hoe jij het gaat doen zonder dra–” De scherpe blik die Demi naar haar vriendin had gegooid zorgde ervoor dat ze afhaakte en haar blik weer voor zich richtte, ondanks dat Demi haar bruine ogen nog voor enkele seconde op haar had gericht. Echt, als nog één iemand haar daarmee ging fucken zou ze het krijgen. Het viel zwaar tegen hoe vaak zulke dingen al niet naar haar hoofd gegooid waren op de avond, vooral nu ze met z’n alle in de auto zaten, maar goed, nu wist iedereen dat ook meteen weer. Het gelach van achterin was haar dan ook zeker niet ontgaan als reactie op wat ze had gedaan, maar goed, dat kon ze dan nog wel begrijpen en hebben. Toevallig was ze geen miet, of wat dan ook, dus kon ze echt wel wat hebben.
Maar ook voor haar was er een lijn, mensen moesten daar eens rekening mee houden. Maar alright, de rest was nu al vrij aangeschoten dus kwalijk kon ze het hen niet nemen; zij zou waarschijnlijk ook zo’n actie gemaakt hebben, want zo rolde ze.
 
Well, als deze muziek nog meer gedraaid zou worden zou ze werkelijk waar alles naar binnen werken wat er maar te verkrijgen was. Demi snapte ook echt van geen meter dat, als ze dan wel wat had gedronken, ze ook maar echt hier plezier kon hebben, met deze shitmuziek.
Haar beden leken verhoord te zijn toen de muziek ineens een change maakte en haar weer vertrouwen gaf om hier te blijven. En om netjes alleen maar frisdranken te pakken, want dat mocht niet vergeten worden.
Nog nooit had ze ook maar echt het gevoel gehad hoe damn het wel niet was om cola op een feest te drinken. Het smaakte ineens van geen meter en het liefste had ze meteen een switch gemaakt, maar ja, beloftes. En iedereen kwam ooit eens aan de beurt, dat ook nog.
Het dansen ging dan ook stroever dan gewoonlijk, ondanks dat ze af en toe nog wel eens door verscheidene dudes werd meegetrokken, maar daar bleef het dan ook bij. Niets interessants. In ieder geval niet voor de nuchtere Demi. Dronken Demi had vast wel een andere gedachte gehad, helaas bleef zij nu nog even in de achtergrond, voor toch zeker de hele avond.
Toen de groep waar ze bij was dan richting een andere groep ging – blijkbaar doordat ze elkaar kende, dat was in ieder geval wat ze ervan op kon maken – hield ze zich onbewust wat meer afzijdig, totdat ze besefte dat er iemand al een tijd, in haar perspectief, naast haar was.
“Enjoying the party?” Haar witte, rechte tanden werden voor kort even ontbloot. Lekker sociaal doen, leuk. Alhoewel, misschien kwam er nog wel wat uit. Voor sommige was er toch geen drank nodig om het gezellig te hebben, right? Misschien viel ze ook wel in die categorie als er geen keuze was. Hm, tijd om dat even te onderzoeken.

Mag ik dit topic claimen? o3o

&Zane.

:')

... awkward. :') Waarom moet ik daar altijd overheen lezen, my bad

Het kleine, ietwat gedeukte rode autotje baande zich dapper een weg door de straten van de stad. Op de weg letten viel niet mee met drie giechelende meiden op de achterbank en een dude naast je die eigenlijk continu hun aandacht probeerde te krijgen. Ging nog wat worden als ze ook nog eens alcohol op hadden.
"Hee, hee jongens, hoe noem je een vlieg zonder vleugels?" kwam het weinig intelligent uit Melly, die al in had gedronken voor ze hier kwam.
"Geen idee," was de aarzelende reactie van Davy.
"Een loop!"
Melly ging stuk, en de andere twee giechelden mee, zij het met iets minder verve. Zane schudde zijn hoofd en grijnsde. Melly was een lieve meid, maar God wat was ze soms dom.

Eenmaal binnen op het feest bestelde Zane met frisse tegenzin een alcoholvrij biertje. Hij kon zichzelf op zijn minst namelijk het idéé geven dat hij niet de bob was. Een slok van het drankje gaf echter al aan dat dat ijdele hoop was en hij trok een gezicht. Het feest was echter wel lekker druk, dus er moest wel wat van de avond te maken zijn.
Zijn groepje was verdwenen. Na even rondspeuren zag hij Melly met een onbekend meisje praten, en Davy met wat mensen naar buiten lopen voor waarschijnlijk een peuk.
Hij begaf zich uiteindelijk ook maar op de dansvloer en had het, zeker toen de muziek een beetje beter werd, eigenlijk nog best naar zijn zin, ook al was je perspectief nuchter toch een stuk anders. In ieder geval was het dansen iets wat zijn humeur vrijwel altijd op wist te krikken.
Toen een meisje naast hem hem aansprak, was het werkelijk een wonder dat hij het in een keer verstond. Hij boog zich iets naar haar toe om te antwoorden, omdat hij van nature niet zo'n harde stem had.
"Kon beter, maar soms moet je wat voor je vrienden overhebben," zei hij met een grijns, en hij toonde haar het 0% flesje.

Na vanavond zou ze zichzelf wel een pluim kunnen geven voor goed werk verricht, want oh God, wat kon ze er slecht tegen dat iedereen zo leuk met elkaar stond te doen en zij een beetje in de achtergrond viel, puur omdat ze nu alles voor de volle honderd procent meemaakte. Iets wat normaal niet was, normaal gesproken herinnerde ze zich de volgende dag niet meer wat tijdens de avond ervoor allemaal was gebeurd. In grote lijnen natuurlijk wel, maar van een volledig, compleet verhaal met allerlei details? Nah. Zeker niet.
Gelukkig stond de muziek die er op het moment werd gedraaid haar wel aan, anders was dat ook nog eens een afknapper geweest. Nu was het enkel en alleen nog hopen op een iemand die medelijden met haar had en misschien zelfs hetzelfde lot onderging, maar gezien de hoeveelheid fietsen die in de buurt hadden gestaan leek dat hem niet te worden. Jammer, anders had deze avond misschien tóch nog wat kunnen worden. Maar goed, zeg nooit nooit, een kans bestond altijd nog.
Plus, het kon ook altijd nog dat ze even gek zou gaan doen als dat ze deed wanneer er alcohol in het spel zou staan. Mensen zeiden dan altijd wel dat alcohol niet voor gezelligheid zorgde, maar serieus, op feesten zoals deze was dat echt wel het geval. Demi leek haast niet eens op gang te kunnen komen en dat zei toch wel héél veel.
 
Gelukkig was de groep waarmee ze hier naartoe was gegaan, plus een ander deel wat ze kenden en die zich hadden aangesloten, bij een andere groep gaan staan doordat blijkbaar sommigen elkaar kenden. Daar zag ze dan ook een jongen staan die ook wat meer afstand hield. Zou het dan toch? Haar wenkbrauwen waren wat omhoog gegaan, terwijl ze voorzichtig een weg richting hem baande en eenmaal bij hem aangekomen hem aansprak, haar tanden die ze voor kort had ontbloot en hem zo een glimlach toewierp.
Zijn reactie zorgde voor een nog grotere glimlach dan degene die ze al had. Had ze dan toch een lotgenoot gevonden voor vanavond? “Vertel mij wat, cola is ook niet alles.” Sprak ze haast lachend terug tegen hem. Misschien was alcoholvrij bier toch nog wel beter dan een cola, gewoon, het idee dat je nog bier dronk, dat deed al wat. “Ik neem aan dat jij dus ook straks terug moet rijden?” Het moest haast wel, wie ging er anders voor zijn plezier met een groep mee die wél dronk en dan zelf niets zou drinken.
“Demi.” Stelde ze zichzelf met een kleine grijns voor, waarna ze kort richting de bar keek en daarna weer richting hem. “Zal ik dan maar wat te drinken halen? Als je wat wilt, natuurlijk.” Haar glas was namelijk alweer op en sinds hij ook geen alcohol dronk leek haar dat wel een leuke aanbieding. Wie weet, het was natuurlijk geen verplichting of wat dan ook.

“Vertel mij wat, cola is ook niet alles.”
Zane’s grijns werd breder.
“Ik geef je helemaal gelijk."
Hij nam nog een slok van zijn biertje en zijn blik dwaalde even af naar een stevige meid die met twee grote pinten Guinness voorbij kwam. Het was niet eens zozeer het meisje dat zijn aandacht trok - ze was behoorlijk overdressed en niet zo zijn type - maar die twee glazen met het bijna zwarte goedje spraken hem wel aan. Daar kwam bij dat het meisje waar hij mee stond te praten er sowieso al tig keer beter uitzag. Oppervlakkig van hem, wellicht, maar hij was ook maar een jongen van in de twintig. En feiten waren feiten.
“Ik neem aan dat jij dus ook straks terug moet rijden?”
Zane knikte.
“Ja, we zijn in dat rode roestbak van mij gekomen, en de rest vertrouw ik niet achter het stuur, dus het moet maar,” grapte hij. Het meisje stelde voor wat drinken te gaan halen.
“Zeg ik geen nee tegen!” Hij nam de laatste slok van zijn drankje. “Doe mij nog maar zo een,” zei hij, het inmiddels lege flesje omhoog houdend. Iets verderop zag hij Melly… behoorlijk losgaan. Hij kon een grijns maar moeilijk onderdrukken. Dat zou ze morgen nog te horen krijgen, hoe brak ze ook zou zijn.