New years eve [michelle]

Tyler keek rustig het café rond met in zijn hand een ruim gevuld glas Jameson. Het was niet erg druk in het oud bruin café, er zaten enkele mensen aan de lange L-vormige bar. Ook waren er enkele houten statafels. Heel raar was dit niet aangezien het tijdstip van het jaar. Er was alweer een veel bewogen jaar voorbij, waar veel dingen in waren gebeurd. Zo had Tyler zelf veel meegemaakt, leuke maar vooral minder leuke dingen. Vorig jaar rond deze tijd zat hij in Irak, gelukkig kwam hij al snel weer terug naar huis. Maar niet veel later ging hij weer voor belangrijke zaken naar het Midden-Oosten. De helft van 2014 had hij daar door gebracht. Samen met 2 van zijn beste vrienden die hij tijdens de opleiding had ontmoet en sinds dien onafscheidelijk waren. Een grijns scheen op zijn gezicht toen er in zijn broekzak iets trilde. Alsof hij over de duivel sprak, of beter gezegd dacht, grote kans dat dit Michelle, ook wel mich genoemd, was. Mike, zijn andere vriend, zou het niet kunnen zijn. Die was verplicht op vakantie met zijn ouders, die helemaal niks van het leger af wouden weten. Dus ook niet van de vrienden die hij daar heeft gemaakt. Voor hij zijn mobiel te voorschijn haalde, uit zijn broekzak, nam hij een slok whisky uit het ronde glas die hij steeds in zijn hand had gehouden. Tylers grijns werd alleen maar breder toen hij het berichtje las. He hunk, alles goed daar ? Wat zijn jouw plannen voor new years eve? X . Zonder dat hij er over na moest denken vlogen zijn vingers snel over het touch screen toetsenbord, en drukte hij op send. Partying with my friend Jameson in the city, what are you doing Hawty ??.
Eigenlijk had Tyler naast Mich en Mike helemaal niet zo veel vrienden, misschien een paar waar hij soms wat mee ging drinken. Maar niet eentje waar hij graag Nieuwjaar mee wou vieren, zeker niet nu hij de laatste tijd zo snel geprikkeld was. Hij vond het erg moeilijk om zich weer aan de gedachtegang van burgers aan te passen.
Al snel trilde Tylers mobiel, die nu op de bar lag. Mich was zoals altijd, wanneer ze thuis was, new year aan het vieren bij haar ouders. Maar natuurlijk, wat Tyler niet verbaasde hij kon haar nu al goed genoeg, met een sterk drankje. Schamper lachte Tyler even, wat was daar nu leuk aan braafjes bij jou ouders zitten. Waar jou mening niet werd geaccepteerd omdat ze te ‘radicaal’ waren. Dit was ieder geval de situatie bij Tyler thuis. Vandaar dat hij al snel op zich zelf ging wonen in een klein maar praktisch huis. En dit was ook de reden dat hij liever alleen Nieuwjaar vierde dan zich moest inhouden. Wat waarschijnlijk toch niet ging lukken en dus de hele avond verpeste met een flinke ruzie.
Maar de kans om het samen met Mich te vieren liet hij zeker niet tussen zijn vingers glippen. Hij zou er alles voor doen om haar over te halen om ook naar de stad te komen. Maar Mich had precies het zelfde idee, en wou dat hij naar haar toe kwam. Tyler had eigenlijk niet zo zin om samen met haar ouders rond te hangen, ondanks dat ze aardig zijn zou het best ongemakkelijk zijn. Daarbij zat hij hier wel lekker.
Voor Tyler het door had werd zijn glas Jameson, die inmiddels leeg was, weer gevuld. Een flirtende glimlach ging uit naar de barvrouw. Tyler was altijd wel iemand die vrouwelijk schoon kon waarderen. Hij greep meestal wel zijn kans om er eentje te versieren. Vaak kreeg hij ze zelfs zo ver om mee naar huis te gaan.
Hier idd goedkoper.. Alleen ja me ouders haha. Kom wel die kant op waar ben je precies on de stad? Weer verscheen er een speelse grijns op Tylers gezicht, hier kon hij haar leuk mee plagen. Hij probeerde Mich en Mike altijd bij te brengen dat je zo duidelijk mogelijke vragen moest stellen. Omdat daar dan ook duidelijke antwoorden op kwamen. In een cafe Nog even bleef hij haar plagen met een brede glimlach op zijn gezicht. De laatste tijd gebeurde het niet vaak dat hij lachte, eigenlijk alleen maar in het bijzijn van zijn maten (Mich en Mike). Met hun haalde hij ook altijd veel onzin uit.

Helaas verdween de glimlach als sneeuw voor de zon toen Mich vertelde dat ze van haar ouders niet mocht komen. Die vonden dat ze al vaak genoeg weg was. Maar nu Tyler iets in zijn gedachte had ging hij er ook voor. Hij zou der bevrijden uit de greep van haar ouders. Met een teug gooide Tyler zijn whisky achterover en legde het geld op de bar.
Rustig sloop Tyler, oplettend dat hij geen geluid maakte, naar de achterdeur van Mich ouders. De poort was hij rustig over geklommen zonder al te veel herrie te maken. Dit was iets wat hem in de opleiding was aangeleerd. Uit ervaring wist Tyler dat de poort altijd op slot stond en daarom de achterdeur niet. Nog steeds sluipend ging hij via de ruime keuken richting de woonkamer, voetje voor voetje. Even kijk hij voorzichtig om het hoekje van de open keuken, om zeker te weten dat niemand hem zag. Op de tv was de aftel klok al begonnen, nog 15 seconden. Zachtjes ademde hij door zijn neus en bij nul kwam hij nonchalant de kamer binnen lopen en riep ”Happy New Year”. Grijnzend om de verbaasde gezichten.

Met een brede grijns op zijn gezicht liep Tyler de kamer binnen, eigenlijk had hij nog een fles champagne moeten kopen om het plaatje af te maken. Maar de winkels waren allemaal al vroegtijdig gesloten vandaag voor het grote feest. Weer een jaar voorbij en dat moest gevierd worden. Iedereen begon over een nieuw begin en blablabla. Maar voor Tyler was een nieuw jaar geen nieuw begin, het was gewoon een gevolg op zijn leven. Een leven waar hij erg dankbaar voor was aangezien hij nog steeds al zijn ledematen had en nog nooit fitaal was neer geschoten. Hij had zijn twee beste vrienden nog en het zou weer een kick ass jaar worden.
Mich vloog hem om zijn nek toen ze hem stem hoorde en begroette hem een kus op zijn wang. Ze noemde hem broer, iets wat er ooit eens in was geslopen. Maar Tyler voelde zich ergens ook wel een broer voor haar en Mike. Hij deed altijd zijn best om voor hun klaar te staan en ze te helpen in moeilijke situaties. “Gelukkig Nieuwjaar zusje” Glimlachte Tyler breed. Het was lang geleden dat hij zich zo vrolijk had gevoeld. Maar hij kon ook zich zelf zijn bij Mich, waarschijnlijk was dat ook een reden. Snel moest Mich uit leggen waarom ze hem broer noemde om de situatie niet nog vreemder te maken. Het gebeurde natuurlijk niet dagelijks dat iemand zomaar het huis binnen sloop.
Natuurlijk vloog Tyler niet in om de nekken van Mich ouders, ondanks dat ze elkaar al vaker hadden ontmoet zou dat een beetje raar zijn. Formeel maar vriendelijk stak hij zijn hand uit “Gelukkig Nieuwjaar mevrouw/ Gelukkig Nieuwjaar meneer.” Terwijl Mevrouw wilson de champagne opende, die onaangeroerd op de tafel stond door Tylers vergassingsbezoek, keek Tyler even naar Mich en floot. Hij had haar eigenlijk nog nooit echt in een jurkje gezien, meestal alleen maar in uniform en thuis in jeans. Waarschijnlijk had ze dit aangetrokken omdat het moest van haar ouders, Mich had net zo veel tegen jurken als tegen de Taliban. “Staat je leuk, moet je vaker doen, zou Mike vast ook leuk vinden” Plaagde Tyler haar. Zelf zag hij er heel casual uit met zijn gemillimeterde haar, grijs t-shirt, donkere jeans en sneakers. Voor hem was er geen reden om strak in pak te gaan, Tyler deed de laatste tijd eigenlijk alleen nog maar wat hij zelf wou. Hij had genoeg dingen mee gemaakt en liet zich in zijn vrije tijd niet meer dwingen tot dingen die hij niet wou, en zeker niet door zijn vader.
Alweer een tijdje waren ze gezellig aan het praten, Mich, Mich ouders en Tyler. De fles champagne was leeg en het leek Tyler wel een goed tijdstip om te vertellen waarom hij hier was. “Ik kwam eigenlijk om u dochter te ontvoeren, mijn excuus maar we gaan de stad onveilig maken” een speelse grijns kwam op zijn gezicht te staan terwijl hij op stond. Binnen enkele tellen, zonder te wachten op antwoord of toestemming van Meneer en Mevrouw Wilson tilde hij Michelle op, die nog steeds op de bank zat. “Ik breng der veilig thuis binnenkort” Riep hij nog na terwijl hij naar de voordeur liep met Mich nog steeds in zijn armen. Van de kapstok trok hij een jas, voor het geval mevrouw het koud zou krijgen en hij sloot de deur achter zich dicht.
Eenmaal haar weer op de grond begon Tyler te lachen.

Verbaasd keek Tyler naar Michelle toen hij een klap voor zijn harses kreeg. “Why?? .  Om haar uitleg moest hij even grinniken. ”Als ik niet beter wist zou ik denken dat je een vent was” grapte hij terwijl ze verder liepen.  Ondanks de klap onverwacht had Tyler het eigenlijk wel kunnen verwachten, Michelle liet niet zomaar over zich heen lopen.  Op hun gemak liepen ze richting het café. Zo nu en dan was er een harde knal te horen wat ervoor zorgde dat Tyler zijn hele lichaam spande. Het deed hem te veel denken aan de bizarre tijden in het Midden-Oosten. Waar knallen gelijk stond aan ravage, gewonden of zelfs doden.  Het hele vuurwerk gebeuren hoefde dus eigenlijk niet als het aan hem lag. Hij begreep sowieso niet waarom mensen zo veel geld aan die troep uitgaven..

Bij het café aangekomen hield Tyler netjes de deur voor Michelle open, en liep achter haar aan. Even bleef zijn blik op haar kont hangen, hij kon het gewoon niet laten.  Erg druk was het nog niet binnen, de meeste mensen stonden buiten vuurwerk af te steken of elkaar gelukkig Nieuwjaar te wensen.  Op de achtergrond klonk er zacht muziek, Tyler zette zich op een bank kruk neer en keek nog eens rond. Boots was echt een oud bruin café zoals het hoorde met veel speciaal bier en een hele reeks aan whisky’s.  Meteen bestelde Michelle 2 shotjes tequila en twee pullen bier. Michelle dronk gelukkig ook bier, waarschijnlijk had hun vriendschap anders ook niet lang geduurd.  Hij was namelijk niet van plan geweest om elke keer wijn in huis te halen wanneer ze op bezoek kwam.  Bier drinken was gewoon een must, maar dat werd gelukkig ook aangeleerd op de opleiding. Tyler had toen ook pas echt leren drinken,  liters achter elkaar en de volgende ochtend gewoon ‘vrolijk’ om 7 uur op apel staan.  
Met een schuinoog keek Tyler toe hoe Michelle haar horloge, met brede band, af deed. Hij wist maar dondersgoed wat dat betekende,  haar tatoeage kwam te voorschijn. Michelle haar ouders zouden haar vermoorden als ze er ooit achter kwam. Maar voor hun was het niet zomaar een tatoeage maar een herdenkingssymbool. Alle drie, Michelle, Mike en Tyler, hadden ze er een. De jongens op hun linker bovenarm  en Michelle op haar pols. De Amerikaanse vlag, de vlag waar hun onder streden, waar ze zo trots op waren. Dat was hun tatoeage, zwart wit.  
Zijn hand uitstekend, als antwoord op Michelle haar vraag, nam hij de horloge aan. Veilig borg hij deze op in zijn broekzak. Wat was het toch fijn om een man te zijn, altijd broekzakken hebben.  
Met een glimlach keek hij nog eens naar haar tatoeage, zo subtiel klein was hij ook prachtig.

”Op het nieuwe jaar, let us kick some more ass” Proostte Tyler terwijl hij het shotje tequila omhoog hield. Een grijns stond op zijn gezicht en zijn blik was gericht op Michelle die ook haar shot glaasje omhoog hield. Tegelijk gooide ze hem achterover, waarna ze de ‘branderige’ vloeistof naar beneden voelde glijden.  Meteen bestelde hij nog een shotje, lekker even warm worden voor de avond. Hij was van plan om eens flink opstap te gaan, zoals ze ook deden voor hun laatste uitzending. Wel jammer dat Mike er niet bij kon zijn. ”En neem er zelf ook eentje” Knipoogde Tyler flirterig naar de barvrouw.  Rustig wachtend op hun tequila nam Tyler een paar slokken van zijn bier pull. ”Was wel een dode boel bij jou ouders… Hoe hou je het vol?” Vroeg Tyler, zelf was hij echt blij dat hij op zich zelf woonde, dat hij zich niet hoefde aan te passen aan mensen die zijn gedrag en werk toch niet begrepen. Hij snapte niet waarom Michelle eigenlijk nog bij haar ouders woonde.

-flut-

Na Tylers reddingsactie waren ze beland in het café waar hij al eerder had gezeten die avond.  Het was nu al een beetje drukker dan eerder die nacht.  De meeste mensen hadden thuis afgeteld voor het nieuwe jaar en zijn daarna de stad in gegaan. Gelukkig was er nog wel een plekje aan de bar voor hun.  Michelle had al snel haar horloge, die de tatoeage op haar pols bedekte.  In het gezelschap van Tyler hoefde ze niks te verbergen.  Wanneer ze bij elkaar waren konden ze gewoon zich zelf zijn. Iets wat Tyler heel erg fijn vond. Bij de meesten mensen kon hij dat niet, hij kon zijn mening en ervaring over sommige dingen niet met hun delen. Vaak moest hij zijn ticks ook nog proberen te verbergen. Maar bij Mich en Mike kon hij gewoon zichzelf zijn, vrolijk, verdrietig, chagrijnig maar vooral veel onzin uit halen.  Tyler kon zich ook geen beter Nieuwjaar bedenken dan samen met zijn maten, helaas kon Mike er niet bij zijn.

Na een proost op het nieuwe jaar, met een shotje tequila, keek Tyler nog eens rond in de bar Het was een stuk drukker geworden.  De meeste mensen zagen er netjes uit, in blouse of jurkje. Zelf had Tyler gewoon een nonchalant t-shirt aan en een jeans. Het interesseerde hem allemaal niet zo hoe hij gekleed was, er waren wel andere dingen waar hij zich druk over maakte.  Tyler richtte zijn aandacht weer op Mich die zijn vraag beantwoorde. Ze had nog een nieuwtje die nog niemand wist voor hem. Vragend keek hij haar aan “Je maakt me nieuwsgierig, vertel!”. Tyler was altijd wel in voor nieuwe nieuwtjes, zeker van die van zijn vrienden.  De nieuwsgierigheid borrelde in hem terwijl hij ongeduldig naar Mich handen keek die wat op haar telefoon aan het zoeken was.  Een grijnsje kwam op Tylers gezicht te staan toen hem werd verteld dat ze bezig was met een klein huisje.  Aandachtig  bekeek hij de afbeeldingen op haar mobiel. Het was klein en praktisch er waren extra slaapplekken en de badkamer had alleen maar een douche. Compact en makkelijk dus. “Ziet er goed uit meis, eindelijk spreid je je vleugels werd tijd. “ zei hij met een klein beetje trots in zijn stem te horen. Ondanks dat Michelle een van zijn beste vrienden was, bleef ze toch ook het meisje dat hij onder zich had. Dat hij niet alleen tijdens de trainingen wat probeerde bij te brengen maar ook voor het leven wat zich buiten de kazerne afspeelde.  “En ik zie extra slaapplaatsen en een dakterras, ik zeg bbq en bier” ging hij met een glimlach verder na hij alle foto’s had bekeken. Rustig nam hij een slok van zijn pul die alweer bijna leeg was.
Met een klein handgebaar wenkte Tyler de barvrouw, waarbij hij nog twee pullen bestelde. Weer keek hij even rond  in het café. Aan de statafels stond een groepje giechelende meiden, allemaal in korte cocktailjurkje, druk aan het praten over hun nieuwe voornemen. “Heb jij nog goede voornemen?” vroeg Tyler aan Mich. Zijn enige goede voornemen was volgend jaar halen. Tot nu toe had hij die elke keer gehaald dus was hij tevreden.  Tylers aandacht werd weer even getrokken door het groepje meiden dat nu kei hard aan het lachen was. Even rolde Tyler met zijn ogen en excuseerde zich even bij Mich “Even pissen”.  Terwijl hij weg liep naar de wc’s werd hij door de jonge meiden in de cocktail jurkjes na gekeken. Een kleine speelse grijns stond op zijn gezicht.