Met een mengeling van opwinding en nieuwsgierigheid stapte Zane uit zijn auto, op de trailerparkeerplaats van de manege. De auto was een beetje vergelijkbaar met hoe Zane erbij liep; niet onverzorgd, maar waar Zane nou niet bepaald in een driedelig pak liep, had ook de lak van de auto betere tijden gekend. Zane deed hem op slot en streek zijn wijde, grijze shirt even glas.
Vandaag was zijn eerste échte dag hier. Hij was hier een keer geweest, in de kantine, om dingen met Pasqual te bespreken, maar hij had haast gehad en dus niet eens even rond kunnen kijken. Dus hij was maar wat benieuwd hoe het er nou precies allemaal uit zag, zeker aangezien hij hier les zou gaan geven én zou gaan rijden.
Het was eigenlijk een wonder dat hij hier de energie nog voor had. De afgelopen twee weken was hij eigenlijk vooral druk bezig geweest met zijn kamer op orde krijgen, de omgeving verkennen en op en neer reizen naar de boerderij van zijn ouders om Shorty te rijden en te verzorgen tot de haflinger dan eindelijk ook deze kant op kwam.
Maar Zane zou Zane niet zijn als hij niet over een tomeloze hoeveelheid energie en enthousiasme zou beschikken.
Hij liep naar de trailer en prees zich gelukkig dat Shorty zich voorbeelding gedroeg met trailers. En met voorbeeldig bedoelde hij eigenlijk dat trailers Shorty niet echt interesseerden. De haflinger was sowieso niet echt bang aangelegd en liet zich nu dan ook makkelijk uitladen. Even nieuwsgierig als zijn eigenaar keek hij om zich heen.
"Yep, hier woon je vanaf nu, Shorty," zei Zane met een brede grijns, en hij klopte zijn paard op diens gespierde hals. Shorty schudde even met zijn manen en Zane leidde hem iets verder de binnenplaats op.
Vandaag was zijn eerste échte dag hier. Hij was hier een keer geweest, in de kantine, om dingen met Pasqual te bespreken, maar hij had haast gehad en dus niet eens even rond kunnen kijken. Dus hij was maar wat benieuwd hoe het er nou precies allemaal uit zag, zeker aangezien hij hier les zou gaan geven én zou gaan rijden.
Het was eigenlijk een wonder dat hij hier de energie nog voor had. De afgelopen twee weken was hij eigenlijk vooral druk bezig geweest met zijn kamer op orde krijgen, de omgeving verkennen en op en neer reizen naar de boerderij van zijn ouders om Shorty te rijden en te verzorgen tot de haflinger dan eindelijk ook deze kant op kwam.
Maar Zane zou Zane niet zijn als hij niet over een tomeloze hoeveelheid energie en enthousiasme zou beschikken.
Hij liep naar de trailer en prees zich gelukkig dat Shorty zich voorbeelding gedroeg met trailers. En met voorbeeldig bedoelde hij eigenlijk dat trailers Shorty niet echt interesseerden. De haflinger was sowieso niet echt bang aangelegd en liet zich nu dan ook makkelijk uitladen. Even nieuwsgierig als zijn eigenaar keek hij om zich heen.
"Yep, hier woon je vanaf nu, Shorty," zei Zane met een brede grijns, en hij klopte zijn paard op diens gespierde hals. Shorty schudde even met zijn manen en Zane leidde hem iets verder de binnenplaats op.