Met een rustige pas liep hij door de lange gang. Hier en daar staken er wat hoofden van paarden uit de stallen, maar waarschijnlijk stonden de meesten buiten. Het was super mooi weer geweest vandaag, en het was nu rond een uur of acht. De zon stond mooi aan de horizon, en Ian had zin om zijn paardje bezoeken. Hij had wel behoefde aan wat gezeldschap.
Een zucht verliet zijn keel toen hij dacht aan een half jaar geleden. Hoe hij nog blij was met Alice. Hij had nooit gedacht dat hij haar ooit zou betrapen met vreemd gaan. Kapot was hij er van. Zijn wereld stortte in een keer in, en hij had het gevoel dat hij helemaal al alleen was. Zijn ouders lieten hem in de steek,en zeiden dat Alice dat nooit zou doen, maar hij had het met eigen ogen gezien.
Alice had zich niet eens verontschuldigd. Ze zei dat ze toch al ongelukkig was, en dat deze jongen haar wel gelukkig maakte. Ian is zo'n jongen, die echt stapel gek op een meisje is, alles voor haar zou doen, een toekomst zag voor hen samen. Hij had ook niet vaak vriendinnetjes, omdat het lang duurde. Als zijn hart dan ook brak was hij weer een tijd alleen, hij kon dan wel janken, en dat was precies wat hij deed toen het met Alice uit was gegaan. Het gevoel had hem bekropen dat hij nooit meer met iemand anders gelukkig zou worden.
Het erge nog, de jongen waar Alice mee vreemd ging was zijn beste vriend. Hij wist hoe Ian in elkaar zat, en hij wist ook dat als zijn vriendin bij hem weg ging, dat en gevoelige snaar bij hem raakte. De enige die hij nu nog kon vertrouwen was Lola. Zijn paard maakte hem altijd gelukkig, waar en wanneer het ook was.
Al snel kwam hij nu uit bij de deur en schoof die open, een warme bries vloog even naar binnen en meteen daarna stapte Ian naar buiten. Hij zag Lola al staan, en die deed meteen haar hoofd omhoog. Ze hinnikte even en kwam naar het hek toe gedraafd. Een glimlach verscheen op Ian' gelaat en hij liep met een snelle pas naar het hek toe, die hij opende en stapte naar binnen. Ian liet zijn hand over Lola' hoofd gaan en streelde verder haar nek. Op dit moment was zij de liefde van zijn leven.
Lola kon grappige kunsten, ook kon ze liggen en dat was precies wat Ian haar liet doen. Zelf liet hij zich ook zakken,en leunde met zijn rug tegen Lola' buik aan.
Hij dacht nogmaals terug aan de momenten met Alice,en een vreselijk gevoel bekroop hem. Een gevoel van gemis, dat hij nu alleen was. Boos liep hij aan grassprieten te trekken en een traan liep over zijn wang. Was het raar als een jongen huilde? Nou hij deed het gewoon, hij was gewoon zo gevoelig op dat gebied.
&Laury
Een zucht verliet zijn keel toen hij dacht aan een half jaar geleden. Hoe hij nog blij was met Alice. Hij had nooit gedacht dat hij haar ooit zou betrapen met vreemd gaan. Kapot was hij er van. Zijn wereld stortte in een keer in, en hij had het gevoel dat hij helemaal al alleen was. Zijn ouders lieten hem in de steek,en zeiden dat Alice dat nooit zou doen, maar hij had het met eigen ogen gezien.
Alice had zich niet eens verontschuldigd. Ze zei dat ze toch al ongelukkig was, en dat deze jongen haar wel gelukkig maakte. Ian is zo'n jongen, die echt stapel gek op een meisje is, alles voor haar zou doen, een toekomst zag voor hen samen. Hij had ook niet vaak vriendinnetjes, omdat het lang duurde. Als zijn hart dan ook brak was hij weer een tijd alleen, hij kon dan wel janken, en dat was precies wat hij deed toen het met Alice uit was gegaan. Het gevoel had hem bekropen dat hij nooit meer met iemand anders gelukkig zou worden.
Het erge nog, de jongen waar Alice mee vreemd ging was zijn beste vriend. Hij wist hoe Ian in elkaar zat, en hij wist ook dat als zijn vriendin bij hem weg ging, dat en gevoelige snaar bij hem raakte. De enige die hij nu nog kon vertrouwen was Lola. Zijn paard maakte hem altijd gelukkig, waar en wanneer het ook was.
Al snel kwam hij nu uit bij de deur en schoof die open, een warme bries vloog even naar binnen en meteen daarna stapte Ian naar buiten. Hij zag Lola al staan, en die deed meteen haar hoofd omhoog. Ze hinnikte even en kwam naar het hek toe gedraafd. Een glimlach verscheen op Ian' gelaat en hij liep met een snelle pas naar het hek toe, die hij opende en stapte naar binnen. Ian liet zijn hand over Lola' hoofd gaan en streelde verder haar nek. Op dit moment was zij de liefde van zijn leven.
Lola kon grappige kunsten, ook kon ze liggen en dat was precies wat Ian haar liet doen. Zelf liet hij zich ook zakken,en leunde met zijn rug tegen Lola' buik aan.
Hij dacht nogmaals terug aan de momenten met Alice,en een vreselijk gevoel bekroop hem. Een gevoel van gemis, dat hij nu alleen was. Boos liep hij aan grassprieten te trekken en een traan liep over zijn wang. Was het raar als een jongen huilde? Nou hij deed het gewoon, hij was gewoon zo gevoelig op dat gebied.
&Laury
