Rustig stapte Perrie uit bed. Ze had super zin in vandaag. Ze zou haar nieuwe paardje krijgen. Druk zou het worden, maar dat maakte haar niet uit. Ze had het liever heel druk, dan saai thuis op de bank zitten, en dat moest ze nog al vaak. En ook nog wel alleen. Ja, ze had eerst een konijn, maar dat arme beest zat alleen maar in zijn hok, en Pasqual was er ook nog eens alergisch voor, dus had ze hem maar aan kennisen gegeven, met kinderen. Die waren er natuurlijk helemaal blij mee. Maar nu het konijn er ook al niet meer was, voelde ze zich al helemaal thuis. De buren waren verhuisd, maar ze was heel goed met die mensen omgegaan, en ze hadden een super deal kunnen sluiten. Ze trok in, in hun huisje en zij mochten dan Perrie's huis verkopen. Ze woonde dus ook nog in een nieuw huis, maar het beviel haar super. Het was ietsjes groter, maar zij had nu achter huis vier stallen, en een buiten bak pus een best groot weiland. Haar oude buurtjes hadden twee paarden. Een grote vos met de naam Vans, en een zwart bonte shetlander Snor. Ze hadden Vans mee genomen, maar Snor mocht hier blijven.
Dat kon dan mooi het nieuwe vriendje zijn voor Jalisa. Met een ruk opende ze de gordijnen, en keek meteen naar haar achtertuin met de stallen en de rest. Een glimlach verscheen rond haar lippen. Een lente zonnetje scheen over het land, en er hing een lichte mist. Het was dan ook nog vroeg in de ochtend, maar Snor had honger, dus ze moest wel vroeg uit bed. Perrie opende haar kast, en trok haar paardrijbroek er uit. Ze verwisselde snel haar pyjama broek voor haar rijbroek en trok daarna geruite sokken er over heen. Een warm vest deed ze ook nog aan. Het was te warm voor de winterjas, maar te koud voor een vestje. Ze kamde haar haar en bond die in een hoge staart. Toen alles klaar was liep ze naar beneden, en at snel een broodje. In de schuur schoof ze in haar oude gympies en liep naar buiten. Even vormde haar adem kleine wolkjes, en ze moest even door de kou heen komen, maar dat was gelukkig al snel gedaan. Toen ze de grote stal deur opende, van het stalgebouw hoorde ze een hoog hinnikje. "Jaja, je mag het land op." Ze pakte het baby blauwe halstertje van de haak, en schoof zijn staldeur open. Ze nam de shetlander aan het halster mee naar buiten, en liet hem los bij het hek van het land.
Hij miste natuurlijk ook een vriendje, want hij stond nu alleen, maar vanmiddag kwam daar gelukkig verandering in. Snor draafde nog een beetje rond, en begon toen lekker te grazen. Perrie vulde zijn hooi ruif in de stal nog met hooi, zodat ze dat vanavond niet meer hoefde te doen. Ze liep nog eens terug naar binnen, om alle benodigde spullen te pakken en alles op slot te doen. Met een spannend gevoel stapte ze in de auto, en met alle zin reed ze naar de stal waar Jalisa nu nog stond. Na een uurtje was ze er.
Perrie keek haar ogen uit, het was echt een mega stal gebouw, en normale boeren zou je hier waarschijnlijk niet echt tegen komen. Ze stapte uit de auto en drukte hem op slot. Een beetje zoeken liep ze over het erf, maar al gauw kwam er een jongen op haar afgelopen. "Komt u hier voor Jalisa?" Vroeg hij vriendelijk. Hij leidde Perrie door de grote stallen heen naar de stal van Jalisa. "Dit is haar." Zei de jongen, toen ze bij haar stal aan waren gekomen. "Dag mooie meid." Sprak Perrie, toen ze haar stal deur open schoof, en haar hand naar het dier uitstak.
&Jalisa
Dat kon dan mooi het nieuwe vriendje zijn voor Jalisa. Met een ruk opende ze de gordijnen, en keek meteen naar haar achtertuin met de stallen en de rest. Een glimlach verscheen rond haar lippen. Een lente zonnetje scheen over het land, en er hing een lichte mist. Het was dan ook nog vroeg in de ochtend, maar Snor had honger, dus ze moest wel vroeg uit bed. Perrie opende haar kast, en trok haar paardrijbroek er uit. Ze verwisselde snel haar pyjama broek voor haar rijbroek en trok daarna geruite sokken er over heen. Een warm vest deed ze ook nog aan. Het was te warm voor de winterjas, maar te koud voor een vestje. Ze kamde haar haar en bond die in een hoge staart. Toen alles klaar was liep ze naar beneden, en at snel een broodje. In de schuur schoof ze in haar oude gympies en liep naar buiten. Even vormde haar adem kleine wolkjes, en ze moest even door de kou heen komen, maar dat was gelukkig al snel gedaan. Toen ze de grote stal deur opende, van het stalgebouw hoorde ze een hoog hinnikje. "Jaja, je mag het land op." Ze pakte het baby blauwe halstertje van de haak, en schoof zijn staldeur open. Ze nam de shetlander aan het halster mee naar buiten, en liet hem los bij het hek van het land.
Hij miste natuurlijk ook een vriendje, want hij stond nu alleen, maar vanmiddag kwam daar gelukkig verandering in. Snor draafde nog een beetje rond, en begon toen lekker te grazen. Perrie vulde zijn hooi ruif in de stal nog met hooi, zodat ze dat vanavond niet meer hoefde te doen. Ze liep nog eens terug naar binnen, om alle benodigde spullen te pakken en alles op slot te doen. Met een spannend gevoel stapte ze in de auto, en met alle zin reed ze naar de stal waar Jalisa nu nog stond. Na een uurtje was ze er.
Perrie keek haar ogen uit, het was echt een mega stal gebouw, en normale boeren zou je hier waarschijnlijk niet echt tegen komen. Ze stapte uit de auto en drukte hem op slot. Een beetje zoeken liep ze over het erf, maar al gauw kwam er een jongen op haar afgelopen. "Komt u hier voor Jalisa?" Vroeg hij vriendelijk. Hij leidde Perrie door de grote stallen heen naar de stal van Jalisa. "Dit is haar." Zei de jongen, toen ze bij haar stal aan waren gekomen. "Dag mooie meid." Sprak Perrie, toen ze haar stal deur open schoof, en haar hand naar het dier uitstak.
&Jalisa