Hier was hij dan. Jarenlang had hij de meest exotische, confronterende, en fantastische plaatsen bezocht om uiteindelijk hier te belanden. Hij had kunnen verhuizen naar grote steden als New York, LA, Parijs, Sydney maar in plaats daarvan was hij terug gekomen naar zijn geboorteplaats. Hier was er van anonimiteit geen sprake en kon je, mits je goed doorwandelde, in een halfuur de stadskern doorkruisen. Dat hij uiteindelijk zou verlangen naar rust had hijzelf alsook zijn omgeving zeker niet verwacht. Allen waren ze verbaasd en hadden ze hun wenkbrauwen wantrouwend omhoog getrokken toen hij hen vertelde over zijn verhuis terug naar HH.
Iedereen dan toch behalve zijn moeder. Zij was in de wolken met zijn beslissing en had al ijverig gezocht naar een eigen huisje voor hem, wetende dat Eli toch niet meer bij haar in huis wou wonen. Desondanks het feit dat hij op zichzelf woonde, ging hij meer als 1 keer in de week langs bij zijn moeder. Ook vandaag. En ook vandaag had ze hem weer overladen met cake, lekkernij en heerlijk eten. Die vrouw dacht blijkbaar dat Eli zelf nooit iets te eten had in huis en stopte hem dan ook vol op de momenten dat hij op familiebezoek ging. Gedwee onderging hij de verwennerij want wie was hij om de goede zorgen van zijn mama af te slaan?
Hij had 5 minuten geleden afscheid genomen van haar en liep nu door de stad richting zijn huis dat aan de andere kant lag, geen onbewust keuze. Onderdeel van deze route was het marktplein. Een plein omringd door verschillende café's die volop bezig waren hun terrassen op te zetten want het beloofde weer een heerlijke dag te worden. Op het plein stond een plakkaat waar de verschillende stadsmededelingen opgeplakt werden. Geïnteresseerd wandelde hij naar het bord toe om te kijken of er nog belangrijke evenementen in het vooruitzicht waren. Verhuizen was slechts één ding. Hij moest nu vrienden zien te vinden of hij zou zijn dagen moeten slijten met zijn moeder als enigste gezelschap...
Iedereen dan toch behalve zijn moeder. Zij was in de wolken met zijn beslissing en had al ijverig gezocht naar een eigen huisje voor hem, wetende dat Eli toch niet meer bij haar in huis wou wonen. Desondanks het feit dat hij op zichzelf woonde, ging hij meer als 1 keer in de week langs bij zijn moeder. Ook vandaag. En ook vandaag had ze hem weer overladen met cake, lekkernij en heerlijk eten. Die vrouw dacht blijkbaar dat Eli zelf nooit iets te eten had in huis en stopte hem dan ook vol op de momenten dat hij op familiebezoek ging. Gedwee onderging hij de verwennerij want wie was hij om de goede zorgen van zijn mama af te slaan?
Hij had 5 minuten geleden afscheid genomen van haar en liep nu door de stad richting zijn huis dat aan de andere kant lag, geen onbewust keuze. Onderdeel van deze route was het marktplein. Een plein omringd door verschillende café's die volop bezig waren hun terrassen op te zetten want het beloofde weer een heerlijke dag te worden. Op het plein stond een plakkaat waar de verschillende stadsmededelingen opgeplakt werden. Geïnteresseerd wandelde hij naar het bord toe om te kijken of er nog belangrijke evenementen in het vooruitzicht waren. Verhuizen was slechts één ding. Hij moest nu vrienden zien te vinden of hij zou zijn dagen moeten slijten met zijn moeder als enigste gezelschap...
