I won't give up on us. ღ

Na wat Fenna dus van hem dacht, was hij best wel blij dat ze hem geloofde, dat ze niet bang moest zijn dat hij haar zou verlaten. Om heel de dag binnen te zitten, hadden ze allebei geen zin in. Dus stemde Fenna in op Edward' idee om naar het strand te gaan.
Ondertussen zaten ze met z'n drieën al in Edward' auto; Fenna, Sita en hijzelf. Naar het strand zou misschien wel fijn zijn. Of hij ging zwemmen wist hij niet, maar als Fenna ging zou hij ook wel gaan. Binnen een paar minuten waren ze al bij het strand aangekomen, stapte Edward uit en toen iedereen uit de auto was, klikte hij die helemaal dicht. Hij ging naast Fenna lopen, pakte zachtjes haar hand vast en glimlachte toen even naar haar. Het leek of Sita al door had wat ze mocht doen, maar toch leek het of ze nog bij hun bleef lopen. Het enigste wat hij vervelend vond aan het strand, was dat als je in het zand liep, er zand in je schoenen kwam. Voor de rest vond hij deze omgeving echt geweldig, hier zou hij met de warme dagen ze het liefst hier allemaal doorbrengen. Het zoute water kwam zijn neusgaten binnen, niet dat hij het lekker vond, maar vies ook weer niet.. 'Vindt ze het strand leuk?' De vraag was bedoeld voor Fenna, maar de vraag zélf ging natuurlijk over Sita. Gosh, hij was écht blij dat Fenna hem weer vertrouwde. Alhoewel ze natuurlijk had gezegd dat ze dat wel deed, maar door die verhalen ze toch begon te twijfelen. Eerlijk gezegd was dat een logische reactie, als hij zulke verhalen door meerdere mensen zou horen zeggen, zou hij ook wel even twijfelen. Al hóefde hij niet aan Fenna te twijfelen, hij wist wel dat het goed zat bij haar. Zou ze haar vader trouwens nog vaak missen? Dat ze geen goede band had met haar moeder, wist hij immers wel.. Maar om het te vragen zou hij niet doen, waarschijnlijk dacht ze toch aan hem, en hij wilde haar humeur niet verpesten. De Fenna met een goede bui, was veel leuker dan een Fenna met een slechte bui.

- F e n n a . <3

Fenna had zich thuis nog even snel omgekleed. Ze had een wit jurkje aan met een bruin riempje, waar ze een zwart vestje overdroeg. Zoals altijd had ze aan haar voeten hoge, zwarte hakken. Fenna ging liever niet weg zonder haar hakken, vooral niet als Edward erbij was; dan voelde ze zich al helemaal klein. Glimlachend nam ze Sita mee, stapte de auto in en ze reden richting het strand, waar de duinen vlakbij waren. Eenmaal aangekomen opende ze haar deur, nam Sita mee naar buiten en zette de al weer wat oudere pup op de grond. Fenna voelde hoe Edward zijn hand in de hare sloot toen hij langs haar kwam lopen. Tevreden glimlachte ze, keek eventjes richting Edward waarna haar bruine ogen haar hondje weer in de gaten hielden, die vrolijk een halve meter voor hun uit dribbelde. Het verbaasde haar dat ze nog dicht in de buurt bleef, maar voor Sita was dit ook een onbekende omgeving.
Toen haar voeten in het zand kwamen, deed ze haar hakken uit en hield ze vast in een hand, waardoor ze nu weer een halve kop kleiner was dan Edward. Ach, wat maakte het ook uit. Toen hij vroeg of Sita het strand leuk vond, knikte ze meteen. ''Uhu, al ben ik hier nog maar een keer met haar geweest. Volgensmij vind ze het wel wat.'' Lachte ze toen ze zag dat Sita springend het water door huppelde. Wat een raar beest was het eigenlijk ook af en toe. Hoofdschuddend grinnikte ze eventjes, ging stilstaan en sloeg haar armen om de middel van Edward. Ze was blij dat alles weer goed was, Fenna was absoluut niet boos meer op hem; ze vertrouwde hem. Haar blik werd kort op de zijne gericht, Fenna drukte haar lippen op de zijne en greens breed naar hem. ''Ik hou van je.'' Fluisterde ze zachtjes, waarna ze haar hoofd tegen zijn borst lag.
Eventjes had ze zo met hem gestaan, waarna ze hem weer losliet en even bedenkelijk naar het water keek. Het was warm, dus waarom zouden ze niet gaan zwemmen? Ze had haar bikini voor de zekerheid maar aan getrokken. Fenna keek kort naar Edward. ''Ga je mee zwemmen?'' Zonder op antwoord te wachten trok ze haar vestje uit, gooide hem op de grond naast haar hakken en liep richting het water. Voorzichtig liep ze het water in, voelde hoe het zacht kabbelende water over haar voeten spoelde en ze keek eventjes kort om naar Edward.

Ondertussen had Fenna haar hakken uit gedaan toen ze het zand bereikten, keek hij even met een brede glimlach haar kant uit. Het was gewoon dat als ze haar hakken uitdeed, ze een halve kop kleiner was als hem. Alhoewel er dat misschien best wel leuk uit zag. Sita bleef wel dicht bij hen in de buurt, waarschijnlijk omdat dit een vrijwel onbekende plaats was. Al zag hij dat ze springend door het water heen huppelde, ja, die had het waarschijnlijk wel naar haar zin ja. Fenna ging stilstaan, waarna Edward haar voorbeeld nadeed. Hij voelde hoe ze haar armen om zijn middel sloeg en hij dat ook bij haar deed, om daarna haar lippen op zijn lippen te voelen. Even leek hij er die middag eerder was gebeurd helemaal te vergeten, zich alleen te richten op wat er nu gebeurde. Na haar woorden kwam er een lief glimlachje rondom zijn lippen te staan. 'Ik ook van jou.. Waarom was je net zo boos, Fenna? Ik bedoel.. Was je bang, dat je mij kwijt zou kunnen raken omdat de verhalen waar kónden zijn?' Daarna voelde hij hoe Fenna haar hoofd op zijn borstkas legde en hij even met de vingers van zijn linkerhand door haar volle, blonde haar heen streek, om daarna een kus op haar voorhoofd te plaatsen.
Een tijdje bleven ze zo staan, liet Edward Fenna los en andersom ook. Meteen zag hij dat ze bedenkelijk naar het water keek. Opzich had hij al kunnen raden dat Fenna wilde gaan zwemmen. Maar waarom niet? Het weer was lekker, dus het water zou waarschijnlijk ook wel niet al te koud zijn. Bij haar vraag richtte hij zijn blik weer op Fenna, knikte hij instemmend en trok hij snel zijn shirt uit en zijn schoenen. Zo te zien had Fenna haar bikini ook al onder haar kleren aan gedaan, dus ook zij hoefde haar niet te verkleden voordat ze konden gaan zwemmen. Edward zag hoe Fenna naar het water liep, hij haar volgde en ze ondertussen al bij het water was. Edward ging ondertussen ook het water in. Op het begin was het wel even koud, maar toen het zoute zeewater tot zijn middel was, was het allang lekker. Eigenlijk was deze plaats om nooit te vergeten, want ja.. Hier gebeurde het allemaal. Dat, tha, Fenna en Edward een soort stel waren geworden.

De woorden van Edward deden haar licht grijnzen, maar toen hij verder begon te praten zuchtte ze kort. Niet dat ze het erg vond om erover te praten, maar het was niet iets wat ze graag deed. Fenna trok haar jurkje uit, gooide hem op het strand en liep verder het water in, richting Edward. Kort schudde ze eventjes met haar hoofd, sloeg haar ogen neer, maar besloot hem aan te kijken zodra ze haar verhaal begon. ''Ja.. ik was heel bang om je kwijt te raken. En ik wíl je niet kwijt.'' Haar stem klonk zachtjes, Fenna draaide haar lichaam een kwartslag, stond nu tegenover Edward, terwijl haar blik eventjes kort op Sita was gericht, die niet verder het water in durfde; daar was ze ook nog veel te klein voor. Ze speelde met haar vingers wat door het water heen, keek vervolgens weer naar Edward.
Waarom begon hij er eigenlijk weer over? Ze had niet zo boos moeten worden, maar het hem gewoon moeten vragen. Het was gebeurd, dus nu kon ze er niets meer aan veranderen; het deed er ook niet meer toe. Fenna had sorry gezegd en hem duidelijk gemaakt dat ze hem wél vertrouwde, dus hij en zij hoefde zich nergens meer zorgen over te maken. ''Sorry dat ik zo boos was. Ik had je het eerst gewoon moeten vragen, voordat ik die verhalen ging geloven.'' Zei ze, waarschijnlijk de derde keer dat ze zich verontschuldigd had, maar dat maakte het alleen maar duidelijker. Een frisse bries zorgde ervoor dat ze lichtjes kippenvel kreeg, het begon wat af te koelen, maar dat weerhield haar er niet van toch in het water te blijven. Het was nog best aangenaam, dus whatever. Toch was ze nog steeds bang om Edward kwijt te raken, ook al zei hij dat hij van haar hield; die angst zou er altijd blijven.
Sita blafte kort, meteen gleed haar aandacht naar haar hond die hopeloos om wat aandacht vroeg. Fenna liep erheen, aaide het beestje over haar hoofd en zag hoe het zeiknatte puppytje haar vachtje uitschudde. Haar blonde lokken werden bij elkaar gebonden door het zwarte elastiekje dat rond haar pols zat, Fenna liep het water uit en ging in het warme zand zitten, haar ogen gericht op de horizon.

Ook hij zag hoe Fenna het water verder in kwam en ze begon te spreken. 'Nee.. Ik jou ook niet.' Naja, het was ook écht zo. Edward hield gewoon veel van Fenna, ze beheerste tegenwoordig al zijn dagdromen en gedachten. Wat hem op de een of andere manier gek maakte, maar eigenlijk ook weer niet. Ze gingen tenminste over Fenna, dat was het beste onderwerp waar hij over kon denken. Toen hij zag dat Fenna naar achteren keek deed hij dat ook, zag hij hoe Sita naar hun stond te kijken. Tja, zij was natuurlijk nog te klein om -voor haar- zo diep het water in te gaan, al wist hij niet eens of ze goed kon zwemmen, maarja. Snel richtte hij zijn blik weer op Fenna, spetterde hij even plagend een beetje water haar kant op. De zoute geur drong eigenlijk best wel erg zijn neusgaten binnen nu, maar walgelijk vond hij het op dit moment niet echt.
Bij de woorden van Fenna richtte hij zijn aandacht weer op haar, knikte hij. 'Maakt niks uit. Ik zou ook gaan twijfelen als ze zulke verhalen over jou zouden zeggen. Ach.. Laten we het over iets anders hebben, want ik merk dat je het niet fijn vind om het er daar nu over te hebben.' Op de een of andere manier merkte hij dat inderdaad gewoon aan Fenna, dus zou hij er maar ook niet op in gaan. Het was gebeurd nu. Het feit dat Fenna ook bang was om hem kwijt te raken, had alleen maar postivie kanten, dat zij bijvoorbeeld van hem hield en hem dus niet kwijt wilde. Mooi, want hij wilde het ook niet. De wind begon echter steeds meer op te komen, waardoor hij zag dat Fenna het kouder kreeg.
Het was eigenlijk helemaal niet druk op het strand, terwijl het dat normaal wel was en het water gewoon fijn was, evenals de temperatuur. Fenna was ondertussen al weer in het zand gaan zitten. Hmm, misschien moest hij dat ook maar eens doen. Het water werd toch steeds kouder, dus fijn was het niet. Dus ook Edward ging steeds meer naar het ondiepe water, om zich daarna naast Fenna neer te laten ploffen en ook Sita even over haar vacht heen te aaien. 'Weet je.. Hier begon het eigenlijk allemaal hè, zo'n tweeëneenhalvve maand geleden.' Terwijl hij zijn blik recht vooruit richtte, de golven van de zee bekijkend, ookal waren die niet echt hoog. Tja, het was voor hem de beste dag geweest sinds tijden voor hem. Edward herrinerde het nog als de dag van gisteren; Fenna die via whatsapp vroeg of hij naar het strand kwam, ze daar elkaars liefde weer voelden en hij meeging naar Fenna' huis, waar ze tegen hem aan had geslapen en hij bijna heel de nacht wakker was gebleven, alleen om te zorgen dat Fenna door bleef slapen. Maar het was het waard geweest. Allemaal.

Dat hij zei dat hij haar ook niet kwijt wilde, zorgde ervoor dat een kleine glimlach even met haar lippen speelde. Het was fijn om te weten dat hij er hetzelfde over dacht, dat gaf haar alleen maar meer vertrouwen. Ontspannen leunde ze wat naar achter, had haar handen achter haar geplaatst en haar lange staart kietelde tegen haar rug aan. De kleine Sita kwam ook vrolijk aangehuppeld en nam naast Fenna plaats, ondertussen kon ze Edward ook wat beter en was ze graag bij hem. Grijnzend haalde ze haar hand over de natte vacht van het teefje, die genietend haar ogen sloot en vervolgens haar hoofd op de grond legde. Eigenlijk nam ze Sita altijd mee, gewoon omdat Sita gráág bij Fenna was en er helemaal niet van hield alleen thuis te zitten. De woorden van Edward trokken haar aandacht, instemmend knikte ze.
Als je het zo bekeek, was de tijd echt snel gegaan. Tweeëneenhalve maand hadden ze elkaar weer voor het eerst gezien; hadden ze die avond meteen iets gekregen. ''Wat ben ik blij dat ik je toen had gevraagd om hierheen te komen.'' Merkte ze grinnikend op, terwijl ze eventjes naar Edward keek. Wat was ze blij met hem; hij was de eerste jongen die ze echt kon vertrouwen, wat ze nu ondertussen ook deed. Het had eventjes geduurd, maar nadat hij had gezegd dat die verhalen echt niet waar waren, was haar vertrouwen weer terug gekomen. Fenna haalde de elastiek uit haar haren, vandaag had ze haar haren een keer gestijld, waardoor ze nog langer waren als anders. Kort haalde ze haar neus eventjes op, rook de zoute geur en trok haar wenkbrauw op toen Sita als een dolle uit het niets het water in rende. Debiel. Dat beest spoorde echt niet.
''Hoe gaat het eigenlijk met je zusje?'' Vroeg ze daarna, om het gesprek lopende te houden. Fenna kon haar niet héél goed, maar voor zover ze over haar had gehoord leek het haar een aardig meisje. Misschien.. kon ze haar een keer ontmoeten? Nja, dat zou Edward dan vast wel een keertje voor stellen, zo niet, dan wist ze ook meteen dat ze dat waarschijnlijk niet wilde. Fenna haalde haar hand door haar blonde lokken heen, voelde hoe ze over haar schouders vielen, tot bijna haar middel.

Als je het zo bekeek, was het eigenlijk allemaal best wel snel gegaan. Hopelijk zou het ook nog langer duren, ofja, véél langer. Als het aan hem lag wel tenminste. 'Hmm.. Inderdaad. Moet je voorstellen dat je dat niet had gedaan.. Hadden wij elkaar dan nog wel gezien? Of pas een lange tijd later?' Als je het zo bekeek, was het inderdaad maar een soort geluk dat zij had gevraagd of Ed zou komen. Stel je voor, dat dat niet was gebeurd en Edward Fenna nu nog niet eens had gezien in die 2,5 maanden. Raar idee.. Het duurde niet lang of hij was opgedroogd door de wind en de zon, al was de kant waarmee hij natuurlijk in het zand zat, nog niet droog maar zaten er wel zandkorrels aan vast geplakt. Ineens stond Sita op, rende ze keihard op het water af en zorgde dat ervoor dat hij even lachte. Gek beest.
Na Fenna' vraag wendde hij zijn blik naar haar, bekeken zijn ijsblauwe ogen haar bruine ogen. ''t Gaat.. Het is natuurlijk dat we steeds minder tijd voor elkaar hebben, en dat mist Shannon - ik eigenlijk ook - maarja. Ze zit er trouwens ook wel mee, dat ik, naja, een vriendin heb die zij niet kent. Iets wat ik ookwel begrijp, ze wílt met mensen contact maken die ze niet kent, maar ze durft het niet..' Shit. Nu zou Fenna wel weer met een vraag komen zoals; Dan kan ik haar toch ontmoeten? Maarja, hij wist waarschijnlijk dat Shannon dat niet wilde. Ofja, dat bleek uit hun vorige gesprek.. Al zou Edward zelf het wél graag willen. Het was namelijk wel een raar idee dat zijn vriendin zijn zusje niet kon, want in feite, waren ze toch een soort van familie? En Edward kon bijna wel raden dat Fenna het wel met Shannon kon vinden. Tja, als Shannon zou willen, kón ze Fenna natuurlijk ontmoeten. Maarja zoals het er nu naar uit zag, ging dat hem niet worden. Of wel?
Eigenlijk voelde hij zich hier best wel op zijn gemak, zo samen met Fenna en Sita. Natuurlijk vond hij het strand ook sowieso al geweldig, vooral op een dag zoals deze. Een zucht verliet zijn keelgat, bekeek de horizon even en keek toen weer even naast zich. Het leek ofdat het al kouder werd, maar dat kon natuurlijk ook aan hem liggen. Damn.. 'Je bent zo mooi..' Oeps, nog voordat hij nadacht over wát hij zei was het zijn keel uitgeschoten, had hij zijn gedachten verteld. Nogsteeds als hij naar Fenna keek, had hij de neiging om te glimlachen. Ook op sommige momenten beheerste Fenna zijn gedachten, nam de andere gedachtes weg en maakte allemaal plaats voor haar alleen. Edward had het nooit zó erg meegemaakt, maar niet dat hij het beu werd ofzo. Het liefste zou Edward gewoon willen dat Shannon en Fenna elkaar ontmoetten, dan zou het hele probleem opgelost zijn. En dat hij meer tijd met Shannon moest doorbrengen, maar dat zou misschien wel lukken. Want tja, als je iets graag wilde, lukte het toch?

Toen zijn woorden in haar oren klonken knikte ze meteen. Nee, ze had er geen spijt van dat ze hem gevraagd had om te komen, ze was er juist blij mee. Anders had ze nooit iets met hem gehad, of het had nog maanden geduurd. Stom dat ze nooit had gezegd wat ze voor hem voelde vroeger, maar toen had ze daar het lef nog niet voor. Fenna wist niet eens wat liefde was, ze durfde amper een jongen z'n handje vast te houden of náást hem te gaan zitten. Edward gaf antwoord op haar vraag, eventjes keek ze hem bedenkelijk aan. Misschien was het dan goed als Shannon en Fenna juist even hun ontmoeting uit zouden stellen, dan kon ze misschien 'wennen' aan het idee en het accepteren, dan zou hun ontmoeting vast soepeler gaan. Fenna wilde niet dat dingen ongemakkelijk zouden worden, dat maakte alles alleen maar moeilijker. Zachtjes leunde ze met haar hoofd tegen zijn schouder.
Een bijna onhoorbare zucht glipte tussen haar lippen door. ''Ik denk dat het beter is als ik Shannon nog even niet zie dan. Misschien moet ze er gewoon aan wennen of zo.'' Niet dat ze het heel erg vond, maar ze had graag zijn zusje een keertje gezien. Het was toch veel gemakkelijker, als Fenna nu bij hem thuis kwam en zij was er toevallig ook, konden ze elkaar niet. Dát was pas ongemakkelijk. ''En ik snap ook wel dat ze tijd met jou mist, je bent toch haar broer. Waarom ga je niet vaker iets met haar doen dan?'' Vroeg ze hem, haar blik een tikkeltje vragend en nieuwsgierig. Ze vond het niet erg om een keertje niet weg te gaan met Edward, je band met je zusje of broertje was ook belangrijk.
Toen ze zijn woorden hoorde richtte ze haar bruine ogen op de zijne, een brede glimlach duwde haar mondhoeken omhoog en zachtjes drukte ze haar lippen tegen de zijne. Fenna duwde hem zachtjes naar achter, duwde ondertussen een blonde lok achter haar oor en haalde haar lippen vervolgens van de zijne. Awh. Hij was lief, Fenna was echt blij de laatste tijd, allemaal door Edward. Telkens als hij naar haar kwam werd haar humeur beter, voelde ze zich op haar gemak, kon ze echt haar zelf zijn. Dat had ze nog nooit gehad bij andere jongens, het was alsof ze haar wilde veranderen en Edward accepteerde haar zoals ze was. Dat maakte hem zo bijzonder voor haar. Fenna drukte nog een korte kus op zijn lippen, voelde twee pootjes op haar been en kwam overeind, waarna ze haar hand even lachend over het hoofdje van Sita haalde. Jaloers ding.

Edward voelde hoe Fenna haar hoofd tegen zijn schouder aan liet leunen. Een zucht was hoorbaar vanaf haar keelgat, waarna ze begon te praten. 'Ja, ik weet niet. Volgensmij is het gewoon dat ze jou niet kent, denk ik tenminste.' Ooit zou Shannon Fenna wel eens willen ontmoeten, hoopte hij dan.. Want tja, als hun tweeën bij elkaar waren en ze ergens Shannon tegen zouden komen, zou het ook wel raar staan, waarschijnlijk. 'We hebben sowieso niet zo veel tijd meer als vroeger en tja..' Edward zou graag de tijden met zijn zusje terug willen, héél graag zelfs. Maar dan moesten ze allebei meer tijd vrij hebben voor elkaar, wat op dit moment voor hun beide ver was te zoeken. Ach het zou wel goed komen hopelijk. Alles wat je graag wilde, kon lukken. Dus dit dan ook wel, misschien.
Na zijn woorden zag hij hoe Fenna opzij keek naar hem, een brede glimlach op haar gezicht toverde en haar lippen op de zijne drukte. Zachtjes werd hij door haar naar achteren geduwd, het zand in en voelde hij daarna hoe het moment was verbroken. Breed glimlachend keek hij haar aan. Hopelijk was Fenna sowieso niet meer boos meer en was ze niet kwijt om hem ooit kwijt te raken; hij wilde dat immers zelf ook niet. Hij wíst hoeveel jongens haar op die wijze hadden gedumpt, maar nee, zo zou Edward helemaal niet zijn. Maar haar onzekerheid door die verhalen, kon natuurlijk ook meer zijn gekomen door wat ze vroeger op het gebied van jongens had meegemaakt. Dat was wat hij niet wilde, dat ze dacht dat hij ook zo was. Helemaal niet zelfs. Of ze moest óók ineens weggaan, haar mobiel niet opnemen en niks van haar laten worden. Dan had hij er niet veel vertrouwen in nee. Hoe raar het eigenlijk ook klonk wist ook Edward dat Fenna dat niet zou doen. Gelukkig maar, het zou hem breken van binnen. Edward werd uit zijn gedachten gehaald door Fenna, die een kus op zijn lippen drukte en voelde hoe ze weer overeind ging zitten. Hijzelf ging ook weer recht zitten en zag dat Sita over haar hoofd werd geaaid. Awh, die zat natuurlijk heel de tijd naar hun te kijken en wilde dus zelf ook aandacht. Een grijns sierde zijn lippen, terwijl hij even het strand rond keek of er nog andere strandbezoekers waren. Het waren er maar een paar, wat hem toch wel tegen viel. Maarja, het water was nu ook kouder enzo dus de meesten zouden vast wel naar huis zijn gegaan.

Fenna haalde eventjes haar schouders, nog als antwoord op de woorden van Edward over de tijd die hij met zijn zusje doorbracht. Kort draaide ze haar hoofd naar hem. ''Als je een keer liever iets met je zusje gaat doen, moet je dat gewoon doen hè. Dat is ook belangrijk.'' Glimlachte ze naar hem. Natuurlijk had ze graag dat Edward bij haar was, maar ze zagen elkaar al heel vaak en ze had het idee dat Shannon het gewoon niet fijn was dat ze haar broer niet meer zo vaak zag. Dus ze begreep haar ook wel, ze zou zelf waarschijnlijk precies hetzelfde gereageerd hebben. Fenna stond op, liep richting haar jurkje en trok hem weer aan, waarna ze ook haar vestje erover heen deed. Het werd koud en haar bikini was nog een beetje nat, dus het was slimmer als ze haar kleren weer aan zou doen.
De brede glimlach die daarnet rond haar lippen had gestaan was nog niet weg, Fenna pakte haar hakken in haar hand en rekte haarzelf eventjes kort uit. Sita rende nog wat door het zand, die vermaakte zichzelf altijd wel. ''Ga je nog even mee lopen?'' Vroeg ze, waarna ze naar hem toe liep en wachtte tot hij opgestaan was, vervolgens sloot ze haar hand in de zijne, greens breed naar hem en slofte door het zand, Sita huppelde er vrolijk achteraan en stoof af en toe voor hen uit. Dat beestje had echt te veel energie voor zo'n jonge pup, maar dat leek haar alleen maar goed. Haar blik was gericht op de zon die langzaam onder begon te gaan, de tijd was snel gegaan. Maar de tijd ging áltijd snel als ze bij Edward was, helaas. Het liefste was ze de hele dag door bij hem, maar hij had ook nog andere dingen te doen en zijzelf natuurlijk ook.
''Waarom ga je morgen niet iets met Shannon doen? Ik kan zo wie zo niet, dus dan heb je toch nog even wat tijd met je zusje, right?'' Stelde ze voor. Ze deed het alleen maar om te helpen, want op de een of andere manier vond ze het ook zo sneu voor zijn zusje, want het was duidelijk dat ze graag bij haar broer was. Misschien wilde Shannon haar dáárom niet ontmoeten, omdat ze zoveel tijd met haar broer doorbracht waardoor zij minder bij haar broer was. Begrijpelijk, maar aan de andere kant.. Laat ook maar, ze had geen eens zin om er nog langer over na te denken.

'Hm.. Het is allebei belangrijk.' Fenna was natuurllijk belangrijk voor hem, maar Shannon natuurlijk ook.. Edward zag via zijn ooghoeken hoe Fenna op stond, naar haar jurkje liep en die over haar bikini aantrok. Het werd naarmate de tijd later werd, ook steeds kouder dus het leek hem wel logisch toen hij ook zag hoe ze er een vestje over aan deed. Even wreef Edward over zijn zwembroek, voelde hij hoe die nog lichtelijk nat was. Zijn ijsblauwe ogen keken naar de hemel, zag hoe de zon haar oranjeachtige zonnestralen op het aardoppervlak scheen en voelde ondertussen een zacht briesje, wat ervoor zorgde dat zijn haarpunten lichtelijk mee naar rechts bewogen op het tempo van de wind. Doordat zijn haar nat was geweest, was ook zijn gel uit zijn haar gegaan, vandaar dat het niet meer zo stevig zat als normaal, want normaal had hij het het liefste naar een kant staan en geen plukken door elkaar.
Hij keek op bij het horen van Fenna' stem, knikte instemmend en stond op. Edward ging naast Fenna lopen, waarna hij voelde hoe ze haar hand in zijn hand sloot. Edward zag hoe ze breed greens, wat voor hem ook voor een grijns zorgde. Sita huppelde achter hun aan, sprintte dan opeens voor hun uit, wat voor gegrinnik uit Edward' keelgat zorgde. De zon verdween steeds meer, wat betekende dat zijn tijd met Fenna er misschien al bijna op zou zitten.. 'De zon gaat te snel weg.. Hij moet langer blijven; dan kan ik langer bij jou zijn.' Tja, natuurlijk kon dat niet, maar goed.. Als er een mogelijkheid was waardoor het wel kon, dan zou hij het proberen om ervoor te zorgen dat het kon.
Dat idee was misschien nog niet eens zo slecht.. 'Zou kunnen inderdaad, als Shannon zelf niet wat heeft gepland voor morgen tenminste.' Waarom Shannon Fenna 'niet mocht' was voor hem ook nogsteeds een raadsel. Die twee zouden elkaar waarschijnlijk wel mogen, maar voor hem voelde het zo.. Vreemd. Het zou pas schaamtelijk zijn als ze ineens Shannon nu tegen zouden komen en de twee zouden elkaar niet kennen. Dat zou pas.. Vreemd zijn. Edward voelde ondertussen nogsteeds het koude briesje van de wind en keek naar de zon, die nogsteeds lichtelijk te zien was. Even stopte Edward met lopen, keek Fenna aan en drukte een kus op haar lippen. 'Het geeft wel een mooi effect, toch?' Daarmee bedoelde hij de zon, tenminste. Want op de een of andere manier vond hij het wel een liefdevolle kleur hebben, samen met een warmige gloed erbij. Ja, hij zou willen dat zulke momenten -samen met Fenna- nooit voorbij zouden gaan.