Titels are too mainstreamherpderp (Chloë)

Vreemde bui. Neem het me niet kwalijk xD

------------

Roya spitste haar oren en glimlachte; de watervallen. Eindelijk. Ze was vroeg vertrokken, maar de route die ze had gekozen bleek zo'n beetje de langst en lastigst mogelijke. Erg vond ze het niet; het was zonder meer een uitdaging geweest en het geluid van tsjirpende vogeltjes en fijne melodie tijdens het lopen en klimmen, want dat laatste had ze zo nu en dan ook moeten doen.
Haar kleren, een strak, donkerblauw topje dat haar armen vanaf de schouders vrijliet en een torn jeans, waren modderig en op haar armen en gezicht zaten wat vieze vegen; zoiets was onvermijdelijk als je voor een tocht als deze ging. Ze vond het geen punt. Het enige vervelende was af en toe de warmte, die behoorlijk nadrukkelijk aanwezig was, zelfs in de schaduw van de bomen en op modderige weggetjes.
Het geraas van de watervallen kwam steeds dichterbij en Roya's pas versnelde; nog even en ze kon een verfrissende duik nemen. Ze droeg haar bikini niet voor niets onder haar kleren.
Ze klom over een laatste paar grote stenen, onderwijl nonchalant een tor wegtikkend die over haar vingers wilde lopen en landde met een zachte plof in het gras. Ze keek op en haar mond viel open; de watervallen waren weergaloos indrukwekkend. Het meertje eronder viel haar pas later op.
Er was voor de stroming gewaarschuwd, maar Roy was niet van plan helemaal naar het midden te zwemmen of iets dergelijks.
Ze schopte vlug haar schoenen uit en wilde naar het water lopen toen ze zag dat ze niet de enige hier was. Ze glimlachte opgewekt en liep op de andere persoon, een meisje, af.
Ze vond het leuk dat ze hier niet de enige was; alleen was ook maar alleen, uiteindelijk.
"Hoi!" groette ze goedgehumeurd.

Ze had een kort broekje, met daarop een los topje aangedaan, ze was van plan naar de watervallen te gaan. Waar ze ongestoord kon zwemmen, ze hield wel van aandacht. Maar rust was soms ook wel relaxed. Opgetogen deed ze haar ze haar all stars, met de Engelse vlag print aan. Ze nam ook een rugzakje mee met daarin wat water, eten en nog een klein EHBO doosje voor noodgevallen. Ze was voorzichter geworden, na het incident met Riot. Haar enkel was zo goed als genezen, maar was nog wat zwakjes. Ze nam de bus naar het natuurgebied, ze kon niet zo vanuit de stad naar de watervallen lopen. Toen de bus op de haar bestemming stopte, drukte ze op de knop en liep de bus uit. Ze hoorde de bus achter zich weer wegrijden en genoot van de stilte die er nu was. Ze bekeek de bordjes en begon de juiste route te volgen. Die naar de watervallen moesten leiden. Ze genoot van de vogels, en de natuurlijke geluiden om haar heen. Het pad werd steiler, en haar enkel begon lichtelijk te steken. Ze besloot dat het tijd was voor een pauze en ging op een steen zitten. Die met mos begroeit was. Ze nam een slokje uit haar waterflesje en keek glimlachend rond. Alles zag er prachtig uit, achter zich hoorde ze water ruizen. De watervallen konden niet ver meer zijn. Met die gedachte begon ze weer te lopen, tot ze een adembenemend uitzicht voor zich had. De watervallen waren werkelijk prachtig en ze moest zichzelf er aan herinneren dat ze moest ademhalen. Ze begon naar beneden te lopen, zodat ze een frisse duik kon nemen, in het heldere water. Ze legde haar kleding op een steen, die in de zon stond en deed haar all stars uit. Haar american flag bikini, kwam tevoorschijn en ze glimlachte. Ze doopte haar teen in het water, het water liet meteen een rilling door haar lichaam gaan. Maar deze was gewenst dus had ze er geen problemen mee, ze glimlachte en wou net het water in duiken toen ze een heldere, zo te horen goedgehumeurde stem hoorde. Ze draaide zich een kwartslag om en glimlachte, ‘hey, ook zin in een frisse duik?’ vroeg ze zonder terughoudendheid.

"hey, ook zin in een frisse duik?" was de reactie van het meisje dat lang blond haar had en, dat vond Roya in elk geval, een sympathieke uitstraling had. Ze knikte.
"Yep."
Ze trok vlug haar broek en topje uit, tot ze nog slechts in haar simpele, zwarte bikini, het soort zonder sluiting waar geen dingen als strikjes aan te pas kwamen, stond. Ze had het nog steeds warm en besloot daarom snel het water in te gaan.
Ook zij stak eerst alleen een voet in het water. Het was behoorlijk koud, maar verkoeling was zonder meer welkom. Ze liep verder het meertje in, waarvan de oevers vrij steil afliepen en zorgde ervoor dat ze niet uit zou glijden, want dat kon hier vrij makkelijk, al groeiden er door de stroming gelukkig weinig algen die het nog erger konden maken. Zelfs hier, vlakbij de kant en bijna lijnrecht tegenover de majestueuze watervallen kon Roya de spettertjes voelen. Het was een aangenaam gevoel op haar huid.
Ze stond nu tot aan haar knieën in het water en keek om naar het andere meisje.
"Ik ben Roya, trouwens," stelde ze zich voor. Dat kon maar beter nu, want in de buurt van die watervallen verstond je elkaar nooit een keer, vermoedde ze zo.
Ze deed nog een paar stappen en bukte, waarbij ze haar handen door het koele water liet gaan. Ze zonk door haar knieën, zodat het water tot aan haar middel kwam.
De temperatuur wende snel. Het was heerlijk om even af te koelen, zonder koud te worden.
Onbewust vroeg Roya zich af hoe koud het hier 's winters wel niet zou zijn, als de zon het water niet enigszins verwarmde. Ze maakte zich daar liever geen voorstelling van.

Ze glimlachte toen ze haar antwoord hoorden, het meisje was bijna het tegenovergestelde van haar. Kwa haarlengte zoiezo , de rest moest ze nog uitvinden. Haar haren waren vele malen korter dan die van Chloë maar het stond haar vond Chloë. Chloe zette ook haar andere voet in het water waarna ze met haar handen door het koele verfrissende water ging. Het meisje had zich ondertussen ontdaan van haar kleding, ze had een simpele maar mooie zwarte bikini aan. Het stond haar goed vond Chloë. Zij had altijd dat ze anders moest zijn dan de rest, ze hun aandacht moest pakken. Hoewel dat op sommige momenten ook wel tegen haar werkte. Het meisje kwam ook het water in gewaad. Chloë liep wat verder tot ze tot haar knieën in het water stond ze bleef een paar minuten zo staan. Met gesloten ogen en haar handen net in het water reikend, genieten van de zon. En de vogels die hun melodieën onbezorgd floten. Het meisje had zich voorgesteld als Roya, bijzondere pakkende naam vond Chloë. Roya stond nu gebukt in het water, waarbij ze haar handen door het water liet gaan. ‘Nice to meet you Roya, Chloë is the name’ sprak ze grijnzend. Ze vond het niet erg om een duidelijk hoorbaar Brits accent te hebben. De meeste jongens vonden het schattig, en de meiden wouden het ook hebben. Niks om je voor te schamen vond Chloë. Chloë volgde Roya’s voorbeeld en wade verder het water in, ze was redelijk ‘klein’ met haar 1.70 dus stond al snel wat dieper. Ze merkte dat er grote steenpartijen op de bodem lagen, waardoor de diepte steeds verschilde.

"Nice to meet you Roya, Chloë is the name" Roya glimlachte toen het meisje zich voorstelde. Ze was blij dat het meisje eerst geen Brits had gesproken, als dat wel zo was geweest zou Roya door het accent vermoedelijk hebben gedacht zelf ook Engels te moeten spreken.
Nu was dat op zich geen probleem voor haar, maar een gesprek voeren in je eigen taal bleef toch haar voorkeur hebben.
"Aangenaam Chloë," zei ze, terwijl ze weer opstond. Ze stapte op een van de stenen onderwater, zodat ze dichterbij de watervallen kon komen zonder meteen te hoeven zwemmen.
Ze keek om naar het meisje met het lange haar. Ze herinnerde zich de tijd dat zijzelf ook nog vrij lang haar gehad had. Ze had het tijdens een tocht door de woestijn ruwweg afgesneden toen ze op een middag bijna letterlijk gek werd van de zinderende hitte daar. Op zich had ze er geen spijt van; uiteindelijk vond ze kort haar mooier bij zichzelf, iets waar veel kennissen en vrienden het mee eens waren.
"Kom je hier vaak?" vroeg ze Chloë. Voor haar was het namelijk de eerste keer, al had ze inmiddels al wel aardig wat van de rest van de omgeving gezien.
Ze had al wel besloten dat ze hier vaker heen zou gaan; het was hier prachtig, vredig en de weg erheen was een leuke vorm van lichaamsbeweging.
Roya was geen fan van dingen als sportscholen; ze vond het ronduit saai om heen te gaan. Nee, ze ging liever een bos, heuvels of bergen in.

Chloë liep over de stenen onder water, naar een uitstekende kei. Die in de zon lag, en in het midden van het meertje stond. Ze klom op de kei en genoot van de zonnestralen en het koele water wat tegen haar voeten klotsen. Relaxed bewoog ze haar voeten en volgde Roya. Die dichterbij de watervallen wou komen, althans zo leek het. ‘Nee, het is de eerste keer hier. Maar ik zou hier zeker vaker willen komen. Jij?’ antwoordde ze op haar vraag of ze hier vaker kwam. Ze wou hier zeker nog een keer komen, maar misschien met een vriend of vriendin. Haar heldere kijker beken de oevers van het kleine meertje. Overal groeide bomen en planten, die in volle bloei waren. Ze genoot van de natuurlijke omgeving, ja ze moest echt vaker boswandelingen maken. ‘Woon je al lang in HorseHome, want ik heb je nog niet eerder gezien?” vroeg Chloë nieuwsgierig, ja nieuwsgierig was ze wel. En dat verborg ze zeker niet. Zijzelf woonde nog niet echt ‘lang’ in horsehome, dus het was logisch als ze Roya nog nooit had gezien. Maar toch…Haar lichaamstemperatuur was weer verdraaglijk geworden. Eerst had ze het gloeiendheet gehad, maar nu was de tempratuur precies goed.

"Nee, het is de eerste keer hier. Maar ik zou hier zeker vaker willen komen. Jij?"
"Ik ben hier ook voor het eerst," antwoordde Roya, zonder opkijken, want ze liep geconcentreerd over een erg smalle steen en was bang dat ze er anders geheid af zou glijden. Nu was dat op zich niet zo'n ramp, maar ze had zichzelf tot uitdaging gesteld niet te vallen.
Het lukte. Op het uiterste puntje bleef ze staan.
"Woon je al lang in HorseHome, want ik heb je nog niet eerder gezien?"
Roya keek op en glimlachte.
"Nee, ik woon hier nog maar kort," vertelde ze. "En tot nu toe ben ik alleen hier in de natuur geweest en bij de buurtsuper, en niet echt in de binnenstad, dus ja." Ze grijnsde en werd toen weer serieus.
"Jij dan? Hoe lang woon jij hier al?" vroeg ze. Ze vond het wel leuk om zo het een en ander over Chloë te weten te komen, want ze mocht het blonde meisje wel.
Ze bedacht zich vaag dat het geen kwaad kon ook de stad wat meer te gaan verkennen en nam zich voor Chloë zo te vragen of die misschien zin had om samen een keer te gaan winkelen of iets dergelijks. Als ze alleen was had Roya niets met winkelen, maar samen met anderen vond ze het altijd leuk, al kocht ze dan zelden wat; immers, als ze zich goed voelde hadden aanbiedingen en koopjes geen effect op haar, ookal was ze er anders ook niet echt gevoelig voor, maar als je in een dipje zat en alleen was kocht je toch sneller onnodige dingen dan wanneer je gezellig samen met iemand rond liep; dan pakte je eerder even een terrasje.
Wat ook meehielp; als ze samen met iemand die de buurt goed kende de stad in ging verdwaalde ze ook niet, want ze was er nog nooit eerder geweest. Zoals ze ook tegen Chloë had gezegd; haar enige inkopen had ze bij de plaatselijke supermarkt gedaan, waar vooral ronde, oude vrouwtjes kwamen en zo nu en dan hun kleinkinderen.

Roya’s antwoord verbaasde haar niet zo, de plek was ook best afgelegen. Met haar ogen volgde Chloë Roya die over een smalle steen leek te lopen, alleen was die niet zichtbaar voor haar ogen. Omdat die onder water lag. Ook Roya woonde hier niet echt lang aan haar opmerking te horen. ‘Ook niet belachelijk lang, alleen woon ik in een appartement. Midden in de stad’ zei ze met een glimlach. Ze had de stad al helemaal verkend maar de natuur om horsehome heen niet. Ze nam zich voor om elke week minstens een wandeling of een rit door de prachtige natuur te maken. En hier vaker te komen als ze wat rust wou. ‘Als je de stad iets verder wil verkennen dan de buurtsuper’ begon ze grinnikend. ‘Wil ik best wel eens met je gaan shoppen?’ stelde Chloë glimlachend voor. Ja de stad was ook de moeite waard. Hij bestond niet alleen uit stinkende uitlaatgassen maar ook uit mooi museums en natuurlijk de winkels en clubs. Ze vroeg zich af of Roya zo iemand was die helemaal los kon gaan of gewoon bij de bar bleef staan en genoegen nam met een drankje in de hand.

"Als je de stad iets verder wil verkennen dan de buurtsuper wil ik best wel eens met je gaan shoppen?"
Roya's gezicht lichtte op en ze grijnsde.
"Dat aanbod neem ik graag aan," zei ze vrolijk.
Ze dook naar voren, van de steen af en het koele water in. Ze ging vrij diep; haar vingers streken over de gladde stenen op de bodem. Ze zette zich af en kwam weer omhoog.
Een paar seconden later brak ze weer door het water oppervlak. Haar haar plakte aan haar hoofd en water liep in straaltjs van haar zorgeloze gelaat.
Ze zwom richting Chloë.
"Wanneer komt jou een beetje uit?" vroeg ze vrolijk. Ze had zelf nu een weekje vakantie dus het maakte haar weinig uit.
Ze leund emet haar ellebogen op een steen die op een paar centimeter na boven het water uitstak en sloeg gedachteloos naar een vlieg die rond haar hoofd zoemde, die vervolgens spartelend in het water terecht kwam.
Roya hield er niet van om onnodig dieren te doden, zelfs insecten niet, maar voor dit soort stekend ongedierte maakte ze nog wel eens een uitzondering. Er waren toch zat van die beesten.
De zon zorgde ervoor dat de bovenkant van haar haar alweer droog begon te worden.

Ze werd uit haar gedachtes gehaald door Roya die het aanbod met veel plezier zo te zien aannam. Chloë glimlachte en liet haar handen in het water glijden om zichzelf nat te maken. Ze had vandaag niet echt ‘zin’ om te zwemmen eerder om de verkoeling op te zoeken en relaxed op een steen te zitten. Zoals ze nu aan het doen was. De steen was al aardig opgewarmd waardoor het niet koud was maar precies goed. Roya was ondergedoken maar kwam al snel boven. Om naar haar toe te zwemmen. Haar vraag deed Chloë kort nadenken, ‘ehm vandaag, morgen overmorgen, ik heb eigelijk deze hele week de tijd’ zei ze met een glimlach. Nee ze was niet echt druk. In tegendeel zelfs, ze verveelde zich eigenlijk best wel. Misschien was het een idee om een baantje te zoeken bedacht ze zich. Jep goed idee, ‘van mijn part kunnen we ook nu gewoon gaan’ zei ze grinnikend.

"‘ehm vandaag, morgen overmorgen, ik heb eigelijk deze hele week de tijd," antwoordde Chloë. "van mijn part kunnen we ook nu gewoon gaan" voegde ze eraan toe.
Roya grijnsde. "Prima," antwoordde ze. Ze kon een andere keer wel teruggaan naar het water; haar verkoeling had ze gehad, dus dat zat wel goed. Ze zwom weer naar de kant en liep het water uit. Met weer als dit was ze waarschijnlijk zo droog, dus ze trok haar topje alvast weer aan; die was toch donker van kleur. Ze was vergeten een handdoek mee te nemen, dus haar spijkerbroek deed even dienst als handdoek; ze droogde er zonder omhaal haar benen mee af, waarna ze het ding, dat toch voornamelijk aan de buitenkant nat was, aan. Ze rekte zich behaaglijk uit. Toen bukte ze. Voor zover mogelijk met haar vrij skinny jeans, rolde ze de pijpen op zodat het geen volledig lange broek meer was.
Ze pakte haar schoenen, sandalen, en trok ze aan. Ze ging vervolgens op een steen zitten en merkte tot haar verrassing dat haar shirt alweer droog was.
Ze keek naar Chloë. "Ik ben zover," deelde ze ontspannen mee. Ze zou het niet erg vinden als Chloë nog even bezig zou zijn; ze zat hier wel lekker, zo op een steen in het warme zonnetje.
Haar haar was ook alweer grotendeels opgedroogd; een van de voordelen van haar dat niet alleen kort, maar ook behoorlijk springerig was.