Say what? [Josh]

Josh schreef:

Josh schreef:

Het gewoonlijke gestommel van zijn huisgenoten wekte hem. Hij kreunde en sloeg het dekbed iets weg, hij keek op de wekker. Acht uur tijd om op te staan, hij sloeg het dekbed nu helemaal weg en liet zijn voeten op de koude ondergrond zakken. Het zonnetje scheen, dat zag hij door de dichte gordijnen heen. Vogelgefluit klonk, de vogels deden alsof het al lente was belachelijk vond hij. Hoewel hij wel uitkeek naar de lente, dan was het prachtig om buitenritten te maken. Hij schoof de gordijnen open en leunde tegen de vensterbank. De sneeuw was gesmolten vannacht merkte hij verbaasd op, zo gek was het niet over drie weken was het lente. Hij geeuwde en opende toen het raam, frisse lucht kon nooit veel kwaad. Hij pakte schone kleding uit zijn kast en liep naar de badkamer. Gelukkig waren zijn huisgenoten al beneden en was er niemand die hem plots kwam storen. Voor de zekerheid draaide hij toch maar de badkamerdeur op slot. Hij legde zijn kleding op de wasmand neer en deed zijn joggingbroek uit, waarna zijn boxer volgde. Hij deed zijn boxer, in de wasmand en stapte de douche in. Zoals gewoonlijk was het water ijskoud, hij moest doorbijten. Je moest toch wat als je niet naar afval wou stinken. Hij zeepte zich snel en ruw in, zijn haren konden nog wel mee dus die hoefden voor een keertje niet. Na het douchen droogde hij zich snel af en deed zijn kleding aan. Zijn huid tintelde nog van het koude water en de ruwe droogbeurt die het had gehad. Hij keek weer naar buiten, de stallen van de boerderij die was omgetoverd tot een studentenhuis waren nog in tact. Hij tuiten zijn lippen, hij had genoeg geld voor een paard… Hij kon beginnen met een veulen die waren meestal niet zo duur. Maar daar zaten ook weer nadelen aan verbonden. Hij deed zijn vans aan nadat hij een boterham snel had opgeschrokt, gevolgd met een beker melk. Hij deed ook maar zijn jas aan zo warm was het buiten nog net niet. Hij liet de deur met een klap dicht vallen, hij vertrok richting de stad. Waar waarschijnlijk wel een paardenmarkt an de gang was. De paardenmarkt maakte zich al snel kenbaar door de onvermijdbare geur van paarden en mest. Josh had niks tegen de natuurlijke geuren. Alleen de drukte had hij liever niet gehad. Hij zetten zijn norse gezicht op wat de meeste mensen er wel van weerhield een babbeltje te maken . Na een halfuur lang op de markt te hebben rondgedold kreeg hij er wel genoeg van. Net toen hij wou vertrekken zag hij een veulen wat er echt schattig uit zag, enkel te strak vast gemaakt. Een jonge vrouw met haar kind stond bij het diertje, de vrouw vroeg de man om raad. Wantrouwig kwam Josh dichterbij, kooplui was niet te vertrouwen. Ik zoek een pony voor mijn kindje, leuk shetlandertje heb je hier sprak de vrouw. Stomverbaasd was hij, shetlandertje dat mens was niet wijs. Maar zijn gezicht bleef ondoorgrondelijk staan. Ja, zeer goed voor beginnend ruiters en kan ook voor de kar.’ Prevelde de man. Dat arme ding was het enige wat Josh dacht. Hij kuchte, meteen keek de vrouw om, ‘ehm mevrouw, dit paardje hier is geen shetlander het is een veulentje om precies te zijn. Erg ongeschikt om uw kind op te laten rijden, voor beiden gevaarlijk’ sprak hij beleefd. De vrouw keek hem minmachtigend aan en wende zich weer tot de verkoper die hem kwaad aankeek met een priemende blik. Josh bleef ondoorgrondelijk de man aankijken, ‘maar ik wil hem wel, voor hoeveel is hij te koop?’ vroeg hij beleefd. De vrouw keek hem nu kwaad aan, ‘mevrouw ik zweer u, u krijgt geen spijt van als u naar me luistert’ fluisterde hij zo zacht dat alleen hun twee het konden horen. Ze aarzelde, maar gaf toe. ‘Geef het dier maar aan deze jongenman hier’ zei ze tenslotte. De verkoper knarsetanden, ‘voor 100 euro verkoop ik hem’ sprak hij ijzig. ‘Verkocht’ zei hij terwijl hij de man strak aankeek. Hij kreeg het halstertouw overhandigd. Hij keek de vrouw aan, ‘mevrouw ik denk dat u zich eerst even zal moeten inlezen voordat u een paard neemt. Er zit toch echt veel meer werk aan verbonden dan dat u eerst zal denken. En laat deze kleine man hier anders eerst op paardrijles gaan. Om te zien of hij het wel echt leuk vind’ zei hij vertrouwlijk. De vrouw glimlachte, ‘dat lijkt me achterafgezien een goed idee, sorry van daar net’ sprak ze vriendelijk. Hij glimlachte en liep vervolgens weg. Op een rustig plekje buiten de markt bekeek hij zijn nieuwe aanwinst eens wat beter, het was een hengstje zo te zien. Nog jong, nieuwsgierig aan zijngedrag te zien een pracht beestje. ‘Hey jochie’ sprak hij vriendelijk, hij ging op de stoeprand zitten zodat ze op dezelfde hoogte zaten. Hij keek het ding in zijn grote amandelvormig ogen.

Mister schreef:

Twijfelend keek hij naar het kindje, dat zo onschuldig leek, en toen naar de man, die gewoon de duivel van duivelland was. Duivelland? Dat was hoe hij het noemde, veel mensen noemden het hel, maar Duivelland klonk veel leuker dan Hel. Een zucht gleed over zijn lippen, en hij trok zijn hoofd weer zo ver mogelijk naar beneden zodat het kindje zijn neus nog aan kon raken. Het begon wat te lachen en voor zover het kon vormde Mister ook een glimlach op zijn lippen. Echter deden voetstappen hem meteen opkijken. Wie was het? Een jongen was te zien en Mister spitste zijn oortjes richting hem. De jongen ging een soort van tegen de handelaar in. En dat beviel Mister wel. Toch was het vrouwtje nog niet helemaal overtuigd. En de handelaar probeerde zijn voordeel daaruit te halen. Hij wou haar overtuigen dat de jongen maar wat zat te zwetsen. Maar de jongen gaf zijn weerwoord weer. En toen het vrouwtje de woorden ‘Voor beiden gevaarlijk.’ Hoorde hield ze haar hond op het jongetje zijn kleine schouder, en trok deze zachtjes achteruit. Verbaasd keek Mister naar de vrouw, daht ze dat hij opeens iets ging doen? Hij richtte zijn blik weer op de jongen en zag dat de vrouw en het kleine mannetje opeens wegliepen. Zachtjes brieste hij, om een soort van dag te zeggen en hierna keek hij naar de jongen, die zijn halstertouw overnam . Betekende dit dat, dat hij verkocht was? Zijn oortjes prikten naar voren en hij volgde de jongen. Hij was nieuwsgierig. Toch liep hij enorm trots met de jongen mee. Zijn hoofd was mooi wat hoger in de lucht geheven, en zijn blik was trots. Zijn staartje zwiepte heen en weer, en hij voelde zich gewoon top nu. Hij volgde de jongen en stopte toen hij stopte. De jongen ging zitten en Mister keek naar hem. Dat was eigenlijk het enigste wat hij deed, naar hem kijken. Ja, af en toe had hij zo zijn momenten dat wat hij ^precies wou bereiken niet duidelijk was. Meestal wou hij dan niks bereiken. Net zoals nu, nu wou hij gewoon naar de jongen kijken. Na een tijdje liet hij zijn hoofd een stukje zakken, naar zijn handen. Hij begon er een beetje aan te snuffelen, veegde erover met zijn neus en hapte zachtjes met zijn lippen. Geheel onschuldig hoor, maar nu wou hij weten wat er gebeurde als zijn tanden meehielpen. Zachtjes zette hij zijn tanden tegen zijn hand. Hij hield twee vingers van de jongen tussen zijn tanden. Hij beet niet, maar hield de jongen zijn vingers gewoon vast. Hij keek een beetje naar boven, om de jongen zijn gezicht te zien. Af en toe was Mister echt wel een apart beest, zelfs voor een veulen.