Rina's leven

Op een morgent werdt Rina wakker in haar stal en ze zag overal sneeuw , Rina dacht dat is wel leuk , lekker veel rollen maar ze merkte dat haar baas er nog niet was , ze begon te denken hmmm... zou hij ziek zijn? Of zou hij gewoon geen zin hebben om buiten te komen? Maar ze wilde grazen en galoperen in haar weide , Ze begon te stampen en te hiniken. En opeeens zag ze iemand in de verte naar haar toekomen , maar het was haar baas niet , ze werdt onrustig en haar oren stonden recht op. De deur ging open en de vreemde man nam haar mee , zetten haar op een trailer en reed naar hem thuis. Toen ze daar aan kwamen zag ze geen enkel paard, geen enkele weide , ze zag alleen een klein, donker huisje en een klein stalletje dat zelf gemaakt was. De man zetten haar op stal met wat eten en drinken. De nacht viel en zij bleef wakker ze was bang en wist niet wat er zou gebeuren. De volgende ochtent kwam de man naar haar stal en gaf haar minder eten dan gisteren , ze keek hem aan en hij haar en hij vertrok weer. Opeens hoorde ze een auto vertrekken, ze keek om en de auto was al weg. Zo was het dagen, weken. Ze besloot om weg te gaan, ze trapte de deur eruit en golopeerde weg. Op de rand van een bos keek ze om en zag niet alleen wat sneeuw en een paar bomen, ze keek weer vooruit en zag veel bomen en veel sneeuw en een paar stukjes van het gras, ze dacht:[i]eindelijk weer gras en ze begon de sneeuw aan de kant te doen om te kunnen grazen. Ze stapte wat verder en ze zag daar een man in de verte, ze keek hem aan, heel bang, dat zag je in haar bruine ogen. Ze zetten een paar stappen achteruit wand de vreemde man kwam op haar af, ze botste met haar achterhand tegen een boom. Ze was aan het wachten wat de man met haar zou doen.

Valerie liep met Junior in het bos. Wat een kleine pup was, was nu al een aardige grote hond. Junior liep los, dat mocht wel nu ze in het bos waren. Hij rende een stukje vooruit en bleef staan. Hij keek naar iets. Naar één bepaald punt. Zijn oren stonden helemaal op iets gericht. Valerie liep naar hem toe en lijnde hem aan. Ze probeerde te zien waar Junior naar keek. Maar ze kon het niet zien. Ze ontwaakte Junior weer uit zijn dagdroom en liep met hem verder. Ze zag in de verte een silhouet van een man. Hij liep met een stok of met een zweep zomaar in de bosjes. Dat zag er niet goed uit. Valerie durfde niet te dicht bij te komen, want straks had hij verkeerde bedoelingen met die stok of zweep. Ze liep een beetje door de bosjes en keek wat hij ging doen. Hij liep daar zomaar. Zomaar door de bosjes en niet over het pad. Toen zag ze wat hij ging doen. Er stond een magere haflinger bang tegen een boom aan, ze kon nergens heen. Valerie zag hoe hij zijn hand hij met de stok er in. Nu ze dichterbij was gekomen zag ze dat het een dikke stok was van een boom. Hij stond echt op het punt de merrie te slaan- Valerie rende naar de man en sloeg hem. Zo was ze niet, maar als het om dieren ging dan werd ze woedend. De man viel op zijn knieën en voelde aan zijn gezicht. Valerie pakte de merrie voorzichtig aan haar halster en liep met haar terug naar de ranch.

Rina zag dat de man een stok vast had , ze was erg bang. Ze kon niet weg dus bleef staan, in haar ooghoeken zag ze een meisje naar haar toe komen , ze sloeg de man , Rina keek het meisje aan en het meisje pakte haar vast met haar groen halster, ze nam haar mee naar een plaats met veel stallen een mooie weide vol sneeuw. "joepie sneeuw!" ze was was dol op sneeuw. Het meisje zette haar op stal en gaf haar eten en drinken, Rina begon direct te eten en te drinken, dat vondt ze zalig. Een beetje later was haar eten op en keek naar buiten, ze zag zoveel sneeuw en wou er in rollen. Het meisje kwam terug en Rina ging en een hoekje staan met haar oren recht op en keek haar ook aan.Ze was aan het denken, vroeger kwam haar baas elke morgen haar op de weide zetten en in de namiddag kwam hij haar halen om in het bos te rijden. Zou zij dat ook met mij doen? Merrie was nieuwschierig en kwam dichter bij het meisje, ze draaide haar oren iets naar voren en briesde uitnodigend.

valerie zette de merrie in een buiten stal. Ze hadden binnen ook boxen maar die waren vol. Ze haalde ook wat voer en water voor het paard. Ze ging eventje weg en lie de leuke haflinger genietem van haar eten. Ze ha d vast een lange tijd niks gegeten en gedronken. Toen ze het op had ging Valerie de stal binnen en aaide het paard. ze moest natuirlijk ook een naam hebben. Van af nu heette ze Rinatje. Afgekort Rina. Ze had een nieuw halster om haar arm hangen en deed die bij Rina om. Ze liep naar de zadelkamer en haade twee zadels te voorschijn. Een van deze twe zou haar wel moeten passen. Valerie legde er erst een wat kleiner zadel op de rug. Ze schoof hem wat heen en weer. Nee deze zat niet goed. Het zadel daarna zat perfect. Valerie haalde een leuk dekje en en bntje om druk plekken te voorkomen. Rina was al wel beleerd. Dat kon je weten want ze was duideljk een zadel gewend. Valerie zette haar cap op n haalde een goed passendhoofdtel te voorschijn. Toen ze het bit in deed praatte ze zacht tegen Rina. Ze nam haar mee naar de binnn bak en stapte daar voorzichtg op. Je wist maar nooit. Rina leek het leuk te vinden. Valerie stapte a n maakte de grote deur open. ze nam Rina mee naa he erf en stapte daar weer op. Ze stuurde Rinatje naar het bos. De blaadjes waren bedekt met sneeuw.

Het meisje kwam bij haar in de stal.
Ze aaide haar en deed haar oud en versleten halster uit, Rina vond het nog altijd een mooi, groen halster.
Ze deed het van haar arm en deed het om Rina's hoofd.
Het was een veel mooier halster dat zag je aan haar bruine, glimmende ogen, ze was heel blij met haar halster. Het meisje haalde haar uit haar stal en ging naar een kamer, ze kwam terug met twee zadels, ze deed het eerste zadel op haar rug , het paste niet echt , daarna het tweede zadel , het zat haar als gegoten. Het meisje deed een hoofdstel bij haar aan en ging voorzichtig op haar zitten ging naar een deur en deed die open. Rina zag een bos vol sneeuw en een pad , Rina was blij ze gingen eindelijk terug rijden. Rina dacht aan vroeger , aan haar oude, lieve baas en aan de ritjes door het bos in volle gallop natuurlijk.

Even later stopte Rina en snoof een geur op , een vreemde geur, ze zetten haar oren recht op en keek aandachtig rond, "wat zou dat zijn?"

Na een tijdje te hebben gereden stopte Rina en haar oren gingen overeind. Valerie klopte op haar hals.''Het is goed meisje.'' Valerie hoorde nu iets vreemds. Zelf was ze niet echt bang, maar wel op haar hoede. Straks kwam er in eens een bos poema ofzo dan zouden ze nog niet jarig zijn. Gek genoeg kwam er een klein hondje uit de bosjes gerend. Hij was klein en zag er slecht uit. Hij was mager en zat helemaal onder takjes en bladeren. Rina was gelukkig ook weer meer ontspannen. Valerie pakte de teugels en steeg af. Ze bleef Rinatje natuurlijk vast houden. Ze knielde bij het hondje neer. Hij was hartstikke lief en ging in Valerie's armen zitten. Ze kon het niet over haar hart verkrijgen om hem hier te laten. Ze tilde hem op en zette hem in de zadel tas. Daar paste hij makkelijk in. Zijn hoofdje stak uit en hij leek het wel leuk te vinden. Valerie steeg weer op en dreef Rina weer aan. Op een groot breed pad was het niet zo glad was sproorde ze de merrie aan tot ren galop. Ze gingen steeds harder en harder, tot dat het genoeg was. Valerie stuurde Rina weer terug naar stal met haar nieuwe kleine vriend.

Spoiler:

Rina keek naar de bewegende struiken en het meisje zei iets tegen haar maar ze hoorde het niet ze was zo geconsentreert aan het kijken, ze bleef heel aandachtig kijken en toen kwam er een klein hondje uit de struiken. Rina snuffelde aan het hondje en het meisje stapte van haar af en pakte een teugel, Rina bleef kijken. Rina was terug aan het ontspannen en zag dat de hond ook lief was. Het meisje telde de hond op en zetten die in haar zadeltas, het meisje stijgde terug op en spoorde Rina aan om in gallop te gaan, Rina moest geen twee keer na denken wandt ze wou het dood graag, ze rende harder en harder tot het meisje aan haar teugels trok om te stoppen. Even later kwammen ze terug in de rance aan en ze zadelde haar af. Ze zetten haar in de stal met de kleine hond. Die lieve kleine hond, Rina werdt vriendjes met de kleine hond. Rina ging wat eten en drinken en knabbelde op het hooi en toen spring de hond tegen haar benen , ze kek hem aan en knabbelde verder, de hond sprong weer en zij draaide haar om. De nacht viel en Rina sliep en de hond begon te huilen. Rina werdt wakker en keek naar de hond. "zou hij zijn ouders missen of zijn vrienden?"De volgende ochtent was Rina nog altijd wakker en er zat geen fut in om iets te doen, dus Rina besloot om van de prachtige zons opgang te gaan kijken en ze ging naar de deur en stak haar hoofd buiten en keek naar de zon de velden die vol sneeuw hingen en de hond die haar aan het aan kijken was.