At the stable from Lilo

Het was alweer twee jaar geleden dan Melissa haar merrie had gekocht als twee jarige merrie. Ze had haar zelf beleerd en getraind in springen. Lilo wat de naam van haar paard was stond nu nog buiten HH. Als Melissa eenmaal in haar nieuwe huisje in HH zat ging Lilo natuurlijk mee naar HH. Ze ging dan als alles door ging op een ranch staan die gespecialiseerd in springen is. Voor nu was Melissa in haar nieuwe huisje bezig en als ze het daar zat was ging ze naar Lilo. Zoals nu ook het geval was. Ze had haar slaapkamer geverfd en vond het voor vandaag genoeg en ging ze naar Lilo. Het was nu wel een uur rijden met de auto maar voor haar merrie had ze het gewoon graag over. In de auto had ze een cd van Adele aan staan waar ze soms mee begon te zingen. Voor ze er erg in had was ze al op de pension stal waar Lilo stond. Ze parkeerde haar auto ze deed hem op slot toen ze was uitgestapt. Uit haar auto had ze haar tas gepakt en in die tas had ze appeltjes en wortels voor Lilo zitten. Dit deed ze niet in haar jas of broekzak omdat Lilo precies wist dat ze het daar vaak in had zitten. Ze liep de stalgang in en zag dat alle deuren open waren. Alle paarden stonden dus lekker in de wei. In Lilo der voerbak die in de stal hing deed ze de twee appels en de drie wortels zodat Lilo straks was had als ze op stal kwam. Melissa pakte uit haar tuigkast haar poetsbak en zetten die alvast buiten bij de poetsplaats neer. Toch zou ze het hier best gaan missen als Lilo hier net meer stond. Maar ja om elke dag dan een uur in de auto te gaan zitten had ze geen zin in. Het was zelfs twee uur per dag omdat ze heen en weer moest. Uit haar kast pakte ze ook het halster van Lilo. ’s Morgens werden de paarden gewoon losgelaten naar de wei dus hadden ze geen halster nodig. Rustig liep Melissa naar de wei toe en floot voor haar Lilo. Zoals altijd keek Lilo gelijk op en hinnikte naar haar. Melissa liep de wei in en ging naar Lilo. Toen ze bij Lilo was deed ze het halster om en nam haar mee de weide uit. Toen ze buiten de wei stonden deed Melissa het halstertouw als teugels aan het halster vast maken en klom zo op der. Ze reed in een lekkere rustige stap naar de poetsplaats. Waar ze vervolgens van Lilo afsprong en haar vast zetten aan de muur. Toen Lilo goed vast stond begon Melis met de rosborstel haar eens goed onderhanden te nemen. Zoals gewoonlijk had ze weer heerlijk door de modder en stront liggen rollen.”Je leert het ook nooit het dametje.” Ondanks dat ze vaak zo vies was, was Melis toch wel erg gek op haar Lilo.



[& Lilo voor degene die dat nog niet door hadden xD]

Lilo stond in de wei te grazen. Het was lekker gras. Ze stond naast haar maatje Flame. Het was een ruin en ze kon het goed met hem vinden. De merrie's moesten maar niks van haar hebben. Ze wist zelf niet waarom. Ze miste Melissa een beetje. Ze kwam minder vaak. Waarschijnlijk had ze daar een goede reden voor, en ging ze zich niet op lopen fokken. Een merrie kwam aan gedraafd en bokte boos naar haar. Lilo gallopeerde hard achter haar aan, en dreef haar terug naar haar ''merrie kudde''. Ze hinnikte boos, maar Lilo trok er zich niks van aan, en liep terug naar Flame. Toen ze zich verveelde ging ze maar in de modder rollen. Normaal was de grond gewoon droog, maar het had laatst geregend, dus was het een beetje modderig geworden. Ze vond het leuk om bij Melissa te zijn dus ging ze maar in de modder rollen. Zo moest Melissa haar beter poetsen. Melissa kwam in zicht en floot. Lilo hinnikte blij. Melissa was de enige, die ze totaal kon vertrouwen. Dat was al twee jaar zo. Melissa kwam de wei in met het halster. Lilo stak haar hoofd in het halster en liep lief mee met Melis. Toen ze de wei uit waren klom Melissa op haar. De meeste paarden gingen dan lopen. Maar Lilo bleef rustig staan. Ze liepen naar de poestplaats,waar Melissa weer van haar rug af klom. Ze begon te poetsen. Lilo genoot daar altijd zo van. Ze ging flemen met haar lipje. Ook uit dankbaar heid. Lang niet alle paarden werden zo luxe en lief behandeld. Melissa zei wat tegen haar, en Lilo hinnikte heel zachtjes. Toen de poetsbeurt klaar was haalde Melissa het tuig en zadelde haar op.

Melis was echt een lange tijd bezig om Lilo schoon te krijgen. Toen ze redelijk schoon was ging Melis naar de tuigkast om daar het zadel en hoofdstel te halen. Ook nam ze peesbeschermers en strijklappen mee. Ze hing het zadel op de steun die aan de muur zat en legde het hoofdstel er bij. Het lime groene dekje legde ze op de rug van Lilo en legde daarna het zadel op zijn plek op het dekje. De singel lag los over op het zadel dus moest ze eerst naar de rechterkant lopen om hem daar aan de singelsloten vast te maken. Rustig liet ze de singel hangen en ging naar de linkerkant om Lilo alvast licht aan te singelen. Toen het zadel gesingeld was deed ze de beschermers bij Lilo om. Melis pakte het hoofdstel deed het halster af want Lilo bleef toch bij haar in de buurt. De teugels deed ze al om Lilo der hals hangen de neusriem pakte ze omhoog zodat Lilo als ze het bit pakte niet de neusriem kon pakken. Rustig maakte ze alle riempjes van het hoofdstel vast en nam daarna Lilo mee naar de springbak. Omdat ze Lilo 100% vertrouwde en Lilo haar deed ze eigenlijk nooit een cap op. Alleen met het beleren van Lilo had ze een cap op gehad. In de bak singelde ze Lilo nog en keertje aan zodat het goed zat. Ze klom in het zadel en nam de teugels nog niet helemaal op maat. In stappen deed ze tenslotte altijd met lange teugels. Na tien minuten goed in te hebben gestapt maakte ze haar teugels op maat en Lilo wist dan al dat ze harder mocht. Melis gaf alleen maar een klein beetje kuit en Lilo begon al te draven. Wat was het toch heerlijk dat ze zo makkelijk in draf ging. Eigenlijk net zoals in galop dat ging ze ook makkelijk.

Na dat Melissa klaar was met het opzadelen, liepen ze naar de springbak. Melissa singelde nog aan. Lilo vond dat nooit zo leuk, maar bleef rustig staan en probeerde haar oren naar voren te houden, meestal lukte dat gewoon. Melissa stapte op, en druke heel zacht haar kuit aan. Lilo wist wat ze moest doen, en ging rustig maar voorwaarts stappen. Ze strekte haar hals helemaal, toen ze voelde dat ze lange teugel had. Dat had ze altijd met instappen, maar toch wachte ze altijd even wat Melissa ging doen. Na een paar rondjes, drukte Melissa weer zacht met haar kuit, en ze ging meteen over in draf. De teugels waren ook korter genomen. Toen ze dat merkte kromde ze haar hals mooi in een boogje. Dat hield ze ook de hele tijd, met de prong strekte ze haar hals, maar als ze dan weer land, gaat haar nek mooi weer in de krul. Even moest ze patseren voor Melis, en ze ging heel erg uitgestrekt drafen. Ze vond dit zo heerlijk. Melissa liet haar nog over gaan in galop. Even kreeg ze wat langere teugels en kon ze haar benen strekken. Langzaam ging ze steeds wat harder, tot dat de teugels weer op maat werden gemaakt. Met een rustige galop gingen ze op de sprong af. Lilo zette zich op het juiste moment af, en kwam netjes weer terecht. Rustig gallopeerde ze weer verder, en wachte op comando's van Melissa.

Toen ze een aantal rondjes hadden gedraafd dreef Melis Lilo aan zodat ze in galop gingen. Ze gaf haar een beetje meer teugel zodat ze harder in galop konden. Toen Melis het genoeg vond haalde ze Lilo terug in een rustigere galop. Het werd tijd voor het serieuzere werk. In de rustige galop gingen ze op de eerste hindernis af. Zoals altijd sprong Lilo netjes en op tijd over de hindernis en landen weer perfect aan de andere kant. Maar ja zoals altijd sprong mevrouw hoger dan de hindernis zelf was. Gelukkig was Melis het ondertussen gewend dat Lilo te hoog sprong. De eerste keer lag ze bijna op de hals van Lilo omdat ze niet had verwacht dat ze zo hoog zou springen. Via een wending naar rechts kwamen ze bij de volgende hindernis uit. Het was een oxer dit keer. Ook deze hindernis nam Lilo erg hoog. Na het hele parcours te hebben gesprongen reed Melis in stap de bak uit en reed richting het bos. Daar konden ze nog even lekker crossen en daarna uit stappen. In het bos was het lekker rustig ondanks dat het heerlijk weer was. Toch was het een beetje warm dus reed Melis naar het midden van het bos waar een meertje was. Daar kon Lilo even lekker in pootjebaden. Over een poosje konden ze niet meer in dit bos rijden omdat ze gingen verhuizen. Ergens vond ze het wel jammer maar waar ze heen gingen was het ook prachtig. Wie had ooit kunnen denken dat ze haar broer Mido weer zou vinden op de ranch waar ze haar merrie wilde gaan stallen.

Lilo lachte in gedachten. Melissa was eigenlijk te goed voor haar. In het begon waren ze geen één samen. Lilo had andere gedachten dan Melissa. Maar gelukkig kwam dat snel goed. Lilo probeerde ook zo goed mogelijk zich zelf aan te passen aan melis. Ze wou haar echt niet kwijt. Volgens haar kon je echt geen beter baasje wensen. De volgende sprong was een oxer. Lilo nam de sprong te hoog, dat deed ze eigenlijk bij elke sprong, maar ze kon er niks aan doen. Ze was te bang dat haar benen de balken raakte en dat ze weer zou vallen. Na het parcours gingen ze naar het bos. Dat wist ze maar al te goed al ze via de andere gang de bak uit gingen. In het bos stuurde Melissa haar een meertje in. Dat was lekker verkoelend. Ze zouden nu weer naar stal rijden, maar Lilo had daar helemaal geen zin in. Ze had wel iets anders in haar hoofd. Melissa stuurde haar weer het schelpenpad op, maar Lilo draaide zich om, het zand pad op. Melissa wist wel dat Lilo af en toe haar brutale streken had, maar het was voor het plezier van bijde. Hopelijk was ze ook niet boos. Melis probeerde haar terug te sturen, maar Lilo had van het getrek aan het bit geen last. Ze kon ook eigenlijk doen wat ze zou willen, maar dat deed ze niet zou ze gewoon luisteren. Maar nu eventjes niet. Op het zandpad ging Lilo over in galop. Steeds ietjes harder en harder. Tot dat ze niet meer kon en buiten adem was, ging ze weer over in stap. Ze liep naar het schelpen pad en gaf zich weer helemaal over aan Melissa.