Melanie was er nog maar pas, toch had ze al heel wat lol gehad. Een mooi Husky, Jenna en een grote Akita, Yin Yue liepen voor haar uit en waren aan het spelen in het zand. Raisa liep hier ook ergens rond en was een stukje verderop. Mel had haar merrie een leren halster aangedaan zodat mensen wisten dat het geen wild paard was. Raisa ging meestal mee wandelen met de honden, Raisa kende het en als het niet ging dreven de honden haar gewoon terug. Yin Yue en Jenna hadden een halsband, maar geen riem, die zaten samen met een leidtouw een de tas om haar middel, waar ook honden- en paardensnoepjes in zaten. En een appel voor Mel. "Yue! Geef het terug!" Yue ging de stok van Jenna teruggeven en speelde toen verder, ze vond het niet erg, maar Yue pakte altijd alles af van Jenna, niet om te spelen. Hoe ze nu samen met de stok aan het spelen waren was wel spelen. Raisa bleef in de buurt, zo niet dan floot Mel eens, anders stuurde ze de honden erop uit. Maar Raisa liep allang niet meer weg en de honden kwam altijd terug met de Quarter merrie. Ze was wit met zwarte manen en hier en daar een bruine vlek. Terwijl ze aan het wandelen was kwamen ze hier en daar een paar mensen tegen. Mel bleef altijd vriendelijk, en zei altijd beleefd hallo. Haar rode haar was los en ze had leuk jurkje aan met bloemetje erop, een witte legging, een rood veste en een witte riem aan. Haar hemels-blauwe all-stars pasen er leuk bij. Vandaag waren haar ogen even blauw als haar schoenen, ze droeg normaal een bril door een ongeluk waarbij een huis in brand had gestaan, sindsdien waren haar ogen echt slecht. Ze had ook altijd een bril bij, maar ze hield van subtiele veranderingen en dus droeg ze vaak kleuren lenzen. De echte kleur van haar ogen waren bruin-zwart. Morgen ging ze de fel groene lenzen aan doen, die lieten haar ogen bijna licht geven. Ze had ze gekregen met halloween en ze droeg die maar af en toe, ze vond ze wel lollig. De honden waren naast haar komen lopen en Raisa was in de verte gaan liggen in de ondergaande zon. Mel kwam een ander roodharige jonge wrouw tegen dat in dezelfde richting liep als zij. "Hoi," zei ze ontspannen. "Ik ben Melanie. Mag ik weten wie je bent?" Zei ze met een glimlach. Mel was grotendeels van de tijd vrolijk, meestal zeiden de mensen gewoon Mel, dat was veel gemakkelijker en ook korter. Persoonlijk vond ze het leuker klinken dan Melanie. Maar over het algemeen vond ze dat ze een leuke naam had. De zon haar stralen waren wat donkerder als normaal en de honden waren vrolijk terug gaan spelen toen Mel met haar hoofd had geknikt naar het zand. Zou de jonge vrouw nieuw zijn hier?
Maya
Maya
Laatst aangepast door Melanie op zo jul 17, 2011 9:53 pm; in totaal 1 keer bewerkt