Even bij het begin beginnen. Toen ik een jaar of 5 was begon ik met paardrijden. Telkens een half uurtje op een pony rondjes rijden aan de longe. een jaar lang leerde ik de beginselen van het paardrijden. Al snel ging ik naar de groepsles en mocht ik zelf de pony opzadelen. Al snel kreeg ik haar in het oog. Ze zeiden dat ze een Dochter van Darco was maar het karakter van haar moeder had. Vic en Alfa waren er al. Alfa was nog een veulen en ik was dol op haar. Jammergenoeg ging ik op een andere manege rijden en moest ik ascheid nemen van het paardje. Na 8 jaar ergens anders gereden te hebben stelde hun eigenaar mij voor om Alfa en Borca te rijden. Tuurlijk was ik helemaal in de wolken met dat ik Alfa terug zou zien. Wie Borca was, wist ik niet. Ik reed ondertussen 9 jaar paard. Ik kon de kans om haar te rijden niet laten schieten en maakte ze snel mogelijk een afspraak.
Die zondag zag ik haar terug staan. Een prachtige volwassen merrie was ze geworden. Ik telde snel even uit hoe oud ze nu moest zijn, een jaar of 9. Ik begon haar te borstelen net als Vic en Rebecca. De eigenaar kwam aan en wou mij eerst eens zien rijden op zijn twee oudste paarden. Na het rijden van Vic zadelden we hem af en ging hij naar alfa. Toen ze opgezadeld was ging hij haar losrijden en steeg af. Ik voelde hoe de zenuwen naar boven kwamen. Eindelijk zou ik dat prachtige veulen mogen rijden. Mijn meisje waar ik zo dol op was. Ze liep niet prachtig maar ik was verliefd op haar. Ze was het meest geweldige paard dat ik ooit had gereden. Borca leerde ik kort daarna kennen. Hij is de jongere broer van Alfa. Een jaar of 8 was hij.
Nu rij ik Alfa al 1.5 jaar. Borca bijna een jaar. Een paar weken geleden is ze voor het eerst op buitenrit geweest na lang oefenen op het lawaai dat we tegenkomen. Ze heeft zich ontpopt tot de dapperste merrie van heel de manege en loopt stoer op kop langs alles af waar andere paarden voor terugdeinzen. Haar dressuur gaat geweldig. Borca had al wedstrijdervaring toen ik hem begon te rijden. Het was duidelijk dat hij zeker een half jaar had stilgestaan toen ik hem begon te rijden. Zijn rechterhand zat helemaal vast waardoor ik hem stelselmatig moest rijden. Nu is hij weer helemaal lekker los en waagt hij zelfs terug een hindernisje. Zijn dressuur is van nul naar een mooi niveau gegroeid.
oké een heel verhaal voor nu de foto's te laten zien.
Alfa:
borca:
Die zondag zag ik haar terug staan. Een prachtige volwassen merrie was ze geworden. Ik telde snel even uit hoe oud ze nu moest zijn, een jaar of 9. Ik begon haar te borstelen net als Vic en Rebecca. De eigenaar kwam aan en wou mij eerst eens zien rijden op zijn twee oudste paarden. Na het rijden van Vic zadelden we hem af en ging hij naar alfa. Toen ze opgezadeld was ging hij haar losrijden en steeg af. Ik voelde hoe de zenuwen naar boven kwamen. Eindelijk zou ik dat prachtige veulen mogen rijden. Mijn meisje waar ik zo dol op was. Ze liep niet prachtig maar ik was verliefd op haar. Ze was het meest geweldige paard dat ik ooit had gereden. Borca leerde ik kort daarna kennen. Hij is de jongere broer van Alfa. Een jaar of 8 was hij.
Nu rij ik Alfa al 1.5 jaar. Borca bijna een jaar. Een paar weken geleden is ze voor het eerst op buitenrit geweest na lang oefenen op het lawaai dat we tegenkomen. Ze heeft zich ontpopt tot de dapperste merrie van heel de manege en loopt stoer op kop langs alles af waar andere paarden voor terugdeinzen. Haar dressuur gaat geweldig. Borca had al wedstrijdervaring toen ik hem begon te rijden. Het was duidelijk dat hij zeker een half jaar had stilgestaan toen ik hem begon te rijden. Zijn rechterhand zat helemaal vast waardoor ik hem stelselmatig moest rijden. Nu is hij weer helemaal lekker los en waagt hij zelfs terug een hindernisje. Zijn dressuur is van nul naar een mooi niveau gegroeid.
oké een heel verhaal voor nu de foto's te laten zien.
Alfa:
borca: