Koud

Mido liep over het strand met zijn kraag hoog op getrokken. Hij was uitgeput. Hij had een lange dag achter de rug met de paarden vandaag. Hard getraind met Jumper voor de komende wedstrijden in het buitenland. Hij wilde even uitwaaien op het strand, alleen het was zou koud dat het leek alsof de wind hem inderdaad wegwaaide. Gapend liep hij verder erg diep in zijn gedachtens verzonken. Het was al weer een jaar en 3 maanden geleden hoe het af liep met hem en Esmée en nog steeds had hij spijt van zijn gedrag, maar veel wilde hij er niet aan veranderen. Het deed hem pijn om te zien hoe zijn dochter mega veel lol had met Esmée en niet met hem. Dat ze niet bij hem wilde wonen maar bij haar. Onwillekeurig baalde hij zijn vuisten en sloeg met zijn vuist tegen een boom aan. De boom kraakte gevaarlijk. Mido liep gauw door tussen de duinen door. Uiteindelijk kwam hij op het strand en ging zitten. Gapend viel hij achterover in het zand en keek naar de dreigende wolken boven hem. Hij zuchtte diep.

Haar blonde krullen vlogen zachtjes mee met de wind terwijl ze met haar zwarte zonnebril het strand opging. Het was fris weer en de zon was echt ver te zoeken. Soms zag je een paar stralen door de wolken heen komen. Haar lichtblauwe ogen keken naar de duinen ergens verder op. Maar voor haar bleven de zandkorrels nog steeds het leukste dus bleef ze lekker op het strand. De zee die voor haar golfde trok haar aandacht maar aangezien ze in haar rode kleedje hierheen gekomen was met haar cowboy hoed (die ze overigens altijd draagt) had ze wel wat bedenkingen om wat te gaan watertrappelen. De zee was immers ijskoud. Maar al meteen trok het water haar aandacht en stapte ze met haar voeten zachtjes in de zee waar het water tot haar enkels reikte. De waterdruppels die ze soms van andere kinderen op haar kreeg was niet zo aangenaam dus stapte ze het water uit om haar op haar handdoek te gaan leggen. Ze haalde uit haar witte leren tas haar samsung start text gsm en bekeek haar twee nieuwe berichten. 'Schaat, Maya komt ge nie af naar de discobar? 't krioelt hier van de sexy gasteuh! xxx Yana x3 Ly x' Maya lachtte. Yana, haar beste vriendin die ze hier had wilde dus dat ze afkwam naar een discobar, die was ook zo verzot op jongens. Maya schoof haar gsm uit zodat haar toetsenbordje tevoorschijn kwam en ze haar berichtje kon type. 'Sorry lieffie, ik ben aan het genieten van de zon. Heb nood aan wat zon en bruin worden! Als dit stomme winterweer wilt meewerken xd Liefs, Maya.' Met een simpele duw op het knopje verzond ze het berichtje. Mooi, kon ze weer rustig gaan liggen. Maar al meteen viel haar een best knappe jongen op die zich in de duinen bevond. Maya besloot te blijven zitten. Ze ging heel onopvallend recht gaan staan en keek recht in de ogen van de jongen..

Mido ging zitten en keek ineens diep in de ogen van een meisje. Ze zag er ouder dan hem uit, maar had een uitstraling van een wat jonger kindje. Mido bekeek het meisje een goed. Het was maya! Het meisje dat hij eerder wilde versieren op HH, alleen dat lukte hem niet echt.. Gauw voelde hij even aan zijn gezicht. Ze had hem hard geslagen. Grinnikend dacht hij aan Darren die er wat van had gezegd. Mido stond op en liep naar Maya toe. "Heey Maya" glimlachte hij naar haar. "Herken je me nog?" vroeg hij en grijnsde van oor tot oor. Mido was veranderd na de eerste dag al toen hij in HH was gekomen en dit meisje had ontmoet. Hij was zich anders gaan gedragen. Niet patserig meer, nee teder en lief. Hij wilde niet meer de matcho zijn van het gebied. Hij wilde de begripvolle Mido worden, en dat is hij zeker geworden. Hij glimlachte van oor tot oor. "Je bent erg veranderd zie ik. Je haar is weer helemaal blond, cowgirl look maar je blauwen ogen blijf je behouden" glimlachte hij vriendelijk naar Maya. Hij bekeek haar nog eens goed. Ze was inderdaad alleen aan uiterlijk veranderd. Ze zag er meer als een film ster uit dan maya zelf nog. Hij moest ineens aan een liedje denken, maar die slikte hij maar in voor hij weer een pets op zijn gezicht kon verwachten. Mido glimlachte. "Herken je me nog steeds niet? Mido cremfield" giegelde hij. Mido liet zijn lik afdwalen over het water. Het was prachtig om te zien hoe de golven aankwamen en braken op de kustlijn. De bootjes in de verte, de vogels deinend op het water en de spelende kinderen die niet van hun ouders in het water mochten maar het toch doen. Go waar herkende hij dat toch van. Ineens moest hij weer denken aan Nikita die vol het water in dook, zonder dat ze ook maar 1 zwemdiploma had. Ow wat schrok mido hiervan. En Esmée maar lachen omdat Mido haar moest redden. Ow wat speelde hij altijd de held. Algauw verdween de vrolijkheid in Mido's hoofd, alleen dat liet hij niet merken aan zijn gezicht. De zon kwam af en toe door, maar ook dat hielp niet. Zijn gezicht werd bestraald door een zonnestraal. Zijn zwarte haren hadden ineens een blauwe gloed en zijn ogen een blauw/paarse gloed. Zijn ogen blauw maar als de zon er in scheen had het iets weg van Paars achtig. Hij zelf vond het wel mooi, en Esmée had het ook altijd mooi gevonden..

Maya keek nog dieper in Mido's ogen, merkte een glans op die ze wel al eens had gezien. Meteen kwam ze erop. "Mido! Oh my gosh!" Maya kwam dichterbij, gooide haar haren naar achteren en vloog op hem af. Maya wist nog goed die dag dat ze hem een klap in zijn gezicht had verkocht. Nu had ze daar gelijk wel wat spijt van. Maya bleef recht voor hem staan, wilde hem omhelzen maar hield zichzelf tegen. "Uh-um.." Zei ze even aarzelend, maar direct daarna gaf ze hem een knuffel. "Ik wou me nog eens excuseren voor die klap, dat was niet zo hard bedoeld." Zei ze half lachend. Haar blauwe ogen vonden die van hem weer en zachtjes glimlachte ze. Maya was blij hem nog eens te zien. Ook Mido had een iets wat stoerdere look gekregen en een veelbetekende blik op zijn gezicht die ze vroeger nooit eerder gezien had. Vroeger was Mido echt een macho eerste klasse, steeds meisjes versieren. Nu leek hij juist begripvol en luisterde hij ook echt. Daar was Maya blij om, eindelijk kon ze een dag eens leuk doorbrengen, mét Mido er nog bij ook! "Hoe is het nu met je? En met Esmée?" Vroeg ze. Maya had van Darren gehoord, een héle lange tijd geleden, dat Mido met Esmée samen was. Het zou wel erg zijn moest het uit zijn tussen die twee. Maya keek hem even aan, zag dat hij naar het water keek alsof die schrik van iets had. "Is er iets?" Maya gaf hem een klein tikje tegen zijn zij, glimlachte. Ergens merkte ze dat dit het moment niet was om grapjes uit te halen, dus ging ze in het zand gaan zitten. Ze trok haar knieën op en legde haar kin op haar knieën. Ja, Maya had ook wel al een verleden achter de rug. Darren waar ze zoveel van hield was ze kwijt, haar ouders was ze allang kwijt.. Ja, het was een moeilijke tijd geweest om ook Darren kwijt te geraken. Met een blik op Mido probeerde ze wat te achterhalen waarom hij zo bedrukt keek. Schouderophalend gaf ze het op, als hij erover wilde praten zou hij dat wel doen leek haar.

Mido glimlachte en gaf Maya een knuffel terug. "Ik wou me nog eens excuseren voor die klap, dat was niet zo hard bedoeld." zei ze half lachend. Mido knipoogde naar Maya. "Geeft niks jho, ik had het verdiend op dat moment" glimlachte hij warm terug. "Ow uhm.. Ik en hier wel eens geweest met mijn Ex en mijn dochtertje .. Mijn dochtertje rende toen de zee in zonder ook maar ooit water te hebben gezien.. Ik was daar nogal geschokt over omdat ik achter me dochter aan moest rennen, ik voelde die angst gewoon nog even.." zei hij ergens ver weg gezonken in zijn gedachtens. Toen Mido voelde dat het onderwerp Esmée viel, keek hij somber dan eerst. Hij ging tegen over Maya zitten. "Wil je dat echt weten?" mompelde hij schor. "We zijn gescheiden..Officieël vandaag 1 jaar en 3 maanden.." zei hij zachtjes. Even keek hij naar de zee om zijn tranen te bedwingen. "Het was mijn fout.. We zaten in geld nood.. Nikita, mijn dochtertje, werd te oud en te groot voor Mercury.. dus dacht ik we moeten paarden weg doen .. dus zo mijn dochters pony weg gedaan.. Esmée was laaiend op me, ze wilde me nooit meer zien en nam mijn dochter van me af.. Zo hups 2 dierbare mensen bij me weg" zei Mido. Een traan verliet stiekum zijn oog en rolde stilletjes over zijn wang heen. Gauw veegde hij hem weg en keek strak naar Maya. "En jij? Hoe is het met jou En Darren?" vroeg hij. Mido sprak Darren de laatste tijd nooit meer. Ze waren wel vrienden, maar na dat hij ruzie had gekregen met Esmée spraken ze elkaar erg weinig. Darren was meer een jongen voor "leuke" dingen. Mido kon niet zo goed bij hem uithuilen.. Zo was Mido niet en zo is hij niet. Hij huilt niet, alleen als het echt nodig is. En als hij alleen is. Met hem ging het redelijk goed. Alleen de laatste tijd werkte hij hard aan Jumper en zijn paardjes op zijn Ranch. Heartland was faïet gegaan, maar hij deed nog steeds het zelfde werk. Wat hem er aan hielp herinneren dat hij best nog wel veel werk voor de boeg had. De wind waaide steeds harder, maar de zon was er dan ook nog steeds. Het zonnetje was wel koud, maar ja wat wilde je in de winter? Mido leek wat rustiger te worden na mate hij stilletjes voor zich uit keek. Hij wilde Maya niet opzadelen met dingen die hem aangingen, maar een goede vriendin om mee te praten was ook wel weer fijn. Maar veel vrienden had Mido n HH niet. Olivia was eerder een twee kind voor hem aan het worden. Hij wilde veel voor haar doen, maar dat mocht wettelijk gezien nog niet. Maar hij zal de rechter overtuigen dat het meisje niets voor niets weg liep. Mido keek terug naar Maya. Ze was erg veranderd na de eerste dag van ontmoeting. Ze zag er volwassener uit. Maar ergens ook weer niet. Hij weet het niet precies. "Zin om binnenkort een ritje te maken met de paarden? Ik weet niet of jij nog een paard hebt? " vroeg Mido aan Maya en glimlachte er bij. Hij werd al vrolijk bij het idee om met iemand de weide wereld in te kunnen zonder gezeik te hebben van mensen die dingen van je nodig hadden. Zo vreselijk. Ben je op vakantie word je gebelt: Hoe werkt dit? Hoe werkt dat? Zo irritant.

Maya keek Mido aan, zag dat hij echt ergens mee zat. Ze ging wat dichter tegen hem aanzitten. Maya keek hem begripvol aan. Hij vertelde dat hij hier wel eens geweest was met zijn lief en zijn dochtertje. Wat, wacht eens even..Dochterje?! Dat betekende dat Mido al papa was. Ergens vond Maya dat nogal een rare gedachte. Misschien dat hij daardoor wat serieuzer was geworden. Maya haar speelsheid was er nog steeds niet uit maar het volwassene deel in haar was wel duidelijk aanwezig. Ook in deze situaties kon ze zich bedwingen. Een jaar of twee zou ze nog over luid 'WAT MIDO, JIJ BENT PAPA! PROFICIAT!' geroepen hebben. Maar dit was helemaal het juiste moment niet. Want het verhaal was ook nog helemaal niet gedaan. Meteen daarna begon Mido erover dat hij zijn vrouw en kind kwijt was doordat hij iets had gedaan. Maya schudde haar hoofd, dat moest zwaar liggen.. Maya legde onbewust haar arm rondom zijn schouders. "Komaan, je zult je dochtertje wel nog eens terugzien. Daar zorg ik wel voor." Zei ze zacht, bijna fluisterend. Ze duwde een kus op zijn wang en glimlachte liefjes. "Kom, we gaan even op de dijk lopen." Zei ze vriendelijk. Ze nam zijn hand vast en trok hem recht. Ze bleef zijn hand vasthouden, zag nog net de traan die van zijn wang liep. "Dont cry my dear." Zei ze half glimlachend. Mido had wat afleiding nodig, en daar zou zij eens voor zorgen. Maar meteen gaf de volgende vraag dat een dumper. "Darren en ik zijn uit elkaar. Het ging gewoon niet meer, ik voelde niets meer en hij ook niet." Zei ze opgewekt. Ja, je kon goed merken dat Maya er al overheen was gegroeid. Doordat ze ouder werd en ook knapper werd wist ze goed genoeg dat er nog wel andere jongens waren die haar hart konden veroveren. En om eerlijk te zijn was Mido ook niet slecht, integendeel. Maya beet op haar onderlip, nee. Daar ging ze zich niet in verdiepen. Ze moest Mido wat oppeppen. "Ja sure! Ik heb momenteel geen paardje maar ik kan er altijd eentje lenen van de manege." Zei ze, al wetende welk paardje ze zou nemen.

-Ik haal het niet zo lang als jij XD

Mido grijnsde even en voelde hoe zijn wang begon te gloeien van de kus van Maya. "Uhm.. mooi" glimlachte hij. "Heb je zin om iets te gaan drinken in het cafeétje in de duinen?" vroeg hij en keek haar vragend aan. De wolken hadden plaats genomen, en zachtjes begon het te regenen. Mido keek naar boven en de regen rolden over zijn wangen. Zijn haar werd nat en begon te plakken tegen zijn gezicht aan. Grijnzend keek hij naar Maya. "ik neem aan dat we naar binnen gaan". Mido stond op en reikte zijn hand uit naar Maya om haar omhoog te trekken als ze zijn hand nodig had. Mido trok Maya toch maar omhoog en rolde haar handdoek op om hem vervolgens onder zijn arm te steken. Hij liep naar het cafétje toe. "Zo hier is het" glimlachte hij en hield de deur open voor maya. De regen kwam uiteindelijk met bakken uit de hemel, dus hadden ze mazzel dat ze naar binnen gingen. "Wat wil je drinken" vroeg Mido. "Ik neem warme chocolade melk met slagroom" gniffelde hij. Mido mocht dan 24 zijn, maar hij kon ook nog erg kinderlijk zijn. Mido liep naar een tafeltje en hield de stoel klaar voor Maya. Toen ze zat ging hij zelf ook zitten. "Maar vertel is iets meer over jezelf. Ik heb nooit echt de kans gehad om echt iets over je te horen" grijnsde hij.

Maya zag dat Mido haar wat wou plezieren van de plaats omgekeerd dus liet ze dat maar zo. Ze was al blij dat Mido zijn gedachten wat kon verzetten. Maya nam Mido's hand vast en zo stapten ze naar het cafétje dat hij had voorgesteld. Het was er erg gezellig en ook de twee fakkels voor de deur gaven een leuke sfeer aan het totale plaatje. Toen Mido de deur voor haar opende glimlachte ze als een bedankje voor het deur openen. "Charmeur, altijd al geweest." Mompelde ze lachend hoofdschuddend. Niet dat Maya dat erg vond. Mido was een best leuk gezelschap, niet alleen zijn hot-heid was daarin genesteld. Ook deze keer had Mido als gentleman gespeeld door haar stoel naar achteren te schuiven. En met veel plezier ging ze daarop zitten. Ze merkte dat er achterin het café ook een dansvloer aanwezig was waar er discoballen hingen. Maar blijkbaar durfde niemand het initiatief te nemen om al eerste een dansje neer te zetten. Maya zou vanzelf wel zien of Mido wou dansen, met haar. Maya hoorde wat Mido zei, knikte instemmend. "Geef mij ook maar zo'n chocomelk met slagroom. Dat smaakt altijd, weet je." Zei ze warm. Maya gooide haar krullend blond haar naar achteren en wachtte geduldig op de barman die na een tijdje aankwam. "Twee warme chocomelks met slagroom alsjeblieft." Maya keek de man met haar fel blauwe ogen aan. "Oké, liefje. Je krijgt ze van het huis, omdat je zo vriendelijk bent." Zei de man met een knipoog. Maya keek Mido hoofdschuddend aan toen de man weg was. "Ik moet dus nooit wat betalen in een café, oftewel trakteren ze me ofwel krijg ik er gewoon een." Maya richtte zich volledig op Mido die een vraag stelde. "Nou ja. Wie ben ik? Haha, een meisje van 17. Ik heb een lange tijd bij mijn ouders gewoond. Maar ik wilde gewoon een range opstarten dus had ik dat aan hun voorgesteld. Maar zij vonden dat helemaal geen goed idee en gaven me een verbod om dat te doen. Ik ben het huis uitgelopen, ben gaan afwassen in een restaurant en zo met dat geld een paar paarden gekocht. En ja, nu heb ik een manege.. Maar natuurlijk heb ik daar mijn ouders voor moeten opgeven. Ook mijn grootvader die onlangs gestorven is. Hij had me deze cowboyhoed gegeven. Zijn laatste woorden waren geweest; "Draag deze hoed kindje, dan blijf ik bij jou"." Maya haalde haar schouders op. "But the live go's on.." Zei ze zacht.

Mido luisterde gefacineerd naar het verhaal van Maya. Het was best wel een rakend verhaal. Hij knikte meelevend. "Ik begrijp het meis" glimlachte hij. "Ik ben vroeger ook uit huis gevlucht. Eerder omdat mijn moeder zo bazig was als de pest! Ik was 18 en kon het niet meer aan, dus ben ik naar hier gegaan. Ik ben hier mijn leven gaan nestelen. Ik wilde Heartland beginnen en dat lukte samen met April, totdat ze verdween en ons bedrijf faïet ging. Ze sprak me niet meer en ik ben haar ook nooit meer tegen gekomen, nu doe ik nog steeds het zelfde werk alleen het is heel anders nu..Me ouders zijn ondertussen nog deze kant op proberen te komen alleen hebben een ongeluk gekregen onderweg.. toen Esmée ontmoet.. Ik was gelukkig met haar tot dat gedoe." Mido keek even naar de bar man en grijnsde. "Rare man". Ineens viel zijn oog op de dansvloer en net op dat moment kwam een zwijmel nummer. Gniffelend keek hij naar de mensen die aarzelden. "Kom" zei hij en stond op. "Mag ik deze dans van u mevrouw?" vroeg Mido en stak zijn hand attent naar Maya uit. Mido's ogen straalden en keken die van Maya aan. Ze nodigde Maya nog erger uit om op te gaan staan. Mido pakte de hand van Maya en trok haar tegen zich aan en keek dieper in de ogen van maya. Zijn ogen spraken boekdelen maar zijn mond krulde in zijn glimlach omhoog en leidde de dans naar de dansvloer. Samen danste ze als het eerste "koppel". Zachtjes maar soepel schuifelde ze verder. Mido was een goede danser. Hij kon eigenlijk alles. Hij kon zingen, gitaar spelen en paardrijden. En nu kwam hij er achter dat hij ook best goed kon zijn in danzen, zolang hij de goede danspartner had. En die had hij gevonden op het moment.

Maya keek Mido aan, glimlachte dankbaar. "Ach, je moet je dromen naleven, dat heb ik ook gedaan. En met mijn paardjes ben ik meer dan gelukkig. Geef me een manege en ik ben de gelukkigste vrouw ter wereld." Zei ze waarna ze haar schouders ophaalde. "En nu ik dat ook heb, kan ik niets anders zeggen dan 'ik ben gelukkig'". Zei ze zacht waarna ze lachte om zijn reactie. "Ach die man wou me gewoon een pleziertje doen." Toen ze ook na een tijdje hun dranken hadden gekregen nam ze daar een goeie slok van, voelde de warmte door haar lichaam glijden. Als je te warm had en je koude drank dronk was dat ook altijd. Net alsof je voelde waar de vloeistof naar toe ging. Net als een vuurtje liet ze haar handen rondom het glas gaan zodat ze zich wat kon opwarmen. Maar al meteen leek dat geen zin te hebben toen ze een hand aangewezen kreeg. Maya keek in de heldere ogen van Mido, kon er niet aan weerstaan en nam zijn hand vast. Meteen werd ze geleid naar de dansvloer en begon de dans al direct. Maya had best wel geluk met deze danspartner, hij was echt..goed! Meeslepend met de muziek baande ze zich beiden een weg over de dansvloer waardoor er na een paar minuten zich ook andere mensen kwamen voegen. "Al vaker gedaan neem ik aan?" Maya lachte. Maya had wel al vaker gedanst, ze deed het dan ook erg graag en goed. Toen het liedje uiteindelijk tot zijn einde kwam vloog ze Mido in de armen. "Dankje voor deze geweldige dans, lieverd." Zei ze half lachend. Hoe hij zou reageren op het woordje 'lieverd' wist ze niet. Hij zou vast wel weten dat dat als een grapje was bedoeld. Met een scheve grijns op haar gezicht keek ze naar de barman die stikjaloers een paar mensen bediende en haar aanstaarde. Maya, die hem enkel een knipoog gunde, bleef bij Mido. "Wat kunnen we doen? Nog wat drinken, dansen..?" Maya had opeens een ideetje en liep op de barman af. "Heey schat, jij wilt toch wel geen leuker hippend liedje opzetten?" Maya zag dat de man roodkleurde en als een kieken zonder kop naar de discoman liep. Die draaide al meteen een disco lied waar je niet langer in een wals door kon gaan. "Kom Mido, show me what you've got!" Lachte ze uitdagend waarna ze haar tong uitstak en de dansvloer opsprong. Maya haalde een paar breakdance moves uit waardoor ze al meteen veel bekijks kreeg. Een kleine salto achterwaarts maakte het plaatje af. "Jouw beurt." Grijnsde ze, kijkend naar Mido.

Mido glimlacht en keek diep in de ogen van Maya. "Ja ik heb het vaker gedaan Ik had een Danscluje" zei hij met een kakkersstem e grijnsde. Algauw was de wals afgelopen. "Bedankt voor de geweldige dans lieverd!" zei Maya met een scheve grijns. Mido glimlachte naar haar. "You're welcome dearling" grinnikte hij. Maya liep weg. Mido begon wat met meisjes te praten die bij hem in de buurt stonden. Ze vroegen waar hij zo goed had leren dansen. Nou ja, de wals dan. Mido legte uit dat hij dat vaak deed met zijn moeder in de tuin als het zomer was. Toen hij klein was. En hij had ooit in een engelse dans club gezeten. Maya kwam terug, en de muziek was veranderd van een engelse wals naar een disco nummer. Maya begon Break dance move's uit te halen. Grijnzend keek hij er naar. Ze was echt goed. Toen ze klaar was klapte hij in zijn handen. Ze keek hem uitdagend aan om het zelfde te toen. Hij schudde zijn hoofd. Hij had het ooit wel eens gedaan maar hij durfde het niet zo goed meer. Uiteindelijk bedacht hij zich toch, en deed het alsnog. De raarste tricks deed hij en ze leken ook best wel pijnlijk. Toen hij klaar was was het liedje ook gedaan. Grijnzend keek hij naar maya. Hij liep gauw naar de DJ en vroeg om een gitaar. Die kreeg hij. Hij fluisterde iets in het oor. De DJ lachte en knikte. Mido ging zitten op een hoge kruk en keek de zaal in. Mensen keken hem vragend aan. Mido had al wel eens eerder voor mensen op getreden, maar dit was anders. Hij keek naar Maya en glimlachte. Ze leek veraasd. "Hallo allemaal. Mijn naam is Mido Cremfield, ik wilde even zeggen dat jullie echt geweldig volk zijn" glimlachte hij zijn witte tanden bloot. "En ten tweede, wilde ik een lied opdragen aan de beste vriendin die je maar kan wenzen. Dat is dat mooie meisje daar". Spotlights kwamen op Maya terecht. "Ik kan me geen betere vriendin wenzen" glimlachte hij. Mido begon met te spelen. Algauw wisten er een heleboel mensen welk liedje het was

Oh, her eyes, her eyes
Make the stars look like they're not shining
Her hair, her hair
Falls perfectly without her trying

She’s so beautiful
And I tell her every day

Yeah I know, I know
When I compliment her
She won't believe me
And it's so, it's so
Sad to think she don't see what I see

But every time she asks me do I look okay
I say

When I see your face
There's not a thing that I would change
'Cause you're amazing
Just the way you are
And when you smile
The whole world stops and stares for a while
'Cause girl you're amazing
Just the way you are, yeaah

Her lips, her lips
I could kiss them all day if she'd let me
Her laugh, her laugh
She hates but I think it's so sexy

She's so beautiful
And I tell her every day

Oh, you know, you know, you know
I'd never ask you to change
If perfect's what you're searching for
Then just stay the same

So don't even bother asking
If you look okay
You know I say

When I see your face
There's not a thing that I would change
'Cause you’re amazing
Just the way you are
And when you smile
The whole world stops and stares for a while
'Cause girl you’re amazing
Just the way you are

The way you are
The way you are
Girl you're amazing
Just the way you are

When I see your face
There's not a thing that I would change
'Cause you're amazing
Just the way you are
And when you smile
The whole world stops and stares for a while
'Cause girl you’re amazing
Just the way you are
Yeaahh

Mido stopte toen het liedje was gedaan en keek even de menigte in. Mensen waren stil en begonnen daarna hard te klappen. Zelfs de barman begon luidt te fluiten. "Dat was prachtig!" riepen er een paar. "Awsome!!". Grijnzend bloosde mido een beetje maar keek vooral naar Maya.

Maya keek Mido aan die blijkbaar wat verlegen haar aanbod afsloeg. "Alleee!" Probeerde ze hem nog te overhalen. En met een grijns keek ze toe hoe Mido toch maar de dansvloer opsteeg en zich helemaal liet gaan. Maya floot tussen haar twee vinger. "Go Mido!" Lachte ze waarna Maya in haar handen klapte. "En jij zeggen dat je het niet durft of kunt, gekkie!" Maya keek Mido aan toen die naar de barman ging en iets fluisterde. 'Wat is hij van plan met die gitaar?' Maya fronste haar wenkbrauwen. 'Hij zou toch niet zo domme liedjes beginnen zingen eah?' Maar dat liedje leek dan nog naar haar gericht te zijn. Meteen kreeg ze een stel blozende wangen toen de spot op haar gericht werd en Mido haar aankeek. Maya sloeg haar blik af naar de grond, kon het even niet meer aan om zo in zijn ogen te blijven kijken. Hij was veel te lief! Toen hij eenmaal zei dat hij geen betere vriendin kon wensen glimlachte ze naar hem. "Mido, ik kan me ook geen betere vriend voorstellen." Fluisterde ze waarbij ze haar ogen sloot en luisterde naar wat hij zong. En of ze dat liedje kende! Maya lachte, vond het best grappig hoe hij het zong op zijn accent en dergelijke. Het klonk eerlijk gezegd echt geweldig! Toen het liedje gedaan was joelden natuurlijk vele mensen om zijn zangkunsten. En ook een paar meisjes leken te beginnen krijsen. "Je hebt er al wat fans bij." Zei ze toen Mido haar aankeek. Maya kon het dan ook niet laten naar hem toe te lopen en hem een dikke knuffel te geven. Ze duwde een kus op zijn wang, de tweede al vandaag. "Dat was prachtig!" Zei ze. En meteen viel haar blik op een piano ergens verder. Als Mido het op romantisch wou spelen, kon zij ook. Met een glimlach liep ze op de piano af, zag dat vele mensen haar belangstellend aankeken. Ja, die verwachten waarschijnlijk ook zo'n liedje.
We were both young when I first saw you. I close my eyes, and the flashback starts. I'm standing there,on the balcony in summer air. I see the lights, see the party, the ballgowns. See you make your way through the crowd, and say, "Hello". Little did I know,That you were Romeo, you were throwing pebbles. And my daddy said, "Stay away from Juliet." And I was crying on the staircase, begging you, "Please don't go". And I said; "Romeo, take me somewhere we can be alone. I'll be waiting, all that's left to do is run. You be the prince, and I'll be the princess. It's a love story, baby, just say, 'yes'."

Maya haar vingers gleden als geen ander over de toetsen. Haar noten klonken zo zuiver, ook niet te verwonderen na 8 jaar pianolessen. Maya keek Mido liefjes aan. Haalde haar schouders op, stelde zich recht en gaf een speelse buiging voor de mensen die recht stonden en luidkeels begonnen te klappen. Maya liep op Mido af. "Dat liedje was voor jou."

Mido luisterde naar de zuivere stem van Maya en glimlachte toen ze weer bij hem kwam staan. Hij sloeg zijn armen om Maya heen en knuffelde haar. "Dat was echt heel erg mooi" glimlachte hij. Mido keek naar de klok. Het was alweer half 12 en hij moest morgen best wel vroeg op. "Uhm.. ik moet zo wel weer naar huis" zei Mido en keek Maya beschuldigend aan. "Het spijt me echt heel erg.." zei hij schuldig. "We drinken nog iets en dan moet ik echt naar huis" knipoogde Mido naar haar. Mido bestelde wat te drinken voor Maya en hem. Alcohol natuurlijk beetje losser kan wel een beetje niet waar? Mido ging zitten en mensen waren al weer aan het dansen op de muziek die de DJ aan het spelen was. Mido nap een slokje en glimlachte naar maya. "Nog iets leuks te vertellen of niet?" vroeg hij en grijnsde naar het blonde meisje tegen over hem. De zon was allang onder en de zee was ruwer geworden. Misschien konden ze altijd nog even een rondje lopen op het strand. Hij wilde helemaal niet naar huis.. Niet naar het hol waar hij moest denken aan een paar maanden geleden. Zuchtend keek hij naar buiten. Hij wilde niet meer depressief zijn. Hij wilde een vriendin die van hem held en bij hem bleef, en als hij een domme beslissing maakte ze er mee kon leven.. Olivia was wel een aardig meisje en was precies het zelfde als hij.. Maar ze was te hopeloos.. Als in hij moest haar helpen en dat deed hij graag maar daar door had hij al een zwak voor haar. Maya was anders, maar niet echt zijn typ. Misschien later?