Hello?

Fame gallopeerden over de grond heen. Gedreun was van verre te horen. Wolven waren hem op de hielen. Grote beesten achtervolgden hem. Grijnzend galopeerden fame er lekker op los om de beesten van hem af te schudden. Het was echt grappig om ze op te jutten. Met volle vaard kwam hij aan rennen bij de klippen. Met volle vaard sprong hij over een rafein heen en lande iet wat verkeerd aan de andere kant maar rende door. De wolven bleven aan de andere kant. Fame kwam verder op tot stilstand en hijgde enorm. Grijnzend keek hij hoe hij de wolven had afgeschud. Heerlijk vond hij het zijn grenzen verleggen. Hij voelde een steek door zijn been heen gaan en keek er even naar. Het was maar verzwikt en hier en daar wat schrammen van de takken die langs hem heen waren gegaan. Fame ging liggen op de grond en plukte hier en daar wat verdwaalde plukkengras uit de grond. "Rare beesten" giegelde hij. Even legde hij zijn hoofd neer om uit te hijgen. Hij wilde eigenlijk wel nieuwe paarden ontmoeten.. Misschien dat dat ook zou gebeuren binnenkort. Hij had Saricha al ontmoet, en die was best wel heel erg aardig tegen hem geweest. Misschien waren er nog wel meer merries of hengsten die wel aardig waren. Je wist maar nooit. Hij stond gauw weer op. Hij hoorde wat water en liep er heen. Een ruige rivier was hier, en je moest oppassen dat je niet struikelde over de stenen die hier lagen. Voorzichtig probeerde hij wat slokken naar binnen te werken, alleen was het niet lekker water dus hield hij al gauw op. Luid hinnikte hij naar andere paarden in deze omgeving. Hij vroeg zich af wie hier allemaal wel niet waren. Het was namelijk niet echt zo'n plek waar je heel erg graag zou willen komen. De wind stond verkeerd dus die blies in je gezicht dus je manen gingen alle kanten op staan zo irritant.

Taylor ging bergbeklimmen dit weekend. Hij had het wel gehad met al dat sentimenteel gedoe. Gevaar voor eigenleven koos hij de klippen uit. Isaura was het er niet mee eens geweest, maar hij vond het heerlijk. De wind kwam uit het oosten waardoor zijn haar allen kanten op ging, maar dat maakte hem niet echt veel uit. Als hij maar ruig kon zijn. Foto's werden gemaakt door een aantal fans die beneden bleven staan maar taylor ging naar boven. Eenmaal boven aangekomen zag hij wolven grommend aan de overkant. Tay trok een wenkbrauw op. "Waar komen die nu weer vandaan?" vroeg hij zich zelf hardop af. Tay kroop de berg op en liep toen verder. Het was hier aardig rustig. Niemand te zien. Geen dier geen mens helemaal niks. Raar eigenlijk. Het was hier prachtig. Ineens hoorde hij zwaar gehijg aan zijn linker kant. Even later iets dat over de grond heen knarsten en toen hoeven van paarden. "Waren hier boven berg paarden? Ik wist niet dat die dingen bestonden.." fluisterde tay tegen zich zelf. Tay liep zachtjes en voorzichtig over de stenen richting het geluid. Toen hij dichterbij het geluid kwam, was er nog een harder geluid. Een soort rivier liep hier. Tay trok opnieuw een wenkbrauw op. "Dan moet hier ook een rivier zijn.."" dact hij bij zich zelf. Toen hij de bosjes iet wat opzij schoof zag hij een hengst staan die aan het drinken was. Toen hij heel luid hinnikte schrok Tay hier een beetje van en gleed ergens over uit de bosjes in zo tegen de hoeven van het enorme beest aan. "Oeps.." mompelde Tay en stond gauw op.

Fame brieste. Hij hoorde nog steeds niks van andee paarden en vroeg zich af of hier wel andere paarden waren. Ineens hoorde hij iets achter zich, en voelde hij een harde duw tegen zijn benen aan. Van schrik rende hij iets naar voren. Hij draaide zich om en keek in de donkere ogen van een jongen die hem aan keek. Fame brieste nijdig. Wat moest dat mens hier boven op de klippen? Het was hier mega gevaarlijk voor andere wezens dan paarden of dieren. Hij hinnikte nogmaals maar nu met een boze ondertoon en wilde steigeren, maar dat ging niet door de natte ondergrond. Fame legde zijn horen in zijn nek en beet van zich zelf af. Hij hield niet zoveel van mensen. Toen de mens zich niet verroerde bedaarde hij iet wat. Hij wilde vragen wie hij was maar dat kon helaas niet. Dat mens verstond hem toch niet. Fame liep een stukje naar hem toe en snuffelde aan hem van ver af.

Tay bleef heel rustig staan. Hij hoopte niet dat het paard zou aanvallen. Dat wilde hij niet. Hij wilde niet nogmaals in het ziekenhuis liggen. Het paard voelde zich duidelijk niet op zijn gemak met zijn aanwezigheid. Tay liep eenstukje achter uit, maar de hengst een stukje naar voren en snuffelde aan hem van ver af. Tay keek naar beneden om hem niet af te laten schrikken en liep ietjes naar voren. Het paard bleef staan en zijn ene oortje draaide iets nieuwsgierig omhoog. Tay zette nog een stap naar voren en keek nog steeds niet naar de hengst. "Ik zal je niks doen jongen.." zei Taylor zachtjes om de hengst op zijn gemak te laten voelen. De hengst deed nog steeds niks maar zijn spieren waren aangespannen voor het geval dat. Tay hief zijn hand zachtjes en steeds een stukje verder omhoog. De hengst brieste en zette een stap naar achteren. Tay bleef staan en hoopte vurig dat hij niet zou aanvallen. De hengst voelde zich nog steeds niet op zijn gemak, de spanning was echt te voelen tussen hen. Tay hief nog iets zijn hand op en bleef toen staan wachten tot de hengst iets zou doen. "Kom op jongen, ik doe je echt niks dat beloof ik je" mompelde tay weer zachtjes op een sussende toon.

Fame brieste. Hij rook niet bepaald lekker maar beter dan die ene die hij de vorige keer rook. Die had teveel in vieze bloemen gerolt of iets dergelijks. Fame vond het maar niks dat er een jongen voor zijn neus stond. De jongen liep op hem af maar Fame verzette geen hoef. Hij was niet bang, het zag er niet uit als een bedreiging, maar voor het geval dat verstijfde hij iet wat. De tweevoeter hief zijn hand op en bleef toen zo staan. Toen Fame dacht dat het veilig was liep hij ietsjes naar voren en strekte zijn hals uit en rook aan de hand van de jongen. Hij rook niet verkeerd en likte er aan. Gelijk trok Fame zijn hoofd terug en trok een raar gezicht en flamede. "Bah! Je bent veelste zout" protesteerde hij. Fame zwaaide met zijn staart maar voelde zich iets meer op zijn gemak. Fame liep iets meer naar voren en duwde met zijn neus tegen de jongens zijn borst. Hij viel om en keek hem verbluft aan. Fame zou hebben gegrijnst als paarden dat hadden kunnen doen. Hij duwde zijn neus in de buik van de jongen en besnuffelde hem naar eten. Maar hij had alleen iets krakens in zijn zakken zitten. Fame haalde het er uit en snuffelde er aan. Het zag er niet echt lekker uit. Fame hapte toen naast de jongen naar gras en at het op. Hij was niet zo onder de indruk van de jongen meer. Hij duwde opnieuw zijn neus in de buik van de jongen. Hij wilde spelen. Fame had toch niks anders te doen. Andere paarden waren er toch niet! Fame liep weg en keek om naar de jongen en zette weer een stapje en keek toen weer om. "Kom je?" vroeg hij daar mee. "Ik wil je iets laten zien" brieste Fame en steigerde half en rende toen de bosjes in. Daar bleef hij bij een oase staan en begon van het berg water te drinken. Het was wat aan de koude kant, maar dat was wel lekker verfrissend na zo'n lange klim dag.

Tay voelde uiteindelijk een warme snoet tegen zijn hand en toen een lik. Tay keek heel voorzichtig naar de hengst die een vies gezicht trok. Zachtjes lachte Taylor hier om. Het paard duwde hem om op de grond. Hier van schrok tay eigenlijk wel dus bleef verstijfd liggen toen het paard hem zachtjes in zijn buik duwde met zijn neus. "Hey dat kieteld!" zei Taylor en hield zijn lach in bang dat het paard zou schrikken. Taylor zou wel is weten wat zijn naam zou zijn. Het was een raar beestje maar ergens ook wel een schattig beestje. De hengst haalde iets uit zijn zak en wilde het op eten, maar bedacht zich toch en ging gras eten. Tay deed het terug in zijn zak. De hengst ging er vandoor. Tay stond gauw op en volgde hem. Achter de bosjes verder op was een oase. Het zag er prachtig uit. Allemaal bomen in een stuk kloof van de berg. Tay liep er op af. De hengst was water aan het drinken. Tay bekeek het even. Het zag er schoon uit dus pakte hij zijn waterfles en vulde die om vervolgens het gulzig achter over te kiepen. Het was heerlijk verfrissend. Toen de fles leeg was bekeek tay het even. Het was er prachtig en hier en daar waren fruit bomen. Tay pakte hier en daar wat fruitstukken uit de bomen en deed het in zijn rug zak voor later. Taylor gaf de hengst een klopje op zijn hals en liep toen de berg weer af. "Doei maatje! Zie je later" grijnsde tay en begon weer te klimmen op de andere berg.

Yara stapte rustig over de klippen, haar hoofd gebogen naar de grond, en haar staart hinh leveloos. Ze had veel meegemaakt, ze kwam namelijk van de mensenwereld. Maar daar werd ze mishandeld, dus was ze weggerent. Omdat ze nog een touw om haar hals had en het er niet af kon halen, zag je dat tou nog. Yara liet haar hoofd lager hangen en zuchte. Ze was zo vernederd. En ze was nog geen 3. Yara schraapte haar hoef even over de grond en gooide haar hoofd weer omhoog. Maar nu was ze vrij! Geen verplichtingen, gewoon vrij zijn. Ze snoof eens. Ze rook een paard en.... Een mens... Ze slikte even en ging toen toch op de geur af. Het paard was een bruine hengst. De jongen liep net een andere berg op. Yara nam een redelijke afstand, en liep van de jongen weg. Wantrouwend keek ze naar hem, en toen naar de hengst. Die leek haar wel aardig.