Er was een een knol, en die heette Iris. Het was een shetlander merrie van ongeveer 1 meter...
Ze kon af en toe nogal gewelddadig zijn als er een tak in de buurt lag...
Dan begon ze erin te happen en tegen aan te duwen om een verzorgstertje te pesten
Het verzorgstertje was net met haar 'lieftallige' ezeltje bezig toen ze dus weer opeens een tak aan haar aan voelde duwen...
De tak duwde tegen haar rug aan en bleef maar duwen en duwen. TOen het verzorgstertje omkeek zag ze de moordlustige Iris staan. Nog net kon ze een gil inhouden
De moordlustige Iris trok zich hier niets van aan en bleef gewoon doorgaan tot de tak echter zich in tweeën deelde
Ezeltje lief vond dit een beetje eng en begon aan het halstertouw te trekken. Haar verzorgstertje en haar hulpje stonden bang te kijken wat Iris zou gaan doen
Iris had nu twee takken waar ze zich mee kon vermaken. Ze merkte dat het lieftallige ezeltje en haar verzorgstertje nu nog meer kon pesten. Ze stak beide takken tussen het hek door en porde er omstebeurten tegenaan...
Toen er twee takken door het hek werden gestoken kon het ezeltje het niet laten om te gaan balken. De verzorgstertjes daarin tegen lagen helemaal dubbel van het lachen omdat ze geport werden..
De moordlustige Iris vond het maar niks dat de verzorgstertjes erom moesten lachen. Ze wilde liever dat ze bang van haar werden. Daarom steigerde ze in de richting van de verzorgstertjes en lande op de takken die zich nu in vieren deelde...
Ezeltje lief had het halstertouw los gekregen door heel hard te trekken. Nu rende ze heel hard weg richting het weiland waar Iris niet kon komen. De verzorgstertjes stonden er nu alleen voor. Ze schrokken heel erg toen Iris steigerde en de tak in vieren deelde. Als ze naar de uitgang liepen konden ze aangevallen worden en als ze naar de andere kant liepen konden ze ook aangevallen worden. Dus klommen ze over de eendenvijver heen..
Iris was beledigd dat de twee verzorgstertjes het hadden opgegeven. Maar in de eendenvijver was een gans niet zo goed gehumeurd en probeerde de verzorgstertjes aan tevallen. Iris lachte zich kapot
Puk de gans vond het leuk om Iris te helpen de verzorgstertjes te pesten. Dus begon hij naar het te blazen en in hun benen te happen. In een wanhopige poging om te ontsnappen klommen de twee verzorgstertjes weer over het hek heen. Alleen nu stonden ze weer bij de moordlustige Iris..
Iris vond het heel aardig van gansje Puk de verzorgstertjes weer naar haar toe hadden gejaagd. In de tussentijd had ze de deur van het hek open weten te krijgen en verraste de verzorgstertjes met haar bezoek van zo dichtbij en zonder hek ertussen
De verzorgstertjes stonden nu oog in oog met Iris. Het hek was weg en ze konden geen kant meer op. Maar toen kwam super Britt aangerent. Met haar leuke lange benen maakte ze de raarste sprongen. Beschermend ging ze voor de twee verzorgstertjes staan. Balk balk.
Door de komst van Super Britt raakten de verzorgstertjes wat gerustgesteld. Er stond nu tenmiste iets tussen hen en de moordlustige Iris in. Iris keek raar toen Super Britt opeens voor haar stond. Het kleine ding op haar lange slungelige beentjes die haar in de weg probeerde te staan? Grom...
Nu super Britt tussen hen in stond konden de twee verzorgstertjes weer een beetje ademhalen. Nog steeds was het spannend. Als de moordlustige Iris nou de kleine schattige Super Britt aanviel? Dan waren ze er gelijk allemaal geweest..
Iris had de twijfel in de verzorgertjes gemerkt. Met haar hoofd laag bij de grond schraapte ze met haar hoef over de grond. Daarna liep ze om Super Britt heen op de verzorgertjes af en bleef pal voor hun staan. De verzorgertjes waren zo bang dat ze beide tegelijk een gilletje gaven. Iris trok zich er net zoals daarnet niets van aan en bleef gewoon doorgaan met verzorgertjes pesten
Super Britt was ook bang voor de moordlustige Iris dus die kwam achter de bange verzrogstertjes staan. Nu stonden ze met z'n drieën bang te wezen. Nadat ze een gilletje hadden gegeven dook het lieve ezel verzorgstertje achter het lieve pony verzorgstertje haar rug. Dan zou zij tenminste niet als eerste aangevallen worden
Het verzorgstertje van de moordlustige Iris merkte dat ze er nu grotendeels alleen voor stond. ze probeerde har angst aan de kant te zetten probeerde zo boos mogelijk naar de moordlustige Iris te kijken wat aardig goed lukte. Ze liep op Iris af en probeerde haar bij haar halster te pakken. Iris pikte dit natuurlijk niet en probeerde van haar af te bijten maar het verzorstertje maakte met een
aantal schijnbewegingen de pony tot verwarring.
Uiteindelijk kreeg ze het halster te pakken en liep ze met de bijtende iris terug achter het hek. Daarna liep ze terug en haar angst as weer net zo groot als daarnet. Wat als de moordlustige Iris het hek weer opendeed?
Met open mond stond het ezel verzorgstertje te kijken wat het andere verzorgstertje nou allemaal aan het doen was. Toen de moordlustige Iris eenmaal achter het hek stond kon ze het niet helpen, er verscheen een lach op haar gezicht. Voordat Iris weer het hek open zou doen rende ze hard weg om super lijm te halen. Met een grijns van oor tot oor leegde ze het flesje over het slot.
De moordlustige Iris wist niet wat haar overkwam toen de lijm het slot vergrendelde. Nu kon ze niet meer bij de verzorstertjes en hen ook niet meer zo goed vastmaken. Ze besloot om het er hier dan maar bij te laten toen iemand haar de wei in liet. Dit vond ze veel meer waard dan verzorgertjes pesten
Een vreugdeskreetje konden de verzorgstertjes niet onderdrukken toen ze zagen dat de moordlustige Iris begon te grazen. Ze hadden haar verslagen met super lijm
By Darren&Kini