Monsters bevechten &Zane

Zane wist niet wat hij verwachtte toen hij een stuk afsneed door het park, met zijn handen diep in de zakken van zijn donkerbruine jas en op weg naar huis zodat hij nog snel wat kon eten voor hij doorging naar zijn paard, maar in ieder geval geen meisje dat midden in het water stond. Met een ongelovige grijns kwam hij dichterbij. Ze leek wel dingen uit het water te vissen. Was dit er zo een die eigenhandig andermans troep opruimde? Nee, daar leek het niet op. Maar wat deed ze nou in gódsnaam in het wáter?
Aan de rand van het water hield de blonde jongen stil. Hij leunde casual tegen een eik aan.
"Wat ben jij in vredesnaam aan het doen?' vroeg hij met een brede grijns. Het had iets komisch, het meisje dat bloedserieus bezig was wat dan ook uit het water te halen, in een ijskoud, verlaten park. Zane kreeg al de rillingen als hij er naar keek. Hij zag in zichzelf zeker geen watje, maar met dit weer het water in gaan stond erg laag op zijn lijstje van prioriteiten. Maar ieder zijn ding.
Hij zette de boodschappentas die aan zijn pols hing - of erin sneed, beter gezegd - even op de grond. Het was vooral eten voor de komende dagen, maar er zat ook een nieuw halster voor Shorty, zijn haflinger, omdat de oude bijna van ellende uit elkaar viel en het ontsnappen Shorty al makkelijk genoeg werd gemaakt.