Money doesn't make happy [Nick]

Keurend keek Ashley in de spiegel. Haar jurk was lang en zwart met een open rug en zilveren glitter-dingetjes op de band die over haar ribben liep. Ze droeg hoge hakken, ook zwart, en had zich deftig opgemaakt. Haar oorbellen en ketting had ze van haar moeder kunnen lenen, sinds ze die zelf nooit kocht. Haar haar was hoog opgestoken in een strakke knot met een krul los die langs haar rechter slaap viel. Ready to roll.
Haar jurk wervelde om haar benen toen ze haar slaapkamer uitliep, haar tas pakte en haar appartement verlaatte. Haar ouders hadden haar uitgenodigd om met ze mee te komen naar een of ander rijke-mensen feest. Zo graag wilde ze niet gaan, maar als haar moeder eenmaal een idee had was het eigenlijk doelloos om ertegenin te gaan. En dus had ze een nieuwe jurk gekocht, haar haar en make-up gedaan en juwelen van haar moeder geleend.
Terwijl ze door de lobby liep bereidde ze zich voor op een saaie avond vol met dure cocktails, quasi beleefdheden en heel, heel veel staan. Het liefst was ze nu al terug gerend naar haar appartement, haar warme sloffen aangedaan en met een zak chips op de bank gaan zitten om een film te kijken. Of ze was natuurlijk uitgegaan, ware het niet dat ze pas net in New York woonde en gewoon geen idee had waar de goeie clubs waren.
De limousine stond al klaar. Een cadeautje van haar vader, uiteraard. Maar ach, dacht ze terwijl ze instapte, je hoorde haar niet klagen. Er zaten wel een paar voordelen aan rijk zijn.
Toen ze zat zag ze een grote fles wijn staan, met een glas ernaast. Terwijl ze naar de drank greep wijzigde ze haar eerdere gedachte. Oké, er zaten heel veel voordelen aan rijk zijn.

Na zijn werk ging Nick snel naar huis, hij haastte zich meer als gewoonlijk maar daar was dan ook een goede reden voor. Vanavond moest hij met zen ouders, jongere broer en zus naar 1 of ander feest voor rijke mensen. Hij had eigenlijk niet echt een idee waarvoor het feest precies was, hij wist alleen dat zijn ouders erheen moesten en graag hadden dat hij meeging. Dus ja, had hij maar ingestemd. Wie weet liepen er wel een paar leuke meiden rond, je wist maar nooit.
Even later was hij thuis en ging hij meteen naar de badkamer toe. Vuile kleren uit en in de was, de douche in en even later was hij weer proper en fris. Hij koos voor een zwarte broek en een bordeauxkleurig hemd waarvan hij de bovenste 2 knoopjes los liet. Om nog iets sjieker te zijn, trok hij een zwarte vest aan. Maar een das deed hij niet, dat was echt niets voor hem. Hij haalde een kam door zen haar heen en deed het in model met een klein beetje gel. Al snel was hij klaar en liep hij weer naar beneden toe, waar hij zijn zwarte schoenen aantrok alvorens weer naar buiten te lopen. Hij checkte even op zen IPhone hoe laat het was, blijkbaar was hij net op tijd klaar geraakt. Rustig stapte hij in zen R8 en reed hij naar het gebouw toe waar het feest plaatsvond. Daar had hij afgesproken met zijn ouders, omdat het een hele omweg was moest hij eerst naar zijn ouders rijden en dan naar het feest.

Ze had net de helft van haar tweede glas op toen de limousine stopte. Anderhalve glas wijn was heus niet genoeg om haar aangeschoten, laat staan dronken te maken, maar het zou haar een voorsprong geven waardoor ze niet de hele tijd nieuwe glazen drank zou hoeven pakken op het feest.
De deur werd geopend en snel sloeg ze het glas achterover en zette het terug. Ze pakte dankbaar de hand van de chauffeur aan en liet zich de auto uit helpen. Ze keek even waar ze was, onder de indruk van de grootte en de overduidelijke luxe dat het gebouw uitstraalde.
Toen ze zeker was dat ze stevig op haar benen stond liep ze naar het gebouw. Zo erg kon het niet worden. Ze zou gewoon aardig zijn, complimentjes geven, haar ouders een goede naam bezorgen. Niks moeilijks.
Ze liet de uitnodiging aan de bewakers die voor de deur stonden zien en werd met een beleefde begroeting binnengelaten. Binnen was het eerste wat ze deed op zoek gaan naar de bar, zodat ze die altijd zou kunnen vinden. Daarna keek ze uit naar haar ouders.

Omdat hij een heel stuk over de snelweg kon rijden, was Nick met zijn donkergrijze R8 al snel bij het gebouw waar het feest werd georganiseerd. Hij stopte voor de ingang en stapte uit, gaf de sleutels aan de jongen die de wagen zou gaan parkeren. Deze was erg opgetogen, waarschijnlijk was dit de eerste keer in een R8 voor hem. Alhoewel je wel zou verwachten dat ie het gewoon was om met sjieke auto's te rijden, volgens mij kwam iedereen hierheen in een sjieke wagen.
Rustig wandelde hij naar de trappen toe van het grote, prachtige gebouw. Om zich heen liepen nog een paar mensen, allemaal netjes uitgedost. Wanneer hij de trappen was opgelopen liep hij rustig het gebouw binnen en keek hij even om zich heen. Normaal gezien zouden zijn ouders er al moeten zijn, dus besloot hij die maar even te gaan zoeken. Er was best al veel volk, wat het iets moeilijker maakte om zijn ouders te vinden. Rustig baande hij zich een weg door al het volk heen en zei hij netjes en beleefd gedag tegen enkele mensen. Uiteindelijk zag hij dan toch zijn ouders, broer en zus staan en wandelde hij erheen.

'Pap, mam...' zei ze toen ze naast ze tot stilstand kwam. Ze voelde zich een beetje opgelaten, zoals ze zich eigenlijk altijd voelde in het bijzijn van haar ouders. Haar moeder gaf haar een korte knuffel, voorzichtig om haar jurk niet te kreukelen, en haar vader gaf haar een kus op haar wang.
'Fijn dat je er bent, Ashley.'
Ze forceerde een beleefde glimlach en keek naar haar vingers, die een raar spel van kat-en-muis speelden. Ze keek op toen ze een hand op haar arm voelde die haar meevoerde naar een groepje mensen in de buurt. Vragend keek ze haar vader aan.
'Ashley, ik stel je graag voor aan de familie Marshall.' Uit de toon die haar vader aansloeg kon ze opmaken dat dit een redelijk welgestelde familie was en dat ze dus uiterst beleefd moest zijn. Ze glimlachte en stak haar hand uit naar meneer Marshall. 'Meneer...' zei ze.

Hij was nog maar net bij zijn ouders komen bijstaan, toen plots enkele mensen bij hun kwamen staan. De man herkende hij vaag, volgens mij had hij die al eens eerder zien praten met zen vader. Het meisje dat erbij stond kende hij echter niet, dat was waarschijnlijk de dochter. Kort keek hij toe hoe het meisje, dat Ashley heette blijkbaar, zijn vader een hand gaf. Daarop stelde zijn vader zichzelf voor, Nick's moeder en daarna Nick zelf, zijn jongere broer en zus. Een charmante glimlach verscheen even op zijn gezicht wanneer hij voorgesteld werd aan het meisje. Ze zag er wel goed uit vond hij, die jurk stond haar ook echt prachtig. Ja, ze was zijn type wel. Al moest hij toegeven, veel meisjes waren zijn type wel. Tsja, hij kon er ook niet aan doen dat hij een zwak had voor mooie vrouwen.

She found herself smiling back at the boy. He was adorable. When she shook his hand ze helt him just a bit longer than strictly necessary. He was really, really handsome. Why were the rich kids always handsome?
'Ashley,' she said while she pulled her hand back, still with a enticing smile on her face. If their families weren't here she would've stepped over to serious flirting, but a party like this probably was not the best place for that. She really shouldn't think about him more than was needed. It probably wasn't a good idea to sleep with someone she was likely to meet again, let alone his parents. She shivered at the tought. She needed a drink, so she wouldn't have to think so much. Allthough, sometimes thinking was a good idea. It was just that when she had to think she always forgot to.

Een kleine, bijna onzichtbare grijns verscheen op zijn lippen wanneer hij opmerkte dat het meisje zijn hand net iets langer dan noodzakelijk vasthield bij het schudden van zijn hand. Zijn donkerbruine ogen glansden even kort, maar een seconde lang ofso maar verder kon hij heel goed verbergen dat hij het had opgemerkt. Hij besloot er maar niet op in te gaan, aangezien zijn familie én de familie Grey er allemaal bijstonden. Anders had hij waarschijnlijk al lang over gegaan tot zijn charmante manier van geflirt en verleiding. Oohja, moest dit een gewone fuif ofso geweest zijn dan had hij haar allang binnen gedaan. Maar hij kende heus wel wat manieren, dus hield hij het netjes en beleefd vanavond.
Wanneer iedereen aan elkaar was voorgesteld, nam hij een glas champagne van een plateau waar een dienstmeisje mee aan het rondlopen was. Rustig nam hij een slokje, hmmm het was goede champagne. Niet dat hij anders had verwacht, op feestjes als deze was altijd alles van de beste kwaliteit.

Toen de nodige beleefdheden achter de rug waren was ze blij dat haar vader haar meevoerde naar een ander groepje mensen, zodat ze niet heel gênant hoefde te gaan staan wachten totdat er iets zou gebeuren waardoor ze weg zou kunnen. Ze hield het bij iedereen beleefd, om voor haar ouders een goede indruk te maken. Dit zouden later allemaal mogelijke zakenpartners zijn, dus als ze een goede indruk maakte zou dat ook op haar ouders afslaan. Hetzelfde natuurlijk als ze zichzelf wel ál te dronken zou voeren en wartaal zou gaan uitspreken. Oké, misschien moest ze het plan van dronken worden om de avond te overleven maar achterwege laten. Maar licht aangeschoten mocht vast wel, dat bewijs zag ze overal om zich heen. Vooral de wat jongere mensen die met hun ouders mee waren gekomen keken erg gepijnigd af en toe, en als ze zich niet precies hetzelfde had gevoeld had ze ze uitgelachen. Het enige wat ze nu deed was naar de bar lopen en een martini bestellen.

Op subtiele wijze keek hij Ashley na, haar jurk bezorgde hem een goed uitzicht op haar blote rug. Ja, hij kon die jurk van haar zeker wel appreciëren. Daarna richtte hij zijn aandacht maar weer op het gesprek dat werd gevoerd bij het groepje waar hij bij stond, anders zou het waarschijnlijk gaan opvallen dat hij naar Ashley zat te kijken. Rustig dronk hij nog enkele slokjes van de champagne en luisterde hij naar wat de rest zei. Zelf mengde hij zich niet echt in het gesprek, het ging toch over iets waar hij niet mee kon volgen. Zakelijke dingen enz, totaal zijn ding niet eigenlijk. Moest het nou over bijvoorbeeld auto's gaan, ja dan zou hij uren kunnen praten. Maar ja, over zo'n dingen hadden ze het niet op feesten als deze. Hier praatte men alleen over saaie, volwassen mensen zaken. De zin om naar huis te gaan, of eigenlijk eerder naar een discotheek of café, begon eigenlijk nu al op te komen. Maar hij had zijn ouders beloofd om hierheen te komen, dus ging hij het maar niet na een kwartier al afbollen.

Ze besloot om maar gewoon aan de bar te gaan zitten, sinds ze niet echt iemand had om mee te praten. Ze dronk haar drankje langzaam op, terwijl ze naar de mensen keek. Vreselijk. Ze hadden zelfs live-muzikanten ingehuurd om de gasten te vermaken. Ze speelden alleen maar klassiek.
Ze kon heus wel een beetje klassiek aan hoor, zo erg was het niet. Maar het was zo... cliché. Kakkersfeest, kakkersmuziek.
Nu ze toch uit was zou ze veel liever gewoon naar een discotheek gaan, al was ze daar niet echt op gekleed. Misschien toch maar met wat wijn op de bank hangen en een film kijken.
Ze ging rechtop zitten. Shit. Had ze nou morgen een opstel moeten inleveren? Ze kreunde en sloot haar ogen. Fucking kakkersfeestjes.

En toch kon hij het niet laten... Nee, hij wou met die meid praten. Het was sterker dan zichzelf, dus gaf hij er maar aan toe. Hij excuseerde zich beleefd bij de rest van de groep -waarvan het gesprek zich toch niets interesseerde- en wandelde rustig naar de bar toe. Ondertussen was zijn glas champagne leeg en dus zette hij het lege glas op de bar -het perfecte excuus om naar de bar te lopen zonder dat het opviel dat het eigenlijk voor Ashley was- . Net op dat moment hoorde hij haar zachtjes kreunen en een lichte frons verscheen op zijn gezicht. "Verveel je je zo erg, of is er een andere reden waarom je er zo... gepijnigd.. uitziet?" vroeg hij op een vriendelijke toon met een kleine glimlach. Hij leunde zachtjes tegen de bar aan en keek opzij naar haar. Dwong zichzelf om braafjes naar haar ogen te kijken en niet ergens lager. Al moest hij toegeven, de drang was groot.. Maar gelukkig had hij een goede zelfbeheersing, althans op sommige momenten..

Ze opende haar ogen en keek licht geschrokken naar de man. Nick, dat was zijn naam.
'Verveel je je zo erg, of is er een andere reden waarom je er zo... gepijnigd.. uitziet?'
Een flauwe glimlach verscheen op haar gezicht en even overwoog ze te liegen. Toen fronste ze in haarzelf. Er was geen enkele reden waarom ze zou liegen.
'Opstel. Ik denk dat ik vergeten ben het te schrijven,' zei ze. 'Alhoewel het feest inderdaad ook erg saai is, daar niet van.' Ze nam demonstratief nog een slok van haar tweede martini als om te laten zien wat ze wel niet moest doen om zich niet zo te vervelen.

"Een opstel... En dat moet tegen morgen af zijn of heb je nog iets langer de tijd...? En over de saaiheid van dit feest moet ik je gelijk geven trouwens." zei hij rustig en bestelde een whisky. Niet dat hij een grote whisky-fan was, maar hij vond het een beetje ongepast om bier te drinken om zo"n sjiek feest als deze. Nee, bier was eerder voor tijdens het uitgaan enz. Dus moest hij maar iets sjieker drinken en dan was whisky wel close-enough vond hij. Hij haalde even kort zen hand door zen haar heen en nam zen glas whisky aan van de barman. Betaalde gepast en nam een slokje van zen glas.

'Ik denk morgen.' Ze voelde het onderwerp sterven en dacht snel na over iets wat hem aan het praten zou houden. Elke afleiding was welkom eigenlijk.
'Studeer jij?' vroeg ze. Sommige kinderen van de mensen hier waren direct na hun middelbare school bij hun ouders in het bedrijf gaan werken en ze was nieuwsgierig of hij dat ook deed. Terwijl ze op zijn antwoord wachtte bestelde ze een groot glas witte wijn. Ze had in totaal al twee glazen wijn en twee martini's op, en zelfs haar geharde systeem kon nu toch niet meer onder een lichte duizeligheid uit. Ze knipoogde naar de barman, die haar toegrijnsde en toen aan het werk ging voor andere mensen.
Ze draaide zich weer terug om naar Nick en dronk met een onschuldig gezicht van haar wijn.

Een wenkbrauw schoot kort een beetje omhoog en hij kon dit keer een kleine, scheve grijns niet onderdrukken. Hij kende haar nog maar enkele minuten, maar in die korte tijd was dit toch al zeker het 3de alcoholische drankje dat ze dronk en wie weet wat had ze daarvoor al gedronken.
"Nee, ik studeer niet meer. Had er niet echt zin in, dus ik ben beginnen werken in een garage toen ik mijn middelbaar afgewerkt had. Ondertussen al zo'n 5 jaar geleden bijna en ik ben nog steeds blij dat ik in de garage ben gaan werken in plaats van te studeren. Studeren is zo... nouja, saai.." vertelde hij rustig en dat laatste zei hij alweer met een klein grijnsje. Grijnzen was ook iets dat hij vaak deed, het was iets wat hij niet afgeleerd kreeg. Maar ach, zo erg was het ook niet dus deed hij ook niet veel moeite om het af te leren

Ze trok verbaasd haar wenkbrauwen op. 'Oh, echt waar? Meeste mensen met een achtergrond als die van jou zouden waarschijnlijk bij hun ouders gaan werken. Ik kan me voorstellen dat dat in ieder geval een stuk meer verdiend.'
Ze had heus wel gezien hoe hij reageerde op haar... vijfde glas. Laat hem maar verbaasd zijn, dacht ze.
De alcohol zakte nog verder en ze voelde hoe haar hoofd langzaam steeds lichter werd en ze niet eens meer nadacht toen ze nog een grote slok wijn nam.

Haalde kort zen schouders op toen ze begon over het loon. "Ik doe liever iets wat ik graag doe, dan iets wat ik niet graag doe maar meer verdiend. Maar ik werk wel hard en verdien wel genoeg om rond te komen." zei hij en keek rustig naar haar terwijl zij een grote slok wijn nam. "En jij, wat studeer je...?" vroeg hij met een kleine glimlach en dronk zen glas whisky in 1 keer leeg -zij was niet de enigste die graag en veel alcohol dronk- . Hij wist dat ze studeerde -anders zou ze geen opstel moeten schrijven- maar hij vroeg zich af wat precies ze volgde. Bovendien luisterde hij liever naar dingen over haar dan dat hij dingen over zichzelf moest vertellen.

'Eh...' Ze moest serieus even nadenken en sloot haar ogen. 'Architecteologie.' Ze was even stil en begon toen te lachen. 'Nee, nee dat is geen woord,' grinnikte ze. Ze nam nog een slok van haar glas en merkte tot haar stomme verbazing dat het glas leeg was. 'Awr...' ze pruilde. Misschien... Misschien toch maar even wachten. Ze wilde natuurlijk niet stomdronken worden op een net feest als dit. Ze moest lachen bij de gedachte dat ze haar ouders zo tegen zou komen. Shit. Het zou nog kunnen ook. Snel scande ze de omgeving, op zoek naar haar ouders, of wie dan ook die mogelijk zou kunnen zien dat ze dronken werd en het zou afkeuren.

Een zacht gegrinnik ontsnapte uit zen keel, ze was best grappig wanneer ze dronken begon te worden. Of misschien was ze altijd wel grappig, dat kon hij natuurlijk niet weten -nog niet- . Haar glas was blijkbaar al leeg en ze pruilde. "N'awww..." zei hij vol medelijden, "Zal ik je een nieuw glas betalen..?" stelde hij dan charmant voor, hij vond het niet erg om mooie vrouwen zoals zij te trakteren. Maar hij vroeg het toch maar even of ze dat wou, want misschien wou ze liever toch niet té dronken worden op een feest als deze. Moesten ze nou in een discotheek ofso geweest zijn, dan had ie al lang een nieuw glas voor haar besteld en misschien zelfs al 2.

Ze aarzelde. Het was waarschijnlijk geen goed idee om nog meer te drinken, en ze zag haar moeder de kant van de bar op komen. Snel ging ze wat meer overeind zitten en plakte een glimlach op haar gezicht. Saved by the mom.
'Hi...' zei ze toen haar moeder bij ze kwam staan. Een luie grijns trok over haar gezicht toen ze zag dat haar moeder zelf ook al een klein beetje wankelde en op Ashleys schouder moest leunen om rechtop te blijven staan.
'Hey Ash,' zei haar moeder terug. Mrs. Grey wierp een blik op Nick. 'Hallo. Nick Marshall, toch?' Ze glimlachte vrolijk. Ashley keek geamuseerd toe. Zo had ze haar moeder eigenlijk nog nooit gezien. Ze zou het vast niet merken als ook Ashley wat aangeschoten was. Ze ontspande weer een beetje.

Keek toe hoe Ashley's moeder erbij kwam staan, zij leek ook al lichtjes aangeschoten. Nou, misschien kon dit toch nog een leuk feestje worden. Als iedereen aangeschoten werd zouden de gesprekken enz vast wat interessanter worden. "Hallo, Nick inderdaad" zei hij vriendelijk terug en schonk haar een vriendelijk en ietwat charmante glimlach terug. Niet dat hij de moeder wou verleiden ofso, verre van zelfs. Nee, op oudere vrouwen viel hij niet echt. "Ik wou uw dochter net iets te drinken aanbieden, wilt u ook iets drinken...?" vroeg hij rustig, het zou maar onbeleefd zijn vond hij om het niet te vragen en enkel Ashley iets aan te bieden.

Ze keek met een half oog naar haar moeder. Die kon nog wel wat te drinken aan. Wat haarzelf betrof... Waarschijnlijk was het beter van niet.
Haar moeder zette haar liefste glimlach op, die er belachelijk uitzag samen met de aangeschoten blik in haar ogen.
'Oh, wat een attente jongeman! Heel graag, dank je wel.'
Ashley keek naar Nick en schudde glimlachend haar hoofd. 'Nee, dank je. Ik moet waarschijnlijk toch terug naar huis langzamerhand...'
Haar moeder draaide haar hoofd onmiddellijk om om naar haar dochter te kijken, en Ashley kromp ineen bij de scherpe blik. Ook al was haar moeder dronken, ze was nog steeds haar moeder en zou haar reputatie niet laten verpesten door haar dochter.
'Nu al? Je bent hier pas een half uur!' protesteerde ze, quasi-nonchalant.
'Een uur...' verbeterde Ashley mompelend. 'Mam, ik moet nog huiswerk maken voor morgen. En ik heb iedereen al begroet. Alsjeblieft?'
Haar moeder bleef haar een tijdje strak aankijken. 'Oké dan. Maar ga eerst afscheid nemen van je vader.'

Even glimlachte hij vriendelijk toen de moeder van Ashley een opmerking maakte over hoe attent ze hem vond. Daarna keek hij naar Ashley, die haar hoofd schudde en zei dat ze naar huis ging. Een kleine steek van teleurstelling was even voelbaar in zen buik, ging ze nou al weg? Zonder haar was het feestje hier al helemaal duf en saai. "Nou, dat is jammer.." zei hij en bestelde dan maar nog wat te drinken voor zichzelf en Ashley's moeder.
Hij mengde zich niet in het gesprek over het wel of niet naar huis mogen, dat was iets tussen moeder en dochter. Uiteindelijk mocht ze wel naar huis van haar moeder, wat hij helemaal jammer vond want ergens had hij toch gehoopt dat Ashley nog had moeten blijven van haar ouders. "Nou, succes met je opstel. Dat gaat nog moeilijk worden om het af te krijgen tegen morgen. Ik zou zeggen, ik help je wat, maar dat vind je vast geen goed idee..?" zei hij rustig. Hij zou het zeker wel snappen als ze dat niet zou willen, ze kenden elkaar nog maar net enz. Maar wie weet, ze wist nu dat hij wel wou helpen. Met wat geluk zag ze dat toch zitten, dan had hij ineens een excuus om het hier ook af te bollen.

'Eh...' Ze sloot haar ogen even en probeerde zich te concentreren, door de duizeligheid in haar hoofd heen. Als dit een random jongen was geweest in een club, in het weekend, waar haar ouders niet bij waren geweest (en zijn ouders - en de rest van de mensen hier eigenlijk), had ze waarschijnlijk "ja" gezegd. Hij was knap, charmant, iets wat ze normaal absoluut niet af zou wijzen, zeker niet als ze dronken was. Maar de aanwezigheid van haar moeder, en de wetenschap dat als ze "ja" zou zeggen ze haar opstel waarschijnlijk al helemáál niet af zou krijgen, hielden haar tegen.
'Nee, sorry.' Ze stond van haar barkruk op en zwaaide even lichtjes op haar benen. 'Een andere keer misschien,' voegde ze eraan toe met een warme glimlach. Haar moeder snoof zo zacht dat alleen zij het kon horen, maar Ashley negeerde het. 'Het was leuk je te ontmoeten.' Ze stak haar hand uit om de zijne te schudden.