Pony Girl (Roya)

Een kommetje met cornflakes stond voor het bruinharige meisje op het keukeneiland. Met een schuin oog keek ze naar het kleine display van het keukentvtje. Haar vader keek met een grote, ietwat onwennige grijns terug. Aldus de interviewers begon hij oud te worden, maar was het niet aan zijn optredens te merken. Hier thuis was het wel te merken. Hij was vaak afgepeigerd en sliep enkel maar bij.
De huishoudster kwam voorbij gesloft en plofte neer in een stoel. Lui begon ze in een krant te bladeren maar stopte hiermee toen ze zag dat Jessica naar haar keek.
"Is er iets?" vroeg ze, niet onaardig. Jess schudde haar hoofd en keek weer naar de tv. "Hoelang is hij nu op reis?" Even beet ze op haar lip, om vervolgens om te kijken en haar schouders op te halen.
"Geen idee, er kan nog van alles gepland worden." Door het te hebben over haar vader had ze eigenlijk geen trek meer en had ze ook geen zin om nog langer in dezelfde kamer te zitten. Onlangs was ze samen met haar moeder en haar vader naar het voor haar vrij onbekende plekje HorseHome vertrokken. Haar vader moest touren en haar moeder was direct weer aan het werk geslagen. De enige reden was dat Jessica hier misschien meer aanspraak zou hebben, maar dat was natuurlijk niet zeker.
"Ik ga naar Gucci," sprak ze nadat ze haar kommetje op het aanrecht had gezet. "Tot vanmiddag, Nilesse."
Aangekomen op stal verbaasde het haar dat er hier zoveel zooi lag. Enkele tuigsetjes waren volledig doorgesleten en eigenlijk was er zat aan vervanging toe. Maar het was voor nu de enige stal waar ze Gucci had kunnen stallen. Stal Scodelario, waar ze wel het een en het ander over had gehoord, had vol gezeten op het moment dat zij het nodig had gehad.
Gucci was deze dagen heel erg vrolijk geweest en had niets laten merken van het ontbreken van luxe. Hij leek het allemaal wel leuk te vinden, vandaar dat Jessica niet zo bezig was met het zoeken naar een andere stal. Gucci had al wel een paar vriendjes gemaakt. Met een merrie, Feliza, was hij bijvoorbeeld al heel dik. Niet dat Jessica de eigenaar van Feliza al had ontmoet, maar ze had hen samen in de wei gezien en gezien hoe ze op elkaar reageerden als ze bij elkaar konden komen.
Bedaard liep Jess richting Gucci, die al met uitgestoken oortjes naar haar keek. Toen ze naderde, liet hij een diepe hinnik horen. Een glimlach tekende haar gezicht terwijl ze Gucci even vluchtig over zijn neus streek. Ze deed hem een halster om en nam hem mee naar de poetsplaats, waar een wit paardje al gepoetst stond te worden. Jessica had Gucci vastgezet en was op weg naar haar kluisje om de poetsspullen te halen, toen ze zag dat het witte pluisvachtje de benen nam. Ietwat bezorgd zette ze haar poetsspullen aan de kant en rende er op een drafje achteraan waar ze een meisje trof die met een geamuseerde blik het paard bekeek.
"Euh, is ie van jou?" vroeg Jessica toen, om er zeker van te zijn dat het oké was en dat ze zich geen zorgen hoefde te maken om het pluisvachtje.

Ruim op tijd fietste Roya het terrein van de manege op. Ze zette haar fiets weg en maakte haar tas los van de bagagedrager, die ze er met spanners op had gezet om haar rug niet te belasten tijdens het fietsen.
Ze zwaaide de tas haar rug op en liep naar de stallen. Eerst haalde ze Gael's tuig, dan lag dat er maar vast, daarna ging ze de stal in, kriebelde ze de hals van het paard, dat nieuwsgierig aan haar kleren rook, en deed ze het pluizige, witte diertje zijn halster op. Ze leidde hem de poetsplaats op, waar ze hem losjes vastzette. Hoewel ze de paardenknoop gebruikte, geroutineerd als altijd, sloeg ze deze keer per ongeluk een stap over. Het uiteinde van het touw was niet door de lus gehaald. Ze begon rustig zijn dikke vacht te borstelen en probeerde ondertussen een liedje uit haar hoofd te krijgen dat er al sinds het ontbijt in zat.
Er voegde zich een meisje bij haar op de poetsplaats en Roya glimlachte naar haar.
"Morgen," zei ze luchtig. Het meisje ging naar de kluisjes, en Roya draaide zich om om Gael's zadel te pakken. Dat was dan ook het moment dat de pony zijn kans schoon zag. Het geluid van zijn hoeven deed Roya zich omdraaien, maar Gael was al een paar meter verder. Hoofdschuddend keek Roya even toe. Ze zag het onbekende meisje erachteraan gaan en deed hetzelfde, zij het in een veel rustiger tempo en nadat ze het zadel weg had gelegd. Gael was bij een stukje gras blijven staan.
"Euh, is ie van jou?" vroeg het meisje haar en Roya knikte, terwijl ze het touw uit het gras viste en rustig Gael's hoofd omhoog trok, die berustend gehoorzaamde, om vrijwel direct daarna alweer met zijn oortjes naar voren rond te kijken.
"Kom op, jij krijgt al meer dan genoeg te eten-" bromde ze. "Ja, ik heb hem sinds een paar maandjes," zei ze toen tegen het meisje. "Hij heeft een buitengewone band met alles wat groen en eetbaar is." Ze glimlachte even en hield de pony tegen toen die weer op het gras dook. Ze leidde hem terug naar de poetsplaats.
"Ik heb je hier nog niet eerder gezien, trouwens. Ben je nieuw of let ik gewoon niet op?" vroeg ze over haar schouder aan het meisje. Ze zette Gael weer vast en deed dat deze keer goed, oplettend dat ze geen fouten maakte. Daarna legde ze alsnog het zadel op zijn rug.

"Kom op, jij krijgt al meer dan genoeg te eten-" Jess was mogelijk in paniek geraakt als Gucci ervandoor was gegaan. En had waarschijnlijk niet zo rustig gereageerd tegen hem. Met een ietwat verbaasde blik bekeek ze het meisje dan ook.
"Ja, ik heb hem sinds een paar maandjes. Hij heeft een buitengewone band met alles wat groen en eetbaar is." De glimlach van het meisje werkte aanstekelijk en Jess glimlachte automatisch terug.
"Hij is wel een beetje... Oké hij heeft wel wat weg van een vreetzak," zei Jess, ietwat onzeker, niet wetend hoe het meisje de opmerking zou opvatten. Meneer pluisbal deed weer een poging tot het eten van gras, maar het meisje hield hem achteloos tegen en liep weer terug naar de poetsplaats. Jess volgde haar op een afstandje.
"Ik heb je hier nog niet eerder gezien, trouwens. Ben je nieuw of let ik gewoon niet op?"
"Nee, euh, ik denk dat je wel oplet. Ik woon hier pas een week of wat," antwoordde Jess. "Het is mijn derde keer hier op de manege." Gucci draaide even nieuwsgierig zijn oortjes bij het horen van de stem van zijn bazin. Ze liep naar zijn hoofd toe en kriebelde hem even achter zijn oor. Daarna nam ze haar borstels uit de bak en begon hem te poetsen. Vanuit haar ooghoeken zag ze dat het meisje haar paard zadelde.
"Eh, is het goed als ik met je meerijd?" vroeg Jess. Het liefste zou ze vandaag een buitenrit maken om de omgeving te verkennen, maar een uurtje aan wat dressuuroefeningen was ook geen slecht plan. Morgen zou ze wel wat fanatieker met Gucci gaan trainen.

Roya grinnikte.
"Hij is er ook een, neem dat maar van me aan," zei ze, toen Jessica haar paard als een vreetzak bestempelde. Op sommige dagen leek dat nog een understatement. Er ging verrassend veel in het paardje, hoewel het nou niet bepaald een reus was.
"Nee, euh, ik denk dat je wel oplet. Ik woon hier pas een week of wat," vertelde het meisje, waarna ze zei nog maar drie keer op de manege te zijn geweest. Roya knikte begrijpend.
"Dat verklaart een hoop. Ik ben zelf de afgelopen tijd weinig op de manege geweest vanwege school. Een vriendin zorgde godzijdank voor Gael wanneer ik dat niet kon," vertelde ze. Echter, de tentamens waren over en ze was tevreden met de cijfers die ze behaald had.
Ze singelde aan, maar maakte er nog niet teveel werk van. Ze kende Gael langer dan vandaag. Buik. Ingehouden.
"Eh, is het goed als ik met je meerijd?" vroeg het meisje en Roya keek met een glimlach op, terwijl ze bukte om het hoofdstel te pakken.
"Natuurlijk, gezellig," zei ze opgewekt. Het hoofdstel ging een stuk makkelijker dan de singel; om de een of andere reden deed Gael met het bit dan weer zelden moeilijk. Roya maakte de riempjes vast en plukte haar cap van de grond. "Ken je de omgeving hier al een beetje? Anders kan ik je wel wat van de fijnere paden laten zien," stelde ze voor. Ze voelde haar telefoon trillen in haar broekzak, maar negeerde het, vermoedend dat ze wist wie het kon zijn. Ze klopte Gael op zijn hals en haakte even haar elleboog door de teugels, terwijl ze haar cap vastmaakte. Daarna pakte ze haard handschoenen, trok ze aan en daarmee was ze klaar voor vertrek. Zodra ze zat zou ze de singel nog wel wat strakker doen, maar eerst moest Gael maar eens een paar passen gelopen hebben.