Paradigm Shift
Wilt u reageren op dit bericht? Maak met een paar klikken een account aan of log in om door te gaan.
Paradigm Shift

Een RPG die zich centreert rond het leven in een stad waar alles kan gebeuren.


Je bent niet ingelogd. Log in of registreer je

Paradigm Shift » Trainingsstal Scodelario » Stallen » Again and again [Jiao]

Again and again [Jiao]

2 plaatsers

Ga naar beneden  Bericht [Pagina 1 van 1]

1Again and again [Jiao] Empty Again and again [Jiao] wo feb 12, 2014 5:57 pm

Chartan

Chartan
























































C H A R T A N

Kort brieste hij. Het was weer zo ver, hij had een oud, afgesleten rood verkoophalster om gekregen, zijn deken was van zijn rug gehaald en drie mannen hadden hem op de trailer gezet. Enkele jaren geleden zou hij door het lint gegaan zijn als hij nog maar in de buurt van zo een ding moest komen, maar ondertussen had hij het geleerd. Hoe kon het ook anders? Chartan wist goed genoeg hoe ver het weer was, hij had dit immers al een stuk of vijf keer meegemaakt. Iemand kocht hem, maar kon hem niet de baas en zag als enige optie hem verder door verkopen. Dit keer was het een oude man geweest die hem had gekocht, voornamelijk om recreatief voor de kar te lopen, hij was dan ook een American Saddlebred, en dat ras stond bekend om zijn uitstekende menkwaliteiten en extra gangen. De man had aardig verkeerd gedacht als hij rustige ritjes met de kar wou maken met hem. Aan rustig op straat wandelen kon Chartan zijn energie niet voldoende kwijt, en vorige keer had hij het dan ook op een lopen gezet en was de oude man uit de kar gevlogen toen hij een bospad in galoppeerde. De man lag in het ziekenhuis en had niemand in zijn familie die voorlopig voor Chartan kon zorgen, of toch niemand die nog durfde. Chartan had de afgelopen week dan ook voor niets anders dan problemen gezocht en nu was het weer zo ver. Voorzichtig nam hij nog een plukje hooi uit het hooinet dat in de trailer ophing en keek door het bestofte raam naar buiten. Een rilling liep door zijn gespierde lijf, doordat hij al de hele winter met deken stond had hij weinig vacht aangemaakt en nu hadden ze ook nog eens zijn deken afgenomen. De auto remde, en hij oefende wat meer kracht uit op zijn voorbenen om in evenwicht te blijven. Zijn oren bewogen naar alle kanten om geen enkel geluid te missen. De deuren van de auto sloegen toe en hij hoorde voetstappen en stemmen voordat de laadklep van de trailer met een piepend geluid openging. Verwoed knipperde de palomino hengst met zijn ogen en keek voor zover het halstertouw het toeliet naar achter. "Kom jochie." Hoorde hij een bekende stem zeggen en voelde hoe er een hand over zijn rug naar zijn hals toe gleed en hij een schouderklopje ontving. Voorzichtig begeleidde de stalknecht van zijn vorige manege hem uit de trailer, het erf op. Zijn ijzers tikten tegen het asfalt en overal rondom hem rook hij nieuwe geuren en zag hij nieuwe dingen. Zijn goedaardige ogen vielen op een groepje mensen dat op het erf naar hem stonden te kijken en hij spande zijn bovenlip op, die hij daarna liet bewegen en een diepe, oorverdovende hinnik liet horen. Hij gooide zijn hoofd in de lucht waarbij zijn blonde manen met de wind mee dansten. Het halstertouw werd voortgegeven aan een jongen met zwarte haren en onmiddellijk drukte hij zijn neus ruw tegen zijn nieuwe begeleider. Was dit hem? Onrustig schraapte hij met zijn hoef over de grond en wiegde voor- en achteruit. Weer ging een rilling door zijn lijf, door de koude? Door zijn opgehoopte energie? Door beide? Nogmaals hinnikte hij en snokte ruw aan het halstertouw. Bewegen, dat was het enige waar hij aan dacht.

2Again and again [Jiao] Empty Re: Again and again [Jiao] wo feb 12, 2014 8:42 pm

Jiao Misaki

Jiao Misaki

























































Er lag een grijns rond de lippen van de jongen. Met het paard onder hem dat samen met hem leek te denken, vloog hij door de ring heen en nam hindernis na hindernis, zonder ook maar enige aarzeling, zonder ook maar enig moment af te hoeven remmen. Ze kwamen haast perfect uit, iedere keer weer, en elke keer als het paard neerkwam op de grond, steeg er een gejuich op van de mensen die publiek waren deze dag. Alsof ook zij de trilling in de lucht voelde hangen, alsof zij ook doorhadden dat wat er hier gebeurde erg bijzonder was.
De laatste hindernis. Het publiek boog naar voren, om maar niets te missen. Een afzet, hoeven die loslieten van het mulle zand. Zand wat omhoog spatte. Jiao leunde op zijn bovenbenen, probeerde zichzelf gewichtloos te maken, probeerde geen belemmering te zijn voor het dier onder hem. Ze vlogen! Een doffe klap, gevolgd door de galopssprongen. De jonge merrie brieste tevreden, gooide haar oortjes blij naar voren, vervolgens weer naar achteren omdat de jongen tegen haar praatte.
"Goed gedaan, meis!" Hij liet haar uitrazen, liet haar nog even haar ererondje doen, voor haar eigen trots. Trots dat was ze, dat voelde hij. Jiao was tevreden, knikte naar de trainer die op zijn gemakje in het hoekje van de bak zat.
"Dat was netjes, Jiao," sprak de man. Jiao knikte, antwoordde niet maar hoopte dat zijn moeder hier eindelijk genoegen mee nam. Dat hij het eindelijk goed genoeg gedaan had.
"Ik wil dat je klaar staat voor de hengst die zo gaat arriveren." Het afgeknauwde en botte waarmee Jiao's trainer sprak, was volkomen normaal voor Jiao. Jiao knikte.
"Nou hup, laat een hulp de merrie maar uitstappen." Daar kon Jiao niet aan wennen, dat elke keer zijn zorgen werden overgenomen. Gedwee liet hij de merrie over gaan op een rustig drafje en liet haar uiteindelijk stappen. Op het midden hield hij haar in, stapte af en overhandigde hij haar aan een van de stalhulpen die langs de bakrand had staan wachten. Het kwam enkel door de invloed van Jiao's ouders dat dit soort praktijken gemaakt konden worden. Als het aan Jiao lag...
"Goed gedaan, jongen!" Ook zijn moeder klonk trots. "Het is toch maar goed dat we - " Jiao stopte met luisteren naar zijn moeder. Ze begon weer te zaniken over de vorige trainer, waar Jiao het heel goed mee had kunnen vinden maar die zijn moeder de laan uit had gestuurd omdat de trainer erop had gestaan dat Jiao mee mocht gaan rijden met wedstrijden. Nog steeds was Jiao er behoorlijk pissig om, maar hij moest het zijn moeder nageven, ondanks dat alles kon ze wel verwezelijken wat Jiao wou doen; trainen zodat hij een ster kon worden.
Nu had ze weer een paard voor hem aangeschaft, zij het wel dat het een paard was waar niet al te beste verhalen de ronde over gingen, maar tja. Daar kon Jiao wel moeilijk over gaan doen... hij zou het wel zien.
In zijn rijkleding liep hij het parkeerterrein op, waar al een hele club mensen zich had verzameld. Velen die ook net naar zijn les hadden gekeken, wouden nu zien welk paard Jiao weer voor zijn rekening ging nemen. Hoewel het arrogant klonk, was Jiao wel erg populair onder de mensen op stal. Het beviel hem niet zo.
Een auto met trailer kwam het erf oprijden en hield stil. Jiao hield zijn adem in, kon de glimlach op zijn gezicht niet verbergen. Een man ging de trailer in, haalde het paard eruit. Een prachtige hengst kwam de trailer uit en liet horen dat hij er was. Luid gehinnik schalde over het erf en Jiao lachte zachtjes. Het was een prachtdier. Die uitstraling!
De man die hem vasthield liep naar Jiao toe, vragend. "Jiao... Misaki?" Jiao knikte en nam het halstertouw van de jongen aan.
"Dag knul," sprak hij terwijl hij met bewonderende ogen naar de hengst keek. De hengst duwde kort zijn neus tegen Jiao aan, maar maakte al snel duidelijk dat hij het stilstaan maar niets vond.
"Al goed, al goed," mompelde Jiao, met zijn hoofd bij het paard en niet bij alle andere zaken die er nog bij een verkoop kwamen kijken. Maar deze handelde zijn moeder al af, daar hoefde hij zich niet druk over te maken.
Samen met Chartan ging hij een rondje over het erf maken, liet de hengst zijn benen strekken. Jiao zou het liefste nog aller minuut met hem aan de gang gaan. En ach, wat hield hem tegen? Jiao wou zien hoe het dier liep. Een paddock was vrij, dus de keuze was snel gemaakt. Hij zou Chartan even losgooien, kon Jiao gelijk even zien wat het dier allemaal in zijn mars had. Rijden zou nog wel even duren voordat Jiao dat volop ging aanpakken. Alhoewel...
Hij knipte het halstertouw los nadat hij het paddock gesloten had. Hij slingerde rondjes met het halstertouw, liet het bewegen.
"Kom jongen." Hij klakte met zijn tong. Het was echt een machtig mooie hengst.

3Again and again [Jiao] Empty Re: Again and again [Jiao] wo feb 12, 2014 10:34 pm

Chartan

Chartan
























































C H A R T A N

De stem van de jongen die het halstertouw in zijn handen had, en zo ook de leiding over de grote hengst, klonk hem zacht in de oren. Een stem die hij snel zou gaan herkennen en misschien binnenkort ook wel naar zou gaan luisteren. Elke keer Chartan brieste kwamen er kleine rookwolkjes uit zijn neus door de koude lucht die zijn lichaam omgaf en hem zo'n pit gaf. Zijn donkere ogen stonden geen seconde stil en hij keek onwennig en nerveus om zich heen, zijn staart stevig heen en weer zwiepend, dat voor een vreemd geluid zorgde. Toen de jongen in beweging kwam en hem meevoerde aan het halstertouw gooide hij nogmaals zijn hoofd in de lucht en dribbelde onrustig langs hem op, zijn hoefijzers luid klinkend op de koude beton onder zijn hoeven. Chartans spieren stonden stevig gespannen en hij hield zijn hals in een sierlijke kromming zodat zijn manen mooi in een punt naar beneden hingen, zijn voorlok bedekte nog net niet zijn ogen.
Een piepend hek werd geopend en hij voelde hoe de druk die hij op zijn hoofd gevoeld had loste. Het halstertouw was losgeknipt en Chartan had snel genoeg door dat hij zijn benen na de lange rit kon strekken. De jongen liet het halstertouw in het rond gaan en Chartan plantte zijn hoeven stevig in het losse zand voordat hij zich als een raket de paddock in stuwde. De wind zoefde langs zijn oren, en zijn voorlok die net nog op zijn voorhoofd had gehangen wapperde nu, eveneens als de rest van zijn manen, achter hem aan. Hij haalde onmiddellijk de meest imposante hengstensprongen boven en maaide de volledige paddock om door zijn machtige, sterke galoppassen. Bij elke galopsprong vloog het zand omhoog en ging er een schok door het zand. In de rechter achterhoek kwam hij met een sliding, die twee gleuven in het zand maakten, tot stilstand. Zo bleef hij even staan, om zich heen kijkend, zijn manen volledig door de war. Elk detail werd door zijn grote paardenogen opgenomen en hij liet zijn neusvleugels trillen. Zijn flanken gingen op en neer, door het gek doen en van opwinding. Voorzichtig liet hij zijn neus naar het zand toe gaan en snoof eraan, voordat hij met een grote sprong weer vooruit liep, in een snelle draf met grote passen, waar hij bij elke stap zijn benen net dat tikkeltje langer in de lucht hield voordat hij zijn grote hoeven weer neerzette.
Zijn hals hield hij al die tijd gekromd en wist goed genoeg hoe hij de show moest stelen, zijn vacht glom in het licht en zijn manen en staart dansten sierlijk heen en weer bij elke pas die hij zette. De stap waar hij nu in verkeerde had hem tot het midden van de piste gebracht en hier was het ook dat hij tot stilstand kwam, zijn lijf al dampend doordat het volledig opgewarmd was. Met zijn voorbeen krabde hij enkele malen door het zand, voor hij het met een harde stamp weer neerzette en zijn hele lichaam tot in het kleinste puntje van zijn staart uitschudde. Hij stond eindenlijk volledig stil, buiten zijn flanken die nog heftig heen en weer gingen. Zijn ogen keken richting de jongen, die door de bak liep, nog steeds met het halstertouw in zijn handen. En nu? Af en toe zwiepte zijn staart heen en weer, als teken van aandachtigheid...

4Again and again [Jiao] Empty Re: Again and again [Jiao] do feb 27, 2014 2:53 pm

Jiao Misaki

Jiao Misaki

























































Chartan wachtte geen moment toen hij eenmaal los was. Hij maakte vaart waardoor Jiao een stapje naar achteren zette om er zeker van te zijn dat hij niet overlopen zou worden door de hengst. Chartans bewegingen waren soepel, krachtig, lieten zich geen moment tegenhouden door het mulle zand van het paddock en hij leek het niet echt nodig te hebben om aan de ondergrond te wennen. Hoe lang zou die reis met de trailer zijn geweest? Het leek net alsof Chartan in geen weken fatsoenlijk had kunnen rennen.
Jiao vroeg zich af hoe lang het zou duren voordat hij Chartan onder controle zou kunnen houden en de hengst zijn energie zou kunnen omzetten in de juiste energie om te springen. Het leek Jiao wel verstandig om te beginnen met los springen voordat ze samen gingen springen. Jiao wou zo snel mogelijk beginnen met het trainen van Chartan, om hem misschien voor te kunnen brengen op wat wedstrijden. Of misschien niet... Hij wist het niet. Verhalen die hij over Chartan had gehoord was dat zijn prestaties tijdens de wedstrijden minder konden zijn dan tijdens de trainingen, maar ook dit gebeurde vaker en ook hier kon Jiao wel mee omgaan. Een kwestie van oefenen, doorhebben wat er precies veranderde in Chartans gedrag en hierop inspelen, op die manier moest het wel lukken.
De looks had het paard zeker al mee. Naar Jiao's mening was het paard iets te tenger voor een goed springpaard, maar als hij het aankon en als er een niet al te zware ruiter op zijn rug zat, moest het allemaal wel prima gaan. Jiao zou zijn best er in ieder geval op doen.
Chartan zette zijn hoeven in het zand en kwam met een schock tot stilstand. Haast verbaasd leek hij rond te kijken, iets wat een lach teweeg bracht bij Jiao. Een vrolijke lach schalde over het terrein en met pretogen keek Jiao naar het dier.
"Raar dier," grinnikte hij, terwijl hij het halstertouw liet rondslingeren. Chartan leek uitgeraast, iets wat Jiao goed vond om te weten. Ze zouden nog even naar buiten gaan zodat Chartan goed kon afkoelen en droog kon stappen, daarna zou Jiao hem naar zijn stal doen en hem even een lekkere borstelbeurt geven. Misschien wat warme slobber en daarna kon Chartan op zijn gemakje wennen aan de omgeving. Morgen zouden ze gaan beginnen met een soort van training. Jiao had het al besproken met zijn trainer, het zou perfect binnen zijn schema passen.
Even keek Jiao op zijn horloge, ietwat verstoord, zag dat hij over anderhalf uur weer op een paard moest zitten en weer moest rijden, prima. Hij had perfect de tijd.
"JIAO!" Een vrolijke meisjesstem klonk vanuit de verte, een stem die hij herkende uit duizenden. Shina, een kennis van zijn ouders die nu hier was komen wonen voor haar studie, kwam aangelopen. Blosjes lagen op haar wangen en nieuwsgierig keek hij haar aan toen ze naderde. Ook op zijn wangen kwamen blosjes te liggen.
"Ik hoorde van je nieuwe paard," sprak ze met een grote grijns op haar gezicht. "Is dit hem?" Ze hield haar afstand en bleef uit het paddock maar ging wel bij het hek staan zodat ze fatsoenlijk met elkaar konden praten. Niet dat Jiao de juiste woorden kon vinden als hij moest praten met Shina, maar toch.
"Ja... dit is Chartan," antwoordde hij toen maar. "Ik ga even een rondje met hem maken en hem daarna op stal zetten, heb je zin om mee te lopen?" Hij liep naar Chartan toe en klikte het halstertouw vast.
"Kom maar, Char," zei hij zachtjes tegen het dier terwijl hij hem over de hals streek.

5Again and again [Jiao] Empty Re: Again and again [Jiao] wo maa 05, 2014 5:56 pm

Chartan

Chartan
























































C H A R T A N

De lach die de jongen voortbracht deed hem kort opschrikken waarbij hij met zijn hoofd gooide en zijn manen weer aan de juiste kant van zijn manenkam liet vallen. Mensen waren in zijn ogen vreemde wezens, geen enkel was dezelfde en het leek alsof geen enkel individu hem leek te begrijpen, hoe veel verschillende hij ook al als eigenaar had gehad. Bij andere paarden waarmee hij op de weide had gestaan had hij soms liefde en genegenheid tussen paard en ruiter gezien, maar hij had nooit zoiets meegemaakt. Niet dat hij miste, want hij had nooit geweten hoe het voelde.
"JIAO!" Hij draaide zijn oren en hoofd richting het geluid en liet zijn neusvleugels zachtjes trillen. Langzaam kwam hij in beweging en sjokte een paar passen vooruit zodat hij dichter bij de twee mensen kwam te staan. Hij bewaarde wel voldoende afstand tussen hen, zodat hij veilig van op een eindje alles in de gaten kon houden. De stem van het meisje klonk opgewekt, maar toch met enige zachte toon erin, aangenaam in Chartans oren. De stem van de jongen klonk aarzelender dan net en Chartan voelde hoe zijn houding veranderde in de aanwezigheid van het meisje. Iets waar hij zelf nerveus van werd. Jiao, die nog in de paddock stond kwam op hem afgewandeld en hij hief zijn hals hoger, waardoor hij groter toonde. Terwijl zette hij ook een pas achteruit. Maar voor hij nog maar iets kon doen of het op een lopen kon zetten had de jongen zijn halster al vast en klikte het touw aan de ring die onder zijn kin hing te rinkelen. Zachtjes brieste Chartan en liet zijn hoofd weer zakken. De hand van de jongen ging over zijn hals en hij liet zijn vacht op die plek trillen, verrast door de spontane aanraking.
Het hek ging met een gepiep open en Chartan stak onrustig zijn neus ernaar uit terwijl hij zijn hoofd laag bij de grond hield en er zo ver mogelijk rondom vandaan liep. Het halstertouw stond strak gespannen, maar weerhielden hem er niet van om uit te wijken van de dingen die nieuw en eng voor hem waren.
Weer klonken zijn hoefijzers op het beton toen hij richting de stallenblok werd begeleid. De geuren van de onbekende paarden drongen zijn neus binnen en hij kon het flemen dan ook niet onderdrukken. Nogmaals die diepe hinnik, van uit het binnenste van zijn lichaam. Ergens in de stallen kreeg hij antwoord en het nerveuze was van zich af. Nog voor hij het goed en wel doorhad hing hij vastgemaakt in een poetsbox. Hij wiegde kort heen en weer, waardoor het halstertouw rinkelde. De hengst zijn oren stonden strak naar voor, steeds alert en oplettend voor alles wat er rondom hem gebeurde.

6Again and again [Jiao] Empty Re: Again and again [Jiao] do apr 17, 2014 1:10 am

Jiao Misaki

Jiao Misaki

























































Jiao leidde zowel Chartan als Shina weg van het paddock. Op een rustig tempo liep hij met Chartan over het erf heen en hield hier en daar stil om de hengst zo zijn kans te geven om de omgeving te ontdekken. Blijkbaar was het spannend voor hem, want het halstertouw hing geen moment slap.
Hoewel Shina's aanwezigheid iets deed met Jiao's concentratie, focuste hij zich vooral op de hengst. Hield nauwlettend in de gaten wat deze deed en vooral wat hij niet deed.
Chartan fleemde en Shina giechelde zachtjes. Shina was wel een paardenmeisje maar was toch minder vaak onder de paarden te vinden dan Jiao.
"Hij ziet er grappig uit zo," besloot ze terwijl ze de hengst op zijn schoft begon te kroelen. "Vroeger was er zo'n oud paard, weet je wel? En die wou altijd hier geaaid worden." Shina doelde op de schoft. Jiao glimlachte naar haar.
"Ja. Maar dat was een lomper dier dan Chartan." Shina zweeg even. "Wat ga je met hem doen?" vroeg ze toen aarzelend. Nu was het aan Jiao om even stil te zijn. Wat ging hij met Chartan doen?
"Trainen, denk ik," antwoordde hij toen. "Ik wil hem natuurlijk het liefste uitbrengen op wedstrijden, maar als dat niet gaat dan trainen we gewoon." Shina leek wat stil te zijn, leek niet tevreden te zijn met dit antwoord. "Shina-chan?" Haast droevig keek ze op.
"Elk meisje droomt van een eigen paard om de wildste dingen mee te beleven en jij hebt eigen paarden en je traint ze alleen maar." Jiao knipperde wat verbaasd met zijn ogen. Wat wou ze hiermee zeggen? "Je hebt nu een prachthengst en wauwie hij is mooi. Maar je gaat hem trainen. Uitbrengen op wedstrijden. Het is geen machine hoor! Als ik doorkrijg dat je Chartan gebruikt als machine dan... dan..."
Jiao was nu stil gaan staan en keek Shina met een ernstige blik aan.
"Dan date ik niet meer met je." Jiao's wangen werden knalrood en in die vluchtige seconde dat hij naar Shina keek, zag hij dat ze ook een knalrode kop had. Dat was niet wat ze had willen zeggen.
"Kom," mompelde hij. "We gaan Chartan poetsen en daarna op stal zetten."
Het drietal volgde nu hun weg naar de stallen toe en de gezellige sfeer die net tussen Jiao en Shina in had gehangen was omgeslagen in iets anders. In een olifant die benoemd was maar die nog steeds onzichtbaar was. Jiao vond het geen onprettige sfeer. Het was eerder alsof er nog veel ging komen.
Eenmaal in de stallen werden de paarden allemaal onrustig van Chartan. Nieuwe geur, nieuwe indruk. Met een bezorgde blik keek de jongen naar de hengst. Hij maakte hem vast aan een van de poetsplekken en keek toen naar Shina.
"Kan jij bij hem blijven? Ik ga controleren of zijn stal vrij is."
"Jiao..." Shina pakte zijn hand vast voordat hij weg kon lopen.
"Shina?"
Ze liet hem gauw weer los. "Niets. Euh. Ik zie je zo." Jiao glimlachte wat naar haar en ging toen kijken of de stal al klaar was. Het was inderdaad het geval. En, zoals verwacht, lagen voor de stal allemaal nieuwe spullen. Een deken voor Chartan - die zijn ouders gekocht hadden - bijkleurende poetsspullen en bijkleurende peesbeschermers, vermoedelijk was de rest van het rijspul van Chartan ook bijkleurend. Fijn. Kon Jiao binnekort zorgen dat alles een andere kleur had en vloekte.
Hij nam de deken mee - een luchtig geval, niets al te diks - en ook de poetsspullen kwamen Chartan zijn kant op.
Toen Jiao terug kwam stond Shina hem uitgebreid te aaien en had ze een verliefde glimlach op haar gezicht.
"Shina?" Ze keek verstoord op, glimlachte nu even naar Jiao en streelde Chartan verder over zijn neus.
"Oh hij is zo lief, Jiao. Hij is zo zacht en aaibaar en... je moet wel zachte borstels gebruiken. Je mag hem geen pijn doen Jiao! En je mag hem niet afmatten!" Ze sloeg haar armen om zijn hals heen en keek Jiao nu weer streng aan. "Als ik doorkrijg dat je hem afmat en uitput dan... dan..."
"Shina, raar kind. Hier. Ga poetsen." Ze drukte zichzelf nog heel even tegen Chartan aan en liet hem toen los.
"Goed," mopperde ze.
Toen ze klaar waren met poetsen gooide Jiao de deken erop en nam hij de hengst mee naar zijn stal. Eenmaal in zijn stal ging het halster af. Tevreden leunde Jiao over de staldeur en keek hij toe hoe Chartan de boel kon inspecteren.
"Tot morgen, jochie," zei Jiao met een glimlach. "Morgen gaan we beginnen met trainen. Of in ieder geval morgen gaan we elkaar beter leren kennen."

Als hij niet goed is: laat het even weten.

7Again and again [Jiao] Empty Re: Again and again [Jiao] vr apr 25, 2014 9:06 pm

Chartan

Chartan
























































C H A R T A N

Op het erf was er meer dan genoeg om waar te nemen, duidelijk te zien aan Chartan's houding. Zijn oren stonden alert naar voren gericht en het minste en geringste deed hem opkijken. Maar er was ook duidelijk te zien dat hij geen angst vertoonde, het was meer iets van nieuwsgierigheid en drang om dingen te ontdekken met een zweempje onrustigheid erdoorheen. Een fleem. En dan gegiechel van het meisjes. Het was een raar geluid en Chartan keek om naar het meisje, met grote ogen. Aandachtig nam hij het meisje in zich op. Ze was kleiner dan de jongen die het halstertouw in zijn handen had, en ze leek opgewekter. De energie die rond haar hing was heel verschillend dan die rond de jongen. Hij was veel rustiger dan haar.
Het meisje sprak en hij voelde hoe haar vingers over zijn schoft kroelden, een aangenaam gevoel. De twee voerden een gesprek, waar Chartan niets uit kon opmaken, maar het klonk rustig, dus was hij dit ook. Kort schudde hij met zijn witblonde manen, die daardoor over de verkeerde kant van zijn manenkam kwamen te hangen. De sfeer veranderde en Chartan kon het zichzelf niet meer opleggen om te blijven staan. Onrustig schuifelde hij heen en weer en gaf af en toe een snok aan het halster. Niet veel later werd hij verder geleid met nog steeds die drukkende sfeer in de lucht.
Aarzelend liep Chartan onder de poort door die naar de stallenblok leidde en krulde zijn hals onderin zodat zijn kin bijna zijn borst aantikte. Zijn benen gingen ook meteen met elke pas twintig centimeter hoger de lucht in. Inderdaad, nieuwe geuren, nieuwe indruk. Af en toe een onnodige bries. Toen hing hij plotseling vast tussen twee palen, die een poetsplek voorstelden. Bruusk gooide hij zijn hoofd in de lucht en werd met een snok tegengehouden. Het touw was kort. Té kort. Onmiddellijk werden zijn ogen groot en werd het wit zichtbaar, schichtig zette hij een pas naar achteren, voor zo ver hij kon. De jongen wandelde weg.
Maar het meisje was er nog. Het leek alsof ze de hengst begreep toen ze haar liefdevolle hand op zijn wang legde en met veel behendigheid het touw iets langer maakte zodat zijn hoofd wat meer bewegingsruimte had. Toen Chartan dat voelde kwam hij vrijwel onmiddellijk tot bedaren en verdween zijn gespannen houding. Zijn donkerbruine ogen hielden het meisje nauwlettend in de gaten en hij liet zich gewillig door haar aaien. Dit voelde best fijn. Geschrokken door voetstappen keek Chartan op en zag de jongen weer voor hem staan, en voelde hoe zijn hand over zijn neus ging. Weer een gesprek tussen hen waar hij geen fluit van begreep, gevolgd door een hevige knuffel van het meisje waardoor hij weer kort opschrok. Normaal was Chartan niet het soort paard dat van de kleinste dingen opschrok, maar dit was een hele nieuwe omgeving, samen met nieuwe mensen waarvan hij de stem en handelingen nog niet van kende. Binnen enkele dagen zou het vast beter gaan.
Een grondige poetstbeurt, met veel zachtere borstels dan hij gewoon was, deed hem ontspannen, zelfs zo dat hij op een gegeven moment zijn ogen voor enkele, luttele seconden durfde te sluiten. Maar dat was toch nog een beetje eng.
Vrijwillig liet hij zich mee leiden door de jongen. Zijn neus stak hij uit naar elke stal die ze passeerden en hij moest elke keer vooruit getrokken worden als hij bij de stal van een merrie passeerde, ongeacht er een paard instond of niet. De geur was iets wat hij niét kon negeren, maar de corrigerende hand van de jongen kreeg hem toch redelijk gemakkelijk zijn stal in.
Voorzichtige handen die het halster over zijn elegante hoofd schoven, wat hem net dat beetje meer vrijheid gaf, ookal stond hij hier in een stal. Het geluid van het deken dat lichtjes heen en weer over zijn rug schoof deed hem alert blijven, maar een eng geluid was het niet.
Het stro op de grond werd grondig geïnspecteerd door de palomino hengst, die zijn neus over de grond liet bazuinen en met opgespannen lip de stal omspitte. Toen ook de etensbak doorzocht was draaide hij zich naar de staldeur toe en stak zijn hoofd naar buiten. Zijn ogen fonkelden en zijn oren stonden alert naar voren. De jongen die over de staldeur leunde voordat Chartan daar zijn hoofd door naar buiten stak keek hem aandachtig aan en Chartan keek terug. Hij luisterde naar de woorden die hij sprak en brieste zachtjes, voordat hij voorzichtig met zijn opgespannen lip de pull van de jongen vastnam en er zachtjes aan trok. Tot morgen.

8Again and again [Jiao] Empty Re: Again and again [Jiao] ma apr 28, 2014 6:30 pm

Jiao Misaki

Jiao Misaki

























































Hij was voor zijn doen vroeg op stal. Normaal gesproken was hij al aardig vroeg, maar vandaag was hij nog voor het voeren aanwezig. Dit had niet alleen te maken met Chartan, maar ook met de ruzie die had plaatsgevonden gisteravond aan tafel. Zijn moeder was boos geworden toen ze had gehoord dat Shina mee was geweest naar Chartan. Ze had hem flink duidelijk gemaakt dat het de bedoeling was dat de hengst zijn training de volle aandacht genoot en dat onder geen bede er iets belangrijker mocht zijn dan Chartan. Shina was alleen maar een afleidende factor. En Jiao had Shina alleen met de hengst gelaten, stel nou dat ze de hengst verwond had? Jiao had slechts naar zijn eten gestaard terwijl hij zijn eetlust langzamerhand verloor naarmate zijn moeder steeds kwader op hem leek te worden.
De regelmatige uitbarstingen van zijn moeder maakte dat hij gek begon te worden en de druk achter het paardrijden onplezierig vond. Zelfs het berichtje wat Shina hem die avond nog had gestuurd had zijn gepieker over het gedrag van zijn moeder niet weggenomen.

NOG NIET AF

Gesponsorde inhoud



Terug naar boven  Bericht [Pagina 1 van 1]

Paradigm Shift » Trainingsstal Scodelario » Stallen » Again and again [Jiao]

Permissies van dit forum:
Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum