zwimming to forget al the problems

Jess was al vroeg beneden met haar ouders. Ze hadden een paarden opvang, voor verwaarloosde of gewonde paarden. Ze vingen ze op maakte ze beter en zochten weer een nieuw huis voor ze. Vandaag was een verdrietige dag voor Jess. Het was precies een jaar geleden dat haar paard overleed. De perfecte andalusier die uit een circus kwam. Ze werd daar mishandeld, en werd hier naar toe gebracht. Ze had Price al een aantal jaren voor haar zelf, maar ze werd gedekt perongeluk en overleefde de bevalling niet. Ze bezorgde wel het mooieste beste veulen van de wereld. Taylor was top, en werd vandaag 1. Jess had hem met de fles groot gebracht en ze waren de beste maatjes. Vandaag moesten ze gaan kijken bij een schuur. Daar was een anonieme tip vandaan gekomen, dag daar verwaarloozde en mishandelde paarden stonden." Wil je wel mee?" Vroeg haar moeder bezorgd. Jess knikte. Zo kon ze de dag an Price een beetje vergeten. Ze zou er niet de hele dag mee bezig zijn zoals haar ouder, dus dan kon ze in de middag nog wat doen met Taylor. Ze liepn naar buiten. Haar ouders gingen in de vrachtwagen zitten, waar al 5 paarden in pasten. Jess ging zelf in de landrover zitten met de twee paards tailer er acher. Ze reed achter de vrachtwagen aan. Na een klein halfuurtje rijden zagen ze al een schuur. Het zag er echt verlaten uit. Een gegameld hek stond om het erf. Er waren ook duidelijke weilanden te zien, maar de hekken daar om heen zagen er ook niet al te best uit. Jess zette haar zonne bril op en stapte uit. "Is het hier?" Vroeg ze aan haar moeder. Ze knikte. Haar vader stapte ook uit. Het was handig want hij was dierenarts. Jess klom over een niet al te hoog hek. Duidelijk kon het hek alleen geopend worden via de binnen kant. Ze opende het zodat haar ouders ook naar binnen konden. Jep er waren duidelijk paarden. Er waren verschillende hinniken te horen. De verrotte houten deur van de schuur ging zo open. Er stonden een stuk of 5 paarden. Ze waren allemaal brood een brood mager. De hele schuur stonk verschrikkelijk. Jess bekeek de paarden goed. Vies groen water geen eteten, hele stal onder eigen mest. Ze wist wel waar de stank vandaan kwam. In een van de stallen lag een dood paard. Arm beest, hij ging dood van de honger en dorst. "Mam." Riep Jess. Ze kon hier niet naar kijken het deed haar denken aan Price. Rustig liep ze weer naar buiten en haalde de halster uit de auto. Ze gaf ook een halster aan haar ouders. Zo ging het sneller. En hoe sneller de paarden hier weg waren hoe beter. Ze liep met en grote witte ruin naar de truck en laadde hem in. Haar vader kwam met een kleine bruine pony naar buiten, die kruipel liep. Haar moeder kwam met een fjord. Ze zette alle paarden uit de schuur in de strailer en truck en reden terug naar de ranch. Daar gingen alle paarden terug in een schone grote stal. Jess hielp daar nog even mee en liep daarna naar binnen. Ze hoorde een schietspel vanuit Jake zijn kamer komen. "Jake, je mag niet gamen." Riep ze naar haar broertje. Maar ze kreeg geen antwoord. Ze liep naar haar kamer waar ze zich even om kleedde. Een topje en een kort broekje en daar onder zat haat bikini. Ze deed haar allstars aan en liep terug naar de stallen. Ze opende de stal wan Taylor en ging naar binnen. De grijze jaarling hinnikte vrolijk. "Heei man." Zei ze. Ze deed het zwarte touw halster om met een lead rope er aan. Rustig liep ze met hem naar buiten. Gelukkig was het in het bos een stuk koeler, want het was echt warm. "Gefeliciteerd nog." Zei ze blij en knuffelde Taylor. Uit eindelijk kwamen ze uit en een meertje. Jess deed haar topje en broek uit en deed het halster bij Taylor af. Samen zwomen ze. Jess lachte om Taylor. Maar ze stopte toen ze iemand zag.


Open

Quinn wandelde door het bos. Verschillende herinneringen kwamen terug naar boven. Sommige waren goed, sommige waren slechter. Maar ze vond het Meer altijd de perfecte plaats om alleen te lopen als je wou nadenken. Quinn zocht naar een plek om te zitten. Haar schouderblad deed pijn van de rugzak die de hele tijd over die schouders had gehangen. Quinn droeg haar zwarte Vans, en een alledaags kleedje met een jeans vest erover. Quinn had haar haren opgestoken in een slordige dot. Maar dat zag Quinn graag, als er nog wat haren los hingen. Ze had voor de zekerheid haar bikini onder haar jurk aangedaan, voor als ze de neiging had om te gaan zwemmen in het weer. Want het was helemaal niet koud vandaag. De zon scheen en het was echte het perfecte weer om in het water te duiken. Misschien kwam ze nog wel bekende van vroeger tegen. Wie weet. Want je kon van alles tegen komen bij het Meer. Quinn liep nog steeds verder door het bospad. Ze genoot van de felle zon die haar blonde haren weerkaatste. Het was een vreemd genoeg aangenaam gevoel om die brandende zon op je hoofd te voelen. De zon scheen nog al fel in haar ogen, dus Quinn rommelde in haar tas en zocht naar haar übergrote zonnebril. Quinn vond de bril en zette hem op. Alles werd een stukje donkerder, en elke keer opnieuw bleef ze dat leuk vinden. Ze hoorde geluiden en gelach vanuit het meer komen. Quinn keek tussen de bomen door naar het meer dat in het hartje van het bos lag. Ze zag een zwart-bruin harig meisje die zich volop amuseerde met een mooi jong paard. Quinn glimlachte en wandelde richting het meer. Ze miste haar paard... Die haar moeder vlak na haar aankomst op HH, vlak na haar kans om eindelijk iets met paarden te doen, heeft weg gedaan. Waarom? Voor het geld. Haar moeder heeft zeer veel geld binnen gekregen, om het paard dat van Quinn was. Quinn was er nog steeds niet overheen... Haar moeder & vader hadden haar het huis uitgegooid toen ze tussen de 15 - 16 was. Quinn had Diamond met haar meegenomen, maar toen had haar moeder gewoon door zaken te doen gezegd dat het háár paard was en haar verkocht. Quinn haatte haar moeder verschrikkelijk hard. Ze wou haar nooit meer zien. En soms was dat pijnlijk. Haar vader en Quinn hielden nog steeds zielsveel van elkaar maar de enigste die hun in de weg zat was mams. En haar vader durfde niet tegen haar in te gaan. Dus aan hem had ze ook niks gehad. Nu moest ze het in haar eentje doen. Maar Quinn probeerde vrienden te maken, zodat ze haar verhaal steeds met meer mensen kon beginnen delen.
Quinn wandelde verder en kwam eindelijk uit bij de ingang naar het meer en ging op de grond zitten. Ze had wel door dat het meisje haar langzaamaan had gezien, maar Quinn was niet van plan weg te lopen.

Een blond harig meisje kwam van achter de bomen te voorschijn. Ze ging zitten, en bekeek het meer. Ze was alleen. Dat was dus zo niet iets voor Jess. Nou ja eigenlijk wel,maar nooit was ze met mensen. Ze had altijd Taylor aan haar zijde. Altijd, ookal werd dat steed moeilijker naderhand hij steeds groter werd. Nou al weer een jaar. Hij was nu nog wel helemaal grijs, en andalusiers werden door de jaren heen helemaal wit. Alleen is Taylor een kruising, en werd hij nog maar ietsje lichter als dit. Gelukkig. Jess hield van een beetje apparte paarden zoals paint en grijskleurige dus. Bij haar moest je niet aan komen met een simpele welsh, maar natuurlijk ging het wel allemaal om het karakter van het beessie. Jess keek naar de lange natte manen van Taylor die er slap bij hingen door het water. Langzaam liep ze het water uit. Trouw volgde haar paard haar. Ze kneep even haar haar uit en keek glimlachend naar Taylor die zich uitebreid uitschudde. Ze had het veulen vernoemd naar Taylor Lautner, maar dat zei ze nooit tegen iemand want daar schaamde ze zich voor. Ze trok snel haar topje en broekje aan. Haar bikini scheen wel een beetje door, maar dat kwam alleen omdat hij nat was. Ze deed het halster bij Taylor om,die even tevreden ging grazen. Jess zelf liep richting het meisje. Sinds ze hier woonde, had ze nog nul vrienden. Ze zat nog op school, dus daar kende ze wel wat mensen, maar meer ook niet. Ze ging het gewoon proberen. Voor het meisje stond ze stil. "Hoi, ik ben Jess." Zei ze vrolijk en gaf een grote lach. Zo lachte ze altijd. En dat gebeurde nog al vaak. Ze keek even achter om of Taylor er nog wel stond, ook al ging die nooit verweg.