just riding alone at the beach. ~open

De teugels van Dreamer liet Lailey in een boogje hangen. Allebij hielden ze wel van een lekker stukje galopperen door het omhoog spetterende water. Het was heerlijk warm en er stond weinig wind. Afentoe een briesje wind door je haren was ook niet verkeerd, en zeker niet als het warm was. Dreamer brieste en schudde vrolijk met haar hoofd. Haar hoofd en staart hield ze geheven en haar oortjes stonden nieuwsgierig naar voren gericht terwijl ze over het natte zand reden. De merrie keek opgewonden om zich heen of ze iets interessants zag. Zo was ze vaak op het strand, altijd in om iets nieuws te ontdekken. Dreamer was nog jong en erg avonduurlijk. Soms was dat best lastig, als je bijvoorbeeld een wedstrijd wou rijden. Op nieuw terrein is ze altijd drukker dan normaal, en zeker met al die paarden, honden en mensen om je heen. Laatst was Dreamer er nog vandoor gegaan omdat er een vogel vanuit de bosjes vlak voor hun op fladderde. Gelukkig stopte ze toen ze op een open veld kwamen. Als Dreamer eenmaal weg was, was ze moeilijk te stoppen. De merrie was een prachtige vos gekleurde KWPN'er en had echt de bouw van een sportpaard. In de verte was een schim te zien, of het een mens, paard of allebij was kon Lailey nog niet zien. Lailey aaide haar merrie over haar hals en fluisterde lieve woordjes in haar oor. Dreamer kalmeerde daar altijd van. Vrolijk hinnikte Dreamer met haar neus in de lucht. Lailey vond dat altijd zo schattig om te zien. Vanuit de verte klonk een luide hinnik terug. Er was dus duidelijk een paard. Soms liepen hier wilde paarden, maar dat kwam maar zelden voor. Er reden hier wel vaak mensen, die had Lailey al vaak gezien. Sommige waren ze ook echt vrienden of vriendinnen geworden omdat ze elkaar zo vaak zagen. Lailey kwam vaak op het strand, en zeker in de zomer. Maar dat kwam ook vooral omdat ze zo dichtbij woonde. Ze kwam ook wel is op het strand met Youri, of met de groep kinderen die ze een leuke dag moest bezorgen. De pony's die te huur stonden reden dus ook vaak op het strand. De schim was dichterbij gekomen en het was nu duidelijk te zien dat er een paard liep. Of er een mens op zat was niet zichtbaar.

Dreamer:
https://2img.net/r/ihimizer/img72/8978/dreamerstand.jpg

Water kwam in zijn gezicht en maakte zijn gezicht nat. Hij grijnsde breed en klopte zijn Lippizaner Digno op zijn hals. Om een of andere onverklaarbare reden had zijn vader besloten dat Digno met hem mee moest naar HH. Pasqual vond het geen probleem. Digno was zijn maatje en hij had hem praktisch gezien opgevoed. Oké, waarschijnlijk was Digno onhandelbaar geworden omdat Pasqual weg was, maar dat hinderde niet. Dat vond Pasqual niet meetellen. Zijn vader was hetere hengsten gewend.
Zonder zadel en zonder hoofdstel zat hij op Digno, die zijn hoofd in een krul liet hangen en zo met zijn neus over het water streek. Zout water. Strand was Digno wel gewend, al helemaal samen met Pasqual. Samen waren ze een team. Zelfs met zijn zusje achterop ging alles nog goed. Digno kon het niet schelen. Maar blijkbaar was er een knop omgegaan toen Pasqual wegging en ondanks dat Digno goed terecht was gekomen, had hij Pasqual zo erg gemist dat hij zich had misdragen en hiernaartoe moest komen. Ze hadden toch stallen aan huis.
Pasqual glimlachte toen het water over zijn blote voeten gutste. Hij reed zonder shirt, met enkel een lange zwembroek aan. Zijn spieren kwamen goed uit en zijn buine huid al helemaal. En uiteraard, het eeuwige hoedje op zijn hoofd moest wel lachwekkend zijn. Uit de verte klonk gehinnik en Digno reageerde terug met een lage, diepe hinnik vanuit het diepste van zijn wezen. Pasqual lachte en spoorde zijn dier aan om te galopperen. Digno reageerde direct en crosste over het strand heen. Op een lichte hulp van Pasqual stond hij weer stil en steigerde. Pasqual glimlachte weer en ging makkelijk mee in zijn beweging. Een gestalte werd duidelijker en hij zag het andere paard. Een meisje zat erop. Een mooi dier, wat vrolijk werd begroet door Digno. Gekke Digno.
"Hallo," zei Pasqual tegen het figuur.