If I had to choose between breathing and loving you, I would use my last breath to say, I love you. [melissa]

De zon scheen al aardig fel toen Yannick klaar was met het trainen, het was rond een uur of 9 en de tempratuur liep al op tot een graad of 25. Het zou hem niet verbazen als het rond 12 uur over de 30 graden zou worden. De paarden stonden lekker zonder zweet dekentje van hun voer te genieten en glommen nog van het water waarmee hij ze had afgespoeld. Samen met Cheap liep hij de trap op om Melissa wakker te maken. Zo ging de routine ongeveer al een half jaar, eigenlijk al langer maar sinds een half jaar woonde ze officieel samen volgens de gemeente. De gespierde armen van Yannick staken af van zijn witte t tank top, vaak was hij buiten bezig met de paarden dus werd hij gauw bruin. Om Melissa nog even wat uit te laten rusten zou hij eerst een douche nemen, het nadeel van dit weer was dat alles zo droog en stoffig werd. Dan had hij nog wel een grasbaan, maar de longeerbak was een en al stof, okal stond er overdag gewoon de hele dag de sproeier erop. Fluitend sprong hij onder de douche, meestal was hij altijd wel vrolijk na het trainen maar vandaag was het wel een beetje overdreven. Sinds hij vanochtend wakker werd wist hij dit is de dag, en meteen had hij een overdosis energie gekregen. Vandaag zou het gebeuren als Melissa zou mee werken, alles was geregeld van vervoer tot diner, alleen zou Melissa er geen roet in moeten gooien. Echter had hij de volste vertrouwen erin dat ze dit niet deed, natuurlijk bestond er een kansje maar dat probeerde hij uit zijn hoofd te bannen. Ze konden elkaar nu al bijna een jaar, om precies te zijn acht geweldige maanden. Hij had nooit kunnen bedenken toen hij hier, een jaar geleden, kwam wonen. Hij had toen niet begrepen dat Chantal al zo snel getrouwd was en kinderen had. Terwijl hij onder de douche kon hij zich niet eens meer voor zijn geest halen hoe zijn leven was zonder Melissa. De acht maanden waren zo voorbij gevlogen. Even ging hij in zijn hoofd na wat er allemaal was gebeur, er waren veel leuke maar ook minder leuke dingen gebeurd. Hij herinnerde zich nog de eerste keer dat ze elkaar zagen, toen kwam ze Zen en Red keuren, meteen was hij over zijn oren verliefd op haar. Dat terwijl hij nooit in liefde op het eerste gezicht geloofde. Maar ze was knap, kon goed praten en het allerbelangrijkste misschien wel.. ze kon met paarden omgaan. Dat was echt een must voor Yannick dat ze met paarden om kon gaan, ze had Red heel goed gekalmeerd. Ze was rustig en eerlijk tegen de paarden maar ze liet hun niet met haar voeten spelen. En dat zag je vaak bij vrouwen en paarden, maar nee deze tante wist hoe ze de baas over ze konden blijven. Hij had er toen al van genoten hoe ze Zen rustig behandelde en Red had over gehaald met een paar suikervrije snoepjes. Echter had hij wel al zijn lef bij elkaar moeten schrapen om haar mee uit te vragen, hij was zelf even geschrokken toen ze niet meteen antwoord gaf maar ze meteen omgekocht door zijn laatste woorden “Ik zeg dit niet vaak tegen een assistente maar ik hoop je gauw te zien”. Hij had haar zijn bed in gekregen na de eerste date, alleen niet op de manier waarop de meeste mensen het verwachtte. Nee hij has z’n haast gehad dat ze geen tijd had om haar sleutels te pakken, dus had ze geen andere keus dan het hele weekend bij hem te blijven. Haar broer, waar ze werkte, was namelijk ergens springpaarden aan het keuren. Meteen had hij haar duidelijk gemaakt in wat voor wereldje hij werkte, zodat ze wist waar ze mee bezig was. En als het haar niet had aangestaan had ze hem na het weekend nooit meer te hoeven zien. Dat weekend hadden ze zich erg braaf gehouden, hoewel ze in zijn armen had geslapen was er niks gebeurd. Yannick moest even lachen bij die gedachten, waarschijnlijk wist Melissa het nog steeds niet dat ze die nacht al tegen hem was aangekropen. Het was ook een hele opluchting geweest dat Melissa bijna het zelfde eetpatroon had als hij, bang om dik te worden. Maar eer Melissa dik moest worden zou ze 20000 liter chocolade ijs moeten eten en dan zou ze nog niet dik kunnen zijn, ze was eerder mager. Niet dat Yannick daar wat tegen had ze was prachtig, en hij had vaak zat complimentjes gekregen van eigenaren dat hij een knappe vriendin had. Ja hij had haar wel vaker mee genomen naar de renbanen om met haar te pronken, hij was zo trots dat ze toen aan het date waren. Tenminste dat waren ze toen nog aan het doen, in die tijd kon hij nog niet dromen dat een dag zoals vandaag zou gebeuren. En zijn move om haar paard, lilo, bij hem te laten stallen had goed aangeslagen. Hij was niet de enigst die op haar gesteld was, Zen vond haar ok helemaal het einde en genoot altijd van haar poetsbeurten. Melissa bleef Yannick maar verbazen, het verbaasde hem namelijk nu nog steeds dat ze erop had ingestemd om samen de tango te gaan oefenen, ze hebben veel lol gehad. En de dag van de uitvoering was een dag om niet snel meer te vergeten, hij had gewonnen en veel geld verdiend. De dans ging perfect, maar nog het belangrijkste was sinds die nacht op het kasteel konden ze officieel zeggen dat ze vriend en vriendin waren. Ze bleef steeds vaker bij hem slapen en begon zelfs op Zen te rijden. Iets wat ze aardig goed kon, en na een tijd mocht ze er zelfs mee de baan op. Natuurlijk hield Yannick haar dan goed in de gaten, haar mocht niks over komen. Maar met volbloeds komen nu eenmaal risico’s en die hebben ze ook mee gemaakt. Tot twee keer aan toe. De eerste keer was Yannick van het paard afgevallen, en had ze 3 dagen op hem gewacht in het ziekenhuis tot hij wakker werd. Toen wist hij het duizend procent zeker met haar wou hij oud worden, hij wou voor haar zorgen en wist dat ze dat ook voor hem zou doen. Hoewel ze hem het wel moeilijk had gemaakt om te verbieden om alle paarden te rijden, maar hij wist dat ze dat deed voor zijn best wil. En enkele weken later was ze zelf van Zen afgevallen omdat ze beide schrokken door Mido. Mido was een verhaal apart en kwam meer de kant op dat het leven van liefde niet altijd roze geur en zonneschijn kon zijn. Mido had het haar verboden om nog met Yannick om te gaan, echter liet ze zich daar niet tot terug dringen en besloot ze voor Yannick te kiezen. Iets waar Yannick zich soms best egoïstisch over voelde. Hoe kon hij haar nu laten kiezen voor hem of familie, maar Melis keuze had altijd al vast gestaan. Hun liefde voor elkaar leek wel perfect, echter hadden ze wel vaker woorden gehad, bijvoorbeeld over Gen. Yannick was bang dat ze het hem ging verbieden om nog met Stranded Gently te trainen omdat deze soms aardig vals kon zijn. Maar de 2 grootste ‘ruzies’ bleven hem bij. Niet omdat ze zo hevig waren maar vooral omdat het ruzies waren waaruit bleek dat ze om elkaar gaven. Hij was eens erg boos op haar geweest omdat ze zonder cap had gereden. Als er iets zou gebeuren en ze had geen cap op kon de schade alleen maar erger zijn. En hoewel hij ook van haar zou houden als ze in een rolstoel zou zitten voor de rest van haar leven had hij toch liever dat ze gezond zou blijven. En Melissa was eens boos geworden op hem toen ze erachter kwam dat hij zijn vinger in de keel stak. Maar toen hij alles had uitgelegd begreep ze het en hebben ze over beide niet meer gesproken en het zich achter zich afgesloten. Yannick zelf zat ook vol verassingen voor Melissa, als die keer dat hij een suprise party voor haar had georganiseerd en zelfs haar broer Mido, waar Yannick dus echt een hekel aan heeft, uitgenodigd. Yannick schrok uit zijn gedachten toen hij per ongeluk de warme kraan dicht draaide en de kou over zijn hele lichaam voelde. Eigenlijk was het na z’n intensieve training wel lekker, dus bleef hij zo nog even staan voor hij de kraan dicht draaide en zich af begon te drogen. Zijn haar stylde hij classy maar warrig. Hij trok een nette spijkerbroek aan met daaronder een paar allstars, hij kon het niet laten om zijn label converse te blijven dragen. Over zijn bovenlichaam kwam een nette donkere blouse. Voor Melis had hij een mooi nieuw jurkje klaar gelegd. Hij wist zeker dat het haar zou passen ze waren namelijk al zo vaak jurkjes gaan kopen als hij ging koersen. Zachtjes kwam hij met haar ontbijt een appel en een banaan, en voor zich zelf een appel, de kamer binnen geslopen en ging naast haar op het bed zitten. Even streelde hij haar mooie gezichtje , na hij het fruit op een nachtkastje had gelegd, langzaam werd ze wakker. Even keek ze hem slaperig aan toen hij begon te praten “Weetje ik stuurde laatst een engel op je af om over je te waken, maar ze kwam na een minuut alweer terug. En weet je waarom? Vroeg hij haar. “Ze zei dat engelen niet over engelen mogen uitkijken” vervolgde hij, waarna hij zijn lippen op haar voorhoofd plantte. Een tedere glimlach stond op zijn gezicht, en nog steeds even verliefd als eerst keek hij haar aan. “lekker geslapen” vroeg hij terwijl ze aan het ‘ontbijt’ begonnen. Rustig nam hij een hap van zijn appel, de suikers die erin zaten namen zijn maag maar al te graag op na z’n inspanning als vanochtend. “Zen ging lekker met snelwerken vandaag, ze versnelde echt super” bracht hij haar op de hoogte. Het was de bedoeling dat ze het weekend ging koersen. Ze stonden allemaal stijf van de energie en koerste bijna weer elk weekend, ze hadden al enkele overwinningen naar voren gehaald. Zelfs Authentic waar Yannick nog wel van had verwacht dat ze even moest wennen aan zijn trainingsmethode. Na het ontbijt ruimde Yannick de bekers op en wachtte geduldig tot Melissa klaar was met omkleden, ze zag er beeldschoon uit. Ze had haar haren mooi half opgestoken en Yannick’s benen konden het wel begeven. Hij had een smoes verzonnen om haar in het jurkje te krijgen, want normaal zou ze er niet zo snel instappen. Hij had gezegd dat ze vanavond uit eten zouden gaan met een eigenaar, en er eerst bij eentje op vistite gingen. Dit was eigenlijk nog niet zo gelogen, want eigenlijk gingen ze een cabrio ophalen bij een van de eigenaren en die avond zouden ze inderdaad gaan uit eten. Maar dan lekker romantisch met ze 2tjes. Echter was dit allemaal een verrassing en dat moest ook zo blijven. Yannick nam haar ,na cheap een knabbelstick te hebben gegeven en een viskoekje aan Tosti, aan haar hand naar beneden en hielp haar in zijn skyline te stappen. Terwijl de motor brullend startte drukte Yannick nog eens zijn lippen op de hare en herhaalde zijn woorden die hij binnen al had gezegd nog eens. “Je bent prachtig” . Een half uurtje met de auto en ze bevonden zich in een prachtig gebied, overal bomen en reden een uitgestrekte oprijlaan van een villa op. Yannick had al even gebeld bij de poort, die ze met en druk op de knop open konden doen. Zo konden ze binnen rijden en parkeerde hij zijn auto naast de trap die naar de deur van de villa leidde. Een meid deed de deur open en leidde hun naar de achtertuin waar meneer en mevrouw Spring zaten te genieten van een kopje thee. Ze werden hartig verwelkomd en mochten zo aanschuiven. Voor Yannick werd er een kop koffie ingeschonken, natuurlijk helemaal zwart. Melissa kreeg een kopje thee, aan beide werd er een stuk cake aangeboden. Zoals gewoonlijk sloeg Yannick deze af, hij moest aan zijn gewicht denken. “Vanavond gaan we nog uit eten met de heer Penhall” vertelde Yannick en zei erbij dat ze zich dus ongeveer nog de hele dag ergens moesten vermaken. Mevrouw Spring, ook wel Jenny genoemd, raadde hun aan om in het Easter bos te gaan lopen, daar was het prachtig en had je enkel leuke terrasjes. Bij een blik op de hakken van Melis zei ze, “en de wegen zijn verhard dus geen probleem voor je mooie schoentjes”. Er werd hun nog een kop koffie of thee aangeboden, en terwijl ze van het zonnetje genoten en het fluiten van de vogels praatte ze over van alles en nog wat.Na nog een half uurtje gezellig te hebben gekletst kreeg Yannick de sleutels van de Cabrio. Melissa keek hem even raar aan, Yannick verklaarde zich. “De skyline krijgt een service beurt bij meneer Spring zijn bedrijf, en daarom krijg ik voor zo land de cabrio mee” . Als een echte man hielp Yannick Melissa van de trap af en in de lage cabrio. Terwijl ze na een handzwaai weg reden vroeg Yannick “Ik hoop dat je het een beetje gezellig vond”. Omdat het zo warm was deed de koele wind in hun gezicht hun goed, het was echt een prachtige dag. Even moest Yannick de weg zoeken naar het bos maar sloeg even later bij de afslag, waar een bordje Easterbos opstond, af en reden een rustig land weggetje op. Gelukkig was deze niet stoffig en hobbelig en kwamen ze er zonder kleerscheuren door. Met een soepele draai parkeerde Yannick zijn ‘leen’ auto op de parkeerplaats. Het was niet druk, gelukkig zo had hij Melis voor zich alleen. Want z’n knappe vrouw zou zeker wel worden na gekeken door mannen. Weer hielp hij haar uit de auto en vroeg “Zullen we meteen gaan lopen en dan een terrasje pakken, of andersom”. Volgens het bord wat daar stond was het eerste terrasje zo ongeveer op 10 minuten loop afstand en de volgende pas na dik 45 min lopen.


Flut het laatste gedeelte

Melis merkte zoals vaker niet der Yannick uit bed ging toen hij opstond om de paarden te trainen. Ze sliep rustig door tot ze iets op haar wang voelde. Langzaam begon ze wakker te worden. ze deed haar ogen open en zag zoals iedere morgen Yannick als eerste als ze wakker werd. Ze zou niet eens meer wakker willen worden zonder dat ze Yannick zou zien. Ze luisterde naar zijn woorden. Hij had een engeltje naar der gestuurd die alleen weer snel terug kwam. Toen hij vroeg of ze wist waarom zei ze zacht nee. Hij ging verder met zijn woorden dat de engel terug kwam omdat ze niet over andere engeltjes mocht waken. Melis moest even lachen. Nadat hij een kus op der voorhoofd had gegeven legde ze haar hand op zijn wang en zoende hem even. Wat zou ze eigenlijk zonder hem moeten. Als hij er niet was geweest had ze waarschijnlijk nog steeds last van der hersenschudding gehad. Nu had ze er heel af en toe nog last van maar lang niet meer zo erg als in het begin. Het was toen gewoon een rare dag. Het begon normaal en eindigde met een hersenschudding. Ze keek hem aan toen hij vroeg of ze lekker geslapen had. Met een beetje nog de slaap in haar stem zei ze dat ze heerlijk geslapen had. Ze kreeg zoals elke morgen een appel en banaan van Yannick als ontbijt. Hij nam zoals altijd een appel. Nou ja altijd soms at hij niet maar dat was als hij moest koersen. Maar in acht maanden tijd was ze er echt aangewend geraakt en zei ze er ook niets meer van. Ze luisterde naar hem toen hij vertelde dat het met Zen lekker ging met het snelwerken. Melis was echt gek op die merrie en dat wist Yannick ook. Ondanks dat ze van Zen was gevallen vond ze der nog steeds geweldig. De afgelopen weken had ze Zen alleen maar geborsteld omdat Melis last had van de hersenschudding en nu Yannick voor een koers trainde kon ze ook niet op Zen. Tijdens het ontbijt vertelde Yannick dat ze vanavond met een eigenaar gingen dineren en overdag naar een eigenaar op bezoek thuis. Melis knikte. Ondertussen wist ze wel wat dat betekende, ook mede omdat ze Yannick al in zijn nette kleren zag, ze moest vandaag een jurkje aan. Zo groot probleem vond ze dat niet. Ze had zich aangepast aan zijn leven en jurkjes voor haar hoorde daar bij. Hij vertelde dat er in de badkamer al een jurkje voor haar klaar lag. Melis lachte even. Voordat ze uit bed ging gaf ze hem nog een zoen en ging ze naar de badkamer. Terwijl hij de spullen opruimde ging Melis douche, haren doen en aankleden. Toen ze in de badkamer het jurkje zag viel het haar op dat het een nieuwe was. Ze moest even lachen. Alle jurkjes en jurken die ze tot nu toe had, had Yannick haar gegeven. Eigenlijk was hij best gek. Voor ze het jurkje aantrok deed ze haar haren föhnen en half vast opsteken. Ook deed ze een make-upje op die bij haar jurkje paste. Daarna trok ze het jurkje aan. Hij paste prima het kon ook eigenlijk niet missen. Samen met Yannick was ze al een aantal keer naar de winkels geweest om jurkjes te kopen voor koersen en diners met eigenaren. Toen ze in de woonkamer kwam viel de mond van Yannick nog net niet open. Het scheelde alleen niet veel. Ineens bedacht Melis dat ze nog helemaal geen schoenen aan had. Ze liep naar de kast waar hun schoenen in zaten en pakte daar hakken uit die bij haar jurkje past. Ze ging even op de bankleuning zitten en deed der hakken aan. Toen ze klaar was liep ze met Yannick naar beneden. Terwijl ze naar beneden liep had Yannick haar hand vast alsof hij bang zou zijn dat ze bij hem weg zou gaan. Nee dat zou ze niet doen. Ze wist zeker dat ze bij hem wilde blijven. Als ze dat niet gedacht had was ze echt niet een half jaar geleden bij hem in komen wonen. Buiten hielp Yannick haar in de skyline stappen. Maar goed ook want met een jurkje aan was het toch iets lastiger. Voordat ze wegging zoende Yannick haar nog even waarbij ze haar hand op zijn wang legde. Toen hij stopte zei hij nog een keertje dat ze prachtig was. De glimlach die ze op haar gezicht had werd groter. Niemand zou die van haar gezicht af kunnen krijgen. Terwijl ze richting een eigenaar gingen keek Melis uit het raam. De omgeving leek echt veel op waar hun woonde maar het was toch weer iets anders. Haar mond viel bijna open toen ze een oprijlaan opgingen en voor een prachtige villa stopte. Yannick hielp haar uit de auto en door de meid werden ze naar meneer en mevrouw Spring begeleid. Zoals het hoorde gaf Melis netjes een hand. Ze had meneer en mevrouw Spring wel eens een keertje op de renbaan gezien maar nog nooit echt een heel gesprek met ze gehad. Melis ging naast Yannick zitten en kreeg een kopje thee. Net als Yannick sloeg Melis het plakje cake af. Ze had er nu gewoon niet veel zin in. En ja als je er geen zin in had moest je het ook niet nemen voordat je het met een tegenzin gezicht ging op eten. Dat stond natuurlijk ook weer niet. In het half uurtje dat ze er zaten ging het gesprek over van alles. Natuurlijk ook over koersen en de paarden thuis. Toen Yannick sleutels kreeg van meneer Spring keek Melis even raar. Waarom kreeg hij autosleutels terwijl ze hier met de auto waren. Blijkbaar zag Yannick der raar kijken want hij legde uit dat de skyline een servicebeurt kreeg in het bedrijf van meneer spring. Het gevolg was dus dat Yannick de cabrio mee kreeg. Melis liep met Yannick naar de cabrio. Toen ze de grote trap voor het huis afgingen hielp Yannick der. Melis moest er best door glimlachen. Voordeel van een jurkje aan hebben was dat Yannick der veel meer hielp. Net als bij de trap hielp Yannick haar nu ook de cabrio in stappen. In de cabrio was het echt heerlijk met de wind zeker omdat het zomer was dus warm. Yannick parkeerde de cabrio en hielp haar uit stappen. Over zijn vraag hoefde ze maar kort na te denken toen ze het bord zag staan hoelang het lopen was naar terrasjes. ”Ik zeg eerst iets drinken en daarna stukje wandelen. Alleen ik heb nou niet echt wandelschoenen aan.” Het laatste deel zei ze het lachend. Even keek ze Yannick verbaast aan toen hij zei ”Pff snap niet dat je er überhaupt op kan staan.” Melis schoot in de lach. ”Normaal liep ik er ook niet zoveel op. Maar omdat ik een leven met jou heb gekozen loop ik er meer op.” Op zijn gezicht kwam een onzekere glimlach die ze even niet begreep. ”Vind je het erg dan?” ”Nee ik vind het echt niet erg. Zo vaak loop ik nu ook weer niet op hakken. Alleen als we naar koersen gaan of zoals vanavond met een eigenaar gaan dineren.” zei ze geruststellend. Voor ze verder liepen zoende Yannick haar even. De glimlach van Melis was er gewoon nog steeds. Ze liepen verder en kwamen al snel bij het terrasje. Ze gingen aan een tafeltje zitten. Al snel kwam er een ober aan die vroeg wat ze wilde drinken. Yannick bestelde een spa groen en zijzelf bestelde crystal clear citroen. Het was nu gewoon echt heerlijk om op een terrasje te zitten. Hun drankjes werden al snel gebracht. Met dit warme weer was het echt lekker een koel drankje te drinken. Ze begon zich steeds meer te beseffen dat ze ruim zeven maanden geleden echt de juiste keuze had gemaakt. Ze was nog steeds verliefd zoals in het begin. Toen ze hun drankjes op hadden gingen ze een stukje wandelen. Mevrouw Spring had niet te veel gezegd met dat het mooi was in het Easterbos. Na een stukje gewandeld te hebben kwamen ze een bankje tegen waar ze gingen zitten. Melis ging tegen hem aan zitten. Het bankje stond echt op een prachtige plek, heerlijk in de schaduw maar door dat het zo warm was, was het niet erg koud in de schaduw. Ze zoende hem even teder en legde daarna haar hoofd op zijn schouder. Een tevreden zucht verliet Melis der mond. Zo kon ze wel voor altijd blijven zitten. Natuurlijk wist ze dat het niet kon dus nam ze het er nu maar van. Samen zaten ze ongeveer een uurtje heerlijk op het bankje voordat ze weer verder liepen. Ineens stond Melis even stil omdat ze iets tussen de bomen zag. ”Kijk daar nou. Twee herten.” fluisterde ze zacht om ze niet te laten schrikken. Maar het bleven dieren en liepen ze weg zodra ze Yannick en Melis door kregen. Nog even bleven ze kijken naar waar de herten naar toe gingen. Toen ze niet meer te zien waren wilde Melis verder lopen maar voor ze dat kon werd ze nog even tegen gehouden en werd ze door Yannick gezoend. Iets wat ze helemaal niet erg vond. Als er iets was waar je haar voor wakker mocht maken was een kus van Yannick. Hand in hand liepen ze verder. Toen ze een terrasje kwamen gingen ze daar heen. Net als bij het vorige terrasje kwam er haast gelijk een ober wat ze wilde drinken. Voor Melis ik kon zeggen zei Yannick dat hij twee zoete witte wijn wilde. Het was grappig hoe hij haar eigenlijk al kende. Eigenlijk in de eerste maand wist hij al dingen van der en verbaasde hij der dat hij rode wijn had ingeschonken. Hoe hij wist dat ze het lusten was gewoon omdat hij dacht dat iedereen rode wijn lusten. Ergens was dat misschien wel waar.


Alsjeblieft 1660 woorden

Yannick keek met een tedere blik naar Melissa toen ze hem de hertjes had gewezen, hij voelde de drang om haar te zoenen weer. Hij had altijd trots tegen de eigenaren verteld dat hij nergens aan verslaafd was , maar dat was wel een beetje gelogen. Hij was zwaar verslaafd aan de kusjes van Melissa. Na een half jaar sprong zijn hart nog steeds een gat in de lucht als ze hem zoende. Hij drukte zijn lippen zacht op de hare en voelde haar mond even open gaan. Onder het zoenen glimlachte Yannick, hij was de gelukkigste man op aarde. Over geld hoefde hij zich niet druk te maken, had enkele leuke paarden in bezit, deed iets wat hij helemaal geweldig vond en als kers op alles had hij een mega lieve knappe vriendin. Met zijn hand ging hij zachtjes langs haar kaaklijn speelde wat met haar haar. “Ik hou van je” fluisterde hij haar in haar oor. Na de kleine pauze begonnen ze weer hand in hand verder te lopen over het betoverde pad. De zon scheen tussen de hoge bomen door wat een sprookjesachtige sfeer gaf. Soms had Yannick ook het gevoel alsof hij in een sprookje leefde met een goede happy end. Hij was de kleine dingetjes nog meer gaan waarderen dan hij al deed na zijn bijna dood ervaring. Toen hij daar zo op het groene gras lag en de paarden hoeven langs zich heen op zich hoorde en voelde komen terwijl hij geen lucht meer kreeg dacht hij echt even dat hij er geweest zou zijn. Hij was bang dat hij Melissa alleen moest achterlaten, maar wonder boven wonder was hij met enkele weken, wat eigenlijk maanden hoorde te zijn, rust er vanaf gekomen. Rust houden was wel echt niks voor hem, stilzitten kon hij niet. Sommige verdachten hem er wel eens van dat hij ADHD had. Maar gelukkig was hij niet de enigste Melissa kon het woord rust ook niet. Daar had hij achter mogen komen door een klein ongelukje met Zenyatta, hun favoriete merrie, waar ze vanaf was gevallen. Ze had een lichte hersenschudding maar wou maar niet op bed blijven liggen. Yannick had haar de eerste 2 dagen, om een whiplash uit te sluiten, bijna aan het bed moeten vastbinden. Iets wat hij echt had gedaan als ze niet zou luisteren, haar veiligheid ging voor. En met een nek aandoening was het onverstandig om meteen veel te bewegen. De lippen van Yannick werden droger naarmate ze verder liepen, het was ook erg warm weer. Gelukkig had hij een luchtige grijze blouse aan, en melissa een jurkje waar ze zoals gewoonlijk prachtig in uitzag. Het was alweer een half tot uur geleden dat ze een spa groen, Yannick, en een Crystal Clear Citroen , Melissa, had gedronken. Dat waren erg fijne drankjes, want ze hadden wel een smaakje maar er zaten geen suikers, vetten of calorieën in. Ideaal voor een Jockey, want al die vetten en suikers en ga zo maar door waren fitaal voor een goed gewicht. Of dat gewicht gezond was ging nog een hele lange discussie over, maar dat boeide Yannick niet zo veel. Hij deed iets waar hij goed in was en ook erg leuk vond. Ze hadden lekker kunnen genieten van een uitzicht op een lang uitgerekt grasveld waar af en toe een konijntje over heen schoot. Het volgende terras was gelukkig niet zo ver weg meer, en met een tevreden Glimlach schoof Yannick de stoel naar achter waar Melissa mocht gaan zitten. Nog voor ze konden overleggen wat ze wouden drinken kwam er al een ober aan gesneld en vroeg de net geklede man aan Yannick wat ze wouden drinken. Gelukkig wist Yannick aardig goed wat Melissa wel en niet lekker vonden en bestelde hij dus een Zoete witte wijn. De service op het terrasje was echt goed want ze hoefde niet lang te wachten voor hun drankje werd aangeleverd. Niet dat het erg was om hier zo te moeten zitten, op de achtergrond was een nummer van The Police, Every breath you take, te horen. En dit maal hadden ze een uitzicht op een klein riviertje die haar weg zocht tussen allemaal grote keien. Yannick nipte even aan zijn wijntje terwijl hij naar Melissa keek. “Kan je nog terug lopen op die hakken” Vroeg hij haar. Ze hadden welliswaar een rondje gelopen en was het niet zo ver meer naar de geleende cabrio maar misschien liep het wel zo irritant dat ze echt niet meer verder wou. Maar zoals gewoonlijk liet Mevrouw zich niet kennen en zei ze dat ze het echt wel zou halen. Na hun drankje betaalde Yannick de ober het gevraagde bedrag met een fooi. Ze waren binnen 10 minuten al weer bij de auto en Yannick hield de deur voor Melissa open, zo kon ze even knutselen hoe ze ging zitten. Het was namelijk wel een lage auto. Het was ergens in de middag en om 6 uur zou Yannick naar het Kasteeltje gaan waar ze al eens eerder waren geweest. “We kunnen nog even wat rond toeren voor we gaan eten” stelde hij voor. Hij wist hier nog wel enkel mooie wegen, ja hij had zijn huiswerk wel gedaan. Dus zo kwam het dat ze tussen de hoge bomen op een berg omhoog reden. De frisse wind die erg welkom was ging over hun gezichten, terwijl hij nog niet zo hard reed. Ze mochten hier 100 maar Yannick deed wat rustiger aan zodat ze meer konden zien. Klokslag 6 uur kwam Yannick aan op de parkeerplaats van Het kasteeltje genaamd, Don papi . Weer hielp Yannick Melissa uit de auto door het portier open te houden. Even keek Yannick op zijn mobiel, alsof hij een smsje had. Dit was niet waar, en Yannick haatte het om te liegen tegen Melissa maar dit was voor hun eigen best wil. “Uuhm schatje, er is wat tussen gekomen, bij de eigenaren van Lady in red. Maar nu we hier toch zijn kunnen we misschien wat samen gaan eten. ?” Gelukkig zei Melissa niet dat ze liever thuis at, want dan zou zijn plan in duigen vallen. Ze bestelde eerst weer een wit wijntje zoet.. Yannick had natuurlijk de beste plek gereserveerd voor 4, het moest natuurlijk wel echt lijken, bij het meertje waar hij haar had gevraagd om een Relatie te beginnen. Ze begonnen met een klein voorgerechtje van Capatjo , dunne plakjes rauw vlees. Yannick hoefde eigenlijk niet echt op zijn gewicht te letten want de volgende koers die hij moest rijden was 58 kilo, een gewicht dat hij nooit zou halen, veel te veel voor hem. Genietend van het eten en van het uizicht, Melissa die tegen over hem zat, bespraken ze alvast wat het hoofdgerecht zou worden. Deze hadden ze besteld, en kregen ze na een tijdje voor hun neus geschoteld. Hij had een heerlijke zalm met salade en wat aardappel kroketjes met bijpassend drinken. Toen ze dit ophadden ging Yannick even naar de wc met de woorden. “zo terug”.. Maar eigenlijk liep hij gewoon naar de hoofd bediening en regelde wat met deze oud ziende man. Gelukkig wouden ze wel mee doen met het verhaaltje. Hij kwam weer terug en nam een slok van het water. Toen kwam er een man met een ijzereschaal met deksel er boven op aangelopen. Zijn hart maakte een sprongtje, Yannick was gewend zenuwen te negeren maar vandaag lukte het niet, het was dan ook zo iets belangrijks. “Uw dessert” zei de man tegen Melissa. Die keek heel verbaasd, ze hadden namelijk geen Dessert besteld.

Al snel bracht de ober hun wijntjes. Hij zetten de glazen op het tafeltje en ging weer weg. Melissa pakte het glas en nam een klein slokje. Ze keek naar Yannick toen hij vroeg of ze nog wel kon terug lopen op der hakken. ”Ja tuurlijk kan ik dat is niet zo moeilijk. En ik haal het makkelijk is niet meer zo ver.” zei ze lachend. Rustig dronken ze hun wijntjes op en gingen na dat Yannick betaald had richting de cabrio. Het was een kleine tien minuten lopen richting de cabrio. Ook dit stukje was echt prachtig en rustgevend. Eenmaal bij de cabrio deed Yannick de deur voor haar open. Met een glimlach stapte ze zo in dat haar jurkje netjes bleef. Hij stelde voor om nog iets te gaan toeren voordat ze gingen eten. ”Is goed zolang we maar op tijd zijn voor meneer Penhall.” Ja dat soort dingen,op tijd komen, vond ze wel belangrijk. Helemaal nu ze met een eigenaar gingen dineren. De wegen die Yannick nam waren echt mooi. Alles leek haast wel uitgezocht en gedacht. Maar ze zocht er niets achter. Ze genoot gewoon van de middag samen. Natuurlijk deden ze vaak dingen samen ’s middags maar dit was gewoon anders. De middag vloog ook eigenlijk voorbij. Het terrein waar Yannick op reed herkende Melis maar al te goed. Als ze het hier niet zou herkennen was het best erg zeker omdat ze sinds hier een relatie hadden. Nou ja dat was eigenlijk buiten het kasteel geweest. In het kasteel hadden ze voor het eerst gezoend. Ze stapte uit de cabrio toen Yannick de deur open had gedaan en haar hielp uitstappen. En toen ze uitgestapt was keek hij op zijn mobiel en deed de mededeling dat de eigenaren niet kwamen omdat er iets tussen was gekomen. Ergens was het best vervelend dat ze hun lieten zitten. Dit was natuurlijk voor haar gevoel. Ze wist natuurlijk niet dat Yannick het alleen maar als smoes gebruikte. Misschien vond ze het ergens ook niet vervelend omdat hij voorstelde dat ze dan maar samen gingen eten. Hoe kon ze dat nou weigeren. Een etentje alleen met diegene waar van ze heel veel hield nou ja hield het was houd. Ze liepen naar binnen en werden door een ober naar hun tafel gebracht. Het was echt een prachtig gelegen tafel bij het meertje. Het meertje wat voor hun beide eigenlijk een speciale plek was. Toen ze bij de tafel waren vroeg de ober wat ze wilde drinken. Ze bestelde beide heel toevallig weer een zoete witte wijn. Hun voorgerechtje was niet groot maar dat maakte haar echt niets uit. Ze aten nooit veel en nu was het misschien maar beter dat de eigenaren er niet waren zodat ze nog steeds niet zo veel konden eten. Het hoofdgerecht wat ze beide bestelde was iets met niet de veel calorieën tot op zekere hoogte. De zalm en salade waren prima qua calorieën. De aardappelkroketjes daar in tegen een klein beetje een bommetje. Agh dan gingen ze morgen wel weer joggen of zwemmen. Net toen ze het hoofdgerecht op hadden en de borden waren weg gehaald stond Yannick op en zei dat hij zo terug was. Melis knikte even. Ze keek rond en vond het plekje met der ogen waar ze hadden gestaan acht maanden geleden. Al snel wat hij weer terug en ging weer tegenover der zitten. Melis glimlachte even. Ze nam nog een slokje van haar wijn toen er een ober kwam met een schaal en daar een deksel op. Hij zetten het voor Melis neer. Even keek ze de man echt heel verbaast aan. Ze keek hem helemaal raar aan toen hij zei dat aar dessert er was. Hoe kon haar dessert er nou zijn als ze niets besteld had. Nog voor ze iets kon zeggen liep de man weg en liet Yannick en de verbaasde Melis achter. ”Ik heb helemaal geen dessert besteld.” zei ze zacht met een verbaasde toon. Haar blik was ook echt verbaast. Even begreep ze gewoon niet wat er aan de hand was. Waarom ze een dessert kreeg die ze echt niet besteld had. Ze legde haar hand op de deksel en haalde die er af omdat ze best nieuwsgierig was geworden. Verbaast keek ze naar wat onder de deksel lag. Er lag een rode roos met daar een ring bij. Haar mond viel open van verbazing. Ze keek naar Yannick omdat ze er echt gewoon niets meer van begreep.

Yannick genoot stiekem best wel van de aardappel kroketjes, ondanks dat het een calorieën boom was. Hij at ze niet allemaal op, want hij bleef toch op zijn gewicht letten. Toen het ‘op’ was excuseerde hij zich zelf toen hij weg ging naar de ‘toilet’.Melissa keek verbaast naar de ober toen die aan kwam met een dessert, en begon te protesteren dat ze helemaal niks had besteld. Normaal deden ze dat ook niet, beide bang dat ze te veel zouden bijkomen. Yannick schoot bijna in de lach toen hij het verbaasde gezicht van Melissa zag, haar mond viel zelfs een stukje open. Dit had ze zeker niet gedacht, ze keek al raar toen haar niet bestelde dessert eraan kwam. Maar dat er een roos met een ring op lag was nog een grotere verrassing. Yannick bleef even naar haar knappe kopje kijken, welk gezicht ze ook trok ze bleef er super uit zien. Zeker in de jurk, die ze onbewust speciaal voor deze dag had aangetrokken. Hij had haar wellis waar overgehaald doormiddel van een goed gebruikte smoes. Met een liefdevolle glimlach op zijn gezicht, waar een beetje baardgroei was te vinden. Niet dat het er onverzorgd uit zag, maar gewoon zoals Melis het noemde sexy. Hij moest altijd blozen als ze zoiets zei. Rustig ,maar toch een beetje nerveus, stond hij op. Hij moest meteen het goede zeggen, en hopen dat ze ja zou zeggen. Het zou hem verbazen als ze nee als antwoord gaf, maar die kans bestond natuurlijk altijd. Dan zou hij door de grond zakken, maar hij zou het accepteren. Wou ze meer tijd, ze konden elkaar nog geen jaar, dan zou hij wachten zolang het nodig was. Al zou hij moeten wachten tot hij oud,grijs en niet meer kon rijden. Voor haar deed hij alles. Met een beetje een onvaste hand pakte hij de ring van de perfect gekleurde rode roos. Hij had gekozen voor een perfecte roos en niet een klein bosje. Deze roos stond ervoor dat zij de enige was, vandaar een roos, waarmee hij zijn rest van zijn leven mee wilde delen. Hij zou echt niet met iemand anders willen trouwen, niemand zou zich zo goed aan haar kunnen aanpassen. Terwijl hij de ring goed tussen zijn vingers nam keek hij naar het nog steeds verbaasde gezicht. Zijn ogen stonden zacht en teder gericht op de haren. Het zag er prachtig uit, Melissa op de voorgrond en op de achtergrond een meertje met zonsondergang. “Melissa cremfield, ik heb zo lang op dit moment gewacht. Om de aanpassing die jij voor mij hebt gemaakt te vergulden. En de hoop dat ik oud met je kan worden, onder elke omstandig heden. “ begon hij te praten terwijl hij langzaam door zijn knieën ging. Zijn haar had hij al gecheckt om te zorgen dat alles aan dit moment perfect zou zijn. Hij had alles tot in de nopjes geregeld, een enkele fout had de hele dag in duigen kunnen laten vallen. Iets wat de laatste paar nachten in zijn nachtmerries was gebeurd. “Schatje, zou je met me willen trouwen” kwam er uit zijn mond terwijl hij haar liefde vol aan keek. Geduldig wachtte hij op het antwoord af terwijl hij haar zo goed mogelijk probeerde te peilen.

(flut, maar moet op jouw reactie wachten)

De verbaasde blik die ze op haar gezicht had omdat ze een ring en een roos zag liggen blijf een hele tijd op der gezicht staan. Haar ogen volgden Yannicks hand die langzaam naar de ring ging. Ergens begon ze een vermoeden te krijgen wat hij van plan was. Ondanks haar vermoeden kwam het wel even als een schok aan. Meer een schok omdat het haar overdonderde. Haar blik volgde nu Yannick die zelfs op zijn knieën voor haar op de grond ging. Terwijl hij langzaam op zijn knie ging luisterde ze naar zijn woorden. ”Melissa Cremfield, ik heb zo lang op dit moment gewacht. Om de aanpassing die jij voor mij hebt gemaakt te vergulden. En de hoop dat ik oud met je kan worden, onder elke omstandig heden.” Melis kreeg een brok in haar keel die ze weg probeerde te slikken. Haar blik had ze nog steeds op de ogen van Yannick gericht. Uiteindelijk kwamen de woorden “Schatje, zou je met me willen trouwen.” Toen ze die woorden hoorde en hem voor haar op de grond zag kreeg ze een paar tranen in haar ogen. Ze knikte ja. ”Dat wil ik 100 procent zeker weten.” Zijn tedere blik zag ze veranderen in een blik met een tedere glimlach toen ze ja had gezegd. Hij pakte haar hand en schoof de ring er om haar ringvinger heen. Toen hij op stond deed ze haar armen om zijn nek en zoende hem even. Eigenlijk vergat ze nu helemaal dat ze in een restaurant waren. Op de achtergrond waren een aantal awhs te horen net zoals geklap. Maar dit ging eigenlijk geheel langs haar heen. Voor nu leefde ze even samen met Yannick in een wereld. Terwijl ze hem aan keek veegde Yannick haar tranen weg. ”De Penhalls waren een smoes?” Ze keek hem aan en het antwoord was dat het inderdaad een smoes was dat ze met de Penhalls gingen dineren. Melis begon iets te lach."En ik heb gewoon niets door gehad." Op de achtergrond verscheen nu een ober die ze een fles champagne aanbood van het restaurant. Terwijl Yannick de fles aannam keek Melis even naar de ring die om haar vinger zat. Het was een prachtige zilveren ring met een diamant erin. Ze keek daarna naar Yannick die de fles erg handig opende en de glazen in schonk. ”Lieverd die ring is toch veelste gek.” Door zijn opmerking ,dat niets voor haar te gek was, kreeg ze een breder maar iets verlegen glimlach op haar gezicht.

[Ook beetje flut ]