not alone anymore.

Dancer stapte rustig tussen de bomen door. Ze wist dat als ze even alleen wilde zijn hier de beste plek zou zijn. Het was er best donker dus ze moest goed opletten waar ze haar hoeven neerzette. Ze had veel energie in zich die ze er best uit wilde laten maar ze wist niet of dat zo slim was hier in het donker. Ze stopte even om wat te grazen. Haar hoofd schoot omhoog. Ze hoorde takken en bladeren kraken en de geur werd ook sterker. Haar oren stonden naar voren maar ze zette wel een paar stappen achteruit als reflex.

Ze rook een paard, dat wist ze zeker. Vriendelijk of niet, dat maakte haar even niet uit. Ze was hier eigenlijk net nieuw dus had nog niet echt 'vrienden'.

Toen kwam het paard tevoorschijn. Ze was een mustang, dat kon ze wel zien. Ze zette een paar stapjes vooruit. Ze brieste zachtjes.'Hallo, hoe heet jij?' zei ze nog een beetje wanttrouwend. Nog steeds hield ze haar hoofd opgestoken en haar oren stonden nu opzij.

(sorry, ben een beetje inspiloos de laatste tijd )

-Viyave-

Het was een vreemde dag geweest en Viyve wist ook niet waarom ze nu een wandeling aan het maken was. Of nou ja, een wandeling? Er moest iets zijn wat haar naar deze plek had getrokken. Misschien de geur die haar nieuwsgierigheid martelde. Uiteindelijk was ze in een deel van Horse Home beland dat ze nog nooit had gezien. Erg uitnodigend zag het er niet uit, het was er donker terwijl het hoogstens middag kon zijn. Ze wilde ook net rechtsomkeert maken toen ze zacht geplof hoorde, duidelijk paardenhoeven. Ook viel de geur haar op. Weer een paard? De hele tijd had ze geen enkel paard gezien behalve Fidelis en nu was dit alweer het derde paard dat ze tegenkwam! Was er iets aan het veranderen? Ze vroeg zich af wat. Wat optimistischer sjokte ze verder, tot ze op een soort open plek kwam en aan de andere kant van die plek een ander paard stond. Blonde manen en staart, lichtbruin met wit patroontje. Ze gokte erop dat het een mustang was, omdat het geen opvallende kenmerken had en de meeste paarden hier mustangs waren.
"Hallo, hoe heet jij?" Ze schudde even met haar hoofd om terug te keren in de realiteit, waarna ze de ander vriendelijk aankeek, die zag en klonk er nog een beetje wantrouwend uit.. "Viyave, aangenaam kennis te maken." Beleefd zijn kon nooit kwaad. "Wat doe je hier, als ik vragen mag? Dit lijkt me niet de plek om vrijwillig rond te gaan lopen, in al die duisternis. Geef mij maar de heuvels."
-
Maakt niet uit. :') Ben ik ook wel eens.

De merrie zag er vriendelijk uit. 'Dancer' zei ze kortaf. 'aangenaam.' Viyave keek haar vriendelijk aan. Dancer ontspande en liet haar hoofd zakken. "Wat doe je hier, als ik vragen mag? Dit lijkt me niet de plek om vrijwillig rond te gaan lopen, in al die duisternis. Geef mij maar de heuvels." zei Viyave. Dancer moest daarover nadenken. Eigenlijk wist ze het antwoord op die vraag zelf ook niet. 'Ik had gewoon even tijd voor mezelf nodig, ik had hier geen andere paarden verwacht.' zei ze op een vriendelijke toon. 'en ja de heuvels zijn veel fijner om te zijn, even lekker rennen.' Die zin bracht haar aan het denken, waarom was ze hier eigenlijk? Waarom was ze niet gewoon naar de heuvels ofzo getrokken? Ze schudde even met haar hoofd om er wel bij te blijven. De laatste tijd was Dancer er niet helemaal bij, ze deed dingen zonder er bij na te denken. 'eigenlijk ben ik maar doelloos gaan rondtrekken, ik ben nieuw hier dus ik ken nog maar weinig plekken.' Zei ze. Ze pakte wat plukjes gras en deed haar hoofd weer omhoog. Dancer mocht Viyave wel, ze had een vriendelijke uitstraling en ze was waarschijnlijk ook een rondtrekker.

"Dancer," stelde de andere merrie zich nogal kortaf voor, "aangenaam." Die mocht wel wat beleefder gaan doen volgens Viyave. Ze hield wijselijk haar mond. Het duurde even voordat Dancer een antwoord had bedacht. Godzijdank kwam dít er veel vriendelijker uit. "Ik had gewoon even tijd voor mezelf nodig, ik had hier geen andere paarden verwacht." Daarin kon ze Dancer geen ongelijk geven, überhaupt was de kans een wild paard tegen het lijf te lopen niet erg groot maar bovendien kon ze zich ook niet voorstellen dat er op een plek als dit veel paarden zou zijn. Sterker nog, het was haast onmogelijk er een tegen te komen hier. Toch had ze dat gedaan. "Eigenlijk ben ik maar doelloos gaan rondtrekken, ik ben nieuw hier dus ik ken nog maar weinig plekken." Viyave knikte instemmend. "Begrijpelijk. Ik ben hier al mijn hele leven, geboren en getogen. Dus ik weet de weg wel aan de andere kant van Horse Home. Maar hier niet, want hier mocht ik nooit heen van mijn moeder. Ik verwachtte ook niet om paarden tegen te komen... Zo uitnodigend is het hier niet, eerder onheilspellend..." Dancer graasde wat terwijl Viyave aan het praten was, het stoorde haar maar ja, af en toe had ze van die buien dat ze zich aan werkelijk álles kon irriteren. Zoals nu dus. Toch leek het haar een aardige merrie, ze was niet meer zo kortaf als daarnet en ach, gezelschap was altijd fijn? "Waar woonde je dan eerst? Niet in Horse Home maar waar dan?" Vragend keek ze Dancer aan.

- Sorry, hier kan je niet zoveel mee. Er moet even wat gebeuren waar we verder mee kunnen, wedstrijdje rennen of zo? Of dat ze op avontuur gaan in deze plek, weet ik veel. Verzin maar wat! -

Dancer gaf antwoord op Viyave's vraag en het stond Viyave zeker beter aan dan haar vorige antwoord. "Begrijpelijk. Ik ben hier al mijn hele leven, geboren en getogen. Dus ik weet de weg wel aan de andere kant van Horse Home. Maar hier niet, want hier mocht ik nooit heen van mijn moeder. Ik verwachtte ook niet om paarden tegen te komen..'' Dancer deed haar hoofd weer omhoog en zei: 'Nee klopt, en ik snap dat je hier vroeger niet heen mocht. Het is hier ook niet bepaald veilig.' Dancer zag dat Viyave een beetje geiriteerd was door Dancers gedrag. 'Sorry voor mijn gedrag, ik had hier gewoon echt niemand verwacht.' zei Dancer op een normale toon. Na een korte stilte zei Viyave met een vragende blik: "Waar woonde je dan eerst? Niet in Horse Home maar waar dan?" Dancer dacht even goed na en zei een beetje moeilijk: 'Ik was wel hier maar ik bleef altijd in hetzelfde gebied, in de duinen. Ik mocht daar niet weg van mijn moeder.'

'Wil je racen?' Vroeg Dancer met een schuin hoofd. Ze had namelijk veel energie die ze er best uit wilde laten. Ze schraapte even maar haar hoefje en keek toen weer naar Viyave. Ze vond haar gezelschap fijn, voor een lange tijd is ze alleen geweest.

- Sorry voor late post, ik was op vakantie en moest terug reizen (:
- En sorry voor mijn inspiloosheid
- En haha ja inderdaad, stukje racen?

Dancer keek weer op om antwoord te geven. "Nee klopt, en ik snap dat je hier vroeger niet heen mocht. Het is hier ook niet bepaald veilig." Viyave knikte instemmend. Dat klopte, voor je het wist, raakte je hier gewond en was er niemand om je te helpen. "Sorry voor mijn gedrag, ik had hier gewoon echt niemand verwacht," bood Dancer haar excuses aan. "Vergeven en vergeten," antwoordde ze ten teken dat ze het excuses had geaccepteerd. Tenslotte had blijven mokken ook geen zin. Op haar vraag waar Dancer vandaan kwam, kreeg ze als antwoord: "Ik was wel hier maar ik bleef altijd in hetzelfde gebied, in de duinen. Ik mocht daar niet weg van mijn moeder." Even aarzelde ze voor ze antwoordde: "Maar daar komen toch juist mensen en er is heel weinig gras. Nou ja, het heeft geen zin om commentaar te geven op je moeder, die zal ook wel haar redenen hebben gehad." "Wil je racen?" vroeg Dancer na een korte stilte. Viyave dacht even na. Ze zat niet bomvol energie omdat ze hiervoor al gegaloppeerd had maar een wedstrijdje ging er altijd wel in. "Racen? Ja graag!" stemde ze dus in en draaide om. Zonder op Dancer te wachten, draafde ze voorzichtig deze vreemde plek uit. Zodra ze weer op stevige grond stond, gaf ze een lage bok en galoppeerde in een stevige galop weg. "Kom dan!" hinnikte ze uitdagend naar Dancer, niet precies wetend waar die was maar vast wel ergens achter haar.
- Maakt niet uit, ik reageer ook nogal sloom. :')

"Ik was wel hier maar ik bleef altijd in hetzelfde gebied, in de duinen. Ik mocht daar niet weg van mijn moeder." Even aarzelde Viyave voor ze antwoordde: "Maar daar komen toch juist mensen en er is heel weinig gras. Nou ja, het heeft geen zin om commentaar te geven op je moeder, die zal ook wel haar redenen hebben gehad." antwoorde Viyave. 'Ik vond het ook raar, maarja om nou inderdaad commentaar te geven heeft ook een zin.' Zei Dancer vriendelijk. Toen Dancer vroeg te racen aarzelde Viyave even maar zei toen: "Racen? Ja graag!" Ze wachtte niet eens op antwoord en draafte meteen vrolijk weg. Dancer keek haar na en zag Viyave een bok geven aan aanspringen in de galop. Viyave was al onderweg toen ze uitdagend hinnikte: "Kom dan!" Dancer steigerde en sprong aan in de galop. Ze ging meteen voluit zodat ze naast Viyave galloppeerde. Ze keek Viyave even aan en galloppeerde haar daarna met een hals lengte voorbij. Viyave was snel, dat merkte ze zo. Ook zij had er namelijk niet veel moeite mee erbij te blijven. Dancer maakte grote, uitgestrekte sprongen. Ze brieste, dit vrije gevoel had ze al een tijdje niet meer gehad.

- Nog steeds beetje inspiloos

"Ik vond het ook raar, maar ja, om nou inderdaad commentaar te geven, heeft ook geen zin," hoorde ze Dancer nog zeggen voor ze weg racete. Het duurde niet lang of Dancer galoppeerde naast haar mee. Ze was ongeveer even snel als Viyave, ze kon zo niet zeggen wie er zou winnen. Na een paar minuten galopperen, zag ze een grote, opvallende eik opdoemen in de verte. "Daar stoppen we, oké?" hinnikte ze licht hijgend naar Dancer. Het duurde niet lang of ze vlogen haast tegelijk de boom voorbij. Ietwat onhandig remde ze af en toen ze eindelijk stilstond, was ze al een aardig eind bij de boom vandaan. "Pff, dat was best vermoeiend," hijgde ze, "maar wel leuk." Hongerig nam ze een paar hapjes gras. Het was leuk weer eens een kinderachtig wedstrijdje te doen, ook al was ze al oud. Nou ja, vier jaar was nog niet zó oud maar dan hoorde je je wel verantwoordelijk te gedragen. Dat had ze nu niet gedaan maar ze vond het niet erg. Af en toe een lolletje mocht ook wel eens.
- Inspiratieloos...

Toen Dancer en Viyave naast elkaar gallopeerde hinnikte Viyave half hijgend: "Daar stoppen we, oké?" Waarop Dancer zei: 'oke.' Voor ze het wist waren ze bij de eik aangekomen. Waar ze allebij een beetje onhandig stopte. Dancer stond een beetje uit te hijgen toen Viyave zei: "Pff, dat was best vermoeiend," 'Dat was het inderdaad ja.' Gaf Dancer hijgend toe. "maar wel leuk." Voegde Viyave er nog aan toe. Dancer knikte en begon net als Viyave wat gras te eten. Zo'n lekker kinderachtig raceje had ze lang niet meer gedaan. Maarja, afentoe even racen kan geen kwaad. Integendeel voelde Dancer zich er altijd beter door. Ze zuchte even en keek naar Viyave. 'Zeg, waar ga jij naartoe reizen?' Vroeg Dancer nieuwsgierig. Ze wilde eigenlijk best samen reizen. Viyave kenden alles hier in Horse Home dus het zou goed van pas komen. Ook zou het veel gezelliger zijn dan in je eentje. Dancer pakte voordat Viyave antwoord zou geven nog een paar grassprietjes en keek haar daarna weer aan.

- Sorry, hier kan je niet heel veel mee maar ik wist niet zo veel te verzinnen

"Dat was het inderdaad ja," was Dancer het eens met haar opmerking over vermoeidheid. Die begon ook te grazen. Ook al was ze moe, het wedstrijdje had haar vrolijk gemaakt. Een zucht tegenover haar zorgde ervoor dat ze opkeek. "Zeg, waar ga jij naartoe reizen?" vroeg Dancer nieuwsgierig. Ze twijfelde even of ze over haar queeste moest vertellen en besloot het wel te doen. "Ik ruik al sinds een paar dagen een vreemde geur, ik denk dat het mensengeur is maar dat weet ik dus niet zeker. En omdat ik nieuwsgierig aangelegd ben, reis ik nu die geur achterna of iets wat erop lijkt. Ik heb namelijk nog nooit een mens gezien, wel erover gehoord van mijn moeder maar ik wil gewoon weten hoe ze eruit zien, wát ze zijn... nou ja, ik zoek gewoon avontuur en spanning. Verder heb ik niks te doen behalve overleven en dat is hier makkelijk. Er zijn amper roofdieren." Ze nam een paar happen gras na dit lange verhaal. "Je mag wel meereizen als je wilt."

Zeg, waar ga jij naartoe reizen?" vroeg Dancer nieuwsgierig. Ze twijfelde even of ze over haar queeste moest vertellen en besloot het wel te doen. "Ik ruik al sinds een paar dagen een vreemde geur, ik denk dat het mensengeur is maar dat weet ik dus niet zeker. En omdat ik nieuwsgierig aangelegd ben, reis ik nu die geur achterna of iets wat erop lijkt. Ik heb namelijk nog nooit een mens gezien, wel erover gehoord van mijn moeder maar ik wil gewoon weten hoe ze eruit zien, wát ze zijn... nou ja, ik zoek gewoon avontuur en spanning. Verder heb ik niks te doen behalve overleven en dat is hier makkelijk. Er zijn amper roofdieren." Vertelde Viyave. Dancer dacht na.. Viyave pakte een paar happen gras en zei daarna: "Je mag wel meereizen als je wilt." Dancer hoopte al dat ze dat zou zeggen en zei: 'Lijkt me leuk!' Zei ze blij. 'Waar denk je die geur achterna te gaan?' Vroeg Dancer.