Mermories....

“Papa!” schreeuwde het kleine merrieveulentje opgewonden. Schattig dartelde ze om hem heen. “Hee Lyla, was het leuk?” Vroeg Calypso aan zijn dochtertje. Glimlachend hoorde hij het verhaal van Lyla aan, hoe de wandeling was geweest met haar moeder. Toen ze klaar was met vertellen kwam Lyla`s moeder ook aandraven, Lyla was vast en zeker vooruit gegaloppeerd. Calypso begroette haar met een zachte lieve bries. Ziva was de liefste merrie die hij ooit had gekend. Samen hielden ze zielsveel van hun dochtjetje Lyla. Calypso had gezegd dat hij ook even een ommetje ging maken, en was weg gegaloppeerd. Hij galoppeerde over de velden toen een angstige hinnik uit het bos hem liet stoppen. Hij herkende die hinnik uit duizenden, het was Ziva. Op zijn allersnelst galoppeerde hij terug naar het bos. Lyla kwam bang aangerend. Lyla`s blik sprak boekdelen, en hij rende meteen naar de plek waar hij haar voor het laatst zag. Hij zag het meteen, het was te laat. Zachtjes ging hij bij haar liggen, even later kwam Lyla aangerend. Zielig zakte ze bij hem neer. De hele nacht lagen ze zo. De volgende dag vroeg Lyla meteen om melk. Nog een probleem, hoe kon ze leven zonder melk. Enkele dagen later stierf ook Lyla, die aan gras en water nog niet genoeg had.

Calypso liet een verdrietig gehinnik horen. De hinnik van Zifa spookte nog door zijn hoofd. Lyla had niet willen vertellen hoe Zifa dood was gegaan. Telkens als hij er over begon, had Lyla gauw iets anders gezegd waardoor ze van onderwerp wisselden. Calypso miste de merrie`s zo. Rustig liep hij langs de bosrand, langs een weg. Hij had zijn kop omlaag hangen, en nam zo af en toe een hap gras. Hij hoorde geritsel en met een ruk haalde hij zijn kop omhoog en speurde de omgeving af.



Alleen Pip

Pip kamt haar haar terwijl ze naar haar Ipod luistert, die aangesloten is op speciale boxen. Born in the USA van Bruce Springsteen knalde uit haar boxen. Pip speelde luchtgitaar en zwaaide met haar haar in de lucht. Ze zong later keihard mee, hard maar niet vals. Geweldig vond ze dit nummer, ze kon er uren naar luisteren. Toen ze het lied voor de tweede keer opnieuw lied afspelen kleedde ze zich aan. Een simpele paardrijbroek, met een leuk maar makkelijk t-shirt, met ofcourse een paar paardrijlaarzen. Die waren van duur leer en van de beste kwaliteit, want als je een papie had die alles betaalde waarom zou je dan niet expres het duurste uitkiezen. Toen ze klaar was haalde ze haar Ipod uit de spiekers en plugte de oortjes erin om die vervolgens in haar oren te stoppen. Vrolijk liep ze de trap af, ze liep naar de stallen en aaide black moon over zijn neus. Vandaag zou hij thuis blijven, ze ging even een bos wandeling maken en daar had ze BB niet voor nodig. Hij brieste zachtjes in haar hand, Pip stapte zijn box binnen en begon hem een uitgebreide poetsbeurt te geven. Hij genoot duidelijk en liet zijn grootte kop laag hangen en brieste zachtjes. Ze ging niet op hem rijden maar omdat ze wist dat hij zo van poetsbeurten genoot deed ze het vaak voordat hij de weide opging. Vervolgens krabde ze zijn hoven uit en controleerde of er geen steentjes in zaten. Ze opende de deur die naar de weide leide. Black Moon stoof niet meteen weg maar duwde eerst zijn grote kop tegen haar schouder als teken van vriendschap. Een glimlach sierde Pip haar lippen en ze aaide Black Moon liefkozend. Uiteindelijk liep hij zijn box uit en draafde een stukje. Zijn adem werden witte wolkjes in de lucht. Hij keek nog één keer om met een trouwe blik in zijn ogen voordat hij weg stoof. Black Moon had nog geen speelmaatje maar die zou hopenlijk snel komen. Pip sloot alles af en stapte in haar bmw jeep, en reed de afrit af

Bij het bos aangekomen....parkeerde ze haar bmw en stapte uit haar auto. Ze had uit gewoonte paardrij kleding aangedaan achteraf begreep ze eigenlijk niet waarom ze dat had gedaan. Als ze zo door het bos liep dachten ze vast dat ze opzoek was naar haar paard maarja het was niet anders. Pip liep het bospad op en genoot van de natuur. Vederop zag ze opeens iets wits lopen, gespannen liep ze wat harder door. Ze zag tot haar verbazing een prachtige witte hengst staan. Hij stond te grazen met zijn prachtige hoofd naar beneden hij hoorde het gras onder haar voeten ritselen en keek geschrokken op. Toen zijn blik de hare ontmoeten voelde ze een schok door haar heen gaan, dit was voor penny's een echte wens. Voor alle paardliefhebbers zou dit hét paard zijn hoewel ze het eerst zouden ontkennen. Verstijfd keek Pip het paard aan ze had nog nooit zo'n prachtig dier gezien, langzaam ging ze zitten. En deed één hand voor haar oog zodat ze niet meer als roofdier werd gezien, imers dat hoopte ze. Langzaam zong ze met een heldere zuivere stem het liedje van Bruce Springsteen I'm On fire Ze haalde zelfs de hoge noot zonder moeite, ze bleef rustig in het gras zitten en keek hoe het dier haar nieuwsgierig aan keek. In de ogen van Pip was een rustgevende blik te zien en een hoop kalmte. Zachtjes neuriede Pip het liedje steeds maar weer keer op keer...


[sorry voor 't lange wachten owhjah dikgedrukt is het liedje, dan weet je hoe hij klinkt [mooi<3] xD]

Twee blauwe ogen keken hem recht aan. Het was een mens, hij had er wel eens van gehoord, en had ze ook wel eens gezien. Hij had vreselijke verhalen gehoord, maar ook liefdevolle verhalen. Mensen verschilden, net zoals paarden dat deden. Met zijn diepbruine ogen keek hij het hurkende mens aan. Ze begon te neuriën. Zijn oren schoten heen en weer. Het was zo zacht en teder, het raakte hem na alles wat er gebeurt was. Met een verdrietige blik in zijn ogen keek hij haar aan. Hij was totaal de controle over zijn lichaam verloren. Bang deinsde hij naar achteren. Waarom liet hij zich zo meevoeren met het neuriënde meisje? Wat was er zo speciaal aan haar? Hij was te nieuwsgierig om te blijven staan waar hij stond, stapje voor stapje kwam hij dichterbij totdat hij recht voor haar stond. Zijn ogen bleven de hare aankijken, hij verloor haar geen moment uit het oog. Hij snuffelde rustig aan haar gezicht. Met zijn neus drukte hij tegen haar schouder, waardoor ze haar evenwicht verloor. Geschrokken deinsde hij weer achteruit maar al gauw kwam hij terug. Hij had nog steeds de verdrietige blik in zijn ogen, maar dat had hij de hele tijd nog gehad. De wind liet zijn manen waaien. Hij brieste zachtjes, hij was niet bang, maar hield haar wel goed in de gaten. De grote gespierde hengst begon te grazen, met een schuin oog bleef hij het meisje in de gaten houden.


Heb hem geluisterd, ik kende hem al, idd mooi liedje:D
Sorry dat hij zo kort is, volgende word langer.

Stapje voor stapje kwam de witte hengst dichterbij, todat hij recht voo r haar stond. Zijn bruine ogen blven haar aankijken hij verloor haar geen momement uit het oog. De hengst snuffelde rustig aan pips gezicht, met zijn neus drukte hij tegen Pip's schouder. Pip deed nog steeds niks en liet zich als een pop omvallen toen hij weer drukte. Geschrokken deinsde de hengst terug zag Pip uit haar ooghoeken. De wind waide door zijn mooie manen, de blik in zijn ogen stond verdrietig. Pip hoorde hoe hij zachtjes briesde, de witte hengst begon weer te grazen en bleef haar met een schuin oog aankijken. Voorzichtig ging Pip weer rechtop zitten en nam een wortel uit haar zak, die zat er nog in omdat ze die vergeten was aan Black Moon te geven. Ze stak een stukje in haar mond en er klonk een luide knak toen ze de wortel begon te eten. Ze zag hoe de oortjes van de witte hengst haar kant op stonden. Ze haalden nog een wortel uit haar zak en legde die vlak naast haar neer terwijl ze weer met kleine hapjes de wortel begon te eten. Ze ging op haar rug liggen en keek naar het bladerdek boven haar. Zou ze het vertrouwen van de hengst kunnen winnnen? Het zou moeilijk worden maar misschien was er een kans dat hij haar zou vertrouwen.


Mooie post, sorry voor mijn kortheid