Help me! Ik houd niet van onweer?

Yara galoppeerde over het natte gras. Ze was op de vlucht, op de vlucht voor het onweer. Met haar oren in haar nek vluchte ze, maar ze hoorde de donder steeds weer achter zich, het joeg haar op. Steeds harder liep ze, tot ze over haar benen struikelde en tegen en boom aan viel. Yara probeerde op te staan maar het kon niet, ze lag vast! Toen sloeg de bliksem in de boom, en hij brande, het vuur werdt niet gedoofd door de regen. Wanhopig hinnikte ze. Ze wilde niet dood!

-sorry voor de kortheid, meot gaan- -Jay!-

Jay galoppeerde door het bos met zijn paard Replay. Ze zaten in een goed tempo want ze moesten terug naar stal. Het onweerde hard, en het ging steeds harder. Tot een oorverdovende knal te horen was, toen begon het heel hard te regenen. Een wanhoopige schelle hinnik was te horen. Replay's oren gingen erg heen en weer.''Rustig maar Replay.'' Zei Jay kalm en hij reed op het geluid af. Een zwarte arabierische merrie lag tegen de boom aan, en schreeuwde het uit. De bliksem was ingeslagen op die boom en die stond nu in brand. ''Hooo.'' Zei Jay tegen Replay, die meteen stilstond. Jay steeg af en haalde een halster uit de zadeltas. Hij liep rustig naar de merrie toe om haar niet nog meer van streek te maken. ''hoo maar meisie, het komt allemaal goed.'' Zei hij zacht tegen de pracht merrie. De bovenkant van de boom stond gelukkig alleen in brand dus Jay kon er nog goed bij. Hij schoof rustig het halster over de oren van de merrie en trok haar een beetje om hoog. De merrie was verstijfd. De spieren moesten weer los komen. Met al zijn kracht hiel Jay de merrie over eind en liep met haar naar Replay toe. Hij maakte haar met een tou aan het zadel vast. Ze stapte weg, richting de stal.

Yara keek wanhopig om haar heen, iemand moest haar bij de boom weg helpen! Ook al was het een mens! Ze had haar gedachte nog neit uitgedacht og ze hoorde een paard, en na een paar seconde zag ze het dier ook, en er zat een rijder op. Een jongen. Yara hinnikte bang naar de jongen. De jongen steeg af en liep rustig naar haar toe. Yara probeerde los te komen, maar het lukte echt niet, dus ze moest zich overgeven aan de jongen en accepteren dat ze voortaan weer ingevangen schap zou leven. Alweer. De jongen schoof een halster over haar hoofd en trok haar overeind. Dank baar hinnikte ze. De jongen nam haar mee naar zijn paard en bond haar vast aan het zadel. Toen het paard begon te stappen voelde ze een druk bij haar oren. Ze kon niet meer terug. Ze hinnikte een keer en liep toen mee.