Paradigm Shift
Wilt u reageren op dit bericht? Maak met een paar klikken een account aan of log in om door te gaan.
Paradigm Shift

Een RPG die zich centreert rond het leven in een stad waar alles kan gebeuren.


Je bent niet ingelogd. Log in of registreer je

Rythm

2 plaatsers

Ga naar beneden  Bericht [Pagina 1 van 1]

1Rythm  Empty Rythm ma jul 02, 2012 4:04 pm

Juliette

Juliette

-&Leah


Eindelijk een dagje ertussen uit. Vandaag had ze vrij en moest ze niet op de manege gaan werken. En nu ze op haar eentje woonde, kon ze lekker zelf doen waar ze zin in had. Haar vader was nu toch volop in Texas, aan het jagen achter wilde koeien. Ja. Haar vader was dol op paarden, ze vond het zo stom dat hij niet gewoon mee kon naar HH. Maar ze had maar op haar eentje moeten gaan, samen met Imanu, ze had hem gekregen van hem. Het was echt een prachtig beestje. Ze kon niet zonder hem verder. Hij zorgde voor haar als ze verdrietig was, maar ze kon ook enorm hard met hem lachen als ze goed gezind was.
Juliette sprong op een late ochtend uit haar bed. Ze had geen moeite met opstaan, ze deed het graag. Een nieuwe dag beginnen was nooit mis. Ze keek in haar spiegel. Haar haar lag van hier naar daar. Afgrijselijk. Maar het was grappig. Ze ging eerst een goede douche nemen, en daarna ging ze lekker stappen met Imanu. Juliette slofte naar de badkamer. Ze deed haar pyjama uit en sprong onder de douche. Het warm water over haar lichaam deed deugd. Zo wakker worden was zalig. Nadat ze gedoucht had was ze al klaar wakker. Ze deed haar rijbroek aan met daar boven op een shirtje, haar chaps lagen beneden. Ze tokkelde de trap af naar beneden en wandelde naar de keuken. Ze schonk een kom in met melk en wat cornflakes en at het rustig op. Ze stond te popelen om naar de wei te gaan. Imanu zou het leuk vinden er nog eens tussenuit te gaan, hij kreeg de laatste tijd veel druk op zich. Hij was een arabier, zijn passie was vreemd genoeg springen. De meeste arabiers waren experts in dressuur maar bij Imanu was het niet zo. Hij vond het leuker om naar hindernissen te crossen en er sierlijk over springen, plaats van sierlijk rond te trippelen als een ballerina. Ook Juliette vond er niet veel aan. Ze deed haar laatste hap binnen en ging de deur uit, en paar huizen verder stond de wei van Imanu. Ze ging er binnen met de sleutel. Imanu kwam op haar af gedraafd. Hij was zo lief. Juliette aaide hem over zijn hals en gaf hem een kus op zijn hoofdje. Daarna wandelde ze richting stal en pakte ze het halster klaar. Imanu liet zich meteen pakken. Met een handige zwaai kreeg Juliette het halster rond Imanu's hoofd en maakte de nodige lintjes vast. Imanu was schoon, dus hij had geen extra poetsbeurt nodig. Stiekem kon Juliette gewoon niet wachten om op zijn schoft te kruipen. Ze haalde het zadel en bracht het op zijn rug. Nadat ze de singel stevig had vastgemaakt, kon ze eindelijk er van door. Ze kroop handig en lenig op de rug van Imanu en zette haar voeten in de beugels. Een cap had ze niet nodig bij dit waar, en dat gebruikte ze nooit bij het buiten rijden. Ze zette Imanu in een rustig drafje en ging richting bloemen veld, daar kon ze nog eens goed met hem crossen. Zal hij leuk vinden. Het was ten slotte een hengst met een pittig karakter, die wilden niets anders dan de ganse dag werken.

Imanu:

2Rythm  Empty Re: Rythm ma jul 02, 2012 8:19 pm

Leah

Leah

Nog half slapend rolde Leah uit haar bed. Felle zonnestralen schenen door de gordijnen heen en met dichtgeknepen ogen worstelde ze zich overeind. Zon was niet welkom in de ochtend, want daar hield ze niet van als ze chagrijnig was. En negen van de tien keer had ze een ochtendhumeur. Maar helaas kon ze het weer niet manipuleren dus zat er niks anders op dan zich neer te leggen bij het feit dat de zon scheen. En ach, kon ze naar buiten met een bejaarde knol, lekker tussen de bloemetjes huppelen. In een slakkentempo zocht ze haar kleren bij elkaar – oftewel; een spijkerbroek, random t-shirt, ondergoed en sokken –, haalde vluchtig een borstel door haar haren en spoot wat deo onder haar oksels. Geen make-up, was ze altijd te lui voor, en ook niet echt iets bijzonders met haar haren. Ook al drong Iris er altijd op aan dat ze prachtig was en Leah echt eens wat uit moest proberen, want dat kon ze wel hebben, het boeide haar gewoon niks. Zolang ze er niet als een vogelverschrikker uitzag, kon ze nog wel even mee. Beneden smeerde ze snel een boterham, gaf de kat zijn vaste hoeveelheid brokjes en sloeg nog even snel een glas melk achterover. Een korte blik op de klok gaf haar de info dat het ongeveer elf uur was. Belachelijk vroeg. Sleutelbos, paardrijlaarzen – had ze nog steeds al reed ze niet eens meer – en snel een briefje schrijven voor haar ouders, dat ze wisten waar ze uithing. Klaar. Hoe dichterbij de manege ze kwam, hoe opgewekter ze keek. Chagrijnig blijven bij paarden was gewoon onmogelijk voor haar, of er moest wel iets heel ergs gebeurd zijn. Al sinds klein meisje liep ze elke dag te krijsen dat ze naar de manege wilde om de Shetlanders vet te mesten. Want die waren en zijn zo ongelooflijk schattig. Wat was dat toch, met kleine meisjes en schattigheid? Nog net op tijd had ze door dat ze bij de stoplichten stond, anders was ze zo door rood gereden. Niet veel later dumpte Leah haar fiets in het rek en huppelde naar de wei. Hmm, wie was er toe aan een wandelingetje. “Jody, ik kies jou.” Grinnikend pakte ze een halster plus bijbehorend halstertouw uit de stallen, en haalde de Appaloosa uit de wei. Een stevige poetsbeurt en een mededeling later waren ze alweer op weg naar de bloemenweide. Het halstertouw hield Leah lekker losjes vast, Jody was een van de meest rustige beesten hier dus die zou er geen misbruik van maken. Ergens in het midden stond ze stil en plofte neer. Ze wilde net gaan liggen toen in de verte iemand opdook, die duidelijk op een paard zat. Voor de zekerheid stond ze maar op en leidde de merrie een stukje opzij. Je wist tenslotte maar nooit hoe dat andere paard reageerde op soortgenoten. Zodra het dichtbij genoeg was om het goed te kunnen zien, zag ze al vrij snel dat het om een Arabische hengst ging. Zelf was ze nooit zo'n fan geweest van dat ras, ze leken altijd zo fragiel, maar deze viel wel mee. Zag er in ieder geval prima verzorgd uit. “Hoi!” Ze schonk de ruiter een vrolijke grijns. “Ook lekker aan de wandel?” Jody hield ze wel wat korter, gewoon voor de veiligheid. “Mooi paard heb je daar.”

3Rythm  Empty Re: Rythm di jul 03, 2012 8:26 pm

Juliette

Juliette

Er verscheen een glimlachje op Juliette's gezicht toen het meisje haar vriendelijk groette. Juliette liet Imanu stilstaan. Ai. Een merrie. Imanu brieste en zijn oren stonden gans naar voren. Hij kon op niets anders letten. Maar Juliette had dit al vaak meegemaakt, gewoon kort houden en rustig blijven. "Hey!" Antwoordde Juliette vriendelijk terug. "Ook lekker aan de wandel?" Vroeg het meisje. Juliette knikte. Ze sprong even van Imanu af om hem gerust te stellen. "Inderdaad. En dankje!" Antwoordde ze nog op het complimentje over Imanu. "Ik ben Juliette. En dit is Imanu, die me een beetje vervelend bezig is..." Zei ze terwijl hij haar volop vooruit aan het duwen was. Juliette tikte met haar vlakke hand op zijn hals. Hij stond gelukkig stil maar hij bleef alleen op de merrie letten. Laat hem maar doen, hij zou er toch niet bij geraken. Niet als het aan Juliette lach. En hij wist goed genoeg dat hij niet met haar moest sollen, want dat kon ze echt niet hebben. "Jij ook! Is het je eigen paard?" Antwoordde ze maar snel. Het was lang geleden dat ze contact had gehad met iemand van de manege, meestal was ze op de manege altijd aan het werk, aan het rijden, of stallen aan het uitmesten. Ze had nergens een maatje bij. Dat viel soms toch dik tegen. Bij het rijden was het niet erg. Maar als je in je eentje de stallen moest uitmesten... Dat was niet leuk. Communicatie was nooit verkeerd. Juliette greep nu mooi naar haar kans om een -misschien- nieuwe vriend te maken, en ze geloofde erin dat het haar wel zou lukken. Het was ook niet het moeilijkst klusje om vrienden te maken. Het enige wat je daarvoor nodig had was een goed humeur en een sociale bui. Imanu begon opeens te stappen. Juliette nam hem stevig bij de teugels vast en keek hem boos aan. "Begin niet, he, gast." Zei ze kalm. Imanu probeerde alleen maar spelletjes te spelen. Juliette wist niet hoe de merrie en hij met elkaar communiceerden maar als de merrie hem op de een of andere manier aan het verleiden was was het haar behoorlijk goed gelukt. Juliette nam Imanu nu extra stevig vast, hij zou er wel langzaamaan gewend aan geraken en dan zou ze hem niet te stevig moeten vasthouden. Dat deed ze echt niet graag. het liefste reed ze altijd ontspannen en vrij met hem, zodat hij alle vrijheid had die hij wou. Meestal respecteerde Imanu haar dan ook.

4Rythm  Empty Re: Rythm vr jul 06, 2012 1:20 pm

Leah

Leah

“Hey!” was het vrolijke antwoord van het meisje. Ook de hengst zag er erg enthousiast uit, de reden daarvan kon Leah wel raden. Die had natuurlijk interesse in Jody. Pech voor hem, want die was niet hengstig en dat was maar goed ook. Tenslotte viel de merrie nu wel onder haar verantwoordelijkheid en dat de manege het niet op prijs zou stellen, dat was haar wel duidelijk. “Ik ben Juliëtte. En dit is Imanu, die me een beetje vervelend bezig is...” De hengst liep z'n ruiter inderdaad een beetje te stangen. Het vooruitduwen was een overduidelijke hint dat-ie dichter naar Jody toe wilde. Ging hem echter niet lukken, want Juliëtte wist duidelijk hoe ze met een situatie als deze om moest gaan, en hij luisterde redelijk na een corrigerende tik. “Ik zie 't,” grinnikte Leah, “maar neem 't eens kwalijk, met zo'n sexy soortgenoot voor hem. Ik ben Leah trouwens, en dit is Jody.” Hoofdschuddend keek ze naar Imanu, die als in een trance naar Jody stond te staren. “Jij ook! Is het je eigen paard?” Leah wilde net antwoorden, toen de hengst opeens een paar stappen vooruit zetten. Jody's reactie was een paar stappen achteruit en oren plat in haar nek, en voor de zekerheid liep zij ook achteruit. Een paard was nu eenmaal sterker dan een mens. “Aansteller,” zuchtte Leah, “alsof ík wil dat hij aan je gaat zitten.” Ook Juliëtte vond het niet zo'n geweldige actie. Zodra meneer weer wat rustiger was, ontspande Jody weer wat, maar haar oren gingen niet vooruit. “Sorry, Jody is niet hengstig at the moment, dus mag ze hengsten niet zo. En je hebt van die types die een hengst zo cool vinden om op te rijden en hem uiteindelijk niet in bedwang kunnen houden, met het resultaat dat ze hun eigen gangetje gaan. En tja, dan zou het míjn fout zijn geweest als Jody gedekt was.” Ze zei het maar even, zodat Juliëtte wist wat ze aan Jody had. “En helaas, niet mijn eigen paard. Ik verzorg haar gewoon. Ik rij niet meer, dus dan zou een eigen paard niet zo slim zijn.” Dan was de Appaloosa nu een bonk energie en kon ze dat nergens kwijt. “Imanu is wel van jou, zeker? Want voor zover ik weet worden alle hengsten die eigendom van de manege zijn geruind. Voor de veiligheid.” Een deel van haar was jaloers op Juliëtte. Al sinds ze een klein meisje was, had ze een eigen paard gewild. Toen haar ouders eindelijk hadden gezegd dat ze er een zou krijgen, was er een maand later dat ongeluk. En toen was Leah van gedachten veranderd want zo'n toekomst gunde ze geen enkel dier. Maar ach, daar kon Juliëtte niets aan doen. En ze was er al aardig overheen, althans, dat hield ze zichzelf voor. Het zou pas compleet zijn als haar angst om weer op zo'n paardenrug te zitten over was. “Zeg, als je zeker weet dat je ervoor kunt zorgen dat Imanu niet als een gek op mijn Jody springt, dan lijkt het me wel gezellig om met z'n tweeën verder te wandelen, of rijden, maakt me niet uit. Niks persoonlijks, maar zoals ik al zei, heb geen zin in een vechtpartij of zo.” Leah wierp een verontschuldigend glimlachje naar Juliëtte toe. “Oh, en ik vind het ook niet erg als je weer op zijn rug gaat zitten hoor, het is niet dat ik dan jankend wegren en zelfmedelijden ga hebben.” Ze grinnikte, dat zou wat zijn zeg. “Als je hem maar in bedwang hebt dus.”

5Rythm  Empty Re: Rythm di jul 10, 2012 5:27 pm

Juliette

Juliette

Juliette was best wel blij dat Imanu nu wat rustiger werd, maar nog steeds kon hij zijn ogen van niets anders afhouden. "Ik zie 't, maar neem 't eens kwalijk, met zo'n sexy soortgenoot voor hem. Ik ben Leah trouwens, en dit is Jody." Juliette lachte. Ze mocht Leah wel. "Allee dan, daar heb je een punt. Ze is inderdaad een schoon beestje. En aangenaam, Leah." Zei ze met een vriendelijk glimlach op haar gezicht. Leah vertelde een verhaal over Jody dat ze op dit moment niet hengstig was. Juliette stemde in op wat Leah te zeggen had. "Daar heb je inderdaad wel een punt, en voor mij is het helemaal geen probleem dat Jody niet hengstig is, in tegendeel. Maar voor mijn vriend hier, dat is nu jammer, hea, Imanu?" Juliette keek met een lachje naar haar reusachtig paard langs haar. Hij was niet een van de kleinste, ze kon haast niet zeggen hoe groot hij was. Maar ze vond het wel tof, zo'n groot beestje. Als Juliette dan op hem zat, leek het alsof ze super groot was. Want zij was dus niet bepaald groot. "En helaas," kopieerde Leah er nog bij. Niet mijn eigen paard. Ik verzorg haar gewoon. Ik rij niet meer, dus dan zou een eigen paard niet zo slim zijn." Geen eigen paard, dat leek me zo stom. En ze vond het best wel vreemd dat Leah niet meer reed, wat was ze dan van plan met Jody? "Dat is wel jammer, jullie passen goed samen! En hoezo rij je niet meer?" Vroeg Juliette. "Imanu is wel van jou, zeker? Want voor zover ik weet worden alle hengsten die eigendom van de manege zijn geruind. Voor de veiligheid." Dat was waar, maneges van vroeger hebben die oorzaak wel gekend, dus werden tegenwoordig alle hengsten geruind. "Inderdaad, ik heb hem nu al twee jaar. Hij is zeven, en als er geen merrie's in de buurt zijn, is hij echt heel braaf." Grinnikte ze. "Zeg, als je zeker weet dat je ervoor kunt zorgen dat Imanu niet als een gek op mijn Jody springt, dan lijkt het me wel gezellig om met z'n tweeën verder te wandelen, of rijden, maakt me niet uit. Niks persoonlijks, maar zoals ik al zei, heb geen zin in een vechtpartij of zo." Kwam er nog bij. Juliette vond het geen slecht idee, het leek haar juist wel leuk. "Tuurlijk, Imanu weet dat hij geen strijd tegen mij moet aan gaan, dus dat word geen probleem. En oh, ik wandel wel lekker hoor, niet leuk als ik rij en jij wandel. Kom ik toch gezellig mee wandelen." Zei Juliette vriendelijk. Imanu had waarschijnlijk wel gehoopt dat ze nog eens vlug gingen rennen door het bloemenveld, maar he, plannen veranderen nu eenmaal. En Juliette kon nog altijd met hem gaan rennen, alleen maar even aan Leah vragen. Het leek Juliette wel een toffe. "Als je hem maar in bedwang hebt dus." Juliette knikte met een grijns. Ze begreep dat Leah allee zorg maakte over haar Jody, maar Juliette moest haar toch echt wel geruststellen, Imanu zou echt niets doen. Juliette was al vaak met een hengst en merrie gaan rijden, en er was nooit iets gebeurd. Dus tja. Als Imanu vervelend zou doen, kon Juliette nog altijd gewoon op zijn rug gaan zitten, dat hield hem ook al meer in bedwang. "Zullen we dan maar?"

Mijn excuses voor het late antwoord. n_n

Gesponsorde inhoud



Terug naar boven  Bericht [Pagina 1 van 1]

Permissies van dit forum:
Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum