Er ging niets boven een actieve start van de ochtend. Het was een perfecte manier om goed wakker te worden en lekker te kunnen sporten zonder al te veel gestort te worden. Ze had al een behoorlijke afstand af gelegd, maar ze had nog genoeg energie om haar hoge tempo in stand te houden. Ze had een witte tank top aangetrokken boven een kort sportbroekje. Haar bruinige haren waren in een nette staart gebonden en het enige wat ze in haar handen had was een drinkfles gevuld met heerlijk verkoelend water. Normaal gesproken dreunde er nog harde muziek door haar oren, maar vanochtend had ze iPod niet kunnen vinden. Volkomen in gedachten rende ze verder, ze gunde de prachtige zee haar aandacht. Waar het water glinsterde, ze was nog niet lang in Horse Home, haar ouders hadden besloten om in horse home een huis te komen. Zodat ze op rust kon komen, tot nu toe leek het te werken. Haar blik werd getrokken door twee jongens van haar leeftijd die haar iets te enthousiast aankeken, ze rolde even met haar ogen en rende snel verder. Weg van hun starende blikken. Het was nog redelijk vroeg in de ochtend, maar toch waren er verrassend veel mensen op het strand. Ze richtte haar blik iets op en zag nog net op tijd een vreemd object met een gigantische vaart naderen. Ze kneep haar ogen samen om te kunnen zien wat het was. Toen het dichterbij was bleek het een grote hond te zijn, die haar maar al te graag wilde begroeten. Ze hield van honden, ze had er immers zelf ook een maar om besprongen te worden door zo’n groot beest ging haar iets te ver. Geschrokken sprong ze opzij toen de hond half naar haar toe sprong. In plaats van een botsing met de hond te ontwijken, knalde ze nu tegen iemand anders aan. "Shit, sorry," zei ze snel terwijl ze haar hoofd omdraaide om te kijken tegen wie ze was aan geknald. De persoon in kwestie bleek een gebruinde jongen te zijn, van haar leeftijd ongeveer. "Sorry, ik schrok van een hond en moest snel uitwijken. Ik had je niet gezien," verontschuldigde ze zich nogmaals. Haar borstkas ging snel op en neer, nog na hijgend van het rennen. Ze zette haar waterfles aan haar mond en nam gretig wat slokken. Haar blik bleef op de jongen gericht, terwijl ze afwachtte of hij haar excuses aan zou nemen. Als ze nu werd herkend zou het flink balen zijn, want dan zou er van haar rust niks meer over zijn.
Paradigm Shift