Finnaly a new home

Samen met Armani schoot ze over de grasbaan heen. Kim had Armani expres kalkoenen gegeven, voor haar ijzers, zodat ze steviger op haar benen zou staan op het gladde gras. Samen gingen ze door de bocht heen, langs de mijl paal die ze moesten hebben. Langs de kant was een hoop gejuich te horen van hun trainer. Kim stapte Armani uit waarna ze van haar rug afsprong en met haar trainer ging praten. De stalhulp nam de merrie mee om haar af te zadelen en te verzorgen. Druk pratend over hoe de training was gegaan liepen Kim en de trainer naar de stallen toe waar ze het schema opnieuw invulde. Binnenkort was de wedstrijd, ze waren er helemaal klaar voor. Voor het eerst zouden ze samen naar een wedstrijd gaan. Beide hun eerste wedstrijd. Hopelijk zou het goed gaan, maar daar was ze toch haast wel zeker van. In het grote huis, haar huis, kleedde ze zich om en pakte ze haar camera om een foto sessie te doen met een verkoop paard. Na een klein uurtje foto's te hebben gemaakt had ze zeker 300 foto's op haar kaartje staan. Al die foto's moest ze vanavond uitzoeken en op de site zetten. Trainingsschema erbij en dan zou ze daar ook niet meer naar om hoeven kijken. Sinds een halfjaar was ze in HH komen wonen. Haar ouders hadden een oude boerderij gekocht en omgetoverd tot een stoeterij. Paarden kwamen en gingen, wanneer er goede punten werden behaald tijdens de rennen werden de meeste paarden verkocht. Sommige paarden hielden ze, tot nu toe hadden ze twee paarden die écht van hun waren. Haar dressuur paard en Armani. Alle andere paarden werden verkocht. Eigenlijk was het best wel raar dat ze een stoeterij hadden, de plek waar hun huis stond was niet groot. Eigenlijk was het gewoon midden in een woonwijk. Ze hadden alleen en voordeel gehad dat er voor hun komst een gebouw plat was gegooid en van die grond moest een park gemaakt worden voor de bewoners. Na enig overleg hadden haar ouders het voor elkaar gekregen dat ze het mochten kopen. Rijk waren ze zeker niet, ook niet arm, meer er tussenin.

De laptop op haar kamer sloot ze af nadat ze haar mail had bekeken. Elke dag kreeg ze berichtjes van mensen die graag stage bij hun wouden lopen. Wanneer ze optijd waren konden ze een stage plek krijgen. Voor nu zaten ze toch echt vol. Vanuit de keuken kwamen heerlijke geuren. Op het aanrecht stonden dan ook broodjes met allerlei soorten beleg. Van uitsmijters tot gewone kaas. Net op tijd griste ze twee broodjes die ze onderweg op at. Volgens haar vader moest er vandaag een nieuwe buur zijn gekomen. Dat moest ze even bekijken. Bij het huis die altijd leeg had gestaan bleef ze stilstaan en belde ze aan. De broodjes had ze op, en nu stond ze met een nieuwsgierig gezicht naar de dichte deur te kijken. Hopelijk was het een leuke nieuwe buur..