A new boss?

Darren keek naar Chantal die allerlei vragen stelde. "Ik geef haar gewoon basis voer en wanneer ik het niet vergeet krijgt ze soms muesli." mompelde hij half. Elke keer werd er gewoon voer geleverd wat hij dan naar boven zeulde en in de tonnen gooide die hij daarna weer naar beneden moest zeulen. Eigenlijk was hij niet zo slim. De tonnen beneden zetten en daar alles ingooien was veel beter. Maar hij had geen plek voor alle tonnen dus moest hij het wel zo doen. Half om half voor Fly, niet vergeten. In de ochtend zou hij Fly wel voeren, de rest moest Chantal zelf doen anders zou hij helemaal gek worden. "Wat je zelf het makkelijkste vind, mij haalt het niet zoveel uit." antwoordde hij op haar vraag van de medicijnen. Alleen de wormenkuur had hij voor Evelyn wel eens nodig, de rest was voornamelijk voor speciale gevallen. Zoals het zandhappen van Evelyn. Darren wandelde naar de deur van de keuken, opzoek naar de sleuteltjes en Dack. Want waar was die reu nou weer gebleven. Zodra hij de keuken open deed zag hij Dack op de grond liggen. De voerbak voor zijn neus. "Het is nog geen tijd voor je eten." zei hij terwijl hij een sleutelkastje open trok. Dack stond op en begon te piepen. "Nee." Darren pakte er een klein sleutelbosje uit en sloot het kastje weer. De sleutels hield hij in zijn hand anders zou hij ze kwijt raken. Uit een ander kastje toverde hij een honden koekje. "Wil je die?" vroeg hij aan de reu met een grote grijns op zijn gezicht. "Pak hem dan." zei hij terwijl hij naar buiten liep en de deur open hield. Dack begon te springen en rondjes te rennen. Darren moest af en toe opzij springen om niet omver gelopen te worden. Uiteindelijk was hij in een hoekje gedreven en moest hij het koekje wel geven. "Je bent braaf." zei hij liefkozend. Met de sleuteltjes wandelde hij naar Chantal. "Alsjeblieft. Het zijn er maar twee dus je merkt vanzelf welke op welk slot moet." zei hij met een lach op zijn gezicht. De tijd was haast voorbij gevlogen. Een auto kwam het erf opgereden. "Aa, het nieuwe zadel van Evelyn." zei hij enthousiast. Vlug wandelde hij naar de auto toe en tekende een aantal dingen. Best wel snelle service, ongeveer 3 dagen geleden had hij het besteld en laten maken. Met het zadel nog in de hoes wandelde hij naar de stal van Evelyn toe en hing het daar aan de steun. Nieuwsgierig ritste hij de hoes open en bekeek hij het zadel. Nog helemaal zwart, geen enkele beschadiging, en het rook nog helemaal naar nieuw leer.
Darren borg het zadel zorgvuldig op en ging daarna Evelyn halen. Poetsen en daarna binnen zetten zodat ze rustig kon eten. Daarna kon hij ook rustig aan zijn avond eten beginnen, en Chantal richting haar auto brengen als ze dat wou. Jammer genoeg zou hij haar morgen pas weer zien. Het baby blauwe halster van Evelyn pakte hij van de haak af met het halstertouw erbij en ging de merrie halen. Rustig haalde hij de merrie uit de bak en sleepte haar mee richting de poetsplaatsding. "Viespeuk." was hetgene wat hij zei voordat hij de borstel tevoorschijn haalde en haar weer begon te poetsen. "Hoe laat denk je morgen hier te zijn?" vroeg hij nieuwsgierig aan Chantal. Hopelijk niet te laat.

Chantal luisterde naar Darren terwijl die vertelde wat Evelyn allemaal kreeg. En dat het niet zoveel uitmaakte hoe ze het met de medicijnen deden. Opeens liep Darren weg. Ze besloot om haar eigen merrie ja haar eigen maar even uit de wei te halen en een poetsbeurt te gaan geven. Chantal liep naar de paddock en haalde Fly der uit. Evelyn wilde ook mee lopen maar dat liet Chantal niet toe. Ze liep met Fly naar de poetsringen en zetten haar daar vast. Ze haalde der poetskist en begon eerst met de rosborstel rondjes op Fly der vieze vacht te draaien. Opeens kwam Darren weer terug en gaf Chantal twee sleutels en zei dat ze er vanzelf wel achter kwam welke waar voor was. Met een brede glimlach zei ze "Das gemeen dat ik er zelf achter moet komen." Maar Darren was alweer ineens weg en kwam na een paar tellen terug met Evelyn. Chantal was pas net klaar met rosborstelen en was nu met de harde borstel begonnen. Fly was alweer bijna schoon voor zo lang het duurde. Na goed driekwartier gepoetst te hebben was Chantal klaar met Fly. Toen ze Fly in der stal wilde zetten vroeg Darren hoe laat ze er morgen zou zijn. Chantal moest even na denken want morgen moest ze ook Indy op halen bij de fokker. "Ehumm even denken ik moet om 10 uur bij de fokker van Indy zijn want die mag morgen daar weg. O mag ze trouwens mee hier heen? Of heb je liever geen vreemde honden op je erf?" Ze keek hem aan en stond rustig met Fly aan het touw te wachten. Ze hoopte dat Indy mee mocht want dan kon ze gelijk naar Darren en Fly komen. Dan was ze waarschijnlijk rond 12 uur wie hier. Als Indy niet mee mocht was het waarschijnlijk half één a één uur.

Darren zette Evelyn vast en pakte de rosborstel uit de kist. Rustig begon hij vanaf haar hals te borstelen. Rondje na rondje werkte hij elk stukje vacht af. Al het zand bleef of in de borstel zitten of viel naar beneden op de grond. Indy, o ja het hondje van Chantal die ze morgen ging ophalen. "Ik heb geen problemen mee, zolang ze maar uit me tuin blijft." zei hij luchtig. Dack had hij het al als pup afgeleerd door hem elke keer naar binnen te halen als hij in de tuin liep. Desnoods deed hij dat ook met Indy, ook al was het niet zijn hond. Morgen moest hij ook nog een aantal bomen planten, ze stonden maar te verpieteren zo in hun bakjes. Morgen zou hij Chantal weer zien. En gelijk haar nieuwe hondje. Hoe Dack zou gaan reageren wou hij nog wel weten. Normaal gesproken was hij een beetje afstandelijk bij honden die hij niet kende. Dat zou hij morgen wel zien. De harde borstel ging nog over Evelyn heen en daarna de zachte. Meer dan dat ging hij voor vandaag niet meer verrichten. Alleen haar hoeven nog, en daarna kon ze haar stal in. De deken hoefde ze niet op, in de stallen was het niet koud. Handig krabde hij Evelyn haar hoeven uit en leidde haar daarna naar haar stal. Hij kreeg een duw in zijn rug van de merrie. "Je eten komt er zo aan." zei hij terwijl hij haar neus van zijn rug afhaalde. Het halster hing hij netjes op aan de haak voordat hij een plak hooi ging halen en haar hoeveelheid brokken. Evelyn stribbelde even tegen toen ze van hem niet tegen hem aan mocht duwen naar de voerschep. De plak hooi schudde hij uit in haar hooinet waarna hij de brokken in haar voerbak liet vallen. "Tot morgen meisje." zei hij nog voor hij haar een aai over haar nek gaf en de stal dichtdeed. "Moet ik je nog wegbrengen zo?" vroeg hij aan Chantal. Hopelijk want dan kon hij nog even bij haar zijn. Voordat hij morgen over zijn eigen spullen zou struikelen ruimde hij een aantal dingen netjes op. Morgen weer een dag met Chantal.

Chantal was blij dat Indy mee mocht naar de paarden. "O geweldig dat kom ik gelijk hier heen als ik der heb opgehaald. Anders was ik naar huis gegaan om der eerst weg te brengen. Maar nu hoeft dat niet." Terwijl ze het zei was ze van binnen echt blij want dan was ze nog eerder bij Darren okee en bij Fly. Chantal zetten Fly in haar stal hing der halster op de haak en volgde Darren om te kijken waar ze hooi en brok moest halen. Chantal pakte een halve schep brok en een halve muesli en een pak hooi. Op de markt had ze ook een nieuw soort hooi net gekocht. Het was een net waar boven in een soort hoepel zat zodat ze makkelijk het hooi er in kon doen. Bij van die andere netten moest je altijd klooien om het er in te krijgen. Ze hing het hooi net bij Fly in der stal en gaf er nog even een knuffel en een appel. "Morgen ben ik er weer meisje. Dan gaan we ook wel even rijden. Maar ik moet eerst Indy op halen." Op de vraag of hij der moest weg brengen zat ze even voor een antwoord te zoeken. "Als je het wilt doen wel maar dan wel naar het park want daar staat me auto he." Chantal liep met Darren naar zijn auto en stapte in. Jammer genoeg ging de rit veel te snel en waren ze al bij het park en stapte daar uit. "Bedankt dat je me wilde brengen. En ik zie je morgen ik denk dat ik morgen rond twaalf uur bij je kan zijn." Ze keek hem aan en wachten op een antwoord. Na het antwoord stapte ze in de auto en zwaaide en reed richting huis.

De volgende morgen ging Chantal der wekker alweer vroeg af. Vandaag had ze veel te doen. Ze moest eerst om tien uur bij de hondenfokker zijn om haar pup op te halen. Daarna ging ze gelijk door naar Darren en Fly. Nou ja eigenlijk naar Fly maar ja Darren was daar ook in de buurt en dat was toch een leuke bijkomstigheid. Nu ging ze eerst onder de douche na het douche kleden ze zich aan. Ze trok een paardrijbroek aan omdat ze gelijk door ging. Snel maakte Chantal een broodje met smeerleverworst en na die mee naar de auto. De sleutels die ze de vorige dag van Darren had gekregen had ze aan der autosleutels gedaan zodat ze ze niet zou verliezen. Na een uurtje rijden kwam ze bij het adres waar ze moest zijn om Indy op te halen. Natuurlijk bleef ze daar nog een tijdje plakken om dingen over voer en het gedrag van Indy te vragen. Met Indy op haar arm liep Chantal naar de auto. Achter in haar auto had ze een bench staan waar ze Indy in deed. Chantal vond het een stuk veiliger als Indy daar in zat omdat ze anders misschien wel door de auto ging springen. Chantal starten de auto en ging op weg naar Fly en natuurlijk Darren. Al snel was ze bij Darren's huis. Ze parkeerde haar auto en haalde Indy uit de bench. Chantal zetten Indy op de grond maar had der nog wel aan de riem zodat als ze steeds mee ging zelf de weg op een gegeven moment kon vinden. Ze liep naar de stal van Fly en zag onderweg dat ze al in de wei stonden. Chantal maakte het riempje van Indy los en haalde een kruiwagen. Ze hield Indy goed in de gaten en zag ineens een Dack aan komen gelopen. Waar Dack was kwam Darren waarschijnlijk ook snel er achter aan. Chantal begon in elk geval al met uitmesten. Het viel haar erg mee hoe vies de stal van Fly was. Na het uitmesten legde Chantal de spullen voor Fly klaar. Eindelijk had ze nu een eigen paard waar ze op kon rijden heerlijk gevoel was dat toch.



[WoOw had inspi :O ]

Darren wandelde naar zijn auto en ging zitten. Chantal zat ook al klaar dus ze konden weg. Richting het park. Tijdens de rit hield hij voornamelijk zijn mond. In het donker rijden vond hij niet prettig, je zag zo weinig en dan waren er ook nog eens auto's die hun lichten niet aan hadden staan. Bij het park wou hij Chantal eigenlijk een knuffel of iets geven maar hij bleef gewoon staan. Morgen weer een dag. "Tot morgen." zei hij zachtjes toen Chantal wegliep richting haar auto. Vlug reed hij naar huis om te gaan eten, de paarden controleren en zo alles afsluiten. Eenmaal thuis liep hij alles na, ruimde hij nog een aantal dingen op en ging hij naar binnen om te eten. Vanavond geen feestje, heerlijk rustig op de bank hangen en tv kijken. Samen met Dack verdween hij naar boven. Slapen en morgen weer verder gaan.

Darren was al vroeg weer wakker omdat Dack begon te piepen om eten. Vlug schoot hij onder de douche, kleedde zichzelf aan en ging eten maken voor hemzelf en Dack. Eenmaal klaar met zijn klusjes in het huis verdween hij naar buiten. In zijn spijkerbroek en korte mouwen shirt wandelde hij op zijn sokken richting de stallen. Waar waren zijn schoenen gebleven? "Dack! Waar zijn mijn schoenen?" riep hij richting de reu die verdwenen was en even later terug kwam met zijn schoenen. Vlug trok hij ze aan en opende de stallen zodat hij de paarden eten kon geven en daarna naar buiten kon laten. Oké het was dan pas half 9, maar de merries waren wel al wakker. Door Evelyn werd hij begroet door een hinnik. Fly bleef stil en viel haar eten aan zodra hij het haar gaf. In een rustig tempo startte hij op. Een aantal dingen opruimen, de halsters zoeken was niet moeilijk. Die hingen aan hun haken. Nadat de merries hun eten op hadden nam hij beide mee naar buiten richting de weide. Even de weide in en daarna terug in de paddock. Vandaag konden ze wel samen in de paddock. Dat zou ook een stuk makkelijker zijn voor als het hooi en stro vanmiddag gebracht zou worden. Als Fly dan gek werd kon Evelyn haar misschien kalmeren. Rustig begon hij met het uitmesten van Evelyn haar stal. Chantal zou die van Fly wel doen. Daarna ging hij aan de slag met nog een aantal klusjes die hij moest doen. Dingen vastzetten, de sloten van de weide en paddock bestellen. Er zouden nieuwe opkomen die ze lekker niet open zouden krijgen. Darren verdween naar boven om alles klaar te zetten en het luik te openen voor als de vrachtwagen zou komen. In het donker tastte hij naar het lichtknopje wat hij uiteindelijk vond. Heel de zolder was leeg. "Best groot zo." mompelde hij in zichzelf. Vlug opende hij het luik. Buiten had hij al het een en ander gehoord dus het kon zijn dat Chantal er al was. Dan was hij best lang bezig geweest met alle dingen die hij moest doen. Nieuwsgierig keek hij naar beneden waar hij Dack zag lopen. Zo stil mogelijk bleef hij in het gat stilstaan zodat Chantal hem niet op zou merken. Haar auto stond er, dus moest zij er ook zijn. De kruiwagen met Chantal erachter reed langs. Spontaan verscheen er een grote lag op zijn gezicht. Toen ze weer terug kwam en iets ging doen in de stallen wandelde hij naar beneden. Zo stil mogelijk ging hij achter haar staan en gaf haar een knuffel. "Goedemiddag." zei hij vrolijk. Net toen hij nog iets wou zeggen werd hij onderbroken door getoeter. Snel liep hij naar het hek toe en opende deze zo goed als mogelijk. De vrachtwagen reed het erf op en ging op zijn vaste plekje staan. Voor de stalgang, onder het luik. Darren wurmde zich naar binnen en zuchtte eens diep. "Jeuh, tillen en slepen." zei hij met een vies gezicht. Vlug pakte hij de spullen die hij nodig had en rende terug naar boven. De chauffeur kwam ook de stallen in en liep naar de trap. Even later stonden ze beide aan de stro en hooi balen te trekken om ze omhoog te krijgen. Er zat nog best wel een rap tempo in, ondanks de zon.

Chantal was bezig in haar zadelkast toen ze ineens een paar armen om der heen voelde. Ze schrok der rot omdat ze helemaal verzonken in haar spullen was. "O Darren ik schrik met rot. Maar goedemiddag." Nog voor dat ze verder iets konden zeggen hoorde ze een toeter van een auto. Chantal liep mee naar buiten want ze wilde toch wel weten wat er aan de hand was. En wat ze wilde weten waar Indy was gebleven. Straks zat ze toch in de tuin van Darren dan zou hij echt niet blij zijn met Indy. Chantal zag dat een vrachtwagen het erf op reed en toen die open ging zag ze dat er hooi en stro in lag. Waarschijnlijk moest het dus aangevuld worden. Ze wilde best mee helpen met lossen maar ze wilde toch eerst even weten waar Indy was gebleven. Ineens zag ze Indy bij Dack in de buurt. Chantal was best gerust en ging toen naar de stal van Fly om der halster te halen. Vandaag zou ze eindelijk op der eigen paard gaan rijden. Toen ze het halster had gepakt ging ze naar de wei toen en haalde Fly er uit. Nog geen dag geleden had Chantal der geborsteld en nu zag ze er alweer als een varkentje uit. "Wat ben je toch een viespeuk meid." Chantal zetten Fly vast en begon te borstelen. Deze keer was het ook weer een uitgebreide poetsbeurt. Na ruim een half uur gepoetst te hebben ging Chantal de rijd spullen halen. Voor Fly had en een limegroen dekje gehaald en een heel leuk hoofdstel dat je het onderlegsel kon verwisselen. Dus het hoofdstel had dit keer een limegroene uitstraling wat perfect bij het dekje paste. Chantal had wel van de vorige eigenaar een advies gekregen om te rijden met een martingaal omdat Fly anders erg vaak der hoofd omhoog gooide. Chantal was alleen even eigenwijs want ze wilde wel eens weten hoe erg het was. Als die man gelijk had dan zou ze altijd nog met een martingaal kunnen gaan rijden. Ze zadelde Fly op en ging naar de grootte paddock en steeg daar op. In het begin was Fly inderdaad best vervelend met der hoofd omhoog gooien maar na een paar corrigerende tikjes met de zweep hield het eigenlijk wel op. Waarschijnlijk was het gewoon de manier waar op je met je paard omging. Als je met een rustig en vriendelijk hand reed met soms een tikje van de zweep was er niets aan de hand met het hoofd in de lucht gooien. Reed Chantal met wat een hardere hand dan ging ze erg vervelend doen met der hoofd. Ze moest het toch even nagaan of het inderdaad aan de manier van rijden lag. Na ruim een uur gereden en geprobeerd te hebben. Gedraafd en gegaloppeerd met afwisseling van stap besloot Chantal om Fly te gaan uitstappen. Ze had zo goed gewerkt dat ze zo tijdens het afzadelen een kwart kilo krachtvoer zou krijgen als extratje. Chantal was echt dolblij met haar paardje en natuurlijk ook met de plek waar haar paardje stond. Op een prachtige boerderij met een schat van een jongen. Wat wilde ze nog meer. Vanaf de paddock liep Chantal met Fly naar het halster die nog aan de ring hing. Ze deed het hoofdstel af en deed het halster om. Ze spoelde het bit af en hing hem op zijn plek. Op de terug weg naar Fly na Chantal een kwart kilo voer mee en deed het in de emmer. Eenmaal bij Fly zetten ze de emmer op de grond en haalde het zadel van Fly der rug. Ze legde het zadel op de steun en ging op zoek naar Indy. Overal keek ze en nergens was Indy te bekennen maar Dack was ook nergens te bekennen. Chantal dacht ineens aan de tuin van Darren en rende daar heen. En ja hoor daar was Indy bezig met de Rozen struiken te vernielen samen met Dack. Chantal liep woedend naar Indy toe en greep der bij de nekvel. "JONGEDAME dat mag echt niet als je dit blijft doen dan sluit ik je wel op in Fly der stal als ik ga rijden." Chantal nam Indy mee en zetten der in Fly der stal en deed de deur dicht. Chantal zuchten diep en zocht voor Darren. Ze had hem al gauw gevonden en nu moest ze nog gaan vertellen wat haar pup had uitgehaald. "Ehum, Darren Indy heeft bij je rozen lopen graven. Ik heb der op der flikker gegeven en opgesloten in Fly der stal. En Dack was ook bezig met graven." Ze keek hem aan en verwachten heel wat gescheld van hem.

Darren hees het ene na het andere strobaal omhoog. Eerst al het stro, daarna het hooi. Laag na laag zou hij alles op moeten stapelen tot heel de zolder weer volstond. Omdat het te stil was naar zijn idee zette hij de radio maar aan. Samen met de chauffeur waren ze aan de praat over van alles en nog wat. Darren's ouders, de paarden, en natuurlijk Chantal. Zij was niet te missen. Stiekem vond hij het een stuk leuker om te kijken hoe zij aan het rijden was dan al het gesjouw. Met z'n tweeën kwam je sowieso niet zover dan met meer mensen. Na ongeveer een uur heel de tijd getild te hebben was hij het zat. Even een pauze. Nog twee balen werden omhoog getild zodat ze konden zitten. Darren liet zich op de grond zakken in de opening en bungelde met zijn voeten naar buiten. Chantal was nog aan het rijden dus hij had iets leuks te bekijken. Er werd wat te drinken tevoorschijn gehaald wat hij gretig opdronk. Het zweet stond op zijn rug en voorhoofd. Aandachtig keek hij hoe Chantal Fly aanpakte en haar liet stoppen haar hoofd heel de tijd in de lucht te gooien. Wie weet zou ze nog ver komen met die merrie. Omdat ze niet te lang moesten stoppen met het tillen gingen ze maar weer aan de slag. Beide geen zin meer, maar de wagen lag nog voor de helft vol dus moesten ze wel. Na ongeveer 10 balen begon hij zich af te vragen waar Dack nou eigenlijk was. Chantal was gestopt met rijden en was ook verdwenen. Nieuwsgierig luisterde hij naar wat geschreeuw vanuit de tuin kant. Het zal wel niets zijn, ofzo. Omdat hij het ongelofelijk warm kreeg trok hij in een handige beweging zijn shirt over zijn hoofd heen en gooide deze over de trapleuning. Vlug ging hij weer verder met alles omhoog tillen en verplaatsen. Verbaasd dat Chantal opeens naar hen toe kwam stopte hij met tillen. Een strobaal nog in zijn handen. Dat Indy al op haar flikker had gekregen was goed genoeg voor hem. Nu Dack nog. De strobaal zette hij neer op zijn plek waarna hij via de andere strobalen op de vrachtwagen naar de vaste grond klom. Luid floot hij op zijn vingers. Dack wist goed genoeg dat hij zoiets niet mocht doen. Dan maar weer voor straf binnen zitten en niet spelen met de paarden. "Voor." zei hij streng. De reu kwam met zijn staart tussen zijn benen aangelopen en ging op de grond zitten. "Keuken, nu." vervolgde hij. De reu wandelde met zijn staart nog steeds tussen zijn poten richting de deur van de keuken. Darren wandelde erachteraan om de deur open te doen en daarna weer dicht. "Je weet goed genoeg dat je niet mag graven in de tuin. Verzin zelf maar iets om het goed te maken." mopperde hij tegen de reu. De deur ging met een kleine smak dicht.
Darren beende weer in de richting van de vrachtwagen en klom erop. "Jij en Fly rijden zag er goed uit." zei hij met een lach richting Chantal. Handig klom hij weer naar de opening van de zolder zodat hij verder kon met het aanpakken van de strobalen. De handschoenen die op de grond lagen trok hij weer aan en hij ging weer aan de slag. Strobaal na strobaal gooide hij op zijn plek tot zijn armen pijn gingen doen. Met tegenzin pakte hij de laatste paar strobalen aan tot ze over moesten op de hooibalen. De andere kant van de zolder anders zou hij in de war raken. Of nee, eigenlijk niet in de war. Het was standaard dat de zolder in twee gedeeltes was gesplitst. Na nog een klein halfuur flink door te zijn gegaan waren ze klaar. De chauffeur vertrok weer en Darren ging de laatste paar blokken stapelen. Tijdens het tillen was er een fles cola doorheen gegaan en heel veel boterhammen. Met tegenzin klom hij op een hele stapel hooi om een aantal dingen te verplaatsen. Zijn hele broek zat onder de zooi, tijdens het tillen had hij ook maar zijn schoenen verwisseld voor zijn blote voeten. Veel makkelijker en er kon niets in komen te zitten wat je ging irriteren. Na een aantal uren tillen was hij toch eindelijk klaar. Het losse hooi had hij op een hoop gegooid waar hij zich achterover in liet vallen. Tevreden sloot hij voor een paar tellen zijn ogen. De handschoenen gooide hij richting de opening. Daarvandaan kwam een heerlijk windje aanzetten. Tijd om Evelyn te gaan poetsen en daarna verder te gaan met het beleren van haar. Als hij daar nog genoeg tijd voor had.

Toen Chantal naar boven ging om Darren te zoeken stond ze even met haar mond open. Ja dat kreeg je als de jongen die je erg leuk vind ineens zonder shirt met stro en hooi balen aan het slepen was. Chantal keek hoe Darren naar beneden ging toen ze had verteld wat de honden hadden gedaan. Een keiharde fluit galmde over het erf heen en voor ze het wist zag ze Dack met zijn staart tussen zijn achterpoten naar Darren lopen. Die wist blijkbaar donders goed dat hij al fout zat. Chantal klom maar naar beneden en ging even kijken wat Indy aan het doen was. Indy was helemaal onder het stro gaan liggen nadat ze op der flikker had gehad. Chantal vond het een beetje zielig maar zetten door. Ze zag Darren weer aan komen lopen en toen hij naast der was zei hij dat ze met Fly er goed uit zag. "Heb je me soms lopen bespieden Darren??" Ze probeerde heb serieus aan te kijken maar door dat hij zonder shirt liep verdween de serieus blik en maakte die plaats voor een betoverende glimlach. Het zag er echt niet verkeerd uit Darren zonder shirt eerder geweldig. Chantal besloot maar niet in de weg te lopen en ging ver aan de kant staan. Toen Darren klaar was ging ze met hem naar beneden. Ondertussen was Fly klaar met eten. Dat kwam mooi uit want Chantal wilde Fly even wassen het was toch warm weer en het zweet van het rijden moest echt even uit der vacht. In de stal hoorde ze Indy janken en krabben aan de deur. Blijkbaar wilde de pup er uit maar Chantal besteden echt geen aandacht aan haar. Dat verdiende ze hoe kon ze zo maar in Darren's tuin gaan graven. Chantal was echt pislink. Maar dacht er niet meer aan zodra ze weer met Fly bezig was. Chantal trok haar shirtje uit en stond alleen nog maar in haar bikini topje. Dat was veel makkelijker als ze ging wassen. Ze pakte de tuinslang en begon Fly helemaal nat te maken. Na het nat maken en zich zelf even af te koelen pakte ze de shampoo en een rosborstel. Ze deed wat shampoo op de rosborstel en ging dan extreem rondjes draaien zodat de shampoo goed in de vacht kwam en ging schuimen. Ze liet het een aantal minuten in trekken en ging daarna Fly afspuiten. Chantal rende weer even naar de zadelkamer want ze was het zweet mes vergeten hoe dom het ook was. Terug bij Fly ging ze Fly droog maken met het zweetmes toen ze klaar was zetten ze Fly even in de paddock zodat ze daar kon rollen als ze de behoefte had. Blijkbaar had ze het want ze begon als een gek in het witte zand te rollen. Chantal vond het geweldig om te kijken naar paarden die aan het rollen waren of aan het gek doen dit geval deed Fly dat dus want ze ze sprong na het rollen op en gaf dan vrolijk een bok en hinnikte hard in het rond. Chantal ging haar spullen opruimen zodat ze niets kwijt kon raken.

Darren kwam moeizaam overeind en wou weer terug naar achteren vallen. Jammer genoeg kon hij dat niet doen want hij moest Evelyn nog poetsen en aandacht geven. En er moest nog zoveel gedaan worden. Met tegenzin kwam hij overeind en wandelde hij naar beneden. Nog steeds op zijn blote voeten. Hij was even naar binnen verdwenen om een ander shirt te pakken. Toen hij terug kwam en naar de stallen liep kwam hij Chantal tegen die in haar bikini top stond. Het shirt in zijn handen viel bijna op de grond, nog net wist hij het stevig vast te pakken. Aan zo'n uitzicht zou hij wel kunnen wennen, meer dan wennen. Alleen jammer van de rijbroek en rijlaarzen. Die kon hij wel wegdenken. Als het nodig was. Zo zag ze er ook al goed uit. Voordat hij te lang zou gaan staan kijken naar Chantal wandelde hij snel verder. Tijdens het wandelen trok hij zijn shirt over zijn hoofd heen. Van de haak pakte hij Evelyn haar halster zodat hij haar kon gaan poetsen. Daarna zou hij wel de rest pakken en de paddock in verdwijnen met haar. Vrolijk wandelde hij naar de ringen toe. Niet meer op zijn blote voeten, maar op zijn gympen. Andere aangezien de vorige nog helemaal vol zaten met zooi. Morgen zou hij niets meer uit gaan voeren, en vanavond zou hij van het uitzicht buiten gaan genieten met wat te drinken. Verder helemaal niets. Geen televisie, alleen maar drinken en het uitzicht. Oké en misschien Chantal, als ze wou blijven. Vanuit het huis kon je een hoop kabaal horen en een hoop geblaf. Dack was weer eens alles aan het slopen. Als het maar bij de keuken bleef, dan vond hij het nog goed. Darren begon het zand van Evelyn af te rossen. Na een ruim halfuur gepoetst te hebben pakte hij zijn spullen en liep hij ermee naar de paddock. Evelyn stond al ongeduldig te trappelen omdat ze alleen was gelaten. Straks zou hij ook de tuinslang op haar zetten. Even lekker afkoelen. Wie weet zou hij er zelf ook nog onder gaan staan. Samen met Evelyn ging hij de andere paddock in waar hij haar eerst even liet rennen zodat ze wat energie kwijt zou zijn. Daarna haalde hij haar naar hem toe en deed hij de longeerlijn weer aan het halster vast. Later zou hij wel beginnen met het bit en het hoofdstel. Nu eerst het zadel. Het dekje legde hij rustig op haar rug waarna hij ook het shetlander zadeltje erop legde. De beugels extra lang zodat ze aan dingen tegen haar buik kon wennen. Expres had hij een singel meegenomen. Deze zou hij straks aan het zadeltje vast gaan maken. Met enige tegenstribbelingen van Evelyn wandelde hij met haar een aantal rondjes in de bak. Draven ging niet, dan zou het zadeltje eraf vallen. Daarom had hij ook een singeltje meegenomen. Weer liet hij de merrie stilstaan en deed hij het singeltje vast. Zachtjes deed hij de singel onder haar buik door en de gespjes vast. Voordat hij alles iets strakker zette wandelde hij een stukje. Daarna deed hij zo voorzichtig mogelijk de singel een gaatje strakker zodat het zadeltje niet kon schuiven. Evelyn stoof een keertje vooruit maar bleef daarna wel aardig rustig staan. Aan de longeerlijn nam Darren Evelyn weer mee om rondjes te lopen in de paddock. Eerst stappen, maar daarna draven. Straks zou hij wel weer gaan leunen. Nadat ze hadden gedraafd zette hij haar stil en ging hij weer iets hoger staan. Darren leunde op het zadeltje en merkte dat Evelyn een stapje opzij deed. Geen punt, zoiets was niet erg. Voorzichtig ging hij iets meer leunen zodat hij met zijn buik op het zadeltje kon hangen. Tot nu toe ging het goed. Tevreden klopte hij op de merrie haar hals en stopte hij weer met leunen.

Chantal stond bij de paddock naar Fly te kijken en zag Darren met Evelyn naar de andere paddock gaan. Ze vond het verbazend hoe hij met zijn merrie om ging. Zo kalm en geduldig geweldig gewoon. Toen ze hem voor de eerste keer zag vond ze hem helemaal geen paarden jongen maar nu ze hem steeds meer leerde kennen zag ze gewoon zijn passie voor paarden. Chantal kon eigenlijk der ogen niet van hem af houden maar moest nu toch maar even wat gaan doen. Ze had de stal alleen nog maar uitgemest en nog niet opgeschud en ook nog een voer voor de middag klaar gelegd. Ze nam het halster van Fly mee en hing die op zijn plek neer. Ze liep naar het stro hok en pakte 2 plakken stro en verspreiden die in de stal. Daarna pakte ze ook nog een plak hooi en nog wat biks. Indy was echt onder de indruk omdat ze op der kop had gegaan. Ze bleef gewoon braaf in de stal zitten terwijl ze daar bezig was. Chantal liep de stal uit en maakte een beweging naar Indy van kom dan maar mee. Indy rende gelijk vrolijk naar buiten op zoek naar Dack. Bij de keukendeur van Darren's huis begon Indy keihard te blaffen.

Darren eindigde de training met Evelyn en liet haar daarna in de paddock bij Fly zodat ze konden spelen. Met alle spullen verdween hij richting de stallen waar hij alles netjes opborg. De poetskist van buiten zette hij ook weg waarna hij de poetsplaat ging aanvegen en zo ook de stalgang. Met tegenzin verdween hij weer even naar boven om daar het luik dicht te doen en af te sluiten. Aangezien het alweer middag was ging hij maar verder met Evelyn haar eten. Dat maakte hij snel af waarna hij ging kijken wat er aan de hand was met Indy. Dack mocht niet meer naar buiten, en als hij al naar buiten zou mogen moest hij aan de ketting. Hij wist maar al te goed dat hij niet in zijn tuin mocht kloten. Aangezien hij nog een aantal bomen te planten had ging hij dat maar doen. Kon hij gelijk de rest van de rozen weghalen. Stekel dingen. Hij verdween richting de tuin waar hij een gat begon te graven en er een boom in liet zakken. Zijn broek zat onder de aarde net zoals zijn schoenen en handen. Kon hem het wat schelen? Daar had je water voor. In een snel ritme zette hij de overige boompjes neer en borg hij zijn spullen weer op. Zo, dat was ook gedaan. Nu had hij het hooien erop zitten, Evelyn poetsen en verder gaan met het beleren, de bomen, nog maar een aantal dingen te gaan. Dat zou hij morgen wel doen. Uitgeput liep hij richting de tuinslang waarmee hij zijn handen afspoelde. Heerlijk koud water. Omdat hij het toch wel een beetje zielig vond dat Dack binnen zat met dit weer liet hij de reu naar buiten. Dan maar geen ketting, hij had zijn straf gehad. Zodra de deur van de keuken open ging stapte Dack voorzichtig naar buiten en ging hij op zijn rug liggen in de hoop geaaid te worden. Darren speelde even met hem en pakte daarna de tuinslang. Hij zette hem aan en richtte hem naar de reu. Dack begon te happen in de straal water en rende rondjes. Af en toe beet hij in de slang, maar wanneer hij nat werd ging hij weer als een gek rondjes rennen. Darren deed zijn vinger voor zijn mond in de hoop dat Dack stil zou zijn en ging opzoek naar Chantal. De slang hield hij zo goed als dicht zodat ze geen water zou horen. Met een grijns van oor tot oor richtte hij de slang op Chantal waarna hij een grote onschuldige grijns opzette.

Chantal keek naar Indy die maar wat graag naar Dack wilde maar ja net als Indy had Dack straf gekregen. Indy wilde nu echt niet meer weg bij de deur en ging op de stoep liggen wachten. Chantal ging maar gewoon haar spullen opruimen en liet Indy daar liggen. Indy zag na een poosje Darren naar de deur komen en ze begon gelijk vrolijk te doen. Ze werd helemaal vrolijk toen Dack het huis uit mocht. Indy wilde gelijk gaan spelen met hem. Chantal was bezig bij de poetsplaats haar borstels aan het opruimen en had Darren, Dack en Indy niet eens door. Indy vond dat sluipen echt geweldig zeker omdat ze naar haar baasje gingen. Chantal voelde ineens het ijskoude water op der rug en gaf een harde gil. "Aaaaaaaah DARREN." Ze draaide zich om en was best geschrokken van het water ook omdat ze het gewoon niet verwachten. Ze wilde hem eigenlijk boos aan gaan kijken maar toen ze zijn onschuldige glimlach zag kon ze hem gewoon niet zo aankijken en lachte eigenlijk gelijk mee. "Wacht maar mijn wraak zal wel komen en dan op een moment dat je het echt niet zal verwachten." met een mysterieuze glimlach keek ze hem aan. Ze wilde eigenlijk weg lopen maar kon het toch niet. Ze was teveel in de ban van zijn ogen. Hij had gewoon prachtige ogen waar ze echt eigenlijk in verdronk zeker als hij een prachtige glimlach er bij opzetten. Ze was niet van plan om hem terug te pakken maar hoopte dat hij de eerste paar dagen tenminste goed op zijn hoeden zou zijn. En als hij het weer een keer zou doen dan zou ze hem echt gaan terug pakken.

Darren deed een kleine stap naar achteren omdat hij had verwacht dat Chantal de tuinslang wel zou willen pakken. Alleen deed ze dat niet. Een beetje van zijn stuk gebracht bleef hij staan met de tuinslang in zijn handen. En nu? Hij kon doen wat hij gisteren bij de auto's had willen doen. Maar dat kon hij ook laten om geen slechte indruk bij haar achter te laten. Crisis. Toen Chantal het over wraak begon te hebben kon hij een grote lach niet onderdrukken. "We zullen zien." zei hij vol plezier. Voor kort leek de tijd stil te staan, alleen hij en Chantal. Geen honden, geen paarden, niets. De tuinslang werd uit zijn handen getrokken door Dack waardoor hij de waterstraal op zich kreeg. Druppels water vielen vanaf zijn shirt op de grond. Kon hem het wat schelen? En wat kon hem nou eigenlijk een slechte indruk schelen? Toen hij het de eerste keer had gedaan had hij ook geen klap gekregen. En klappen van Chantal wou hij wel innen, als ze tenminste terecht waren. Hij deed twee passen naar voren zodat hij voor Chantal stond en legde zijn hand achter haar nek. Met nog steeds een grote grijns op zijn gezicht boog hij zich naar haar toe en gaf hij haar een redelijk lange kus op haar mond. Zijn lichaam leek zich te vullen met een heleboel energie. Hij kon gewoon elke dag bij Chantal zijn, degene die hij leuk vond en alles. Beter kon toch niet? Uit zijn droom gehaald door een straal koud water op zijn rug keek hij lichtelijk geïrriteerd om naar Dack die kwispelend achter hem zat. "Als je aandacht wilt kan je het ook gewoon vragen." mompelde hij tegen zijn hond terwijl hij een poging deed om de tuinslang af te pakken. Dack rende elke keer weg omdat hij het als een spelletje zat. Toen hij richting de paarden rende zuchtte Darren diep. Geen modder zooi maken van de paddock. Vlug liep hij naar de kraan toen waarmee hij alles uitzette. "Zo."

Chantal keek Darren nog steeds aan alleen haar serieuze blik was echt ver te zoeken. Chantal vond het nu heerlijk zonder al die dieren en nu alleen met Darren te zijn. Op haar gezicht zat een glimlach. Toen Dack de tuinslang van Darren af pakte werd Chantal der glimlach nog groter. Chantal schoot in de lach toen Dack de tuinslang ook nog op Darren richten. Ineens kwam Darren dichter naar der toe en voor ze het wist lag zijn hand in der nek. Chantal kreeg weer een apart gevoel. Hij stond erg dichtbij hij kwam zelfs met zijn gezicht naar haar gezicht en voor ze het wist voelde ze de lippen van Darren op die van haar. De zoen die ze van Darren kreeg was toch redelijk lang maar voelde voor haar gevoel erg kort. Ineens stopte Darren jammer genoeg met zoenen omdat Dack de tuinslang op Darren's rug richten. Chantal keek even heel boos naar Dack. Hoe durfde hij het moment van Darren en haar te verpesten. En tot de ergernis van Chantal begon Dack ook nog een spelletje van te maken als Darren de slang wilde afpakken. Darren liep naar de kraan en zetten hem uit. Chantal was hem gevolgd en wilde eigenlijk nog wel wat meer zoenen. Toen Darren overeind kwam stond Chantal voor hem en pakte zijn hoofd losjes tussen haar handen en begon te zoenen. Na een paar tellen hoorde ze achter der hoefstappen op het pad richting de stallen. Chantal stopte met zoenen en keek naar het pad. Ze kon haar ogen niet geloven haar eigen merrie was losgebroken. Ze zuchten diep en volgde het geluid. Ze zag Fly nog net haar eigen stal in lopen. Chantal rende naar de stal en deed de deur dicht. "Zeg Fly mag ik ook eens een keer iets leuks doen." Chantal haalde als straf het eten van Fly weg en legde het voor de stal neer. Achter zich hoorde ze voetstappen richting haar komen. Ze keek om om te kijken wie of wat er aan kwam.

Darren keek raar toen hij opeens twee handen rond zijn hoofd voelde. In plaats van dat hij Chantal zoende kreeg hij nu een zoen terug? Daar had hij niets op tegen. Echter moest Fly alles weer even verpesten. Hij liet een nijdige blik op Fly vallen en bekeek hoe Chantal de merrie gevangen zette. Jammer genoeg moest Evelyn ook nog ergens rondlopen als Fly rondliep. Geïrriteerd wandelde hij het erf op en ging hij opzoek naar de merrie. Achter het huis vond hij Evelyn bij een aantal plantjes die ze wel erg interessant vond. "Jongedame." zei hij redelijk streng. Snel wist hij haar voorpluk te pakken waaraan hij haar meenam terug te paddock in. Niet in de stal want dan stond ze alsnog in de buurt van Fly en konden ze gaan klieren. Wat hadden alle dieren vandaag? Voordat ze nog een keertje de paddock zou open maken liep hij terug naar de stallen om een halstertouw te pakken en daarmee het hek dicht te maken. Morgen ging hij nieuwe sloten halen dus dan zou ze het hek lekker niet meer open kunnen maken. Met het halstertouw in zijn handen wandelde hij terug naar de paddock. Handig zette hij het hek vast. In een redelijk tempo slofte hij terug naar de stallen. Vanuit een hoek haalde hij een stoel tevoorschijn die hij in het zonnetje neerzette. Met een diepe zucht liet hij zich op de stoel vallen. Even niets doen en genieten van de zon, heerlijk. Dack kwam naast hem liggen met zijn speeltje. Zo kon hij wel een aantal dagen achter elkaar blijven zitten. Maar dan moest Chantal er natuurlijk wel bijzijn. Waar ze was gebleven wist hij alleen even niet.

Chantal baalde er echt van dat Fly los liep daardoor moest ze gewoon stoppen met iets leuks doen. Toen ze Fly had opgesloten keek ze om en zag Darren een stoel pakken. Blijkbaar ging hij van het zonnetje genieten. Chantal vond dat het nu tijd was voor haar wraak. Ze vulde een emmer met water en sloop naar Darren toe en gooide de emmer zo boven zijn hoofd leeg. Ze gooide de emmer even om een hoekje. Ze stond nog steeds achter Darren nu alleen met een geheel onschuldige glimlach. Ze zag in haar ooghoek dat Indy op Dack afsloop en zo het speeltje van hem afpikte. Even letten ze meer op de honden dan op Darren. Indy rende keihard weg met het speeltje maar ja Dack haalde haar zo snel weer in dat het eigenlijk niet heel leuk was voor Indy. Maar ja het was Dack zijn speeltje dus had Indy even pech. Chantal zal wel een keer een aantal speeltjes voor Indy mee zodat ze ook hier lekker kon gaan spelen.


[Flutje]

Darren genoot maar kort van de warmte op zijn lichaam aangezien hij een emmer water over zich heen kreeg. Gehaast stond hij op en trok hij zijn drijfnatte shirt over zijn hoofd heen. Met grote ogen keek hij naar Chantal die nogal onschuldig stond te glimlachen. "Oké, ik had het verdiend." zei hij met een lichte grijns op zijn gezicht. Indy begon Dack te pesten, maar Dack wist het goed op te lossen. Zelfvoldaan rende Dack terug en begon hij op zijn speeltje te kauwen. Elke keer wanneer Indy te dichtbij kwam begon hij te grommen. Darren gaf hem een duw met zijn voet en werd zelf bijna gehapt. "Doe eens lief. Je hebt genoeg speeltjes." Hij gooide zijn shirt over een balk heen zodat deze kon drogen. Hij liep even het huis in en haalde daar een balletje voor Indy. Met zijn voeten trapte hij het balletje vooruit terwijl hij naar zijn stoel terug liep. Jammer dat deze nu nogal heel erg nat was geworden. Andere stoel dan maar. Eerst het balletje aan Indy geven. "Indy, kijk eens." sprak hij terwijl hij het balletje in haar richting trapte. Hij pakte nog een stoel en ging daar op zitten. Dack kwam gelijk naar zijn voeten toe gerend en ging daarnaast liggen. Raar beest. Genietend van de zon speelde hij ondertussen met Dack. Straks zouden ze weer een stuk gaan wandelen. Als zijn shirt droog zou zijn en hij weer zin had in opstaan. Wat nog wel een tijdje kon gaan duren. En anders gingen ze vanavond een stuk wandelen, dan kon hij gelijk een aantal dingen ophalen. Dat zou hij nog wel zien.

"Inderdaad ja dat had je verdient. Ik zei toch dat ik mijn wraak zou krijgen." Chantal kreeg nu een grootte glimlach op der gezicht. De liefde van Chantal voor Darren begon steeds groter te worden. Ze begon echt van hem te houden hoe meer ze hem zag en hoe meer ze met hem omging hoe groter het werd. Ook begon ze iets te blozen toen Darren zijn shirt uit trok. Snel keek Chantal naar de honden en dat Dack op een gegeven moment zelfs begon te grommen naar Indy. Chantal kon Dack geen ongelijk geven het was tenslotte zijn speeltje. Voor ze het wist was Darren even weg maar al snel weer terug. Ze keek naar Darren die Indy riep. Indy rende gelijk op Darren af en blafte naar hem. Dolblij was Indy toen ze een balletje van Darren kreeg. Ze pakte het balletje en liep er trots mee naar Chantal. Chantal pakte het balletje van Indy en gooide die een paar meter weg niet te ver omdat de kleine Indy anders te ver moest rennen. Indy vloog echt achter het balletje aan terwijl Dack bij Darren's voeten ging liggen. Het begon eigenlijk tijd voor Chantal te worden om naar huis te gaan maar ergens kon en wilde ze gewoon niet weg. Ze keek even op der horloge om te kijken hoe laat het was. Eigenlijk was het nog niet eens zo heel laat het was vier uur geweest en de zon scheen nog heerlijk. Ze ging een lekker plekje zoeken om even in de zon te zitten. Liefste natuurlijk bij Darren maar dat zou toch misschien te veel op gaan vallen dat ze hem wel heel erg leuk vond. Chantal ging lekker in het gras liggen gewoon in haar bikini topje zodat haar buik ook bruin zou gaan worden. Terwijl ze in het gras lag bedacht ze wat ze morgen zou gaan doen met Fly en met Indy. En hoe laat ze weer hier zou zijn. Ze vond dit echt een geweldige plek. Terwijl ze alles bedacht had ze haar ogen dicht en lag dus een beetje te dromen. Eerst zou ze morgen een wandeling door het bos met Indy maken en dan zou ze door gaan naar stal. Morgen zou ze Fly even longeren of misschien toch rijden. Als ze ging rijden kon ze weer met Fly oefenen want dat hoofd omhoog gooien was toch licht irritant en eigenlijk wilde Chantal niet met een martingaal rijden dus moesten ze het toch trainen. Als de training niet zou werken dan kon ze nog altijd met martingaal gaan rijden. Chantal was klaar met de plannen van morgen en viel door het lekkere zonnetje in slaap op het gras.

Darren lachte naar Chantal en kreeg plots weer een warm gevoel vanbinnen. Dat moest toch echt eens op gaan houden, het begon irritant te worden elke keer dat hij tegen Chantal praatte of naar haar keek. Natuurlijk was het wel fijn en alles, maar ook irritant. Dack had zijn hoofd over zijn voet heen gelegd en piepte af en toe wanneer zijn voet bewoog. Ontspannen leunde hij achterover met de stoel tegen de muur aan. Omvallen zou hij vanzelf een keertje. Na twee op zijn schoot geklopt te hebben sprong Dack op zijn schoot en nestelde hij zich tegen hem aan. Automatisch aaide Darren de reu. s' Avond lag hij ook altijd op bed omdat hij anders ging piepen. Verwend beest, maar hij verdiende het. Met zijn vingers kriebelde hij achter zijn oor. Het plekje waarmee hij Dack helemaal gek kon maken. Nieuwsgierig waar Chantal was keek hij het erf rond. Alleen het gedeelte waar ze waarschijnlijk was kon hij niet zien. "Zullen we het zwembad opzetten?" vroeg hij aan de reu. Antwoord kreeg hij niet, alleen een heleboel likjes. Dack sprong van zijn schoot en begon te blaffen van enthousiasme. Misschien toch iets van begrepen? Darren rende samen met Dack naar binnen en kwam even later terug met een aantal ijzeren stokken. Nu de rest nog tevoorschijn halen. Snel haalde hij overal een aantal spullen vandaan. Zeilen, stokken, een filter, een afdekzeil, en nog veel meer. Samen met Dack spreidde hij een groot zeil uit, als ondergrond, naast het huis op het grind. Daarop legde hij alle buizen zodat het zeil niet weg zou gaan waaien. Dack sprong als een gek heen en weer om het zeil naar beneden te halen. Na wat gepuzzel stond de stellage van buizen er en kon de rest gemaakt worden. "Ga jij alvast de tuinslang halen?" Dack rende als een gek weg alsof hij begreep wat er gezegd werd en kwam terug met een emmer. "Tuinslang, dat ding waarmee je me hebt nat gespoten." zei hij lachend terwijl Dack alweer wegrende. Na nog een aantal voorwerpen kwam Dack eindelijk aan met de tuinslang. Darren hing de tuinslang in het zwembad en deed de kraan aan. Nu was het wachten tot hij helemaal volzat en dan konden ze zwemmen. Terwijl het bad volliep zette hij het trapje goed en hing hij de filter. Was er toch nog iets positiefs aan de luxe van zijn ouders. Nu moest hij Chantal nog even terugpakken. Hij was dan wel begonnen, maar alsnog. Vlug liep hij het erg af tot hij haar op het gras vond, al slapende. Zo stil mogelijk liep hij naar haar toe en tilde hij haar in een soepele beweging van de grond af. In hetzelfde tempo als anders wandelde hij naar het zwembad. Hij hield Chantal goed vast zodat ze niet kon ontsnappen toen hij keek hoe vol het bad al was. Bijna helemaal vol, tijd voor een proef duik. Vlug viste hij haar mobiel uit haar zak en trok hij haar laarzen uit. Onschuldig hield hij Chantal boven het water en liet hij haar los. "Oeps." zei hij voordat hij wegliep om de kraan uit te doen en zichzelf om te kleden. In zijn short kwam hij weer naar buiten gewandeld. Bij het bad zette hij zijn handen op de rand en maakte een handstand over klap zodat hij in het water belandde.

Chantal lag heerlijk te slapen in het zonnetje. Plotseling werd ze wakker omdat ze iets voelen. Toen ze keek zag ze dat Darren der op had getild. "Ehum Darren wat ben je van plan?" Ze keek waar hij naar toe liep met haar. Ineens zag ze dat hij richting een zwembad liep. Chantal deed gelijk der armen om Darren's nek. Niet dat ze kon vallen want ze voelde dat Darren der goed vast hield alsof hij niet wilde dat ze ontsnapte. Voor ze het wist had Darren der boven het water. "Darren waag het niet. Ik heb me mobiel bij me en me laarzen zijn van leer." Veel zin had het niet dat ze het zei want voor dat ze ook maar iets kon doen liet Darren der los en viel ze in het water. Chantal gaf een harde gil toen ze er in lag kwam ze gelijk naar boven en zag Darren weg lopen. Toen hij weg liep hoorde ze hem nog oeps zeggen. Hij kon rekenen dat ze nu weer iets terug ging doen. Tenslotte was hij weer begonnen na dat ze gelijk stonden. Na een paar minuten kwam Darren terug en deed een handstand en landen zo in het water. Chantal stond met haar armen over elkaar en keek hem aan. "Moest dat nou? Nu is me mobiel overleden en kan ik me laarzen weer invetten." Heel erg vond ze het stiekem niet want nu zat ze samen met hem in een bad.

Darren keek naar Chantal. Hij zuchtte eens diep en ging voor haar staan. "Als je het niet erg vind." zei hij voordat hij haar optilde en op de rand van het zwembad zette. "Zou ik dan nu je mobiel mogen voordat hij echt overlijd?" vervolgde hij poeslief. Twee tellen in het water en het water bereikt je batterij. Zodra hij haar mobiel had klom hij uit het bad en pakte hij een stoel die hij in de zon neerzette. "Kijk en leer." Soepel haalde hij haar mobiel uit elkaar en legde de stukjes in het zonnetje om te drogen. Alleen de batterij was nat en haar simkaart, de rest was nog gewoon droog. Het is hetzelfde als in de plensregen rijden met de fiets, alleen rij je zo iets langer in de regen. Wanneer de batterij en alle schuifjes droog zouden zijn kon je hem weer in elkaar zetten en was hij weer te gebruiken. Zo had hij zijn mobiel elke keer weer aan de praat gekregen. Jammer dat zijn mobiel niet tegen Dack bestand was. "O, en je laarzen probleem daar kan ik ook bij helpen." zei hij terwijl hij weer het bad in klom en aan haar laarzen begon te frunniken. Nadat hij ze uit had gekregen goot hij ze leeg en zette hij ze naast de stoel in het zonnetje. "Ik zou trouwens wachten met invetten aangezien het redelijk warm is en Fly de tuinslang erg leuk vind." eindigde hij terwijl hij vanuit zijn ooghoek Dack in de gaten hield. Voor je het wist sprong de reu opeens in het water en begon hij te klieren. Zoals verwacht maakte Dack een aanloop en sprong hij in het water. "Waar is je speeltje?" Meestal als Dack kwam zwemmen ging zijn speeltje wel mee. Normaal gesproken ging hij gewoon rustig in het water liggen en drijven, nu bleef hij toch liever staan of zitten.

Als je het niet erg vind dat is wat hij tegen de zei toen hij voor der stond. Ze keek hem in zijn ogen aan en lachten. "Je begrijpt nu toch wel dat ik weer aan de beurt ben he." zei ze terwijl ze op de kant werd gezet. Hij wilde der mobiel hebben voor dat hij echt overleed. "Hoezo voordat hij echt overlijd ?" Chantal begreep hem niet helemaal maar gaf wel der mobiel aan hem. Ze bleef gewoon op de rand van het bad zitten en keek naar Darren en wat hij met der mobiel deed. Hij werd echt helemaal uit elkaar gehaald en Darren liet hem op de stoel liggen en kwam terug. Hij trok haast als een heer haar laarzen uit. "Normaal loop ik in de zomer op gympen daar rij ik vaak ook gewoon mee maar ik moet weer gympen halen omdat ze vorige helaas stuk zijn." Net als Darren zag Chantal Dack komen aan gerend en voor ze het wist was Dack in het zwembad gesprongen. Vanaf de stallen hoorde Chantal een gekef dat was duidelijk Indy. Indy kwam keihard aangerend en wilde aandacht van Dack. Indy rende naar het trappertje en wilde door rennen maar viel in het water. Indy schrok der rot net als Chantal eigenlijk omdat Indy nog niet kon zwemmen. Chantal sprong gelijk van de rand af en zwom snel naar Indy. Ze kon wel naar Indy lopen maar dan was ze waarschijnlijk langzamer dan als ze ging zwemmen. Bij Indy gekomen tilde ze der pup op en zuchten even. "Is niet handig he meisje." Eigenlijk vond Chantal het best jammer dat de honden nu ook bij het zwembad waren. Stiekem wilde ze eigenlijk wel weer even met Darren zoenen maar ja de honden er bij vond ze niet zo leuk maar ook niet romantisch

Darren keek hoe Indy het water insprong en begon te spartelen. De hele uitleg over gympen had hij overgeslagen. Schoenen zijn schoenen, sommige zitten lekker andere niet. Hijzelf had altijd met gympen gereden of jodphurs. Dan ook nog eens met een spijkerbroek omdat het beter zat dan zo'n strakke broek. Jammer genoeg moest hij toch echt een rijbroek aan toen hij op les ging en wedstrijden begon te rijden. Mooi dat hij daar nu mee gestopt is. Verbaasd over hoe Dack naar Indy toe zwom en haar probeerde te troosten sloeg hij zijn armen over elkaar. Eerst wou hij dat ze uit de buurt bleef, en nu ging hij lief doen? "Dack kom eens." zei hij terwijl hij op het water klopte. Vlug zwom Dack naar hem toe en wachtte tot hij opgetild zou worden. "Ga de band halen." zei Darren nadat hij de reu op de grond had gezet en hem een klein duwtje had gegeven. Misschien dat Indy daarin kon, het was een rare band waar je in kon zitten zonder dat je in het water was. Niet veel later kwam Dack aangezeuld met een grote band. Zijn tanden stonden in het rubber van het handvat. Zoals hij geleerd had aan het begin. Darren had redelijk medelijden met de reu aangezien de band helemaal opgeblazen was en best wel zwaar. Vlug liep hij naar Dack toe, over het grind jammer genoeg. Haastig wandelde hij terug naar het zwembad waar hij de band inlegde en daarna Dack erin zette. "Die ken je nog wel he dikke." Als pup was Dack erin gezet zodat hij aan water kon wennen, lang had het niet geduurd binnen twee tellen was hij al het water in gesprongen. Voor Indy kon het dienen als een soort vlot. "Ik weet niet of ze blijft zitten, maar ze kan erin met een laagje water om te wennen." De emmer lag er al, die had Dack gehaald toen hij opzoek moest naar de tuinslang.

Voordat Chantal nog bij Indy was, was Dack er al die der ondersteunde maar die werd terug geroepen toen Chantal bij Indy was. Chantal liep met Indy in der armen naar Darren toe en zag in der verte Dack aan komen rennen met een vaag soort band. Chantal keek er een beetje vreemd naar maar toen Darren uitlegde waar hij voor was keek ze niet meer zo raar. "Weet ook niet of ze blijft zitten maar het valt te proberen." Chantal zetten Indy op de band en beval om te blijven zitten. Indy deed het ook hartstikke braaf en vond het zelfs erg leuk. Ze begon van plezier hard te blaffen en wilde nog steeds naar Dack toe. Chantal vond het best schattig om te zien hoe Indy aandacht wilde van Dack. Ze klom weer op de kant want ze moest natuurlijk drogen omdat ze anders kletsnat zo in haar auto moest zitten. Voor Indy maakte het niet uit want die deed ze toch in de bench. Chantal keek naar Darren hoe hij met zijn hond en ook Indy bezig was. Chantal besloot om Fly alvast haar eten te gaan geven zodat ze dat niet vergat. "Wil je even op Indy letten dan ga ik alvast Fly voeren want moet zo weer naar huis." Chantal gaf een diepe zucht toen ze zei weer naar huis. Ze wilde niet het liefste gewoon bij hem blijven maar ja dat zat er niet in. En anders wilde ze wel tot laat blijven maar ja wanneer moest zij en Indy dan gaan eten.

Darren speelde met Dack die telkens heen en weer zwom rond te band van Indy. Jammer genoeg voor de reu kon hij niet bij de grond en was het toch wel vermoeiend om te zwemmen. Darren pakte hem op en zette hem in de band bij Indy. Tot nu toe ging het goed, als ze er maar niet uit zou springen. Dan zou Dack wel weer helemaal gek worden. De natte hond schudde zich uit en duwde zijn neus tegen Indy aan in de hoop dat ze wou spelen. Nogal in de ban van de honden keek hij opeens op toen Chantal iets zei. Voor hij er erge in had trok hij alweer zijn mond open. "Yes m'dam." Net toen ze weg was drong het tot hem door dat ze straks weg moest. Voordat ze terug kwam had hij Dack op de grond gezet en tilde hij Indy eruit toen hij op de grond stond. Vlug zette hij Indy ook op de grond en zei dat ze haar baasje moest gaan zoeken. Dack zou er vanzelf wel achteraan rennen, dan zouden zij Chantal ophouden en kon hij even vlug naar binnen. Onderweg naar het huis trok hij zijn shirt van de balk af. Die was onderhand wel droog. Vlug rende hij naar binnen, om zich af te drogen en schoenen aan te doen. Met zijn lage gympen aan en zijn shirt dit keer ook rende hij weer naar buiten opzoek naar Chantal. Lang hoefde hij niet te zoeken want hij hoorde Dack blaffen. In de tijd dat hij binnen was geweest had hij iets kunnen bekijken. Nu moest ze nog instemmen. Onschuldig wandelde hij naar haar toe en riep hij Dack bij zich voordat de reu helemaal gek werd. Kort hurkte hij om Dack een aai te geven maar hij kwam alweer snel omhoog omdat zijn broekspijp over zijn knie heen ging. "Blijf je eten?" Met een vragend gezicht keek hij haar aan. "We eten zelfgemaakte pizza." Hoe kon hij haar daar nou toch mee overhalen? Het was zijn lievelingseten. Evelyn zou hij zo eten geven als ze haar antwoord had gegeven. Ze moest nog even een paar tellen wachten. Please, please, please. Jammer genoeg kon ze zijn gedachte niet horen. Maar goed ook af en toe.