De muziek was ruk, maar Neil genoot met volle teugen. Hij was in zijn element. Hij begaf zich door de mensenmassa in de samengepakte, maar enorme loods en was al de hele avond de go-to guy voor iedereen die het intense feest net dat beetje extra wilde geven. Hij had een rijke hoeveelheid xtc bij zich waar hij al behoorlijk ver doorheen was.
Hij zou vanavond bij lange na niet genoeg verdienen om veel van zijn schuld af te lossen, maar dat nam niet weg dat hij op een nacht als deze meer verkocht dan normaal in twee weken.
En hij had andere plannen met het geld dat hij vannacht mee naar huis zou nemen.
Het was bloedheet in de loods en de kolkende massa van mensen maakte dat niet beter, maar Neil klaagde niet. Hoewel hij zelf niet danste, liep ook bij hem het zweet al langs de zijkant van zijn gelaat en zaten er donkere plekken op zijn zwarte shirt bij zijn hals en rug. Dat het een shirt met lange mouwen was zodat zijn prothese minder opviel hielp uiteraard niet mee.
Hij begaf zich naar wat voor de bar doorging en ging nonchalant op een van de krukken zitten. Hij leunde met zijn rug tegen de bar aan en keek uit over het feest.
Neonlichten versprongen not stop van kleur en zo nu en dan hulden strobe lights de dansvloer in een schokkerig, flitsend licht. De menigte was een kolkende massa van beweging en de bas dreunde door Neil’s borstkas.
Op een geïmproviseerd podium ging de DJ zelf ook helemaal los.
Die zou zometeen ook nog wel iets nodig hebben.
En Neil voorzag graag in die behoefte.
Al meerdere malen hadden mensen, zowel kerels als meiden, aangeboden hem in… natura te betalen en als hij het geld niet zo hard nodig had gehad had hij er schaamteloos gebruik van gemaakt.
De verleiding was groot om zelf ook gewoon zelf even mee te doen, maar hij hield zich in. Hij was, strict gesproken, aan het werk, immers.
Nonchalant hield hij zijn directe omgeving een beetje in de gaten. Zijn zakken rollen ging niet zomaar, dat was niet hetgeen waar hij alert op was. Het was niet ondenkbaar dat mensen die hij liever niet tegenkwam wisten dat hij hier was.
Hij bestelde bij de meid achter de bar een biertje en grijnsde tevreden toen hij deze aangereikt kreeg. Soms was het leven zo kut nog niet.
Hij nam een slok ijskoud bier en knikte onbewust een beetje mee op de maat van de muziek.
Hij zou vanavond bij lange na niet genoeg verdienen om veel van zijn schuld af te lossen, maar dat nam niet weg dat hij op een nacht als deze meer verkocht dan normaal in twee weken.
En hij had andere plannen met het geld dat hij vannacht mee naar huis zou nemen.
Het was bloedheet in de loods en de kolkende massa van mensen maakte dat niet beter, maar Neil klaagde niet. Hoewel hij zelf niet danste, liep ook bij hem het zweet al langs de zijkant van zijn gelaat en zaten er donkere plekken op zijn zwarte shirt bij zijn hals en rug. Dat het een shirt met lange mouwen was zodat zijn prothese minder opviel hielp uiteraard niet mee.
Hij begaf zich naar wat voor de bar doorging en ging nonchalant op een van de krukken zitten. Hij leunde met zijn rug tegen de bar aan en keek uit over het feest.
Neonlichten versprongen not stop van kleur en zo nu en dan hulden strobe lights de dansvloer in een schokkerig, flitsend licht. De menigte was een kolkende massa van beweging en de bas dreunde door Neil’s borstkas.
Op een geïmproviseerd podium ging de DJ zelf ook helemaal los.
Die zou zometeen ook nog wel iets nodig hebben.
En Neil voorzag graag in die behoefte.
Al meerdere malen hadden mensen, zowel kerels als meiden, aangeboden hem in… natura te betalen en als hij het geld niet zo hard nodig had gehad had hij er schaamteloos gebruik van gemaakt.
De verleiding was groot om zelf ook gewoon zelf even mee te doen, maar hij hield zich in. Hij was, strict gesproken, aan het werk, immers.
Nonchalant hield hij zijn directe omgeving een beetje in de gaten. Zijn zakken rollen ging niet zomaar, dat was niet hetgeen waar hij alert op was. Het was niet ondenkbaar dat mensen die hij liever niet tegenkwam wisten dat hij hier was.
Hij bestelde bij de meid achter de bar een biertje en grijnsde tevreden toen hij deze aangereikt kreeg. Soms was het leven zo kut nog niet.
Hij nam een slok ijskoud bier en knikte onbewust een beetje mee op de maat van de muziek.