Zoals altijd waren er veel meer items in Cleo's winkelwagen terecht gekomen dan ze eigenlijk nodig had. Ze had niet enkel voor zichzelf de wekelijkse benodigdheden ingeslagen maar had ook een heel lijstje van haar vader ontvangen, want als ze toch ging kon ze toch net zo goed voor hem ook wat mee nemen? Dan kon hij verder met - waar hij op dat moment ook mee bezig was. Cleo was er ondertussen mee gestopt met het volgen van de projecten van haar vader.
Het was niet ontzettend druk - Cleo wist ongeveer welke tijden ze moest vermijden aangezien ze zelf in deze supermarkt had gewerkt een paar jaar terug - maar alle kassa's waren bezet en ze besloot maar bij de kortste aan te sluiten. Ze glimlachte even naar de caissière voordat ze haar spullen begon uit te pakken en op de band begon te leggen, de producten strategisch plaatsend zodat ze ze straks beter in kon pakken.
Ze had al bijna alles staan toen er iemand achter haar in de rij kon staan - een donkerharige man met slechts een paar items in zijn mandje. Ze scande even langs de andere kassa's maar daar stonden eveneens mensen met volle karren en daar zou hij ook niet echt opgeschoten zijn.
'Ga anders maar voor mij,' opperde ze beleefd toen hun blikken kruisten. 'Ik heb veel meer boodschappen dan jij.'
Maar ze had dat nauwelijks gezegd of ze hoorde het geluid van de scanner al achter haar, en een beetje opgelaten keek ze over haar schouder. 'Oh, eh...' Even was ze stil, keek weer naar de jongeman achter haar. 'Nou ja. Leg anders je spullen maar bij de mijne, anders moet je nog langer wachten.' Ze duwde haar kar verder naar voren, zette deze neer zodat ze kon beginnen met het inpakken van haar boodschappen in de tassen die ze mee had genomen en keek hem even aan, wachtend op een reactie.
Het was niet ontzettend druk - Cleo wist ongeveer welke tijden ze moest vermijden aangezien ze zelf in deze supermarkt had gewerkt een paar jaar terug - maar alle kassa's waren bezet en ze besloot maar bij de kortste aan te sluiten. Ze glimlachte even naar de caissière voordat ze haar spullen begon uit te pakken en op de band begon te leggen, de producten strategisch plaatsend zodat ze ze straks beter in kon pakken.
Ze had al bijna alles staan toen er iemand achter haar in de rij kon staan - een donkerharige man met slechts een paar items in zijn mandje. Ze scande even langs de andere kassa's maar daar stonden eveneens mensen met volle karren en daar zou hij ook niet echt opgeschoten zijn.
'Ga anders maar voor mij,' opperde ze beleefd toen hun blikken kruisten. 'Ik heb veel meer boodschappen dan jij.'
Maar ze had dat nauwelijks gezegd of ze hoorde het geluid van de scanner al achter haar, en een beetje opgelaten keek ze over haar schouder. 'Oh, eh...' Even was ze stil, keek weer naar de jongeman achter haar. 'Nou ja. Leg anders je spullen maar bij de mijne, anders moet je nog langer wachten.' Ze duwde haar kar verder naar voren, zette deze neer zodat ze kon beginnen met het inpakken van haar boodschappen in de tassen die ze mee had genomen en keek hem even aan, wachtend op een reactie.