Hij wist niet of hij wou rennen. Hij hield van Moora maar ze had hem hier pijn mee gedaan. Pijn die hij niet had willen voelen. Pijn waarvan hij niet verwacht had dat Moora hem kon doen. Hij stond verslagen naar haar te kijken. Tot Kaya achter hem ging staan en hem een duwtje gaf. Hij keek naar haar, wierp haar een boze blik toe. "Ga naar haar toe, verdorie,' mompelde ze. "Je houdt van haar anders was je niet zo in paniek gekomen." Haast alsof hij eraan herinnerd moest worden dat hij van haar hield. Maar het was iets wat hij wist... wat eigenlijk het belangrijkste was.
Pasqual liep naar haar toe.
"Nee, ik ren niet." Hij glimlachte bitter. Hij ging naast haar zitten en nam haar hand weer vast.
"Sorry. Het is gewoon nogal veel. En nou ja, je weet wel." Hij zuchtte trillerig. Beet op zijn lip, keek wanhopig naar Moora.
"Kan het nog leven?" vroeg hij, waarop Kaya antwoord gaf.
"De dokter kon nog niets zeggen geloof ik, maar -" Pasqual keek naar Kaya, voor het eerst niet zo woedend meer.
"Zou je iemand kunnen roepen?" Kaya knikte en verliet de kamer.
"Ik snap het niet," mompelde hij weer. "Je weet toch dat je altijd bij me terecht kwam? Je weet toch dat je het belangrijkste bent in mijn leven?" Hij streelde haar gezicht.
"Moora, je weet toch dat we het samen op kunnen lossen, samen iets uit kunnen denken?" Hij dacht na. Hij wou niet dat dit tussen hem in kwam maar het deed zeer. Dat ze hem niet vertrouwd had en hij begreep de paniek. Zwanger zijn was niet niets.
Na even stil te zijng eweest kwam er met Kaya een dokter binnen. Kaya ging zwijgend ergens staan en de dokter nam plaats vooraan het bed.
"Familie?" vroeg hij Pasqual.
"Ze is mijn vriendin," sprak hij. "Leeft het nog?"
"Het is nu nog te vroeg om dat te zeggen. Maar we willen sowieso een vervolgafspraak om te zien hoe het later met Moora gaat, maar voor nu kunnen we niets zeggen. Het kan alle kanten op. Als Moora nu ineens bloedingen krijgt is het einde verhaal, als de bloedingen uit blijven kan het zijn dat het allemaal in orde is. We hebben namelijk haar maag leeggepompt en nou ja, daarbij is er natuurlijk wat alcohol uitgegaan. Maar mocht het niet verloren zijn mag ze niet meer drinken. Mocht ze het weg willen laten halen moet ze dit echt op een andere wijze doen."
Pasqual was niet gerustgesteld maar het was beter dan te horen dat ze het voorzeker kwijt was.
Pasqual liep naar haar toe.
"Nee, ik ren niet." Hij glimlachte bitter. Hij ging naast haar zitten en nam haar hand weer vast.
"Sorry. Het is gewoon nogal veel. En nou ja, je weet wel." Hij zuchtte trillerig. Beet op zijn lip, keek wanhopig naar Moora.
"Kan het nog leven?" vroeg hij, waarop Kaya antwoord gaf.
"De dokter kon nog niets zeggen geloof ik, maar -" Pasqual keek naar Kaya, voor het eerst niet zo woedend meer.
"Zou je iemand kunnen roepen?" Kaya knikte en verliet de kamer.
"Ik snap het niet," mompelde hij weer. "Je weet toch dat je altijd bij me terecht kwam? Je weet toch dat je het belangrijkste bent in mijn leven?" Hij streelde haar gezicht.
"Moora, je weet toch dat we het samen op kunnen lossen, samen iets uit kunnen denken?" Hij dacht na. Hij wou niet dat dit tussen hem in kwam maar het deed zeer. Dat ze hem niet vertrouwd had en hij begreep de paniek. Zwanger zijn was niet niets.
Na even stil te zijng eweest kwam er met Kaya een dokter binnen. Kaya ging zwijgend ergens staan en de dokter nam plaats vooraan het bed.
"Familie?" vroeg hij Pasqual.
"Ze is mijn vriendin," sprak hij. "Leeft het nog?"
"Het is nu nog te vroeg om dat te zeggen. Maar we willen sowieso een vervolgafspraak om te zien hoe het later met Moora gaat, maar voor nu kunnen we niets zeggen. Het kan alle kanten op. Als Moora nu ineens bloedingen krijgt is het einde verhaal, als de bloedingen uit blijven kan het zijn dat het allemaal in orde is. We hebben namelijk haar maag leeggepompt en nou ja, daarbij is er natuurlijk wat alcohol uitgegaan. Maar mocht het niet verloren zijn mag ze niet meer drinken. Mocht ze het weg willen laten halen moet ze dit echt op een andere wijze doen."
Pasqual was niet gerustgesteld maar het was beter dan te horen dat ze het voorzeker kwijt was.