Paradigm Shift
Wilt u reageren op dit bericht? Maak met een paar klikken een account aan of log in om door te gaan.
Paradigm Shift

Een RPG die zich centreert rond het leven in een stad waar alles kan gebeuren.


Je bent niet ingelogd. Log in of registreer je

Anger Management [Oliver]

Ga naar pagina : 1, 2, 3  Volgende

Ga naar beneden  Bericht [Pagina 1 van 3]

1Anger Management [Oliver] Empty Re: Anger Management [Oliver] za nov 29, 2014 8:32 am

Oliver Edurel

Oliver Edurel

Oliver was de eerste geweest die de zaal binnen gestapt was toen de sportschool die ochtend rond negen uur open was gegaan. Hij besteedde tegenwoordig steeds minder van zijn tijd thuis bij zijn ouders, en steeds vaker bij James in zijn appartement, ergens in het café waar hij de laatste tijd graag kwam - en dus natuurlijk de sportschool.
Het was een fijne manier om energie kwijt te kunnen. Daar was hij achter gekomen na een uitzonderlijk stressvol uur bij zijn therapeut. Ondanks dat de vrouw vriendelijk en kalm was gebleven was de druk te veel voor hem geworden en had hij toevlucht gezocht in een van de weinige dingen waar hij tegenwoordig nog wat ontspanning in vond - boksen. Het was anders dan voor hij het leger in was gegaan. Nu was het echt een soort uitlaatklep geworden, naast dat het ook gewoon een goede oefening was om in vorm te blijven. En nu hij zijn therapeut vaker bezocht was hij ook vaker in de sportschool te vinden, of het nu met of zonder zijn beste vriend was. Toen hij een paar weken geleden gevraagd was een paar nieuwelingen persoonlijke training te geven had hij dan ook gelijk ja gezegd - als hij toch zoveel tijd door bracht hier kon hij er beter nog wat mee verdienen ook. Des te sneller had hij zijn eigen appartement als hij klaar was met zijn therapie.
Dus die ochtend was hij in zijn eentje in de kleedkamers gaan zitten, had zijn redelijk nette kleding die hij vaak droeg verwisseld voor een wit shirt en een gewone trainingsbroek en was begonnen met zijn spieren op te warmen, in de doodse stilte die er in de ruimte heerste nu alleen hij er nog was. Pas toen er na een uurtje meerdere mensen binnen kwamen gingen al snel de klappen tegen de zak verloren in het gepraat en de geluiden van andere apparaten. Natuurlijk had hij af en toe een pauze genomen - rond lunchtijd was hij de straat bijvoorbeeld over gestoken om daar voor een uurtje in het café neer te strijken - gezien zelfs zijn uithoudingsvermogen ergens stopte. Voordat hij les moest geven, zo rond 3 uur in de middag, was hij ook nog een uurtje gewoon in de kantine gaan zitten. Hij had een telefoontje van James gekregen (Oliver bezat een oude Nokia waarmee je niets anders kon doen dan bellen) die hem op enthousiaste toon had verteld dat officier Grey over een maand of twee een officieel gala zou organiseren op zijn landgoed, en Oliver, als oud-soldaat, zou eveens uitgenodigd worden. De jongeman had al een date, vertelde hij, en als Oliver iemand mee zou nemen zou het een dubbel date zijn. Gezellig toch?
Maar Oliver had alleen geglimlacht en hem verteld dat hij zijn aanbod zou overdenken. Hoe zeer hij James weer een keertje wilde zien, een chique feest was nu niet echt de plek.

Een half uurtje voor zijn les zou beginnen was hij weer teruggekeerd naar de zaal om te beginnen met wat dingen voorbereiden, zodat hij niet volledig met lege handen stond als de jonge vrouw die hij zou trainen zou arriveren.
Morgana Kenfield, als hij het zich goed kon herinneren. Aparte voornaam.
Licht hijgend zette hij een paar stappen achteruit, weg van de boksbal die van de balken boven zijn hoofd hing en die hij de laatste paar uur er flink van langs had gegeven. Hij wreef even in zijn handen, die nu toch pijn begonnen te doen, en bekeek toen de witte, licht gerafelde linten die hij om zijn knokkels gewikkeld had om zijn huid niet al te erg te beschadigen. Na ze opnieuw goed vast gemaakt te hebben haalde hij diep adem, balanceerde kort op zijn tenen en viel toen opnieuw uit. De boksbal schoot de andere kant op toen de jongeman deze een flinke klap verkocht, en snel sprong hij terug zodat hij niet door de zware zak geraakt zou worden toen die terug zijn kant op zwaaide. Hij deinsde echter niet al te ver terug, en opnieuw maakte zijn gebalde vuist contact met het leer.
Een andere klap klonk, vlak nadat hij een stap achteruit had gezet, toen de deur van de zaal dicht viel. Hijgend veegde hij het haar uit zijn gezicht, draaide zich half om en begon langzaam de witte linten van zijn handen te trekken.
Er verscheen een flauwe glimlach op zijn bezwete gezicht toen hij een jonge vrouw zijn richting op zag komen. Ze was iets korter dan hij, had lang, donker haar en felle ogen die hem strak aan keken. Voor anderen was ze intimiderend geweest, maar Oliver was niet bepaald onder de indruk van haar uitstraling.
Toen ze zich voorstelde verbreedde zijn glimlach en stak hij beleefd zijn hand, nu ontdaan van de linten, naar haar uit. 'Oliver Edurel, aangenaam kennis te maken.'

2Anger Management [Oliver] Empty Re: Anger Management [Oliver] zo nov 30, 2014 5:39 pm

Oliver Edurel

Oliver Edurel

De opmerking die de jongevrouw maakte terwijl ze zijn hand schudde zorgde ervoor dat zijn wenkbrauwen onwillekeurig omhoog gingen. Maar om de sfeer niet te verpesten ging hij er verder niet op in, liet haar hand los en liep in een paar passen naar het bankje aan de zijkant van de zaal waar hij zijn spullen had liggen. Uit zijn sporttas haalde hij een spierwitte handdoek, waarmee hij zijn gezicht droog maakte voor hij het witte lint dat hij om zijn handen had gebonden weer oppakte en terug liep naar Morgana en de boksbal in het midden van de zaal.
Het viel hem op hoe ze naar hem keek - haar ogen keken hem scherp aan en leken elke beweging te volgen die hij maakte, alsof ze een roofvogel was die op het juiste moment wachtte om toe te slaan. Haar ogen waren eveneens blauw, net als de zijne, maar in haar geval waren ze uitdagend en fel, bijna neonblauw.
Bij anderen werkt die dreigende blik misschien, dacht hij haast geamuseerd terwijl hij Morgana opnieuw eens goed in zich opnam, [ i]maar laat eerst maar wat zien voor ik onder de indruk ben.[/i]
Mensen zoals zij kwam hij wel vaker tegen. Hij wist hoe hij ze moest aanpakken en hij er voor zorgde dat ze die nijd alleen maar op die boksbal uitten in plaats van op hem, maar hij wist niet of dat voor Morgana ook zo zou gaan.
Dus in plaats van op haar scherpe blikken in te gaan schonk hij haar opnieuw een vriendelijke glimlach en begon op zijn gemak de linten terug om zijn knokkels te binden. Toen hij dat gedaan had liep hij opnieuw terug naar zijn tas, waar hij een paar smallere bokshandschoenen uit haalde. Hij had de dingen nooit gepast, maar ze waren ook niet voor hem. Met een boogje gooide hij de handschoenen naar Morgana. 'Trek aan. Heb je enige ervaring met boksen of is dit je eerste keer hier?' Hij keek even vragend op haar neer, zijn armen achter zijn gespierde lichaam gevouwen. 'Je mag trouwens even laten zien wat je kan voor we beginnen.' Hij knikte kort naar de boksbal, die er nogal slapjes bij hing nadat Oliver zijn vuisten er op los gelaten had.

3Anger Management [Oliver] Empty Re: Anger Management [Oliver] di dec 02, 2014 8:22 pm

Oliver Edurel

Oliver Edurel

Met een flauwe glimlach op zijn gezicht en zijn handen nog steeds achter zijn lichaam gevouwen keek hij hoe de jonge vrouw met een licht walgende uitdrukking de handschoenen aan trok. Hij kon het haar niet volledig kwalijk nemen - de dingen waren al meerdere keren gedragen en ondanks dat hij ze mee naar huis had genomen om ze eens goed uit te wassen roken de handschoenen nog steeds een beetje naar zweet. Het waren in ieder geval niet bepaald de meest schone handschoenen die je kon hebben, maar als Morgana er problemen mee had moest ze haar eigen paar maar kopen. Die linten raadde hij haar alles behalve aan.
Het was redelijk raar om daar zo te staan, zijn hoofd lichtjes op geheven en zijn armen achter zo achter zijn rug, kijkend hoe Morgana zorgvuldig haar positie voor de boksbal in nam. Hij had eerlijk gezegd nooit gedacht dat hij zich als een autoriteit zou voelen - het was altijd iemand anders geweest die hem orders had gegeven, het was nooit hem geweest die zijn stem had verheven. Het voelde vreemd, vooral omdat hij dit nauwelijks kon vergelijken, en snel liet hij zijn handen zakken. Langzaam begon hij terug te lopen, glimlachend om Morgana's geconcentreerde uitdrukking.
Een paar meter achter haar bleef hij staan, op het moment dat ze uitviel naar de boksbal.
Een klein lachje verscheen op zijn lippen toen ze zacht kreunend haar hand weer terug trok en zich toen langzaam naar hem omdraaide, een ijzige uitdrukking maar een ziedende blik in haar ogen.
'Zoiets had ik al verwacht. Als ik even mag...' Hij legde een verbazingwekkend zachte hand op haar schouder en dwong haar voorzichtig naar achteren.

4Anger Management [Oliver] Empty Re: Anger Management [Oliver] do dec 04, 2014 7:42 pm

Oliver Edurel

Oliver Edurel

Oliver voelde haar spieren onder zijn hand samen trekken, en heel even keek hij naar haar gezicht. Een fractie van een seconde was hij er haast zeker van dat ze naar hem uit zou halen - waarom wist hij niet helemaal, maar de felle blik was nog steeds niet uit haar ogen verdwenen, en hij was niet van plan deze jongedame te onderschatten. Hij kon haast de opgekropte energie onder haar huid voelen.
Hij reageerde daarom ook niet toen ze haar arm nogal ruw onder zijn hand vandaan trok, wierp haar een korte blik toe en wachtte tot ze achteruit gestapt was voor hij zijn positie voor de boksbal in nam. Hij haalde diep adem, ontspande zijn spieren en hief zijn armen. Heel even focuste hij zich op zijn knokkels, die onder de linten rood en ruw waren geworden, voor hij uitviel.
Zijn slag echode door de zaal toen zijn rechtervuist contact maakte met de boksbal. Zonder achteruit te stappen haalde hij opnieuw uit en gaf het ding opnieuw een rake klap.
Voor de boksbal hem kon raken door hard terug te zwaaien stapte hij deze keer wel naar achteren, zodat hij terug naast Morgana stond. 'Probeer iets te kalmeren. Je bent te gespannen. Als je wil kunnen we eerst iets lichters dan dit proberen.'

5Anger Management [Oliver] Empty Re: Anger Management [Oliver] do dec 04, 2014 8:47 pm

Oliver Edurel

Oliver Edurel

God wat was ze gespannen. Oliver had geen idee waarom Morgana zo licht geprikkeld was - bij alles wat hij deed of zei leek ze hem aan te willen vliegen en wat hij aan mensenkennis bezat vertelde hem dat dat geen goed teken was. Wat het precies was dat dit veroorzaakte kon hij geen naam geven, maar hij was er bijna zeker van dat het niet bij hem lag - hij had een situatie zoals deze nog nooit eerder meegemaakt. Misschien zou het later wat afzwakken als ze elkaar langer kenden; tenminste, dat hoopte hij.
De blik waarmee ze hem vervolgens bekeek stond hem niet bepaald aan. Opnieuw leek het alsof ze een of ander roofdier was die geduldig wachtte tot ze haar prooi zonder genade kon afmaken, en als het hem al oncomfortabel maakte zou deze blik voor de meesten ronduit angstaanjagend zijn geweest.
Toch zag hij haar lichaam iets ontspannen, en verscheen er een licht geforceerde glimlach op zijn gelaat. 'Dat is beter. We zouden kunnen beginnen met een één-op-één oefening, maar daar heb ik wel handschoenen voor nodig.'
Hij liep terug naar zijn tas en trok zijn eigen bokshandschoenen tevoorschijn. 'Je ramt gewoon zo hard als je kan tegen mijn handen aan. Dat is minder zwaar dan die boksbal.'

6Anger Management [Oliver] Empty Re: Anger Management [Oliver] do dec 04, 2014 9:28 pm

Oliver Edurel

Oliver Edurel

Oliver moest moeite doen om niet naar haar te fronsen toen hij haar zag glimlachen en strekte zijn hals iets uit om zijn spieren iets losser te maken. Na een kleine knak gehoord te hebben liep hij terug en stond in een paar stappen al weer naast hem - met zijn lengte was het niet lastig om zulke passen te nemen.
Hij trok de zwarte handschoenen die hij uit zijn tas had gehaald goed aan, zodat ze later dat uur niet los zouden raken en hij ze opnieuw vast zou moeten maken, wierp af en toe een korte blik op Morgana om haar toch in de gaten te houden - hij had het gevoel dat ze elk moment iets onverwachts kon doen en hij zat er niet op te wachten dat ze hem plotseling in het gezicht zou raken.
Oké, misschien overdreef hij ook. Hij ademde langzaam in, ontspande en ging wijdbeens voor haar staan, zijn onderarmen opgeheven. 'Sla gewoon zo hard als je kan tegen mijn handen aan, oké? En als ik iets voel zullen we kijken of we iets zwaarders kunnen verzinnen.' Hij grijnsde scheef en keek haar recht aan, niet van plan te bezwijken onder haar stekende blik.

7Anger Management [Oliver] Empty Re: Anger Management [Oliver] za dec 06, 2014 9:25 am

Oliver Edurel

Oliver Edurel

Oliver kreeg de indruk dat Morgana vooral veel praatjes had. Ze mocht er dan indrukwekkend en soms zelfs ietwat angstaanjagend uit zien met die stekende blik van haar, maar echte gemene opmerkingen had hij nog niet gekregen.
Hij had nog steeds dat kleine glimlachje op zijn gezicht. Het was niet zijn bedoeling om met haar te spotten, maar ze had het naar zijn gevoel iets te laag ingeschat. Boksen kon je niet van de ene op de andere dag, dat kostte uren van training en concentratie.
Geduldig wachtte hij terwijl ze haar polsen strekte. Die klap tegen de boksbal was zo te zien niet helemaal verlopen zoals ze had verwacht. Toen ze haar handen op hief spande hij automatisch zijn armspieren aan, ging steviger staan en wachtte op de klap. Ondanks zijn bewering dat hij haar hoogstwaarschijnlijk niet zou voelen wilde hij liever niet wankelen bij de eerste de beste klap die ze gaf.
Heel eventjes, op het moment dat ze naar voren schoot om hem een flinke slag te geven, was hij bang dat ze in plaats van zijn hand naar zijn hoofd zou uithalen, maar gesloten vuist knalde gewoon tegen zijn hand en een tel later was Morgana achteruit gestapt alsof ze zich plotseling gebrand had.
'Gaat het?' vroeg hij toen hij haar blik zag, en hij liet zijn handen zakken. Als het haar echt pijn had gedaan moest hij even naar haar hand kijken voor ze verder gingen.

8Anger Management [Oliver] Empty Re: Anger Management [Oliver] di dec 09, 2014 8:52 pm

Oliver Edurel

Oliver Edurel

Na de nogal hooghartige opmerking die ze maakte over zijn handen merkte hij dat er iets veranderde in haar blik. In een paar tellen was haar aandacht wat afgedwaald, alsof ze hem niet meer zag of realiseerde dat hij er was - terwijl hij toch echt recht voor haar stond. Licht fronsend liet hij zijn handen heel ietsjes zakken en aarzelde even of hij opnieuw moest vragen of het wel ging. De vorige keer had hij al gezien hoe ze zou reageren en ze zou een tweede keer zeer zeker niet op prijs stellen.
Maar toch... De woede leek even uit Morgana's ogen verdwenen te zijn en te hebben plaats gemaakt voor iets anders wat Oliver niet helemaal thuis kon brengen. Hij zou er maar niet naar vragen, dat was onbeleefd.
Hij schraapte zijn keel op het moment dat ze zich weer leek te focussen.
'Opnieuw?'
Hij knikte kort en hief zijn armen weer op, ging met zijn voeten iets uit elkaar staan en spande zijn spieren iets aan. 'Voor je slaat - probeer het deze keer een minuut vol te houden. Ik zeg het je wel als je moet stoppen.'
Dat ging ze nooit vol houden als ze gelijk al haar kracht gaf, maar hij zou graag willen zien hoe ze het er vanaf bracht.

9Anger Management [Oliver] Empty Re: Anger Management [Oliver] wo dec 17, 2014 3:12 pm

Oliver Edurel

Oliver Edurel

Het duurde even voordat de jonge vrouw begon met slaan, en Oliver kon haast de radertjes in haar hoofd zien draaien. Ze dacht veel te veel na. Natuurlijk hoorde dat er ook bij, maar het doel van boksen was juist dat je jezelf zo weinig mogelijk druk maakte om wat er ging gebeuren. Misschien was het ook omdat hij al jarenlange ervaring had en zich nauwelijks meer kon in beelden hoe het voor hem in het begin was geweest.
De klappen tegen zijn handen - hij had de spieren van zijn onderarmen flink aangespannen op het moment dat ze was begonnen met slaan - waren harder dan verwacht. De meesten die hier naar binnen kwamen moesten er echt inkomen, maar de vrouw tegenover hem was heel iets anders. Misschien had het te maken met de woede die hij die paar minuten dat ze hier stonden al vaker in haar ogen had gezien.
Nog een halve minuut. Ze hield het nog redelijk vol.

10Anger Management [Oliver] Empty Re: Anger Management [Oliver] ma dec 22, 2014 6:05 pm

Oliver Edurel

Oliver Edurel

Dertig seconden. Oliver kon zien dat Morgana langzaam moe begon te worden. Ze was goed gestart, maar zoals ieder ander kwam ook haar uithoudingsvermogen langzaam tot een eind. De klappen verloren per seconde iets van hun kracht, en toen er nog maar tien seconden te gaan waren had hij nauwelijks het idee dat ze nog steeds tegen zijn handen aan sloeg.
'En stop,' zei hij uiteindelijk kalm toen de minuut verstreken was, en glimlachte toen ze uitgeput haar handen liet zakken. Hij deed hetzelfde, ontspande zijn spieren en begon langzaam zijn bandages van zijn handen te halen. Het was wel genoeg geweest voor vandaag - ze was kapot, en als hij nu nog door zou gaan zou het niet veel meer opleveren.
'Goed gedaan,' zei hij met een scheve glimlach, de linten nu in zijn rechterhand. 'Maar ik denk dat we het voor vandaag hierbij laten. Het is al laat, en zo te zien ben je moe. Volgende week rond dezelfde tijd, en probeer in de tussentijd aan je conditie te werken, oké? Dan zie ik je dan.'

Drie weken gingen voorbij na de eerste keer dat ze elkaar hadden ontmoet. In totaal vier trainingen, vier uur waarin Morgana zichzelf uit had geput en Oliver de moed had verzameld haar uit te vragen. Hij vond het haast beschamend dat hij niet gelijk op haar af had durven stappen - hij, Oliver Edurel, met zijn lengte van bijna twee meter, lichaam als een kledingkast en een uiterlijk en manier van doen waar al meerderen voor gevallen waren. En toch iets hield hem elke keer tegen.
Maar daar zou vandaag hopelijk verandering in komen.
De training was een minuut geleden afgelopen, en Morgana stond met haar rug naar hem toe haar spullen op te ruimen. Zelf had hij nog steeds de bandages om zijn handen.
'Eh, Morgana?'
Met een bijna misselijkmakend gevoel in zijn maag stapte hij op haar af en wreef nogal zenuwachtig over zijn hals.

11Anger Management [Oliver] Empty Re: Anger Management [Oliver] ma dec 22, 2014 6:54 pm

Oliver Edurel

Oliver Edurel

Één blik van haar was al genoeg om er voor te zorgen dat hij het liefst door de grond was gezakt. Maar hij haalde even diep adem, raapte zichzelf snel bij elkaar en ging met grote tegenzin verder - nu hij begonnen was zou hij het afmaken ook, of hij nu afgewezen werd of niet.
Het was zo lang geleden geweest dat hij iemand uit had gevraagd dat hij alle air die hij normaal gesproken met zich droeg verloren was. Na Lauren had hij in totaal 1 'vriendin' gehad, wat een maand of twee had geduurd voor hij er via vrienden achter kwam dat ze al een partner had. Zo'n vijf jaar lang had hij zo'n beetje alle hoop opgegeven.
Tot een paar weken terug.
'Eh, ik vroeg me af of -' begon hij, en in zijn hoofd bad hij dat zijn stem niet zou gaan trillen. 'Ik vroeg me af of je een keer na de training samen iets zou willen drinken.'
Dat was er uit. Hij had er veel voor gegeven om alles ongedaan te maken wat hij net gedaan had, maar het enige wat hij nu kon doen was haar strakke blik ontwijken en wachten op het oordeel.

12Anger Management [Oliver] Empty Re: Anger Management [Oliver] ma dec 22, 2014 7:56 pm

Oliver Edurel

Oliver Edurel

Wat er precies allemaal in haar om ging nadat Oliver zijn vraag had gesteld kon de jongeman onmogelijk van zijn gezicht aflezen, en toen hij haar eindelijk aan durfde te kijken merkte hij dat hij onwillekeurig zijn adem in had gehouden. Zijn handen waren klam, maar niet omdat hij de bandages nog niet had afgenomen.
'Oké,' antwoordde ze uiteindelijk, en onwillekeurig viel er een last van zijn schouders. Een voorzichtige glimlach verscheen op zijn gezicht, niet zeker wetend hoe hij haar nogal koele antwoord in moest schatten.
'Wow, eh -' Hoe moest hij hier op antwoorden? 'Dank je.' Hij kon niet helemaal zeggen waarom hij haar bedankte, maar toch. Het voelde als het juiste ding om te doen. 'Eh, heb je vanavond tijd, of...?'

13Anger Management [Oliver] Empty Re: Anger Management [Oliver] ma dec 22, 2014 9:49 pm

Oliver Edurel

Oliver Edurel

Zonder verder nog een woord te zeggen keek hij hoe Morgana de zaal uit beende, zijn mond onwillekeurig een stukje open. Snel riep hij zichzelf tot de orde, haalde een hand door zijn gezicht en begon op een veel langzamer tempo dan normaal de bandages van zijn handen te trekken.
Had hij teveel over zich heen laten lopen? Een deel van hem zei dat hij blij moest zijn dat ze überhaupt 'ja' had gezegd, maar een andere stem had een heel andere mening.
Hij negeerde beiden met moeite, en volgde haar even later richting de kleedkamers.

Zeven uur stipt stond hij voor het café waar ze hadden afgesproken, zijn linkerhand in zijn broekzak en in zijn andere hand zijn oude Nokia. Hij zag er een stuk netter uit dan dat hij normaal gesproken deed, zoals de jonge vrouw van hem gevraagd had - ze was er zelf nog niet, en met nog steeds dat zenuwachtige gevoel in zijn onderbuik keek hij de straat door. Deel van hem begreep nog steeds niet waarom hij zich in godsnaam zo aanstelde, maar hij kon het ook niet helemaal verklaren.

14Anger Management [Oliver] Empty Re: Anger Management [Oliver] di dec 23, 2014 2:56 pm

Oliver Edurel

Oliver Edurel

Een glimlach verscheen op Olivers gezicht toen hij Morgana in het oog kreeg. Ze zag er prachtig uit - veel anders dan tijdens de trainingen, waarin ze beiden geen moeite deden er goed uit te zien en kwamen opdagen in een shirt en sportbroek. Ze was zo ontzettend anders dan de andere vrouwen waar hij ooit mee uit was gegaan, en misschien was dat wel de reden waarom hij zo over zich heen had laten lopen.
Zonder iets te zeggen hield hij de deur van het café voor haar open en volgde haar naar binnen, richting één van de tweepersoonstafels achterin de ruimte waar het warm en wat rustiger was. Aangekomen bij een plek om te zitten trok hij één van de twee stoelen onder de tafel vandaan zodat Morgana kon gaan zitten.

15Anger Management [Oliver] Empty Re: Anger Management [Oliver] di dec 23, 2014 8:42 pm

Oliver Edurel

Oliver Edurel

Het feit dat er nauwelijks een glimlach vanaf kon ontmoedigde hem een beetje, maar hij had zichzelf voorgenomen dat hij zich niet aan zou stellen en zich niet al te veel aan zou trekken van wat ze wel of niet deed. Hij had al lang in de gaten dat glimlachen niet iets was dat ze vaak deed.
Toen hij haar had laten zitten liet hij zichzelf in de stoel tegenover haar zakken en glimlachte even scheef, ondanks dat Morgana nogal koel overkwam. 'Als ik het mag zeggen... Je begint beter te worden. Ik kan merken dat je aan je conditie gewerkt heb.' Hij leunde iets achterover, iets meer ontspannen dan dat hij vijf minuten geleden was geweest.

16Anger Management [Oliver] Empty Re: Anger Management [Oliver] do dec 25, 2014 10:06 am

Oliver Edurel

Oliver Edurel

Oliver ademde even langzaam uit toen er eindelijk een glimlach op haar normaal zo onbeweeglijke gezicht verscheen. Niet om lullig te doen, maar hij vond eigenlijk dat hij na de afgelopen weken wel meer dankbaarheid had verdiend dan een haast geforceerde glimlach.
Maar hij zei niets, glimlachte terug en ging wat rechter overeind zitten in zijn stoel.
Net op het moment dat hij naar de menukaart wilde reiken die halverwege de tafel stond deed haar stem hem weer opkijken.
'Waarom vroeg je mee uit, Oliver?' vroeg ze, en gelijk spanden zijn armspieren zich onwillekeurig aan. Er klonk haast iets dreigends door in de zoete klank van haar stem, alsof hij maar één fout woord hoefde te zeggen voor ze zijn nek brak.
'Eh, nou...' Hij ademde eens diep in, rechtte zijn rug voor zover dat nog mogelijk was in de stoel die misschien net iets te klein voor hem was en keek haar voor een fractie van een seconde aan. Nog een tel later deed hij alsof hij alleen gefacineerd was door de nagels aan haar linkerhand. 'Ik wilde je beter leren kennen, dat is alles.' Hij glimlachte even en probeerde zichzelf tegelijkertijd te overtuigen dat er weinig mis kon gaan. Als ze hier niet had willen zijn had ze gewoon "nee" gezegd. En al was de kans klein - hopelijk -, als ze hem aan zou vallen later op de avond was hij sowieso sterker dan zij.

17Anger Management [Oliver] Empty Re: Anger Management [Oliver] vr dec 26, 2014 3:52 pm

Oliver Edurel

Oliver Edurel

Heel even trok Oliver met zijn hand, die een halve meter van de hare op tafel lag, en de jongeman klemde zijn kaken strakker op elkaar. Hij had nog net niet het gevoel dat ze een pistool op zijn hoofd gericht had, en de seconde nadat hij zichzelf uit had gelegd had hij er spijt van dat hij daar zat. Wat in vredesnaam had hij haar aangedaan om dit te verdienen? Of was het iets anders, iets dat ook die constante woede onder haar huid veroorzaakte? Want als dat zo was moest hij er snel achter komen wat het dan precies was, of hij moest zo snel mogelijk maken dat hij er weg kwam.
Was er iets mis met hem? Was dat het? Maar waarom zaten ze dan überhaupt hier? Ze had al meer dan eens een of andere rotopmerking naar zijn hoofd geslingerd, ze had hem keihard kunnen laten zitten. Dat had ze niet gedaan - tot zijn grote verbazing -, maar waarom niet?

'James?'
'Mijn beste man, hoe is het universiteitsleven? Heb je al - huil je nou, Edurel?'
'Nee, nee,' antwoordde de jongeman haastig, een hand langs zijn ogen halend. James, die aan de andere kant van de lijn duidelijk aan het eten was, hield wijs zijn mond en wachtte tot zijn beste vriend verder ging.
'Het is Hannah.'
'Ah. Is het de gewoonlijke drama die je met chicks hoort te hebben of heeft ze je gedumpt?'
Oliver haalde even trillerig adem en liet zich in een stoel aan de tafel in de gemeenschappelijke keuken zakken. 'Soort van.'
'Wat is er gebeurd?' James was gestopt met eten en klonk plotseling bezorgd.
'Nou, eh...' De jongeman wreef opnieuw even in zijn ogen voor hij verder ging. 'Ze was hier in het weekend om te zeggen dat ze een relatie op lange afstand niet aan kon. En dat ze me geen pijn wilde doen als er iets met haar overkwam.'
Het bleef even stil aan de andere kant van de lijn. 'Dude... Het spijt me.'
'Ach, ze heeft een punt,' antwoordde Oliver, die zenuwachtig door zijn tranen heen lachte. 'Dit gaat voor geen meter werken, als ik op school zit en zij ergens in het Midden-Oosten.'
'Moeten wij dan ook maar uit elkaar gaan?'
'Dit is niet grappig, Robinson.'
Hij hoorde James even lachen, waardoor hij zelf ook iets ontspande. 'Ik vind dat je het veel beter opvangt dan ik gedaan zou hebben, Edurel.'
Oliver haalde opnieuw diep adem. 'Er is niet echt iets wat ik er aan kan doen, niet?' Er viel weer een korte stilte, waarin James een nieuwe hap van zijn eten nam.
'Denk je dat het aan mij ligt, James?'
Het bleef even stil.
'Hoe kom je daar nu weer bij? Ze houdt van je, de enige reden waarom ze dit gedaan heeft is omdat het gewoon niet zou functioneren.'
Oliver beet even op het randje van zijn nagel voor hij antwoord gaf. 'En wat als ze me gewoon voor stond te liegen? Dat deed Lauren ook, Lauren deed precies hetzelfde en zie wat er van haar is geworden - ik wil niet dat - James, wat als Hannah -'
'Rustig, Edurel, rustig,' interrumpeerde James hem haastig voor de ander door kon gaan. 'Hannah is Lauren niet. Hannah is een volwassen vrouw die weet wat ze doet, en ik ken haar, jij kent haar, en Hannah zou nooit doen wat Lauren heeft gedaan. Maak je alsjeblieft geen zorgen. En nu moet je echt naar bed, want je klinkt nogal aangeschoten.'


'Weet je zeker,' begon ze haar tweede vraag, terwijl haar ijzige ogen hem scherp opnamen, '... dat je niet meer van me wilt?'
Waar in godsnaam had ze het over? Dacht ze dat hij aasde op een one night stand met zijn leerlinge? Dacht ze serieus dat hij zo wanhopig was?
'Ja,' antwoordde hij nogal stijfjes, terwijl zijn hand zich tot een vuist balde op het tafelblad.

18Anger Management [Oliver] Empty Re: Anger Management [Oliver] vr dec 26, 2014 4:27 pm

Oliver Edurel

Oliver Edurel

Oliver had er veel voor gegeven om te kunnen zeggen wat er op dat moment in Morgana's hoofd om ging, om van haar voorhoofd precies af te kunnen lezen wat ze dacht. Maar hij was nooit goed geweest in gedachten aflezen van iemands gezicht.
Deze keer keek hij echter niet weg. In plaats daarvan bleef hij strak terug staren, hoeveel moeite hem dat ook kostte. Hij glimlachte nu niet toen ze hem een glimlach schonk en wachtte haast gespannen af op wat ze zou zeggen.
'Oké, Oliver,' zei ze na een korte stilte, voor ze een slok van haar water nam. Hijzelf had nog niets besteld. 'Ik zeg het maar gewoon zoals het ervoor staat. Ik ben niet uit op een romantische relatie, en zal jou er dus ook nooit een kunnen bieden.'
Het duurde even voor dat tot hem door drong en hij zich realiseerde dat de rollen omgedraaid waren. Zij was degene die uit was op een one night stand.
Dat had hij niet zien aankomen.
Maar hij kon zichzelf er niet toe zetten om overeind te komen en gewoon het café te verlaten. Dus hij keek weg, gebaarde naar een serveerder toen hun blikken kruiste en haalde even diep adem. 'Één biertje, alstublieft,' zei hij, zachter dan hij normaal gedaan zou hebben, en leunde iets naar voren, nog steeds Morgana's ogen ontwijkend.

19Anger Management [Oliver] Empty Re: Anger Management [Oliver] vr dec 26, 2014 4:55 pm

Oliver Edurel

Oliver Edurel

Het duurde niet erg lang voor de serveerder een glas en het flesje bier voor hem neer zette, en in die korte tijd bleef Oliver koppig haar blik ontwijken. Nog steeds keek hij haar niet aan en slaagde erin om de hele inhoud in een paar slokken naar binnen te werken.
Toen hij zijn hand langs zijn mond had gehaald en zijn glas terug op tafel had gezet keek hij haar eindelijk recht aan. Zijn lichaam reageerde niet altijd even goed op alcohol - Oliver was nooit een drinker geweest, maar vanavond kon het hem weinig schelen.
'Wat verwachtte je dan van mij toen je toestemde om met me uit te gaan vanavond?' Hij klonk niet verwijtend, alsof hij haar vroeg waar ze haar jurk had gehaald.

20Anger Management [Oliver] Empty Re: Anger Management [Oliver] vr dec 26, 2014 7:59 pm

Oliver Edurel

Oliver Edurel

'Ik verwachtte van je dat je net zoals alle andere mannen zou zijn.'
Zoals alle andere mannen? Wat moest dat nu weer betekenen? Probeerde ze op te scheppen door hem te vertellen dat er nog een rij mannen voor haar klaar stond om haar het hof te maken als hij haar niet aan stond? Probeerde ze hem jaloers te maken door duidelijk te maken dat hij niet de enige was?
'Nog een biertje, alstublieft,' mompelde hij toen de serveerder zijn lege glas weg nam, en was even stil om te overdenken wat hij zou zeggen. Toen hij opkeek zag hij dat ze niet meer glimlachte, iets wat hem eerlijk gezegd niet verbaasde. Ze hadden een gevoelig onderwerp bereikt, en hij wist niet hoe het precies bij haar lag maar hij wist wel hoe het bij hem zou gaan als ze te ver ging. En mocht God medelijden hebben met hen die hem kwaad wisten te krijgen.
'Ah. Zoals alle andere mannen.' Hij nam een kleine slok van zijn nieuwe glas bier en keek haar al even scherp aan. 'En als ik net als alle andere mannen zou zijn, wat zou er dan zijn gebeurd? Zouden we dan überhaupt hier gezeten hebben?'
Hij begon lichter in zijn hoofd te voelen en werd met de slok roekelozer - de alcohol begon al zijn werking te doen.

21Anger Management [Oliver] Empty Re: Anger Management [Oliver] vr dec 26, 2014 9:42 pm

Oliver Edurel

Oliver Edurel

'Ja. Dan hadden we hier gezeten, zoals we dat nu doen.'
Ah. Ja, dat zou wel. Hij kon op het moment moeilijk zeggen wat ze nu van hem wilde, wat hij moest antwoorden om er voor te zorgen dat hij het volledig zou verpesten.
'Wil je daarmee zeggen dat je... níét zoals de meeste andere mannen bent?'
Hij keek even naar haar, nog steeds die scherpe blik in zijn lichte ogen. Ondanks alles waar hij ooit voor had gestaan, alles wat hij anders had gedaan, voelde hij er ontzettend veel al zijn normen en waarden aan de kant te zetten. Voor één avond kon het weinig kwaad.
Wat alcohol met hem kon doen.
'Misschien,' antwoordde hij, verbazingwekkend kalm. 'Zou het iets uitmaken als ik wel één van die mannen was?'

22Anger Management [Oliver] Empty Re: Anger Management [Oliver] vr dec 26, 2014 11:18 pm

Oliver Edurel

Oliver Edurel

De alcohol gaf hem een grotere boost dan het vroeger gedaan had, misschien omdat hij voor zo'n grote tijd sober was geweest, maar zelf had hij het niet in de gaten. Een licht geforceerd glimlachje verscheen op zijn gezicht, voor zijn ogen bleven rusten op haar lippen en daar even bleven rusten voor hij snel weer naar haar opkeek.
'Dus het feit dat ik niet als de anderen ben is goed, neem ik aan?' Hij dronk zijn tweede glas helemaal leeg en zette deze toen terug op tafel. Hij had plotseling geen honger meer.
'Interessant.' Zijn stem werd trager met de minuut, en een klein stemmetje in zijn achterhoofd probeerde hem over te halen geen derde biertje te bestellen. Maar de stem was te zacht om hem te overtuigen.
'Dus,' vervolgde hij, 'het is goed. Dat ik anders ben.' Hij keek haar weer recht aan.

23Anger Management [Oliver] Empty Re: Anger Management [Oliver] za dec 27, 2014 1:13 pm

Oliver Edurel

Oliver Edurel

Oliver keek haar nog steeds recht aan, maar in tegenstelling tot Morgana was er geen grijns in velden of wegen te bekennen. Zijn hoofd was helemaal leeg, terwijl zijn brein nog geen twintig minuten op volle toeren werkte. Hij wilde zo snel mogelijk naar buiten, weg uit het warme café, maar hij bleef zitten en leunde iets naar achter.
'Als je maar goed anders bent.'
Wat in godsnaam betekende dat? Kon ze niet gewoon volledig zijn in haar antwoord? "Geen romantische relatie", hoe vaag kon je zijn? Of was hij gewoon weer naïef bezig?
'Dus wat wil je dat ik doe?' Hij sloot zijn vingers om het koele glas dat voor hem op tafel stond en wachtte even tot hij aan zijn derde biertje begon.

24Anger Management [Oliver] Empty Re: Anger Management [Oliver] za dec 27, 2014 4:08 pm

Oliver Edurel

Oliver Edurel

'Wat ik wil...' Morgana boog zich over de tafel heen en legde haar hand op de zijne, wat er voor zorgde dat hij zo snel zijn hand terug wilde trekken. Een deel van hem in ieder geval, het deel dat nog helder na kon denken. '... Wat ik wil is dat wij vrienden zijn. Met een paar voordelen.'
Hij was niet meer in staat genoeg energie te verzamelen om tegen haar in te gaan en toen er wonder boven wonder een glimlach van af kon leunde hij langzaam naar achter. Zijn glas was alweer bijna leeg. Hij begreep niet wat ze bedoelde, vooral nu niet. Het kleine stemmetje probeerde hem een schuldgevoel aan te praten - hij had niet zo veel moeten drinken. Maar hij negeerde het en ontweek Morgana's ogen toen ze verder ging.
'En daarmee bedoel ik...' ging ze verder, en toen ze met haar duim over zijn hand wreef keek hij opnieuw naar haar op en zag dat ze niet langer glimlachte, 'dat jij vanavond in mijn bed ligt.'
Met zijn kaken op elkaar geklemd trok hij zijn hand terug en rechtte zijn rug. 'Ik heb geen honger meer. Als je nog iets wil bestellen...' Hij wreef even door zijn gezicht. 'Ik betaalde, niet? Maar ik heb geen honger.' Hij wist niet waarom hij plotseling het onderwerp veranderde op waarschijnlijk het meest tactloze moment in het hele gesprek, maar het kon hem weinig schelen.

25Anger Management [Oliver] Empty Re: Anger Management [Oliver] za dec 27, 2014 5:27 pm

Oliver Edurel

Oliver Edurel

Oliver reageerde niet op haar botte antwoord, leunde naar achter in zijn stoel en haalde diep adem. In plaats van haar terug aan te kijken bestudeerde hij de andere mensen die in het café aan de tafeltjes achter Morgana zaten, tot een serveerster naast hun tafeltje verscheen en Morgana iets bestelde. Nog steeds zei hij geen woord en deed alsof hij meer geïnteresseerd was in de anderen die zich in dezelfde ruimte bevonden.
Toen haar eten niet veel later arriveerde bleef hij zwijgend naar haar handen kijken en keek pas op toen ze verder ging met praten, deze keer op een iets rustigere toon.
'Oké, Oliver. Is het een ja of een nee? Ik heb namelijk ook betere dingen te doen dan hier een beetje voor lul te zitten.'
Waarom voelde het alsof hij een uitspraak deed over zijn eigen vonnis als hij nu antwoord zou geven?
Om het moment dat hij zou antwoorden nog even uit te stellen dronk hij zijn glas volledig leeg voor hij zijn portemonnee uit de zak van zijn broek haalde en op zijn gemak een paar bankbiljetten er uit viste, die hij voor zich op tafel legde tot hij genoeg geld had gepakt om alles te betalen en hij de portemonnee weer terug stak. Toen pas keek hij naar haar op en gaf antwoord.
'Ja.'
Fuck. Fuck. Ze gaat je vermoorden. Fuck.

Gesponsorde inhoud



Terug naar boven  Bericht [Pagina 1 van 3]

Ga naar pagina : 1, 2, 3  Volgende

Permissies van dit forum:
Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum