Paradigm Shift
Wilt u reageren op dit bericht? Maak met een paar klikken een account aan of log in om door te gaan.
Paradigm Shift

Een RPG die zich centreert rond het leven in een stad waar alles kan gebeuren.


Je bent niet ingelogd. Log in of registreer je

Don't destroy the temple

2 plaatsers

Ga naar beneden  Bericht [Pagina 1 van 1]

1Don't destroy the temple Empty Don't destroy the temple vr okt 31, 2014 9:43 pm

Mitch

Mitch

De muziek bonste luid. Je hoorde elkaar niet meer praten. Mitch zat in de zetels van de discotheek. Nog maar pas binnen gekomen maar al aangeschoten. Hij en zijn vrienden waren eerst al naar een kroeg gegaan, dat was veel goedkoper. Mitch had zoals gewoonlijk de flirts van zijn vrienden al om hem heen hangen. Misschien moest hij echt wel eens wat minder open zijn en wat volwassener worden moest hij ooit een echte vrouw aan de haak willen slaan en een mini me willen maken. Maar ach, who cares? Hij had fun! Al hadden de meiden hem nu geruild voor een van zijn vrienden en plakten heerlijk tegen elkaar op de dansvloer. Mitch deed teken op de barman, nog een wodka redbull, zijn favoriete drankje. Ondanks dat het een vrouwendrankje was dronk hij het met volle trots, net als tequila, maar dat was omdat het gewoon leuk was om te drinken. Mitch ging altijd over zijn nek bij dat drankje maar dat heerlijke vrouwenlichaam dat het voorschotelde maakte het onweerstaanbaar. In deze discotheek kwamen er meiden rond met shots die ze dan over hun lichaam verdeelde. Zout op de onderbuik, tequila in de navel en de citroen in hun mond. Dat lijntje moest je volgen en dan zou je volgens de mensen een tequila boem boem hebben. Mitch kon het niet weigeren maar moest zich altijd een weg naar buiten werken om daar over zijn nek te gaan.
Er stond al een tijdje een meid te dansen. Mitch had haar in de gaten gehouden. Hij dronk de wodka ad fundum leeg en liet de redbull voor wat hij was. Mitch zag er vandaag best goed uit. Hij had een zwart shirt met een V hals aan. Hij had een stoppelbaartje dat netjes getrimd was en een normale jeans met een cognacbruine riem. Wat normaal was, waren zijn donkere sneakers, zijn beste vrienden als hij uit ging, en voor het werk. Hij wandelde naar het meisje toe en knikte even naar haar. Ze was knap, had zwart haar, groene ogen en had een rood aansluitend kleedje aan. Ze was een kop kleiner als hem. Ze sloeg haar armen om hem heen en werkte wat danspasjes in de hoop dat Mitch erop zou reageren. Iets wat hij met alle plezier deed. Zo dansten ze een tijdje door. Af en toe keek hij om voor te kijken of zijn vrienden nog niet aan tafel zaten voor hun rondje tequila boem boem. Hij voelde een arm rond zijn nek en keek om, klaar om een stomp uit te delen toen hij zag dat het een van zijn vrienden was. Maarten trok hem halvelings mee richting tafel. Mitch gebaarde het meisje mee te komen. Een voor een namen ze de shots Tequila voor zich, tot dat Mitch aan de beurt was. Hij likte het zout van het meisje haar onderbuik, likte de tequila op en beet in de citroen terwijl hij de bediende haar lippen raakte. Het zuur gierde door zijn keel heel, deed zijn maag samenkrimpen en zijn ogen groot worden. Hij vloog recht, wetende dat zijn vrienden heimelijk lachten. Baande zich een weg naar de vrijheid van de buitenlucht, leunde tegen de muur en boog voorover. Alles wat hij de laatste uren had gedronken kwam er weer uit. Het gaf een wrange smaak in zijn mond. Bah!
De wereld om hem heen bleef wazig. Verdoofd ging hij een eindje verder op de grond zitten. Een tijdje lang staarde hij voor zich uit, niet wetende wat hij deed. Daarna leek zijn brein te zeggen dat hij nood had aan een saf. Hij ging opzoek in zijn pakje naar het laatste zelfgerolde stukje heerlijkheid. Hij stak het bibberend tussen zijn lippen en stak het klungelig aan. Daar zat hij dan, dronken voor zich uit starend met een saf tussen zijn lippen.

2Don't destroy the temple Empty Re: Don't destroy the temple ma nov 03, 2014 8:10 pm

Delilah Hudson

Delilah Hudson
Tuig

Als ze het had kunnen voorkomen, zo laat nog alleen over straat te moeten, dan had ze het zeker weten gedaan, maar er was geen andere optie geweest. Dus nu liep ze met haastige passen door, haar handen klam en gebald tot vuisten en zenuwachtig op haar lippen bijtend. Haar hele lichaam was gespannen en ze was bang dat het haar alleen maar meer zou doen opvallen. Onder haar perzikkleurige, lang jas droeg ze een hoodie waarvan ze de ruime capuchon over haar hoofd had getrokken. Niet het soort trui wat ze graag in het openbaar droeg, maar zo voelde ze zich ietsje veiliger, ook al kon ze helaas niet makkelijk achterom kijken.
Iedere vreemde die dezelfde kant op ging kon een risico zijn in haar beleving, maar vooral als het duidelijk een man was, en ze schrok van haar eigen paranoia. Die ene dag had zoveel meer verpest dan haar lief was.
Ze schrok op toen ze een club passeerde die haar vaag bekend voorkwam en een jongen halsoverkop naar buiten stormde. Ze keek vlug weg toen hij over zijn nek ging, maar de geluiden zeiden genoeg en maakten haar ook een heel klein beetje misselijk. Ze haalde diep adem. Ze was het gewend, dat wel - hoe vaak had ze Bryce 's avonds niet over zijn nek horen gaan in de wc als hij na een nacht stappen thuis kwam, toen ze nog in hetzelfde gebouw op kamers woonden - maar het bleef vrij ranzig.
Ze keek op toen het stil was en zag hem een stukje verder gaan zitten, waarna hij voor zich uitstaarde en uiteindelijk een sigaret opstak. Sjek. Weer zoiets wat haar aan de jongen herinnerde waar ze in principe gewoon niets meer mee te maken had.
Ze keek nog eens naar de jongen die daar zat. Hij zag er wel heel miserabel uit, zo in zijn eentje in het donker. Aarzelend liep ze naar hem toe, haar ogen zorgvuldig afhoudend van de plas braaksel, en ging ze naast hem zitten. Niet al te dichtbij, want je wist maar nooit.
"Eh- hey, eh, gaat het?" vroeg ze voorzichtig. Haar stem was wat schor van de tijd die ze niet gepraat had en ze slikte even. Ze nam de jongen in zich op. Hij had geen onvriendelijk gezicht, vond ze. En ergens kwam hij haar ontzettend bekend voor. Alsof ze hem eerder had gesproken. Maar ze kon het gewoon simpelweg niet plaatsen, dat gevoel van herkenning. De enige excessieve drinker die ze goed kende was Bryce, maar waar had ze deze jongen dan eerder gezien?
Ze streek een plukje blond haar aan de kant en probeerde de geur van de rook maar een beetje te negeren.

3Don't destroy the temple Empty Re: Don't destroy the temple ma nov 03, 2014 9:09 pm

Mitch

Mitch

Mitch nam nog een teug van zijn saf. Ooh wat deed dat goed! Hij sloot zijn ogen, droomde half weg. Hij werd wakker geschud door een stem. Hij keek langs zich. Eerst verscheen er een glimlach, daarna verstarde hij.
"R r roya?" Stamelde hij. Mitch bekeek zichzelf. Oh hij zag er niet uit! Hij ging wat rechter zitten, trok zijn shirt recht en keek haar aan. Hij nam nog eens een teug van zijn sigaret.
"Weet je nog, mitch?" Vroeg hij. Veel zinnigs zou er nu wel niet uit hem komen. Misschien moest hij maar zijn mond houden. Hij wist dat Roya hem al niet voor de volle honderd procent vertrouwde vorige keer en nu zou hij het misschien nog verknallen bij haar. Mitch was gewend van met zelfzekere meiden om te gaan waar hij rond hing. Dat besef had hij gelukkig met Roya wel.
"Ga je in die kleren uit?" Slimme zet, moest hij het beseffen. Mitch nam nog een teug van zijn saf. De nicotine ging door zijn luchtpijp, richting zijn longen waar het verlichting bracht aan zijn gestel. Eigenlijk was het erg hoe hard hij er nood aan had. Hij rookte zelfs soms wanneer hij met Bay op buitenrit was. De peuken hielt hij wel bij maar toch. Hij zou er eens mee moeten stoppen, net als met dat uitgaan. Maar Mitch was bang om opnieuw te beginnen. Dan zou hij geen van zijn vrienden nog vaak zien en zou hij nieuwe goede vrienden moeten vinden.

-hoop da je er iets mee kan, volgende zal wat beter zijn-

4Don't destroy the temple Empty Re: Don't destroy the temple ma nov 03, 2014 9:32 pm

Delilah Hudson

Delilah Hudson
Tuig

Kan ik zeker ^^ don't worry, ik heb helemaal geen moeite met af en toe een wat kortere post dan wat je gewend bent hoor ^^


Roya glimlachte werktuiglijk al terug, maar schrok een beetje toen hij ineens verstarde en haar bij haar naam noemde. Echter, toen hij zich voorstelde viel het kwartje en glimlachte ze iets meer van harte, al was het een beetje terughoudend. Toen ze hem voor het laatst had gezien was het op een buitenrit geweest, als ze het zich goed herinnerde. Hij op die beeldschone Kambarbay en zij op haar lieftallige witte sneeuwbal Gael. Hij leek in niets op die jongen van toen, maar toch was hij het, absoluut. Vaag vroeg ze zich af of er intussen iets was gebeurd dat hij hier nu zo zat, lazarus, of dat zij gewoon te ver van het uitgaansleven af was komen te staan om het echt goed te kunnen snappen.
"Ja, ik weet het nog," zei ze, en haar glimlach werd iets breder. Toen hij vroeg of ze in deze kleren uitging haalde ze haar schouders iets op.
"Ik ga niet echt uit, eigenlijk. Nou ja, behalve eens uit eten met vriendinnen, of zo," bekende ze en ze keek hem even van opzij aan. Dat ze zelfs dat niet echt meer deed verzweeg ze. Ze wilde niet helemaal overkomen als de timide hermit die ze de laatste tijd was geworden. Het scheelde dat ze Anna had ontmoet en het katje in huis had gehaald, anders was ze wellicht helemaal verpieterd. Dat, en Gael, uiteraard. Dat deed haar eraan denken…
"Heb je Bay nog steeds?" vroeg ze hem. Het voelde een beetje awkward, een paardenvraag stellen aan een dronken jongen die net een club uitkwam en zijn maaginhoud eruit had gekotst, maar ze wist niet echt wat ze anders kon zeggen. Vertellen over waar zij zoal mee bezig was geweest werd hem niet en veel meer dan het paardrijden wist ze eigenlijk ook niet echt van hem.

5Don't destroy the temple Empty Re: Don't destroy the temple ma nov 03, 2014 10:56 pm

Mitch

Mitch

Mitch toverde een oogverblindende glimlach op zijn gezicht. Ze herkende hem. Dat was misschien al een wonder in de toestand dat hij er nu bij zat. Al voelde hij zich beter worden met de minuut. De alcohol was uit zijn bloed maar nu hunkerde zijn maag naar eten. Hij duwde zijn peuk uit naast zich, aan de andere kant van Roya. Mitch keek haar aan met een schuin hoofd. Waarom ging ze niet uit? Vond ze er dan niets aan? Op een of andere manier moest hij lachen. Hij legde zijn hoofd tegen de muur en keek haar aan.
"Sorry niet grappig." Verontschuldigde hij.
"Waarom ga je niet uit?" Hij vond dat oprecht interessant. Waarom zou een mooi meisje als Roya niet uit gaan? Van wat hij er van herinnerde toch had ze best een goed figuur en haar gezicht was ook niet lelijk.
"Yup, Mijn golden oldie blijft, heb wel een nieuwe rijpaard. Paco Taco" Grijnsde hij. Mitch vond zich ontzettend grappig met zijn grapjes over Paco. Hij moest er dan ook om lachen waarbij er een kuchje achteraan kwam waar hij netjes zijn hand voor liet.
"Ik heb honger, kom je mee eten? Geen fancy restaurant, platzak, frietje eten." Mitch gooide er een zee van woorden uit en wachtte niet op het Antwoord van Roya om recht te krabbelen. Het ging trager als normaal maar uiteindelijk stond hij wel recht en stak hij zijn hand uit naar Roya. Maar goed dat hij geen vest mee had genomen want dan moest hij nog eens naar binnen gaan en zijn hoofd deed nu al pijn.

-ooh ik ben waardeloos momenteel, maar wil ook niet godmodden-

6Don't destroy the temple Empty Re: Don't destroy the temple di nov 04, 2014 9:03 am

Delilah Hudson

Delilah Hudson
Tuig

Roya knipperde verbaasd met haar ogen toen Mitch in lachen uitbarstte en glimlachte even onzeker. Ze zei niets toen hij zich verontschuldige, maar haalde licht haar schouders op toen hij haar vroeg waaróm ze dan niet uitging. Ze plukte afwezig aan een los draadje van haar donkere jeans, die verdween in een crèmekleurig enkellaarsje met een heel klein hakje.
"Het is niet echt mijn ding, geloof ik," zei ze met een milde glimlach. "Dan pak ik toch liever overdag een terrasje." Goed, haar straight edge levensstijl speelde een rol, maar daar begon ze niet over tegen een jongen die aardig wat op had en zojuist een peuk had uitgedrukt; ze wilde niet prekerig of uit de hoogte op hem overkomen.
Het deed haar goed te horen dat het prachtige paard nog steeds van hem was, deels omdat hiermee het enige aanknopingspunt dat ze had niet verloren was gegaan.
"Paco… Wacht, die herinner ik me ook nog," zei ze. "Volgens mij was hij nog een veulen zo ongeveer toen ik hem voor het laatst heb gezien, of niet?"
Het onderwerp paarden maakte de conversatie toch wat makkelijker voor haar. Toen Mitch voorstelde een frietje te halen, merkte ze dat ze eigenlijk best trek had en ze pakte zijn uitgestoken hand.
"Dank je," zei ze, toen ze weer stond en ze trok even haar jas recht. Ook al leek hij nog altijd straalbezopen, toch voelde Roya zich iets veiliger nu ze bij hem was omdat ze nu in ieder geval niet meer helemaal alleen was, en deed ze de capuchon van haar hoodie af. Ze haalde een hand door haar nu iets verwarde haar en glimlachte opgelaten.
"Lead the way," zei ze. Wie had dat gedacht, Roya die op dit tijdstip nog iets ondernam.

Waardeloos? Vind ik niet hoor ^^ sowieso; liever een iets korter postje dan godmoden indeed : D

7Don't destroy the temple Empty Re: Don't destroy the temple do nov 06, 2014 11:48 am

Mitch

Mitch

Mitch keek haar vragend aan. Liever overdag iets drinken? Dat deed hij ook wel graag maar toch vond hij uitgaan een totaal andere sfeer. Roya had gevraagd naar Bay. Mitch wist hoe een blikvanger zijn knappe hengst was. Al werd zijn knolletje toch ouder. Niet dat hij oud was, helemaal niet, maar voor hem was er geen uitdaging meer aan. Hij had veel bereikt met die perlino hengst. Hij kon dressuur, springen en cross country. En was ook nog eens zo knap dat hij goedgekeurd was als dekhengst. Iets waar Bay zijn grootste tijd in stak de laatste tijd. Tijdens het dekseizoen reed Mitch bay niet meer, dat zou teveel van het goede zijn voor hem. Daarom dat hij had besloten Paco zadelmak te maken, een paard wat blijkbaar ook nog eens talent had voor springen en nog sneller was als Bay.
"Dat kan, nu is het een grote jongen. Zelfs al zadelmak." Mitch was er best trots op. Zijn eerste rit op Paco kon hij heel goed herinneren, de bossen in. Helaas had hij er toen bijna af gelegen omdat Paco verkeerd sprong, uitbundig beest ook.
"En jij? Nog steeds je ijslander? Euhm...." Mitch moest even nadenken over de naam van de pony. Hij wist dat het net een witte sneeuwbal was.
"Gael!" Blij dat hij de naam herinnerde van de pony die hij altijd een aaitje gaf als hij door de stallen wandelde. Het was een aardig ding al noemde hij hem nooit bij naam. Het was altijd pony van Roya.
Roya nam zijn uitgestoken hand aan en hij trok haar recht. Mitch bleef nog even staan om zijn oriëntatie terug te vinden, wat was dat moeilijk als je niet nuchter was. Hij wreef even over zijn hoofd en zijn slaap. Oké focus, frieten, honger. Roya zei dat hij haar de weg moest wijzen. Hij keek even beiden kanten van de straat uit en besloot dat ze naar rechts moesten. Hij ging naast Roya wandelen en probeerde zich zo goed mogelijk de weg te herinneren. Hij keek naar de mensen die voorbij wandelden, 90% van hen zat, in verschillende maten van het zat zijn. De andere 10% waren gewoon scary. Wat deed Roya hier alleen als ze niet uit ging?
"Waarom liep je hier alleen rond?" Vroeg hij. Zelfs hij, ladderzat, vond het geen goed idee om hier als meid alleen rond te lopen. Hier liepen totaal verkeerde mensen rond, al besefte je dat niet als je zat was, dan deed je maar op. Mitch vond de weg naar de bewoonde en gezellige wereld en ging richting een cafépleintje. Hij zou hier voortaan beter uitgaan. De pubs waren best gezellig en zaten veel fatsoenlijkere mensen. Ze wandelden de frituur binnen. Mitch nam een blikje cola, bestelde een frietje met Mayo en keek naar Roya.
"Ik betaal." Mitch grijnsde en knipoogde. Zijn hoofd draaide nog steeds en het licht deed pijn aan zijn ogen. Hij moest echt stoppen met Tequila te drinken. Het deed vieze dingen met hem. Het uitgaan in het algemeen maakte de vriendelijke, eerlijke jongen al tot iets anders als wat hij normaal was.

8Don't destroy the temple Empty Re: Don't destroy the temple di nov 11, 2014 9:54 pm

Delilah Hudson

Delilah Hudson
Tuig

"Zadelmak alweer. Goh, wat vliegt de tijd," merkte ze op. Het leek wel als de dag van gisteren dat Paco nog een veulentje was. Ach, de tijd liet zich ook niet tegenhouden.
Ze glimlachte even.
"Vijftig procent goed. Gael is geen ijslander, al weet ik eigenlijk niet eens precies wat er allemaal wel in zit," zei ze. Ze liep in een rustig tempo naast hem en keek om zich heen, zorgvuldig oogcontact met een aantal types mensen vermijdend. Je had van die mensen die aan een halve seconden van oogcontact al genoeg hadden om ruzie te zoeken, en dronken en boos was geen combo waar ze graag contact mee had.
"Maar ik heb hem nog steeds ja," voegde ze opgewekt aan toe. Ze zag zichzelf Gael eigenlijk ook niet snel wegdoen, tenzij ze om de een of andere gekke reden geen keuze zou hebben.
Toen Mitch haar vroeg waarom ze hier rondliep haalde ze haar schouders op. Ze schudde haar haar iets naar achteren. Een groepje mensen kwam hun kant op en afwezig deed ze haar capuchon weer op. Eigenlijk ook een stuk warmer, merkte ze.
"Ik was eigenlijk op weg naar huis," gaf ze eerlijk toe. "Het was later geworden dan ik had verwacht, en hierlangs was korter."
Hoewel ze normaal niet graag tussen dronken volk liep was er nog een reden dat ze toch expres hierlangs was gegaan. De drukte zou ervoor zorgen dat als er iets gebeurde, er altijd wel iemand was die iets zou hebben gezien die het zich nog zou herinneren, maar dat stukje paranoia deelde ze maar niet.
"Maar dat was voor ik een oude bekende tegenkwam," voegde ze er met een grijns aan toe. Ze schoof haar handen in haar zakken en trok haar schouders iets op. Zo warm was het niet en ze was blij weer in beweging te zijn. Vanuit een kroegje dat ze passeerden klonk een aanstekelijke lach en bijna automatisch glimlachte ze even. Sommige mensen hadden dat, een lach die een balzaal kon vullen.
Toen ze de cafetaria binnenstapten deed ze haar capuchon af en wreef tevreden in haar handen, blij met de plotselinge warmte. Ze liet haar ogen over de menukaart glijden terwijl Mitch bestelde en keek aangenaam verrast op toen hij aangaf te betalen.
"Oh- dank je!" zei ze. "Ik ga voor… een raspatat met en een kleine jus d'orange, denk ik," besloot ze, na eventjes te hebben geaarzeld.

9Don't destroy the temple Empty Re: Don't destroy the temple vr jan 16, 2015 7:38 pm

Mitch

Mitch

Mitch maakte een armbeweging.
"Bijna!" Antwoordde hij op de opmerking dat Gael deels ijslander was. Mitch schudde zijn hoofd. Deze weg was misschien korter maar veel gevaarlijker. Er liepen dronken kerels rond die minder goede bedoelingen hadden als hem. Mitch keek een kerel aan die tegen de muur aan stond. Hij had zijn ogen gericht op Roya. Mitch duwde zijn hand tegen haar onderrug om haar wat sneller te laten stappen. Hij wisselde nog een laatste blik met de kerel die zijn aandacht in het meisje verloren leek te hebben en naar het volgende groepje meiden keek wat voorbij liep. Hij rilde eens. Bah wat een engerd. Het leek duidelijk dat hij Roya geclaimed had voor de kerels. Alsof hij net zo'n creap was als hun die zijn manieren niet kende. Het kon hem dan ook even niet schelen of Roya het eng vond of niet. Hij raakte haar af en toe aan, om zeker te zijn dat ze door bleef stappen.
"Ik had je liever anders tegen gekomen" Biechtte Mitch op. Hij zag er nu niet bepaald super uit na even over zijn nek te gaan. Al waren zijn kleren nog netjes.
Mitch moest lachen om haar opmerking. Een echt Nederlands meisje! Hij zelf was van België afkomstig dus was soms wel eens grappig. Mitch betaalde de bestelling en zette hem op tafel. Hij ging tegenover Roya zitten en grijnsde.
"Je raspatat met een Jus d'orange" Deed hij haar na. "Zo grappig hoe jullie dat zeggen!" Mitch nam een frietje en ging achterover zitten. Hij opende het blikje cola, nam een slok en zuchtte diep. Dat ontnuchteren was helemaal niet goed voor hem.

10Don't destroy the temple Empty Re: Don't destroy the temple za maa 21, 2015 9:40 pm

Delilah Hudson

Delilah Hudson
Tuig

Roya keek hem even verward aan toen hij haar nadeed. Wat bedoelde hij daarmee? Ze ging echter ook maar zitten en glimlachte even.
"Dank je," zei ze nogmaals. Ze pakte haar bestelling van het dienblad en zette het voor zich neer. Ze pakte haar jus en nam een slokje. Ze pakte het vorkje dat uit haar patatjes stak. Er kwam een groepje jongens voorbij met een dienblad met meerdere porties fish and chips erop. Dat ze zoiets op dit tijdstip wegkregen; ze zou zelf met alleen de frietjes nog moeite hebben om het allemaal op te krijgen.
Ze nam Mitch even op en richtte zich toen weer op haar eten. Ze was blij dat er een paar servetjes op het dienblad lagen; zelfs met het vorkje kreeg ze nog vette vingers.
"Rij je eigenlijk ook al wedstrijden op Paco?" vroeg ze, het paardenonderwerp wederom ook een beetje aansnijdend om maar iets te zeggen te hebben. Veel meer wist ze ook niet over Mitch en over uitgaan had zij niet echt veel te vertellen. Goed, ze kon het een en ander vertellen over De Avonturen van Bryce Logan, maar daar zat Mitch ook niet op te wachten, gokte ze. Ze nam nog een slokje en liet haar blik door de cafetaria dwalen. Veel van de mensen leken op zijn minst behoorlijk aangeschoten en ze voelde zich een enorme vreemde eend in de bijt, zo compleet nuchter.

11Don't destroy the temple Empty Re: Don't destroy the temple zo apr 12, 2015 10:40 pm

Mitch

Mitch

Mitch' gedachten dwaalden wat af. Het was niet dat alles compleet helder was in zijn hoofd. Alles zweefde nog een beetje en de droomwereld waarin hij nog zat zag er veel rozer uit als de werkelijkheid. In werkelijkheid had hij liggen kotsen in een steegje en had hij geluk gehad dat Roya er was langs gekomen. Anders had hij zich weeral te pletter gezopen, was hij stomdronken naar huis gegaan en was hij op de zetel terecht gekomen. Niet dat hij nu geen enorme kater zou gaan hebben verwachtte hij. Frietjes waren zijn beste optie op het moment. Kebap was er ook eentje maar daar had hij geen zin in gehad.
"Nee nog niet, Paco is euhm" Mitch grijnsde. Paco was zijn eigenwijze mannetje.
"Laten we zeggen dat hij het tegenovergestelde is van Bay. Voor Bay is alles goed. Paco heeft soms zo zijn eigen euhm mening." Waarschijnlijk hadden veel mensen hem al verkocht gehad. Hij gooide je eraf als het hem niet aanstond en braaf doen wat je vroeg stond ook niet in zijn woordenboek.
Mitch merkte dat Roya niet op haar gemak was. Misschien omdat zij de enige was die nuchter was hier in deze tent buiten de mensen die je bedienden. Veel zeiden ze eigenlijk ook niet. Misschien omdat ze elkaar ook niet super kenden. Ze praatte eigenlijk altijd over de paarden. Misschien dat hij dan toch maar eens moest proberen iets los te krijgen over haar gewone leven.
"Vertel nu eens. Wat doe je nog buiten paarden." Mitch leunde naar voren. Hij liet zijn hoofd leunen tegen de muur en keek haar aan.

Gesponsorde inhoud



Terug naar boven  Bericht [Pagina 1 van 1]

Permissies van dit forum:
Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum