Paradigm Shift
Wilt u reageren op dit bericht? Maak met een paar klikken een account aan of log in om door te gaan.
Paradigm Shift

Een RPG die zich centreert rond het leven in een stad waar alles kan gebeuren.


Je bent niet ingelogd. Log in of registreer je

Just another hour passed by. && Demi

2 plaatsers

Ga naar beneden  Bericht [Pagina 1 van 1]

1Just another hour passed by. && Demi  Empty Just another hour passed by. && Demi do jan 01, 2015 8:47 pm

Dean Garton

Dean Garton


Dean Garton
Far from done yet.

Hij had eigenlijk geen idee hoe hij zijn eigen tempo nog kon bijbenen. Nadat hij de stallen had afgemaakt samen met de jongen die hij vaker trof, Ty, was hij als de wiederweerga naar zijn huurzolderwoning gegaan. Hij had een nieuw, schoner setje kleding gepakt en was onder de douche geschoten. Over zo'n halfuur moest hij klaar staan in het café om daar zijn dienst te gaan bewijzen.
"Meneer Garton, wat zie je er weer alleraardigst uit," klonk een oude, krakerige stem. Dean keek even naar het vrouwtje met haar witte haren die steevast in een krul waren opgestoken. "Dankuwel, mevrouw Chesterson, U mag er ook wezen." Beleefdheden waren geen moeite voor de jongeman, zeker niet als het om zijn huurbazin ging. Ze was een vriendelijke vrouw die vaak meer diensten aanbood dan de diensten waar Dean voor betaalde. Dan wou ze zijn was doen, dan bood ze aan om zijn kamer op te ruimen, dan weer wou ze dat hij mee at zodat hij 'een fatsoenlijke maaltijd binnenkreeg, want de jeugd van tegenwoordig wist niet wat echt voedsel was'. Dean was er oprecht heel blij mee, maar voelde zich er tegelijkertijd zeer ongemakkelijk over. Het vrouwtje bedoelde het goed, maar hij had het geld niet om haar dat te betalen.
De vrouw giechelde om zijn opmerking en Dean groette haar. Hij moest weg en nee, hij had geen idee hoe laat hij thuis was. Nee, hij zou niet mee-eten, dat wist hij al wel.
Tijdig kwam hij aan bij het café, waar hij al werd opgewacht door het meisje dat hij afloste. Kort omvatte haar smalle hand zijn brede pols in het voorbijgaan en keek ze hem met haar reebruine ogen even aan. Verward staarde hij terug, geen idee wat ze wou.
"Ik zie je, Dean," sprak ze met een zachte fluisterstem die nauwelijks te horen was in het geroezemoes van het café. Hij knikte naar haar, liep door naar achteren waar hij zijn jas opborg en zijn schort omdeed.
Niet alleen schonken ze hier drank, ook eten kwam hier aan bod. Bij het zoveelste nieuwe stel mensen dat binnen kwam, gebeurde er eindelijk iets. Een van de barmeisjes pleurde een hele kan met bier om en met de hoeveelheid lawaai dat gebeurde, kon Dean even diep zuchtten. Maar daarna was het weer druk doorbikkelen.
Het was vandaag afschuwelijk druk en er leek geen einde te komen aan de stroom mensen. Gelukkig vulde de fooienpot zich en kwam het einde van zijn dienst er ook -
"Dean!" Dean keek om toen hij de vieze glazen bij de bar had afgeleverd.
"David, wat is er?" vroeg hij, zijn stem wat hees door de vermoeidheid die er was ingeslagen van het vele werken de afgelopen dagen.
"Jij wil vast nog wel zo een rondje draaien? Ik verwacht wat mensen die hier komen eten, we hebben een actie. En nou ja, ik wil graag dát je nog even een dienstrondje komt werken." Dean twijfelde even maar zag aan David dat hij geen keuze had om te twijfelen. Om er überhaupt over na te denken.
"Natuurlijk David, ik ben je man."
Een uur later. Hij kon nauwelijks op zijn voeten staan maar hij moest nog vier uur. Hij wou slapen, geen bestellingen meer opnemen. Maar toch liep hij in een vlot tempo naar een pas binnengekomen meisje.
"Goeienavond," sprak hij. "Wilt u alvast wat te drinken?"

Demi de la Garza

Demi de la Garza
10/10 would bang

### - tag - notes

The day I first met you, you told me you'd never fall in love. But now that I get you, I know fear is what it really was. Now here we are, so close, yet so far. Haven't I passed the test? When will you realize..
Baby, I'm not like the rest? Don't wanna break your heart,
wanna give your heart a break


Wat verveeld tikte haar wijsvinger op het eikenhouten tafelblad, ritmisch, onbewust weliswaar. Haar donkere ogen gericht op de muur, bedekt met een laag verf die gebroken wit was. What to do.. What to do..
Misschien werd het wel weer eens tijd voor een avondje stappen? Het was inmiddels al een tijdje geleden geweest in verband met.. redenen. Velen redenen, om eerlijk te zijn. Misschien shoppen? Dan had ze de mogelijkheid om één van haar vrienden te bellen, mocht een van hen kunnen, en daar weer eens tijd mee door te brengen. Alhoewel, was het koopavond? Nee, waarschijnlijk niet. Tuurlijk was die mogelijkheid er, die was er altijd, maar het leek haar zo onwaarschijnlijk dat ze niet eens de moeite ging doen om het op te zoeken.
Een of ander café? Dan hoefde ze én niet lang weg als er geen bal aan was én kon ze in haar eentje, dan kon ze altijd nog een of andere smoes verzinnen mocht iemand vragen waarom ze alleen was, in een café vond je meestal toch wel snel gezelschap. Had ze nou eens geluk dat het haar niet eens uitmaakte of ze iemand wel of niet kende; ze praatte toch wel. Schijt. Niemand kende haar meestal verder nog, zou haar daarna ook nooit meer zien dus who the fuck cares? Demi in ieder geval niet, totaal niet zelfs.
Nou, dat laatste was ‘m dus maar geworden. Ze had zichzelf in een of andere random outfit gedompeld waarmee ze wel dacht dat ze de avond door kon komen zonder dat ook maar iemand haar looks niet aanstond. Haar haar had ze voor de spiegel nog even goed gedaan, maar zo heel veel werk was dat ook weer niet, zo met de ene kant geschoren. To be honest kon ze niet wachten tot ze weer een hele bos met haar had, want oh god wat had ze spijt dat ze ooit de ene kant eraf had gehaald. Mode, toen der tijd, maar nu zag het er voor geen kant meer uit. En nu het groeide dus niet meer helemaal kaal was, was het eerlijk gezegd ook niet meer om aan te zien. Maar alright, ze moest nu eenmaal wachten, zoiets zat er namelijk niet binnen een paar dagen er weer terug aan, helaas. Nog wat parfum als finishing touch en Demi was ready to go. Eindelijk.

Lang had het niet geduurd of ze had een café op haar netvlies gekregen wat er haar wel leuk uit leek. Lekker druk, veel mensen, perfect, niet? Misschien was het echter toch niet zo’n goed idee geweest om te voet te gaan; het was best koud. En nah, voor kou paste ze normaal gesproken toch wel, hoor. For sure dat ze voor de volgende keer de auto ging pakken, dat was lekker makkelijk en kon ze de verwarming maximaal aanzetten, en man, dat was toch wel hét perfecte leventje hoor.
De warmte kwam haar tegemoet, waardoor ze even wat rilde omdat de overgang toch wel verschrikkelijk groot was, maar waarvan ze daarna genoot. Heerlijk. Ze nam dan ook plaats op een tafel voor twee personen wat zich bevond bij een raam, met uitzicht op een of ander plein.
Nadat ze haar jas achter haar stoel had opgehangen en had plaats genomen staarde ze dan ook uit het raam, maar er leek maar vrij weinig beweging te zijn op straat. Jammer.
"Goeienavond, wilt u alvast wat te drinken?" De mannelijke stem had ervoor gezorgd dat ze opkeek, haast geschrokken. Haar bruine ogen kruisten met die van een man, die zeker wel ouder dan haar was. Maar gosh, dat nam niet weg dat hij er good-looking uit zag en ze haast de neiging had om haar vingers door dat haar van hem te halen. Mocht hij hier niet hebben gewerkt dan was ze er wel zeker van dat ze hem uit had genodigd bij haar te zitten. “Eh..” Demi zocht naar woorden, vond ze niet, leek ze ook niet te kunnen vinden. Hoe the fuck kon ze nou ineens door iemand van haar houtje af geblazen worden? Plus, ze kende hem niet eens, wat het juist nog erger maakte.
“Ice Tea.” De moed leek haar toch weer tegemoet te komen, waardoor ze haar bestelling had medegedeeld met een glimlach.
Nou, hij mocht toch zeker wel vaker aan haar tafeltje komen hoor. Ze had haast de neiging om haar glas extra snel op te drinken zodat ze maar kon blijven bestellen. Oh gosh, waar was ze toch mee bezig.

Dean Garton

Dean Garton

Het leek een tijdje te duren voordat de dame voor hem haar bestelling had gedaan en ondertussen moest Dean moeite doen om niet van pure wanhoop haren uit zijn hoofd te trekken. Niet dat dat een gewoonte van hem was en dat hij dat deed, nee, helemaal niet, maar het was zo achterlijk druk vandaag dat hij geen tijd had voor twijfelaars. Het gebeurde trouwens wel vaker dat er, vooral vrouwen, waren die er ernstig lang over deden voordat ze iets wisten te bestellen. En Dean begreep het niet, hoe moeilijk was het? Je ging zitten, je wist wat je favoriete drankje was en je bestelde het, simpel als dat.
Goed. Dat gezegd hebbende kwam de vrouw eindelijk tot de conclusie dat ze een Ice Tea wou. Dean noteerde haar drankje en haar tafelnummer, reikte haar een kaart aan waar hij bij het overhandigen per ongeluk haar hand aanraakte en knikte toen naar haar. Zo. Nu kon hij op jacht naar Ice Tea en kon hij anderen weer helpen.
Zo gezegd zo gedaan, maar om te zeggen dat het soepel ging was een ander verhaal. Iemand had de ice Tea van zijn blad laten kledderen, maar de spetters hadden Dean net aan gemist. Zijn collega niet en tijdens dit alles had zijn baas het gezien. Het was een idioot gezicht geweest en zijn baas was letterlijk woest geworden op de jongen waar al het drinken op terecht was gekomen. Dean was opgelucht dat hij nu niet de dupe was, het had zomaar zo kunnen zijn. De jongen werd afgeblaft in het kantoor en ging daarna zonder schort naar huis. Het was 'te druk om zulke fouten te kunnen veroorloven'. In de tussentijd liep Dean zijn poten er vanaf om iedereen zijn drankjes en hapjes te brengen. Toen zag hij het meisje van daarstraks weer zitten. Oh shit. Hij was na dat hele gedoe vergeten haar Ice Tea bij haar te leveren. Het was het eerste wat hij ging doen, maar ze had al minstens een kwartier moeten wachten voordat hij eindelijk het drankje kwam brengen.
"Mijn excuses," begon hij dan ook toen hij naast haar stond. "Door omstandigheden in de keuken is je drankje wat verlaat, maar ik hoop dat het nog mag smaken." Ja, pff, anders kon hij ook net zo goed de deur uitlopen. "Wilt u iets te eten?' vroeg hij toen maar, iets beters kon hij er niet van maken. Hopelijk was ze niet pissig, dan waren de rapen gaar.

Gesponsorde inhoud



Terug naar boven  Bericht [Pagina 1 van 1]

Permissies van dit forum:
Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum