Paradigm Shift
Wilt u reageren op dit bericht? Maak met een paar klikken een account aan of log in om door te gaan.
Paradigm Shift

Een RPG die zich centreert rond het leven in een stad waar alles kan gebeuren.


Je bent niet ingelogd. Log in of registreer je

Coffee and a pretty girl

Ga naar beneden  Bericht [Pagina 1 van 1]

1Coffee and a pretty girl Empty Coffee and a pretty girl za jun 30, 2012 8:07 pm

Gast


Gast

Een frons vormde zich op het voorhoofd van de slapende jongen. Hij lag te woelen en te draaien. Hij leek een nare droom te hebben, vermoedelijk een nachtmerrie. Het leek alsof hij de droom ervaarde alsof het echt bestond. Maar daar was niks van waar, want hij lag te woelen in zijn bed. Het bed wat net nieuw was, een bed dat heerlijk zou moeten slapen. Omdat het een extra dik matras had, en het een kingsize was. Maar heerlijk slapen deed hij niet, nee in tegendeel…

“Hij liep door een gang, slecht verlicht door enkele peertjes die aan het vlekkerige plafon hingen. Hij kwam met moeite vooruit, hij hoorde zichzelf hijgen. Alsof hij daarnet een zware inspanning had moeten leveren. Hij had moeten vechten voor zijn leven, maar hij was ontsnapt. Opeens doofde de lichten en was het pikkendonker, een akelige lach weerklonk. En weerkaatste tegen de muren, bang deinsde hij achteruit. Hij viel tegen een muur, hij voelde hoe zijn hand over iets vloeibaars ging, iets stroperig. Hij rook de metaalachtige geur, het was bloed. Hij raakte bloed aan! Een ijzingwekkende schreeuw weerklonk door de gang, gevolgd door een enge lach. Hij wou rennen maar kon het niet, zijn voeten werden vastgehouden door handen. Armen waren uit de grond gekomen, ze waren wit. Eerder grijs wit, alsof de armen van de eigenaar aan het ontbinden waren. Een walgelijke stank drong tot zijn neus door toen hij langzaam naar beneden werd getrokken. Hij liet een schreeuw van ontzetting horen toen hij in de ogen van de eigenaar keek. Ze waren dood, zonder pupil ze bestonden enkel uit zwart. Met een enge glans, zijn mond opende zich. Een stank van verrot en dood kwam uit zijn mond. Hij voelde hoe de handen van het monster langzaam lucht uit zijn lichaam perste. De tanden van het monster waren zwart, puntig en zouden hem gaan verslinden als hij niet weg kwam. Hij schreeuwde….Hulpeloos.”

Met een schok werd hij wakker, hij was verwikkeld in het laken. Dat verklaarde het benauwde gevoel, het laken plakte aan zijn bovenlichaam en zijn benen. Hij kwam overeind en wreef door zijn haren. Dit was de zoveelste nachtmerrie van deze week, een zucht rolde over zijn lippen. Hij zou eigenlijk hulp moeten zoeken, een psycholoog of zoiets. Iemand die hem hielp tegen de nachtmerries. Die steeds maar terug kwamen tot het zelfde punt, hij was hulpeloos en schreeuwde. Dan werd hij wakker, schreeuwend meestal. De buren klaagde allang niet meer. Die waren zijn schreeuwen midden in de nacht, of ’s ochtends –zoals nu- allang gewend. Hij liet zich weer in het kussen vallen, hij moest zijn hoofd opfrissen. En een koude douche was de goede oplossing. Hij kwam snel zijn bed uit en liep naar de badkamer. Hij deed het enige kledingstuk wat hij droeg uit, zijn boxershort. Om vervolgens onder de ijskoude stralen te gaan staan. Het hielp vrijwel meteen, zijn gedachtes kwamen weer op orde. Het ‘wazige’ verdween en maakte plaats voor duidelijkheid. Hij was van plan vandaag de stad in te gaan, misschien kwam hij nog een aardig iemand tegen. Waar hij bevriend mee zou raken, ja dat zou goed voor hem zijn. Iemand die hem steunde, hij had wel vrienden. Ja dat zeker, maar toch ze leken niet te snappen hoe erg de nachtmerries zijn leven teisterde. Hij hield zich altijd groot bij hen, gewoon omdat ze ook veel hadden mee gemaakt. Jack bijvoorbeeld was uit het huis gezet door zijn moeder, toen hij nog maar 16 jaar was. 16! Dan zet je, je kind toch niet het huis uit. Alleen omdat hij zich niet aan de afspraken hield, en zijn nieuwe stiefpa niet mocht. Zayn voelde zich verantwoordelijk over Jack. Alsof het zijn kleine broertje was. Hij moest zich groot houden voor hem, mocht niet op geven voor hem. En dan had je Robert nog, een goede jongen. Zijn moeder pleegde zelfmoord en zijn vader was de makkelijkste niet. Hij gaf hem de schuld van de zelfmoord van zijn moeder, wat de vader niet wist was dat Robert een week voordat zijn moeder van een flat sprong. Hem had verteld dat zijn vader de rede was dat ze zich zo ongeluk voelde. Hij liet een zucht horen, zoveel dingen waar hij het goede voorbeeld voor moest geven. Hij kon nooit eens genieten, altijd oppassen, opletten en zorgen dat niemand van zijn vrienden in problemen kwamen. Want het waren de makkelijkste niet, nee dat was zeker. Zayn was nog wel het meest volwassen van het stel, al was hij ook weer the bad guy. Niet dat hij dat erg vond… De meiden vonden het blijkbaar aantrekkelijk, en hij kreeg aandacht genoeg. Alleen jammer voor hen dat hij niet verder ging dan zoenen en dansen. Hij wisselde nooit zijn telefoonnummer uit, zelden deed hij dat. Als het meisje zich niet te klef had gedragen, dan soms. Als hij dacht dat het nog op vriendschap kon uitlopen, wat meestal niet het geval was. Want ze deden het alleen voor de lol, en seks speelde soms ook bij hun een grote rol. Nee hij had het niet zo met ze, al was dat niet aan hem te merken als hij uit ging.

Hij kwam onder de douche vandaan, hij had zijn gedachte genoeg kunnen ordenen. Nu had hij het stervenskoud. Hij sprong zowat uit de douche en griste meteen een handdoek van de haak en begon zich snel en ruw af te drogen. Door het ruwe afdrogen tintelde zijn lichaam, hij rende in zijn nakie naar de slaapkamer. Lang leve, alleen wonen. En deed een boxershort aan, hij schoot in een joggingsbroek en een makkelijk shirt erboven. Hij zou naar het café gaan, wat koffie drinken. Ontbijt nam hij daar wel, hij rende de trap af en deed zijn nikes aan. Hij deed in de spiegel beneden even zijn haar om vervolgens naar buiten te stappen. De zonnige wereld in. Vogels floten en er liepen al redelijk veel mensen op straat. Het cafeetje was nog minder dan tien minuten van zijn huis vandaan, en hij was er dan ook zo. Hij knikte naar de barman en bestelde een koffie en een simpel ontbijt. Na vijf minuten kreeg hij een dienblad in zijn handen geduwd, waarnaar hij zich naar buiten bevond om te gaan zitten. De zon scheen namelijk al aardig. Hij lette niet op, waardoor hij tegen iemand aan knalde. Hij kon er nog net voor zorgen dat de heette koffie niet over het meisje heen ging. ‘Oeps’ kwam er uit zijn mond. De koffie zat nu in plaats op haar, op hem. Zijn dienblad was op de vloer gekletterd. Ach hij had toch een zwart shirt aan, alleen was het nou niet echt prettig. Heette koffie op zijn lichaam. Maar hij kon alleen glimlachen, want het meisje voor hem deed zijn humeur opklaren. ‘Sorry ik keek niet uit mijn schuld’ sprak hij terwijl hij onhandig op zijn achterhoofd krabde. ‘Kan ik je een ontbijt aanbieden als excuus’ vroeg hij uiteindelijk. Hij glimlachte onschuldig.


Isaura &] Zayn only

2Coffee and a pretty girl Empty Re: Coffee and a pretty girl ma jul 02, 2012 5:48 pm

Isaura

Isaura

Isaura deed haar lange haren in een staart. Ze zat in kleermakerszit op haar bed. Een berner senne puppy lag naast haar te slapen. Ze gaf het dier een aai over zijn hoofd. Denzel was een puppy die haar ouders zelf gefokt hadden. Haar hele leven lang hadden ze al berner senne honden gehad. Haar moeder had een voorliefde voor het ras en dat had ze door gegeven aan Isaura. Isau was in een oud boek aan het lezen. Haar moeder had het haar mee gegeven toen ze verhuisde. Er stonden allemaal oude herinneringen in van haar. Het was haar dagboek dat ze jaren geleden had uitgetypt en had laten printen. Isaura bleef het leuk vinden om het te lezen, zeker omdat ze wist dat haar moeder heel eerlijk op schreef wat ze dacht.

'Zou je nog niet opstaan? T'is al kwart voor 9' Hoorde ik een mannenstem achter mij zeggen. WAT?! kwart voor 9? Ik zou om 8 uur opstaan om naar sami te gaan! pff dat werd een overhaast ontbijt en heel snel in bad. Ik ging zo snel ik kon naar beneden en smeerde een boterham. Mijn grootvader zat al aan tafel en deed rustig aan. 'Kan ik nog snel in bad?' Vroeg ik vluchtig. Hij keek even op de klok en zuchtte. 'Allé snel dan, wil op tijd terug zijn.' Ik knikte en werkte zo snel ik kon die boterham naar binnen. Ik spurtte naar boven en liet het bad lopen. Ondertussen waren mijn oma en mijn zusje ook al wakker. Ik gaf een snelle goeiemorgen en liep alweer naar beneden. Ik nam mijn kleedje en ondergoed en ging weer naar boven. Ik verjaagde mijn zusje uit de badkamer en deed de deur dicht. Eindelijk. Rust. Ik probeerde wat te ontspannen in bad wat niet echt lukte. Zodra ik mijn kleren terug aan had snelde ik naar beneden. Ik deed mijn schoenen aan, nam mijn handtas en gsm. 'Ben klaar!' Zei ik tevreden. Het was 20 over 9 dus we zouden nog ongeveer op tijd daar zijn. Snel stuurde ik Sami een berichtje 'heey sgatekke, zyn vertrokken, 10 na 10 zijn we byu <3' Ik stapte in de auto en eindelijk waren we weg. Achter een 50 tal minuten zou ik mijn lieve schat zijn. Daarna zou hij eindelijk de rest van de familie gaan ontmoeten. De rit duurde echt veel te lang. Gelukkig kon ik wat sms'en. Eindelijk waren we er dan. Nog snel een berichtje voor te laten weten dat we er zijn en dan uitstappen. Zenuwachtig ging ik richting de deur die net voor ik kon aanbellen open ging. Een glimlach kwam op mijn gezicht. Die gigantische bruine ogen keken mij zo trots, maar o zo vol zenuwen, aan. En weeral, na meer als 4 maanden, verdronk ik in zijn ogen. Dit sprookje leek gewoon te mooi voor woorden te zijn....

Isaura grijnsde, Ooit zou ze ook wel haar droomsprookje gaan krijgen. Kon ze gelijk haar moeder een dagboek schrijven over haar herinneringen die ze samen hadden. Foto's maken zoveel je wou. De foto's van haar moeders tienerjaren leken allemaal niet foto's uit boekjes te zijn. Waarschijnlijk had ze altijd uren achter haar pc gezeten om de meest romantische foto's te vinden en ze dan na te maken. Misschien moest ze maar een een romance beginnen met Denzel. Dan had ze toch een man in haar leven. Pfft, de meeste jongens dachten alleen maar aan game'ing de laatste tijd. Damn, wat had ze de'r een hekel aan. Konden ze dan echt geen tijd maken voor een meisje? Nou ja, blijkbaar niet dus.

Ze stond recht en wandelde naar haar kleerkast. Denzel huppelde vrolijk achter haar aan. Isaura nam een skinny jeans en een shirt. De jeans had een leuke vintage pastel kleurtje. Het shirt was zwart met een tekstje op. Ze ging naar de badkamer en ging snel douchen. Zodra ze gedaan had met douchen kleedde ze zich aan. Ze droogde haar haren en toupeerde ze een beetje zodat ze iets meer volume hadden. Ze zette een modieuse nerd bril op en een bijpassende horloge. Ze deed haar zwarte sneakers aan en nam een handtas. Ze bekeek haar eigen nog eens in de spiegel en fronste haar voorhoofd eens. Ze deed de bril af en ging weer naar de badkamer. Uiteindelijk stak ze haar haren dan toch maar in een nonchalente dot. Zo, nu moest het wel goed zijn. Ze gaf Denzel nog snel een kusje op zijn voorhoofd en vertrok.

Aan het cafétje waar ze iets ging drinken liep een jongen bijna tegen haar op. Isaura schrok en deed automatisch een stapje naar achteren. Haar gigantische kijkers werden nog wat groter, wat onvoorstelbaar leek. Isaura had echt prachtige blauwe ogen. Ze waren erg groot, dankzij haar turkse roots, waardoor mensen soms erg verbaasd waren. Voor de rest had ze een lief gezicht en mooie volle roze lippen. 'abo, Gaat het?' Vroeg ze met haar zachte stem. Ze had een licht Genks accent en had soms wel wat fouten in haar lidwoorden. Maar agh, zijzelf vond haar Genks accent helemaal geweldig. Ook haar typische Genkse woorden als abo, meeh, wasgeh en andere woorden vond ze nog wel eens leuk klinken. Zeker als je in HH woonde waar iedereen een totaal anders accent had. 'Dat is heel aardig maar heb al ontbeten. Misschien samen iets drinken?' Vroeg ze met een glimlach. Ze knipperde eens lief met haar ogen en keek hem aan. Ze moest toegeven, het was een knappe jongen.

https://www.youtube.com/watch?v=IyXWWUrWKss

3Coffee and a pretty girl Empty Re: Coffee and a pretty girl ma jul 02, 2012 7:49 pm

Gast


Gast

De felblauwe, grote ogen van het meisje voor hem vielen hem meteen op. Hij glimlachte bij haar vraag, ‘ja gaat wel’ sprak hij terwijl hij het t-shirt iets van zijn lichaam afhield. Het was, nu hij er bewust van werd, niet echt prettig. Zo’n warm plakkend shirt tegen zijn lichaam. Hij knikte toen hij haar suggestie hoorde, ‘Vind ik ook best, maar ik haal wel een nieuw ontbijtje voor mezelf’ zei hij terwijl hij naar het ontbijt wat op de grond lag, keek. Jak, het zag er niet zo smaakvol als voorheen uit. Hij draaide zich een kwartslag naar de barman toe, hij kwam hier wel vaker. Dus hij hoopte dat hij er niet een al te groot probleem van maakte, maar de glimlach en het knikje met z’n hoofd. Vertelde Zayn al dat het goed was, hij deed een stap naar achteren. Van de scherven vandaan, het bord was namelijk gebroken. Hij keek weer naar het meisje voor zich, ze had zeker geen verkeerd uiterlijk. De kleding die ze aan had, straalde een soort zelfvertrouwen uit, wat hij waardeerde. Hij beet kort vertwijfelend op zijn lip en keek haar toen weer aan met zijn bambi ogen. Of hoe de meiden het ook noemde. ‘Zullen we buiten gaan zitten, daar is het warm genoeg voor’ zei hij met een glimlachje. Ja de zon scheen buiten, en het was nog niet druk op het terras. Het was heerlijk weer om buiten te zitten, en de fluitende vogels klonken aanlokkelijk. Hij stapte voorzichtig over de schreven heen zodat hij opeens maar een paar cm van haar lichaam was. Hij voelde haar lichaamswarmte en kon haar zoete geur ruiken. Die hij onbewust opsnoof. Hij rook de sterke geur van koffie ineens in zijn neusgaten en besefte dat zijn shirt nog steeds aan zijn lichaam plakte. Niet fijn en het stonk ook nog, hij hield van koffie. In zijn mond maar niet op zijn shirt. Hij passeerde het meisje na een paar seconden, maar een paar cm van haar verwijderd te zijn. Hij voelde zich verward, ze bracht hem van zijn stuk. Deed vlinders in zijn buik oplaaien en tot een hevige dans maken. Hij schudde met zijn hoofd, vaag… Hij keek achterom om te kijken of ze hem volgde toen hij naar buiten liep. De vogels verwelkomde hen, er ging net een stel weg. Weg van het plekje waar de zon scheen, het juiste plekje dus. Het was abnormaal rustig op het terras, er gingen net een paar mensen weg. En uiteindelijk was er niemand meer behalve hun twee. Hij keek vragend naast zich, en liep toen naar het plekje waar de zon scheen. Hij schoof de stoel voor het meisje alvast naar achteren, zodat ze makkelijk kon gaan zitten. En plofte toen zelf op een van de rietenstoelen.
De koffie op zijn shirt deed geen pijn meer, maar voelde nog steeds irritant aan. ‘Sorry maar ik kan de geur van koffie echt niet meer verdragen’ sprak hij schuldig. Hij trok in een simpele beweging zijn shirt uit, en liet een tevreden zucht horen. Veel beter, er was een rode plek op zijn buik –sixpack- ontstaan waar de koffie had gezeten. Hij voelde geen pijn dus maakte zich er niet zoveel zorgen over, hij ging wat meer onderuitgezakt zitten. ‘Oh trouwens ik ben Zayn, Zayn Malik’ zei hij toen hij zich besefte, dat hij zich nog niet had voorgesteld. Wat een aap was hij, hij knalde tegen een mooi meisje op. Gooide bijna koffie over haar heen, maar vergat zichzelf voor te stellen? Hij merkte dat de zon op zijn huid hem goed deed, hij rekte zich uit om vervolgens geïnteresseerd naar voren te buigen. ‘En had je nog “plannen” voordat ik je omverliep?’ vroeg hij. Hij bedoelde het goed, misschien had hij haar dag wel geruïneerd of zoiets. Een ober kwam aanlopen, met zijn ‘ontbijt’ bestaand uit: verse tomatensoep, twee croissantjes en een pistoletje met kaas. Hij met hongerige ogen naar zijn ontbijt, maar besloot toch de gentleman uit te hangen. “Anders nog iets?” vroeg de ober beleeft. ‘Ja, een cola voor mij en drinken naar keuze, voor deze dame’ zei hij met een glimlach en met zijn blik op haar gericht. Oké cola en een typisch frans ontbijt, niet de beste combinatie. Maar hij even cola nodig, frisdrank maakte zijn dag goed. Na het antwoord van haar keek hij naar het eten. ‘Hoef je echt niks?’ vroeg hij voor de zekerheid. Anders zou hij zich zo egoïstisch voelen als hij nu aanviel op al het eten. Terwijl ze misschien wel honger had. Wist hij veel. Hij beet een beetje ongemakkelijk op zijn lip, maar bleef haar aankijken met zijn bruine ogen. Die meiden konden laten bezwijken, enkel door hen aan te kijken.

Gesponsorde inhoud



Terug naar boven  Bericht [Pagina 1 van 1]

Permissies van dit forum:
Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum