Paradigm Shift
Wilt u reageren op dit bericht? Maak met een paar klikken een account aan of log in om door te gaan.
Paradigm Shift

Een RPG die zich centreert rond het leven in een stad waar alles kan gebeuren.


Je bent niet ingelogd. Log in of registreer je

Just kidding

Ga naar beneden  Bericht [Pagina 1 van 1]

1Just kidding Empty Just kidding di apr 10, 2012 9:26 pm

Mido

Mido

Het was vroeg in de ochtend zoals gewoonlijk toen Mido over zijn Ranch heen liep. Hij bekeek de stallen, keek alle paarden na en maakte een lijstje dat moest vervangen worden aan de stallen. Zo moesten de sloten worden vervangen van de ene stal deur, hier en daar moesten nieuwe voederbakken komen, in de weides moesten Hekken worden vervangen omdat er stukken uit zijn gaan rotten, sommige stallen moesten gewoon totaal worden vervangen. Ja, Mido had de komende maanden het nogal druk. De zomer kwam er aan, en Mido wilde alles spik en span hebben voordat de inspecteur langs zou komen. Hij wilde liever niet dat zijn Ranch moet worden gesloten vanwege onhygiënische zaken. Mido gaapte en keek op zijn klokje. Het was half 8. Tijd voor een bak koffie dacht hij bij zichzelf. Fluitend liep Mido naar de kantine toe en schonk een bak met koffie in. De stalhulpen waren al netjes aan het werk. Mido miste zijn zus.. Maar hij was niet van plan ooit toe te geven aan die sukkel van een Yannick. Wat een … dacht Mido bij zich zelf. Dacht dat hij heel wat was met zijn race ranch. Vreselijk.. Mido wilde het liefst dat die gozer gewoon op zou hoepelen bij zijn zus. Maar goed, dat was waarschijnlijk te veel gevraagd. Mido zuchtte. Hij had nu ongeveer een half jaar met Melanie en hij voelde zich in de wolken.. maar iets miste in zijn relatie. Iets wat Esmée wel had. Maar dat maakte voor Mido niets uit. Hij hield ziels veel van Melanie, en wat hij ooit had met Esmée was voorgoed weg. Hij vond het ergens wel jammer dat ze niet als vrienden uit elkaar waren gegaan, maar daar was toch problemen van gekomen. Mido nam een slok en keek naar de paarden die de weiden werden ingelaten. Over een half uur zouden de eerste mensen al komen voor de springwedstrijden. Vandaag waren er springwedstrijden en Mido was hier al vroeg om het springparcours neer te leggen. De juryleden zouden ook zo komen als het goed is en dan zou alles prima zijn. Een vriend zou alles regelen vandaag. Mido had eigenlijk een dag vrij vandaag omdat hij van de dokter te veel werkte de laatste tijd om problemen te voorkomen in zijn relatie of te vergelijken met zijn vorige relatie. Hij had bindingsangst volgens de dokter en daar wilde Mido niet aan toe geven. Mido was zo koppig als maar kan, en dat hadden een heleboel mensen geweten ook.
Mido zuchtte en maakte zijn kopje schoon en zette hem terug in de kast. “Ik ben weg Sjoerd!” riep Mido naar de jongen die bezig was in de papieren. Hij zwaaide even en ging gauw weer aan het werk. Mido grijnsde en liep naar zijn Jeep toe en stapte in. Hij deed de raampjes open en zette een muziekje op. Fluitend op het ritme reed Mido de oprit van Heartland af en reed hij richting de stad. Hij had wel zin om even iets lekkers te gaan eten vandaag. Het was best wel vroeg nog eigenlijk, maar de winkels waren toch wel open. Hij zou iets lekkers mee nemen voor vanavond bij het eten, en voor Melanie zou hij iets leuks kopen zoals hij eigenlijk iedere keer doet als hij langs de stad gaat. Ze vind het leuk, ook al zegt ze dat ze het liever niet heeft. Mido zette zijn jeep neer en zag een bekende auto staan. Hij kon het alleen niet echt plaatsen van wie die ook al weer was. Mido deed de deuren op slot met een simpele klik op de sleutel en liep de winkel straat in. Mensen waren erg vrolijk vandaag merkte Mido al op. Mido glimlachte vrolijk naar iedereen die goede morgen tegen hem zei en liep toen een zaakje binnen waar ze de lieveling schoenen van Melanie hadden. Hij zocht een paar leuke uit in haar maat en kocht ze om vervolgens naar een dure winkel te gaan waar ze pakken hadden. Hij wilde nog een pak hebben voor eventuele zakenreizen naar het buitenland en of binnenkort een bruiloft. Mido wilde heel graag Melanie ten huwelijk vragen .. maar zijn ideeën waren een beetje op. Iets met kaarsjes had hij ooit al eens gedaan. Stiekem wilde hij dat niet nog eens doen, want dat voelt voor vrouwen raar .. alsof Mannen het dan opnieuw willen her beleven hun vorige huwelijk. Mido bekeek een aantal pakken en koos uiteindelijk een zwarte met een witte stropdas. Hij liet hem op maat maken en hij zou binnen een week in zijn kast hangen verzekerde de vrouw achter de kassa hem. Mido glimlachte betaalde het zooitje en vertrok naar een leuk cafeetje. Hij liep naar binnen en zag op een stoel Esmée zitten. Mido kon niet echt goed op uit maken of ze nu blij was om hem te zien of niet .. Hij liep naar haar tafeltje toe. “Uhm, mag ik hier zitten?” vroeg hij beleefd en ging zitten toen ze antwoord had gegeven. Hij bestelde wat te drinken en glimlachte naar haar. “Dat is een tijdje geleden “ begon hij maar met praten. “Hoe gaat het nu met je? En met de paarden?” vroeg hij. Een dienstmeisje kwam aanlopen en gaf hem het colaatje. Mido gaf haar een fooi en nam een nip van zijn colaatje. “En hoe is het in de liefde? Nog steeds met Leroy? Of is dat al weer over?” vroeg Mido met veel belangstelling. Hij vroeg het niet om te stoken, hij vroeg het echt met veel belangstelling hij had er dit keer geen bedoelingen mee.

-Esmée-

2Just kidding Empty Re: Just kidding vr apr 13, 2012 6:53 pm

Gast


Gast

Esmée stond al vroeg naast haar bed. Ze was klaarwakker en ze had echt geen zin meer om nog langer in bed te liggen. Het was stralend weer, de paardjes wachten op haar en Smurf en Smurfin ook. Ze nam snel een koele douche en vertrok richting de stallen. Al snel kwam ze Smurf tegen. “Ben je nou alweer ontsnapt? Stiekemerd” Zei ze tegen de bok terwijl ze snel een veulenhalster pakte en het bij de bok om deed. Snel bracht ze hem terug naar het wetje waar Smurfin al stond te wachten. Misschien moest ze er maar een ander hek in zetten. Eentje waar ze niet onderdoor konden als ze moeite deden. Ze gaf hen hun eten en maakte vervolgens het eten van de paarden klaar. Ze zou zo nog wel even gaan rijden. Nadat ze alle stallen had uitgemest. Ze pakte de eerste twee voerbakken uit de voerschuur en hing het bij de twee hengsten op. Ze draaide zich om om het voer voor Selina en Breezer te pakken maar ze stopte al gauw met lopen toen ze een kabaal hoorde. Ze draaide zich om en voor ze het wist stond ze met een voerbak in haar handen. ””Hopscotch!” Zei ze lachend. Gelukkig had hij zijn voer al op zodat niet alles door de stal had gevlogen. Santos was wat langzamer met eten dus haalde ze eerst het voer van de merries. Gelukkig waren zij wat minder gulzig en aten ze dus ook wat rustiger. Na het eten ging ze uitmesten en nadat ze daar mee klaar was zetten ze de paarden op de wei. Nikita was weg, waarschijnlijk bij Jason en Leroy was boodschappen doen. Het was echt heerlijk weer om eens een terrasje te pakken. Rijden kwam later wel. Ze konden zich nu toch lekker uitleven in de wei. De hengsten in de ene en de merries in de ander. Gelukkig waren de hekken hoog genoeg zodat ze er niet overheen konden springen. Misschien Hopscotsch. Maar toch, een springpaard kwam er ook niet overheen. Misschien als hij zijn best zou doen. Ze liep naar binnen om zich om te kleden. Het huis rook nog naar verf. Wat ook niet zo gek was, de keuken was er net ingezet, alles was opnieuw geverfd en er waren nog een aantal dingetjes gedaan. Gelukkig had er niet zo heel veel verbouwd hoeven worden, alleen de keuken en er moest geverfd worden in de kleuren die Nikita. Leroy en Esmée aanstonden. Vrolijk neuriënd liep ze naar haar fiets. Het was te lekker weer om met de auto te gaan. Voor ze vertrok stuurde ze de buurvrouw nog een sms’je f ze zolang een oogje in het zeil wilde houden op de paarden. Er zou niet zo veel fout gaan, maar ze ging met een fijner gevoel weg wanneer ze wist dat er iemand op haar paarden zou letten. Ze was al gauw in de stad waarna ze naar het eerste de beste terrasje liep dat er fatsoenlijk uit zag. Ze ging aan een twee persoonstafel zitten, in het zonnetje. Ze wachtte tot er iemand naar haar toe kwam en bestelde een cola en een broodje gezond. Nog voor haar bestelling op haar tafeltje stond kreeg ze een oude bekende in het oog. Ze hoopte eigenlijk dat hij door zou lopen, ze wilde even alleen zijn, lekker chillen in het zonnetje. Maar ze hoopte ook weer dat hij naar haar toe kwam. Het was al zo lang geleden, ze had ook wel weer zin in een gesprek. Haar laatste verlangen ging in vervulling: Mido kwam naar haar toe. ”Hee” Zei ze toen hij op de andere stoel was gaan zitten. ”Prima. Met jou?” Zelf had ze eigenlijk een hekel aan ‘prima’, maar ja. ”In de liefde gaat het echt fantastisch. Leroy en ik hebben net een nieuw huis gekocht. Een normaal vrijstaand huis, met 5 stallen, twee paddocks, twee weides en een rijbaan. En nog een klein weitje voor de geiten.” Ze durfde het bijna niet te vragen, gewoon bang voor het antwoord. Maar toch vroeg ze het. ”Hoe gaat het bij jou in de liefde?”

3Just kidding Empty Re: Just kidding vr apr 13, 2012 10:05 pm

Mido

Mido

Mido glimlachte naar Esmée. "Dat is goed om te horen" knikte hij. Hij was oprecht blij voor haar. Ze mocht ook wel eens vreugde in haar leven hebben. "Een nieuw huis? Wauw.. jij hield niet zo van Verhuizen toch?" plaagde hij haar en grijnsde naar haar. "Maar wat goed zeg, en hoe staan de verbouwingen? Al helemaal klaar en in het huis getrokken?" vroeg hij en nam nog een slokje van zijn cola terwijl hij ondertussen genoot van het weer buiten. "Ik? Hoe het met mij gaat in de liefde?". Mido kon wel zien dat ze eerst aarzelde het te vragen. Op zich was dat ook niet zo'n rare vraag. Toen Esmée en Mido uit elkaar gingen was dat een ramp. Mido was er echt mega depressief om geworden. Misschien wel een jaar of 2 dat hij daar van af is gekomen en zijn leven maar weer is gaan oppakken. En met succes. Zijn Ranch is een Hit. Genoeg mensen die daar komen rijden, kinderen die dol op hem zijn. Melanie vond het altijd leuk als Mido bezig was met de kinderen daar. Hij zelf vroeg altijd af waarom. Toen hij nadacht over zijn antwoord moest hij stiekem een beetje glimlachen. "Het gaat goed geloof ik. Ik heb een paar maanden terug Melanie ontmoet en ze is geweldig" glimlachte hij. Hij was tot over zijn oren verliefd op haar. Melanie en hij waren ziels gelukkig met ze tweeën. Mido wilde haar zelfs ten huwelijk vragen, maar misschien was dat wel te vroeg.. En schrikte hij haar misschien wel af. Maar daar was maar 1 antwoord op en dat was vragen. Als ze Nee zegt, wachten ze nog even, en als ze ja zegt zal hij gelukkig zijn met haar antwoord. "Maar ja, ik hou het nog even bescheiden.. We kennen elkaar nog niet zo lang, maar het was wel gelijk liefde op het eerste gezicht. Eigenlijk beetje zoals bij jou.. Dus daarom dat ik nogal bang ben voor fouten maken" zei hij een beetje verlegen en wreef met zijn hand door zijn haar en keek ondertussen naar voor bij wandelende mensen. "Ow, nu ik hier toch zit. Ik wil jou een gunst vragen" zei Mido en ging rechter op zitten en keek Esmée bijna smekend aan. "Ik moet binnenkort naar buitenlandse zaken voor paardenwedstrijden.. En ik ben gevraagd om daar aan mee te doen met mijn beste paarden die op stal staan .. Er is alleen een probleem.. Ik kan Heartland niet af zonder een Mede eigennaar.. En toen vroeg ik me af of ... Na.. misschien ben ik wel stom bezig.." zei hij en leunde weer achter over in zijn stoel. Hij kon het toch niet laten. "Wil jij mij alsjeblieft assisteren op Heartland.. Ik weet hoe goed je bent met paarden, en ik weet hoe leuk het je leek om mij te steunen in mijn werk toen we .. nouja toen we nog een relatie hadden maar dit is puur zakelijk. Wil jij alsjeblieft mede eigenaar worden van Heartland?" vroeg hij en keek haar vragend aan. "Ik bedoel er verder niets mee echt niet. Ik heb gewoon iemand nodig die me kan helpen als ik er niet ben, en je krijgt natuurlijk ook medezegeschap Dus je mag ook dingen inbrengen als je vind dat er iets moet veranderen .. En dan kunnen we overleggen en samen tot een conclusie komen. Ik weet hoe goed jij bent in dat soort dingen, en ik wilde het eigenlijk al eerder vragen maar stiekem was ik misschien een beetje bang voor je reactie" zei Mido en moest er bijna zelf om lachen hoe dom dat eigenlijk klonk. Bang om je ex te vragen of ze je wilde vrij gezellen in jouw baan.. Misschien klonk dat wel heel erg van PLEASE KOM BIJ ME TERUG!!!. Maar dat wilde Mido niet, Esmée was gelukkig met Leroy en hij hoopte ziels gelukkig te worden met Melanie. "Je mag er natuurlijk over na denken, en bespreken met Leroy als je dat liever hebt" zei hij met begrip in zijn stem.

- volgens mij mega flut XD -

Gesponsorde inhoud



Terug naar boven  Bericht [Pagina 1 van 1]

Permissies van dit forum:
Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum